دوره کوتاه‌تر پرتودرمانی در مبتلایان به سرطان پروستات روشی مؤثرتر است
نتایج پژوهشی جدید در دانشگاه کالیفرنیای لس‌آنجلس نشان می‌دهد مردانی که خطر سرطان پروستات در آن‌ها کم یا متوسط است، می‌توانند میزان پرتودرمانی بیشتری در دوره‌ی بسیار کوتاه‌تری دریافت کنند و به همان نتیجه‌ی موفق دوره‌ی درمانی بلندتر برسند.
این نوع درمان که «پرتودرمانی استریوتاکسی بدن» نام دارد، نوعی پرتودرمانی با پرتوهای خارجی است که طول دوره‌ی درمان را از ۴۵ روز به ۴ تا ۵ روز کاهش می‌دهد.
این رویکرد از سال ۲۰۰۰ استفاده شده؛ اما به‌دلیل نگرانی درباره‌ی میزان اثربخشی و ایمنی آن در بلندمدت، هنوز به‌طور گسترده به‌کار گرفته نشده است.
دکتر عمر کیشان، استادیار رادیوتراپی انکولوژی در دانشکده‌ی دیوید گفن در دانشگاه کالیفرنیای لس‌آنجلس و از نویسندگان ارشد این پژوهش می‌گوید:
اکثر مردان مبتلا به سرطان پروستات با خطر کم یا متوسط، پرتودرمانی متداول را دریافت می‌کنند و برای این منظور باید به‌طور متوسط ۹ هفته و هرروز درمان شوند. این فرایند می‌تواند برای بیماران دشوار باشد و وقفه‌ی بزرگی در زندگی آن‌ها به‌وجود آورد. باتوجه‌به پیشرفت‌هایی که در فناوری مدرن اتفاق افتاده، دریافته‌ایم بهره‌گیری از پرتودرمانی استریوتاکسی بدن که از مقدار بیشتری پرتو استفاده می‌کند، می‌تواند در مدت بسیار کوتاه‌تر و با همان ایمنی و تأثیر دوره‌ی بلندمدت انجام شود و نه‌تنها عوارض جانبی بیشتری ندارد؛ بلکه اختلالی در درمان هم ایجاد نمی‌کند.
این تیم پژوهشی داده‌های ۲،۱۴۲ مرد مبتلا به سرطان پروستات با خطر کم و متوسط را در تمامی مؤسساتی تحلیل کردند که بین سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ با پرتودرمانی استریوتاکسی بدن درمان می‌شدند. این بیماران مرد به‌طور متوسط برای مدت ۶.۹ سال بررسی شدند که بیش از نیمی از آن‌ها، معادل ۵۳ درصد، به بیماری با خطر کم و ۳۲ درصد به بیماری کم‌تهاجمی با خطر متوسط و ۱۲ درصد به شکل‌های تهاجمی‌تر بیماری با خطر متوسط مبتلا بودند. میزان عود سرطان در بیماری با خطر کم ۴.۵درصد و برای بیماری کم‌تهاجمی با خطر متوسط ۸.۶ درصد و برای شکل‌های تهاجمی‌تر بیماری با خطر متوسط ۱۴.۹ درصد بود. به‌طور کلی، عود بیماری برای مبتلایان با خطر متوسط ۱۰.۲ درصد برآورد شد. این آمار به ارقام شکل‌های رایج‌تر پرتودرمانی شباهت دارد که برای بیماری با خطر کم معادل ۵ درصد و برای بیماری با خطر متوسط معادل ۱۰ تا ۱۵ درصد است. دکتر کریستوفر کینگ، استاد انکولوژی رادیوتراپی و دانشمند مرکز سرطان دانشگاه کالیفرنیای لس‌آنجلس، دراین‌باره می‌گوید:
نشان‌دادن برتری پرتودرمانی استریوتاکسی بدن ازنظر اثربخشی و عوارض جانبی درمقایسه‌با سایر اشکال پرتودرمانی، از نکات مهم این پژوهش به‌شمار می‌رود. با بررسی داده‌های بلندمدت بیماران می‌توانیم به‌جرئت این درمان را به همه‌ی بیماران مبتلا به سرطان پروستات پیشنهاد دهیم.
تیم پژوهشی مذکور پیش‌تر دریافته بود پرتودرمانی استریوتاکسی بدن کم‌هزینه‌تر از سایر روش‌ها است؛ زیرا در این روش به درمان‌های کمتری نیاز است. تیم پژوهشی دیگری نیز به سایر مزایای این پرتودرمانی نظیر نارضایتی کمتر از نحوه‌ی درمان اشاره می‌کند. کیشان می‌گوید:
داده‌ها نشان می‌دهد اکثر مردان بررسی‌شده با گذشت ۷ سال از بهبودی‌شان، دیگر مبتلا به بیماری سرطان نیستند. درعین‌حال، هیچ مدرکی پیدا نکردیم که عوارض زیان‌بار این درمان را در بلندمدت نشان دهد. درواقع، نه‌تنها تأیید می‌کنیم این روشی ایمن و مؤثر است؛ بلکه شواهد مهمی ارائه می‌دهیم که آن را گزینه‌ی درمانی مناسبی برای مردان مبتلا به سرطان پروستات با خطر کم و متوسط به‌حساب می‌آورد.