زنی که تمام اعضای بدنش در موقعیت اشتباهی قرار داشتند، ۹۹ سال زندگی کرد
قلب در جای درستش قرار داشت؛ اما تقریبا تمام دیگر اعضای بدن رز ماری بنتلی، زن اورگنی که در سن ۹۹ سالگی از دنیا رفت، در جای صحیح خود قرار نگرفته بودند. موضوع شگفتآور اینکه وقتی این مادر دوستداشتنی و صاحب یک فروشگاه مواد غذایی حیوانات خانگی در سال ۲۰۱۷ از دنیا رفت، کسی درمورد وضعیت عجیب و باورنکردنی او خبر نداشت. نه ۵ فرزندنش و نه حتی خود رز نیز از وضعیت غیرعادی درون بدن خود خبر نداشت.
فقط یک بار پزشک در یافتن محل آپاندیس او دچار مشکل شد. اما در سال ۲۰۱۸، وقتی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم و بهداشت اورگن برای درس آناتومی خود، تشریح جسد بنتلی را آغاز کردند، نخستین کسانی بودند که از راز مهم بنتلی آگاه شدند. بنتلی جسد خود را برای علم اهدا کرده بود و وقتی دانشجویان به درون بدن او نگاه کردند، وضعیت شگفتآوری دیدند: طرح هر کدام از اعضای بدن او تصویر آینهای آناتومی یک انسان معمولی بود.
نمایشی از وضعیت جابهجایی اندام (سیتوس اینورسوس) در بنتلی
معدهاش در سمت راست بدن قرار گرفته بود و کبدش که باید بهطور طبیعی در سمت راست بدن قرار میگرفت، در سمت چپ بدنش دیده میشد. به همین ترتیب، طحال و دیگر اندامهای داخل شکمش درون قفسهی سینه جای گرفته بودند و بینظمیهای زیاد دیگری نظیر فتق هیاتال و طیفی از ناهنجاریهای وریدی نیز در بدن او به چشم میخورد. کم واکر، متخصص آناتومی در دانشگاه اورگن میگوید:
متوجه شدم که اتفاق عجیبی افتاده بود اما مدتی زمان برد تا دریابیم اعضای بدن او چگونه کنار هم قرار گرفتهاند.
علت این آشفتگی درون بدن بنتلی، یک مشکل مادرزادی بهنام سیتوس اینورسوس بود که برآورد میشود از هر ۲۲۰۰۰-۱۰۰۰۰ تولد، در یک نفر دیده شود. اما مورد بنتلی کمیابتر هم بود. بهعلت پیامدهای سلامتی مرتبط با بینظمی در موقعیت اندامها، بسیاری از افراد مبتلا به سیتوس اینورسوس نهایتا تا دوران کودکی زنده میمانند و این مورد در متون پزشکی اغلب بهصورت «اتوپسی که در بیماران بسیار جوان دیده میشود»، تشریح میشود. اما بنتلی با وجود داشتن این وضعیت باورنکردنی و مرگبار درون بدنش، در طول زندگی خود وضعیت سلامتی مناسبی داشت و در سن ۹۹ سالگی به دلایل طبیعی از دنیا رفت.
رز ماری بنتلی
براساس نظر پژوهشگران، این ترکیب تغییرات آناتومیکی، او را در دستهی یک درصدی (یا کمتر) مبتلایان به سیتوس اینورسوس قرار میدهد و بهطور کلی احتمال رسیدن چنین فردی به دوران بزرگسالی حدود یک در ۵۰ میلیون است. واکر در مصاحبهای با CNN گفت:
من تصور میکنم که احتمال یافتن فرد دیگری نظیر بنتلی چیزی حدود یک در ۵۰ میلیون باشد. فکر میکنم که هیچکدام از ما هیچگاه او را فراموش نخواهیم کرد.
این امر برای دانشجویان پزشکی نیز صادق بود. زیرا آنها با مطالعهی نمونهی بینظیر بنتلی مطالب زیادی آموختند. وارن نیلسن، یکی از این دانشجویان گقت:
بسیار شگفتانگیز بود. ما توانستیم نهتنها آناتومی طبیعی را یاد بگیریم بلکه همچنین درمورد تغییرات آناتومیکی که ممکن است پیش آید، مطالب زیادی آموختیم.
سن بالای بنتلی در هنگام مرگش، او را به ماندگارترین فرد مبتلا به سیتوس اینورسوس تبدیل کرد. او قطعا مسنترین فرد شناختهشدهی مبتلا به این بیماری در علم است: قبل از او، مسنترین بیمار مبتلا به این عارضه توانسته بود تا ۷۵ سالگی زندگی کند؛ یک ربع قرن کمتر از بنتلی.
برای فردی که قبلا آرایشگر بود و در جریان جنگ جهانی دوم نیز بهعنوان پرستار داوطلب فعالیت کرد، این موضوع، یادداشت شگفتانگیزی بر آگهی فوتش است. فردی علاقمند به علم که حتی بدنش را پس از مرگ در اختیار علم گذاشت.
نظرات