جلوگیری از پیشرفت سرطان با ترکیب مناسب رژیم غذایی و باکتری
بهخوبی میدانیم عادات غذایی ازطریق تعاملات پیچیدهی متابولیکی در پیشگیری از سرطان نقش دارند؛ مخصوصا رژیمهای غذایی سرشار از فیبر موجب کاهش خطر توسعهی سرطانهای خاصی نظیر سرطان کلورکتال (سرطان روده بزرگ) میشوند. اگرچه چنین رژیمهای غذایی ابزاری مؤثر برای پیشگیری از سرطان هستند، هنوز نقشهای احتمالی آنها در پیشرفت و درمان سرطان بهخوبی درک نشده است.
گروهی از دانشمندان مرکز پزشکی LCSB و واحد پژوهشهای علوم زیستی دانشگاه لوکزامبورگ دریافتند ترکیبی از پریبیوتیکها، یعنی فیبرهای غذایی و پروبیوتیکها، یعنی باکتریهای مفید، موجب کاهش بیان ژنهای مرتبط با مرحلهی پیشسرطانی و ژنهای مقاومت به دارو میشوند. این ترکیب به تغییرات متابولیکی منجر میشود که روی رشد سلولهای سرطانی تأثیر گذاشته و ممکن است به درمان بیماریهایی نظیر سرطان کلورکتال کمک کند.
پژوهشگران بهمنظور مطالعهی اثرهای متقابل رژیم غذایی و میکروبیوم و میزبان، از مدل آزمایشگاهی منحصربهفردی از روده انسان به نام HuMiX استفاده کردند. این مدل به آنها اجازه میداد بتوانند باکتریها و سلولهای روده را در شرایط مدنظر خود در این محیط کشت دهند. آنها در این مطالعه، اثرهای رژیمهای غذایی و پروبیوتیک خاصی را روی سلولهای سرطان کلورکتال بررسی کردند. درمقایسهبا درمانهای جداگانهی رژیم سرشار از فیبر یا پروبیوتیک، این تنها ترکیب فیبر و پروبیوتیکها بود که تأثیرات سودمندی بههمراه داشت. پژوهشگران مدل متابولیکی کامپیوتری از اثرهای متقابل بین رژیم غذایی و میزبان و میکروبیوم را نیز توسعه دادند. آنها توانستند اثرهای درمان ترکیبی را شناسایی کنند: تنظیم کاهشی ژنهای مرتبط با سرطان کلورکتال و مقاومت دارویی و نیز تضعیف قابلیت خودبازیابی سلولهای سرطانی. مهمتر اینکه، آنها ازطریق تجزیهوتحلیل ملکولی ترکیبی از ملکولهای تولیدشده بهوسیلهی این ترکیب درمانی را شناسایی کردند و بدینترتیب مکانیسم پایهای برای اثرهای سودمند مشاهدهشده ایجاد شد. دکتر کریسی، گرینهالژ نویسندهی مطالعه میگوید:
درحالحاضر، در جریان شیمیدرمانی به بیماران سرطانی مداخلههای رژیمی شخصی مبتنیبر شواهد ارائه نمیشود. نتایج ما از بهرهبرداری از تعاملات بین غذا و میکروبیوم بهعنوان رویکردی حمایتی در درمان سرطان حمایت میکند. امیدوارم نتایج ما به بیماران و پزشکان مرتبط با این حوزهی پزشکی برسد و در آینده تلاش بیشتری درزمینهی گنجاندن توصیههای رژیمی شخصی در برنامههای درمان سرطان شود.
الیزابت لتلیر، یکی از پژوهشگران این مطالعه میگوید:
این موضوع بهویژه دربارهی سرطان کلورکتال مصداق دارد و اهمیت میکروبیوم چندین سال است که تأیید شده است. درک عمیق از اثرهای متقابل بین میکروبیوم و میزبان میتواند به توسعهی استراتژیهای درمانی جدیدی برای بیماران مبتلا به این نوع سرطان منجر شود.
پروفسور، پائول ویلمز نویسندهی ارشد این مطالعه نیز میگوید:
کشف اثرهای متقابل پیچیدهی بین میزبان و رژیم غذایی و میکروبیوم و تأثیر آنها بر سلامتی و بیماری نیازمند تلاش پژوهشگرانی از حوزههای مختلف علمی است. برای درک فرایندهای ملکولی پیچیده در پشتصحنهی اثرهای بیولوژیک مفید مشاهدهشده به رویکردی بینرشتهای نیاز است.