شناسایی هویت افراد از روی ضربان قلب با فناوری جدید لیزری

این روزها فناوری تشخیص هویت بیومتریک، بیش‌ازپیش مورد استفاده قرار می‌گیرد و حتی در امور روزمره نیز مورد توجه است. فناوری تشخیص چهره در برخی فرودگا‌ه‌ها به‌رسمیت شناخته می‌شود و حتی خودروهایی به بازار عرضه شده‌اند که قفل در آن‌ها تنها با نگاه کردن باز می‌شود.

فناوری تشخیص هویت بیومتریک به‌‌‌همان صورتی که می‌تواند هویت فردی را از روی اثرانگشتش تشخیص دهد، به‌راحتی می‌تواند از روی مدل راه‌رفتن، رگ‌های دست و حتی شکل بینی و سایر روش‌های دیگر تأیید هویت کند.

ضربان قلب ما نیز همچون اثرانگشت‌مان منحصربه ‌فرد است. البته فناوری جتسون تفاوت‌هایی با فناوری تشخیص چهره بیومتریک و سایر روش‌های زیست‌سنجی دارد و می‌توان گفت برای ردیابی ضربان قلب و تشخیص هویت با چالش‌هایی رو‌به‌رو است. مثلا وقتی سوژه، لبس معمولی مثلا تی‌شرت برتن داشته باشد، فناوری تشخیص هویت بیومتریک جتسون با استفاده از لیزر ارتعاشی و ردیابی ضربان قلب، به‌راحتی می‌تواند هویت وی را شناسایی کند. 

اما وقتی سوژه لباس‌های پشمی و ضخیم بر تن کرده باشد، فناوری جتسون با مشکل رو‌به‌رو می‌شود. به‌علاوه، در حال حاضر فناوری جتسون برای جمع آوری داده‌ها حداقل ۳۰ ثانیه زمان نیاز دارد، در نتیجه در این فاز تنها وقتی می‌تواند عملیات تشخیص و تأیید هویت را به‌خوبی به‌انجام برساند که سوژه در حالت ایستاده یا نشسته قرار داشته باشد. ازطرفی کارایی فاوری جتسون به‌نوعی به پایگاه‌های داده‌های ضربان قلب نیز بستگی دارد. اما با همه‌ی این تفاسیر در شرایط مناسب، فناوری تشخیص هویت بیومتریک جتسون دقتی بیش از ۹۵ درصد از خود نشان می‌دهد.

بدیهی است چنین فناوری می‌تواند کاربردهای غیر نظامی مختلفی داشته باشد. مثلا پزشکان می‌توانند از این فناوری برای بررسی وضعیت ضربان قلب بیمار بدون نیاز به لمس کردن وی، استفاده کنند. همچنین در بیمارستان‌ها نیز امکان پایش ضربان قلب بیمار به‌صورت بی‌سیم فراهم می‌شود. شاید روزی فرا برسد که فناوری تشخیص هویت از روی ضربان قلب بتواند جای فناوری‌های تشخیص چهره را بگیرد.