سیب‌زمینی به‌میزان ژل‌های کربوهیدرات برای افزایش عملکرد ورزشکاران موثر است

می‌دانیم که اغلب ورزشکاران از داشتن یک برنامه‌ی غذایی ثابت به‌سرعت خسته می‌شوند. اما دانشمندان با انجام مطالعاتی برای رنگین کردن منوهای سوخت‌گیری ورزشکاران مدعی شده‌اند که مصرف غذاهای طبیعی از جمله سیب‌زمینی هم می‌تواند به اندازه‌ی مصرف ژل‌های کربوهیدرات کارامد باشد.

پژوهش‌ها نشان داده است که ورزشکاران هنگام جلسات تمرینی طولانی‌مدت با مصرف ژل‌های انرژی‌زا که حاوی مقادیر زیادی از کربوهیدرات‌های متراکم هستند، می‌توانند عملکرد خود را بهبود بخشند. نیکلاس بورد، استاد حرکت‌شناسی و سلامت جامعه گفت:

هدف ما این بود که بتوانیم روش‌های مختلفی را برای افزایش سطح انرژی در ورزشکاران ایجاد کنیم و با این کار به ورزشکاران کمک کنیم تا بتوانند با مصرف مواد غذایی گوناگون همواره لذت چشیدن طعم‌های مختلفی را تجربه کنند و به اصطلاح از خوردن یک ماده غذایی زده نشوند.

پژوهشگران در مجله‌ی فیزیولوژی کاربردی گزارش دادند:

سیب‌زمینی به‌عنوان گزینه‌ای مناسب در اختیار ورزشکاران است. زیرا استفاده از سیب‌زمینی مقرون‌به‌صرفه بوده و در عین حال بسیار مغذی است و مقادیر فراوانی از کربوهیدرات دارد. علاوه‌بر این  ورزشکاران می‌توانند از سیب‌زمینی به‌عنوان یک ماده‌ی غذایی طعم‌دار استفاده کنند. اما می‌دانیم که ژل‌های انرژی‌زا فقط طعم شیرین دارند و مصرف آنان پس از مدتی طعم دلچسب نخواهد داشت.

دانشمندان به مطالعه روی ۱۲ فرد سالم پرداختند که به‌طور منظم ورزش می‌کردند. در این مطالعه، شرکت‌کنندگان باید در هفته به‌طور میانگین ۲۶۷ کیلومتر را  با دوچرخه خود رکاب می زدند. این ورزشکاران همگی برای سالیان درازی به ورزش مشغول بودند. برای شرکت در این مطالعه، این دوچرخه‌سواران باید مرزی را که برای آنان در حوزه‌ی تمرینات هوازی و تناسب اندام در نظر گرفته شده بود، پشت سر می‌گذاشتند؛ به‌عبارتی این ورزشکاران باید از توانایی رکاب‌زنی به‌مدت ۱۲۰ دقیقه برخوردار می‌بودند.

 پژوهشگران تغذیه‌ی این ورزشکاران را براساس استانداردهایی در ۲۴ ساعت پیش از انجام چالش ۱۲۰ دقیقه رکاب‌زنی تنظیم کردند. این چالش به‌عنوان سنگ محکی برای این ۱۲ دوچرخه‌سوار بود تا بتواند در مدت‌زمان دو ساعت شرایط ورزش را در خارج از محیط آزمایشگاه برای شرکت‌کنندگان بازسازی کند. پژوهشگران طی انجام آزمایش، میزان گلوکز در خون، دمای بدن، شدت ورزش و وضعیت دستگاه گوارش از جمله تخلیه‌ی معده و حرکات روده را بررسی و مورد ارزیابی قرار دادند. همچنین پژوهشگران، میزان تجمع لاکتات را در خون شرکت‌کنندگان اندازه‌گیری کردند که نشانگر متابولیکی فعالیت بدنی شدید است.

نیکلاس بورد گفت:

ما هیچ‌گونه تفاوتی در عملکرد ورزشکارانی که کربوهیدرات مورد نیاز خود را از سیب‌زمینی به‌دست آورده بودند با آن‌دسته از ورزشکارانی که کربوهیدرات مورد نیازشان را از طریق ژل تأمین کرده بودند، مشاهده نکردیم. این ورزشکاران به اندازه‌ی نیاز یعنی حدود ۶۰ گرم کربوهیدرات در هر ساعت از ورزش دریافت کرده بودند. هر دو گروه پیشرفت چشمگیری در عملکردشان حین ورزش مشاهده شد که گروه دیگر یعنی گروهی که فقط آب مصرف کرده بودند، چنین بهبودی در عملکرد خود نداشتند‌.

میزان گلوکز موجود در پلاسمای خون در هر دو گروهی که سیب‌زمینی و ژل مصرف کرده بودند، به‌اندازه‌ی یکسانی افزایش یافت. ضربان قلب هر سه گروه به‌اندازه‌ی یکسانی افزایش یافت اما دو گروهی که کربوهیدرات دریافت کرده بودند، هنگام ورزش سریع‌تر رکاب می‌زدند. البته وضعیت دستگاه گوارش گروهی که سیب‌زمینی مصرف کرده بودند به‌طور قابل‌توجهی با گروهی که ژل مصرف کرده بودند تفاوت داشت؛ گروهی که سیب‌زمینی مصرف کرده بودند، نفخ، درد و تلاطم بسیار بیشتری را در دستگاه گوارش خود تجربه می‌کردند. البته برود گفت، احتمال دارد این پدیده به‌خاطر این باشد که ورزشکاران باید مقدار بیشتری سیب‌زمینی مصرف می‌کردند تا میزان کربوهیدرات دریافتی آنان برابر با کربوهیدرات موجود در ژل انرژی‌زا می‌شد.

پژوهشگران این مطالعه نوشتند:

باوجوداین، علایم مختلفی که در دستگاه گوارش دیده می‌شود، در مجموع پایین‌تر از مطالعات انجام‌شده‌ی پیشین است که این امر نشان می‌دهد هر دو شرایط (دریافت کربوهیدرات با سیب‌زمینی یا ژل) برای ورزشکاران مناسب بوده و دستگاه گوارش اغلب دوچرخه‌سواران در این مطالعه قادر به تحمل چنین شرایطی است.

برود هم در ادامه گفت:

به‌طور کلی، مطالعه‌ی ما نشان می‌دهد که ورزشکاران می‌توانند به‌جای استفاده از ژل‌های کربوهیدرات از منابع غذایی طبیعی برای تأمین کربوهیدرات مورد نیاز خود استفاده کنند و با این کار می‌توانند از گزینه‌های بیشتری برای تأمین انرژی خود استفاده کرده و منوی رنگین‌تری داشته باشند.