راهنمای قرنطینه: اگر به ویروس کرونا آلوده شدیم، چه کنیم؟

با تداوم انتشار ویروس کرونا جدید در سرتاسر جهان، به شمار فزاینده‌ای از افراد توصیه شده است که خود را در قرنطینه قرار دهند. درحالی‌که نتیجه‌ی آزمایش برخی برای اطلاع از ابتلا به کرونا مثبت شده، دیگران ممکن است صرفا درمعرض ابتلا به ویروس قرار گرفته باشند؛ از‌این‌رو، به آن‌ها توصیه می‌شود برای احتیاط خود را قرنطینه کنند. با‌این‌حال، تمام افراد قرنطینه را جدی نمی‌گیرند و ممکن است در این روزها که ماندن در خانه بهترین راهکار برای پیشگیری از کرونا محسوب می‌شود، در اجتماعات شرکت کنند یا به سفر بروند.

افرادی که نتیجه‌ی آزمایششان برای ویروس کرونا مثبت شده است، علائمی شبه‌آنفلوانزا نظیر تب و سرفه‌ی خشک و تنگی‌تنفس و برخی دیگر ابتلا به ذات‌الریه را گزارش داده‌اند. در موارد شدیدتر، بیماران دچار نارسایی اعضای بدن شده‌اند. درحال‌حاضر، دارویی برای مقابله با کرونا وجود ندارد. هرچند مقام‌های بهداشتی همچنان به بیماران توصیه می‌کنند خود را قرنطینه کنند، فقدان شفافیت گسترده درباره‌ی معنای صحیح این اقدام وجود دارد. باوجوداین، اطمینان از اینکه افراد خود را به‌طور مناسب قرنطینه می‌کنند، برای پیشگیری از انتشار بیشتر ویروس ضروری است.

چه زمانی فرد باید خود را قرنطینه کند؟

«خودقرنطینگی» و «خودجداسازی» دو واژه‌ی متفاوت هستند. نخستین عبارت برای گروه بزرگی از افراد سالم است که به‌دلیل قرارگیری احتمالی درمعرض ابتلا به ویروس، ممکن است بیمار شوند و دومین عبارت نیز برای افراد بیماری است که به ویروس کرونا جدید آلوده شده‌اند و برای خانواده و اطرافیانشان خطرناک هستند و باید به‌دقت زیرنظر قرار گیرند تا درصورت تشدید بیماری، اقدامات لازم انجام شود. درحال‌حاضر، به‌دلیل کمبود کیت‌های تشخصی ویروس کرونا امکان انجام آزمایش برای تمام افراد مشکوک به آلودگی وجود ندارد و تنها از افراد بدحال و بستری در بیمارستان آزمایش گرفته می‌شود.

توصیه می‌شود اگر فردی به مناطق آلوده به ویروس کرونا سفر کرده و با فردی مشکوک به ابتلا به کرونا یا دارای علائم کووید ۱۹ بیماری ناشی از ویروس تماس داشته است، خود را قرنطینه کند. ویروس کرونا هم‌اکنون در بیش از ۸۰ کشور دنیا منتشر شده و بیش از ۱۰۰ هزار نفر را آلوده کرده است. کشورهای دارنده‌ی بیشترین شمار موارد تأییدشده شامل چین (منشأ انتشار ویروس)، کره‌‌جنوبی، ایران و ایتالیا است.

منبع تصویر: نیویورک‌تایمز

در ایران، استان‌های تهران، قم، گیلان، مازندران و اصفهان بیشترین موارد شناسایی‌شده‌ی کووید ۱۹ را دارند. نقشه‌ی استان‌های درگیر کرونا در ایران را که به‌طور روزانه به‌روزرسانی می‌شود، می‌توانید در این صفحه ببینید. با‌این‌حال، برای قرارگیری درمعرض خطر ابتلا به ویروس کرونا لازم نیست حتما به مناطق پرخطر یادشده سفر کرده باشید؛ چراکه افرادی که در فاصله‌ی تقریبا دومتری از بیمار آلوده قرار داشته‌اند، درمعرض خطر ابتلا قرار دارند و باید برای احتیاط خود را قرنطینه کنند.

خودقرنطینگی چیست؟

خودقرنطینگی شامل ماندن در خانه به‌مدت ۱۴ روز و اجتناب از تماس با دیگر افراد یا حیوانات است؛ بدین‌معنا که باید از رفتن به محل کار، استفاده از وسایل حمل‌ونقل عمومی، انجام فعالیت‌های خارج از منزل یا گرفتن مهمانی در خانه اجتناب کرد. هرچند دوستان و خانواده می‌توانند مایحتاج ضروری را دراختیار فرد قرنطینه‌شده قرار دهند، نباید با فرد آلوده تماس برقرار کنند. دو هفته قرنطینه‌ی خانگی ممکن است ناخوشایند و مشکل‌ساز باشد؛ به‌خصوص اگر افراد کودکان خردسال یا بستگان سال‌خورده‌ای داشته باشند که باید مراقبشان باشند یا در مکان‌های مشترک با همخانه‌های زیاد زندگی می‌کنند.

جداسازی: اگر بالقوه آلوده شده‌اید، بسیار مهم است که خود را از همسر، همخانه، فرزندان و بستگان سال‌خورده جدا کنید. همچنین، با اینکه فعلا می‌دانیم حیوانات خانگی نمی‌توانند ویروس را منتقل کنند، توصیه می‌شود تماس با آن‌ها را نیز محدود کنید. برای جداسازی از دیگران باید اتاقی اختصاصی برای استفاده‌ی خود داشته باشید. درصورت امکان، از سرویس بهداشتی مجزا نیز استفاده کنید. هر سطحی که لمس یا به‌سمت آن سرفه می‌کنید، می‌تواند به ویروس آلوده شود. نباید با هیچ‌کس ملاقات کنید و حداقل دو متر از دیگران فاصله بگیرید و از وسایل نقلیه‌ی عمومی همچون مترو، اتوبوس، تاکسی معمولی و تاکسی‌های اینترنتی استفاده نکنید.

ماسک: اگر افراد دیگری در اطراف شما حضور دارند (در خانه یا خودرو)، همگی ازجمله خودتان باید ماسک بزنند. تنها درصورتی سوار خودرو شوید که می‌خواهید به پزشک مراجعه کنید؛ درغیراین‌صورت به‌هیچ‌وجه از خانه خارج نشوید. اگر ماسک ندارید یا امکان خریدش وجود ندارد، از روسری یا هر پارچه‌ی دیگری به‌عنوان ماسک استفاده کنید.

رعایت بهداشت: اگر سرفه یا عطسه می‌کنید، باید دهان و بینی خود را با دستمال کاغذی بپوشانید و پس از مصرف، آن را درون سطل زباله‌ی دردار بیندازید. سپس، بلافاصله باید دستان خود را با آب و صابون به‌مدت دست‌کم ۲۰ ثانیه بشویید. اگر به آب و صابون دسترسی ندارید، از محلول ضدعفونی‌کننده الکلی استفاده کنید. حتی اگر سرفه یا عطسه نمی‌کنید، باید دست‌های خود را منظم بشویید و از لمس چشم‌ها و بینی و دهان با دستان آلوده خودداری کنید.

ضدعفونی‌سازی: از بشقاب، لیوان، فنجان، ظروف غذا، حوله یا وسایل خواب مشترک با دیگران استفاده نکنید و پس از استفاده آن‌ها را بشویید. پیشخوان، میز، دستگیره‌ی در، شیرآلات سرویس بهداشتی، توالت، گوشی موبایل، صفحه‌کلید، تبلت و میز کنار تخت ازجمله سطوحی هستند که بسیار لمس می‌شوند. آن‌ها را گه‌گاه با تمیزکننده‌های خانگی پاک‌سازی کنید. همچنین، سطوحی که ممکن است به مایعات بدن همچون خون یا ادرار آلوده شوند، منظم ضدعفونی کنید.

قرنطینه‌ی خانگی می‌تواند برای برخی افراد دشوار باشد (منبع تصویر: نیویورک‌تایمز)

نظارت بر علائم: حین قرنطینه افراد باید بر علائم خود نظارت کنند. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های آمریکا (CDC) توصیه می‌کند اگر علائم تشدید شد، فرد بلافاصله درخواست مراقبت‌های پزشکی کند. در ایران، می‌توانید به بیمارستان‌های مخصوص پذیرش بیماران کووید ۱۹ مراجعه کنید (فهرست بیمارستان‌ها را در اینجا مشاهده کنید)، برای سؤال‌های متداول با شماره‌تلفن ۴۰۳۰ یا درصورت وخامت شدید حال، به‌سرعت با اورژانس ۱۱۵ تماس بگیرید. به‌گفته‌ی CDC، قرنطینه‌ی خانگی فقط زمانی باید قطع شود که گمان رود خطر انتقال ثانویه به دیگران اندک است. علاوه‌بر‌این، تصمیم‌گیری برای پایان خودقرنطینگی باید با مشورت با ارائه‌دهندگان مراقبت‌های پزشکی انجام شود.

اعضای خانه: سایر اعضای خانواده می‌توانند به محل کار یا مدرسه بروند؛ اما خرید مایحتاج روزانه، خرید دارو، مراقبت از فرد قرنطینه‌شده و حفظ پاکیزگی خانه وظیفه‌ی آن‌ها خواهد بود. اعضای خانه باید به‌طور منظم دستگیره‌های در و سطح میزها را تمیز کنند، لباس‌ها و دستانشان را به دفعات زیاد بشویند و بر علائم بیمار نظارت کنند تا درصورت بدترشدن حال او، مراقبت‌های بهداشتی را فراهم کنند. وقتی اعضای خانه در نزدیکی بیمار دارای علائم هستند، باید ماسک بزنند و اگر با مایعات بدن او تماس دارند، دستکش بپوشند. ماسک و دستکش مصرف‌شده را بلافاصله دور بیندازند و هرگز دوباره از آن‌ها استفاده نکنند.

اعضای سال‌خورده‌ی خانه یا آن دسته از افراد دارای شرایط پزشکی مزمن درصورت آلودگی درمعرض خطر ابتلا به عوارض شدید یا حتی مرگ قرار دارند. زنان باردار نیز به‌خصوص باید به‌شدت مراقب باشند؛ هرچند درباره‌ی آن‌ها داده‌های شفاف وجود ندارد. افراد یادشده باید کمترین تماس ممکن را با فرد بیمار داشته باشند. به‌نقل از سازمان بهداشت جهانی، در چین ۷۰ تا ۸۰ درصد از انتقال ویروس بین اعضای خانواده اتفاق افتاده است؛ از این‌رو، دولت‌های محلی ناگزیر شدند بخش‌های قرنطینه را با هزاران تخت در ورزشگاه‌ها برپا کنند تا از افرادی مراقبت کنند که تنها زندگی می‌کنند یا امکان آلوده‌کردن دیگر اعضای خانواده را دارند. اعضای خانواده باید بر سلامت خود نظارت کنند و درصورت سرفه یا تب یا تنگی‌نفس (علائم کووید ۱۹)، با پزشک تماس بگیرند.

چرا خودقرنطینگی مهم است؟

خودقرنطینگی می‌تواند انتشار ویروس کرونا جدید را متوقف کند. براساس آخرین گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، میزان مرگ براثر کووید ۱۹ حدودا ۳/۴ درصد است و به‌طورکلی، بیش از همه جان جمعیت سال‌خورده یا افراد دارای شرایط پزشکی مزمن را تهدید می‌کند. خودقرنطینگی نه‌تنها از بیمارشدن دیگران پیشگیری می‌کند؛ بلکه می‌تواند جان افراد را نیز نجات دهد.

درحالی‌که مقام‌های بهداشت برخی شیوه‌های انتشار ویروس را شناسایی کرده‌اند، هنوز از تمام روش‌هایی آگاهی ندارند که ویروس می‌تواند از فرد به فرد منتقل شود؛ ازاین‌رو، خودقرنطینگی اقدام پیشگیرانه‌ی بسیار مهمی به‌شمار می‌آید. دیوید هیمان، استاد تمام همه‌گیرشناسی بیماری‌های عفونتی از مدرسه‌ی بهداشت لندن می‌گوید:

مشکل بزرگ این است که انتقال‌پذیری این ویروس هنوز ناشناخته است. می‌دانیم کرونا چگونه از فردی به فرد دیگر منتقل می‌شود؛ مثلا ازطریق تماس اجتماعی، عطسه، سرفه، ارتباط چهره‌به‌چهره و در محیط‌های بیمارستانی که کنترل و پیشگیری کافی از عفونت وجود ندارد. باوجوداین درحال‌حاضر، اینکه ویروس چقدر راحت در شرایط دیگر منتقل می‌شود، شناخته‌شده نیست.

پرسش‌های بی‌پاسخ

با قرارگیری در قرنطینه و نبود امکان رفتن به محل کار، ممکن است حقوق شما قطع شود و احتمالا نمی‌توانید از هیچ‌کس انتظار کمک مالی داشته باشید. خودقرنطینگی ازلحاظ عاطفی و مالی تصمیمی سخت است؛ هم برای آن‌ها که خانواده دارند و هم آن دسته افرادی که تنها زندگی می‌کنند. تمام افراد نمی‌توانند دورکاری کنند. دو هفته غیبت از محل کار می‌تواند خسارت مالی درخورتوجهی برای کارگران روزمرد و افراد شاغل در اقتصاد گیگ (رانندگان تاکسی‌های اینترنتی و پیک‌های موتوری) به‌دنبال داشته باشد؛ درنتیجه، قرنطینه برای تمام افراد راهکاری آسان نیست.

در وضعیت کنونی که بحران ویروس کرونا به بدترین سطح خود در ایران رسیده است، حفظ آرامش روانی بسیار اهمیت دارد. اگر خودتان بیمار شدید یا فردی از اعضای خانواده‌تان به ویروس آلوده شد، هراس نداشته باشید و تا بازیابی سلامتی خود یا عزیزانتان، انجام اقدامات یادشده را فراموش نکنید. همچنین، برای کاهش اضطراب و تنش‌های روانی می‌توانید با شماره‌تلفن ۱۴۸۰ (صدای مشاور سازمان بهزیستی کشور) تماس بگیرید.