نرخ مرگومیر کرونا در ووهان پایینتر از برآوردهای پیشین است
براساس مطالعهای تازه، نرخ مرگومیر افرادی که در شهر ووهان مرکز شیوع ویروس کرونا جدید، دچار عفونت ویروس کرونا میشدند، احتمالا کمتر از تصور قبلی است. این مطالعه که بهتازگی در مجلهی Nature Medicine منتشر شده است، احتمال مرگ افراد دارای علائم ویروس کرونا در ووهان چین را ۱/۴ درصد محاسبه میکند. برخی از برآوردهای پیشین دارای دامنهای از ۲ تا ۳/۴ درصد بودند.
ارزیابی خطر مرگ در ووهان آموزنده است زیرا تصویری کلی از آغاز همهگیری بیماری ارائه میدهد؛ یعنی زمانی که پزشکان در تلاش بودند بیماران مبتلا به ویروس جدید را درمان کنند و بیمارستانها بهشدت تحتفشار این بیماری قرار گرفته بودند. برخی کارشناسان میگویند اگر اقداماتی نظیر تعطیلی گستردهی تجارت و مدارس و رعایت دوریگزینی اجتماعی اثر مطلوبی بر کاهش گسترش بیماری داشته باشد، چنین معیاری (نرخ مرگومیر موارد علامتدار) میتواند در کشورهایی مانند آمریکا پایینتر باشد. نویسندگان این مقاله که شامل دانشمندانی از دانشکدهی بهداشت عمومی هاروارد نیز میشدند، در مقالهی خود مینویسند:
تجربهی حاصلاز مدیریت بیماران اولیه و افزایش دسترسی به روالهای درمانی جدیدتر و بهتر برای بیماران بیشتر، احتمالا منجر به مرگومیر کمتر میشود.
البته نرخ مرگومیر ۱/۴ درصد نیز بهمعنای مرگ بسیاری افراد است. اگر بخواهیم مقایسه کنیم، در کشور آمریکا، آنفلوانزای فصلی حدود ۰/۱ درصد از افراد آلودهشده را میکشد.
پس از اینکه آخرین بیماران مبتلا به کووید ۱۹ در اوایل ماه جاری مرخص شدند، استادیوم ورزشی که بهعنوان بیمارستان موقت مورد استفاده قرار گرفته بود، ضدعفونی شد
برآوردهای مطالعهی جدید براساس موارد بیماری در شهر ووهان و از ۲۹ فوریه به دست آمده است. در این مدت، در شهر ووهان ۴۸٬۵۵۷ بیمار تاییدشده و ۲۱۶۹ مورد مرگ وجود داشت. پژوهشگران در مقالهی خود نوشتهاند که برخلاف همهگیریهای جهانی پیشین گزارششده یا آنفلوانزای فصلی، درمورد کووید ۱۹، خطر مرگ با افزایش سن افزایش مییاید.
درحالیکه نرخ مرگومیر کلی موارد علامتدار ۱/۴ درصد بود، درمورد افرادی که ۶۰ ساله و مسنتر بودند، این نرخ برابر ۲/۶ درصد بود. بدین ترتیب، احتمال مرگ در گروه سنی مسنتر نسبتبه افراد دارای علامت که ۳۰ تا ۵۹ سال سن داشتند، ۵ برابر بالاتر بود. احتمال مرگ در گروه دوم (۳۰ تا ۵۹ سال)، ۰/۵ درصد به دست آمد. این نرخ برای افراد زیر ۳۰ سال، برابر ۰/۳ درصد بود. مطالعه میگوید خطر ابتلا به عفونت دارای علامت در افراد دارای سن ۳۰ تا ۶۰ سال، بهازای هر سال، حدود ۴ درصد افزایش مییافت. طبق برآورد پژوهشگران، احتمال بروز علائم عفونت در افراد ۶۰ ساله و بیشتر، دو برابر افراد دارای سن ۳۰ تا ۵۹ سال و احتمال بروز علائم در افراد زیر ۳۰ سال یکششم بود.
همانطور که پژوهشهای دیگر نیز نشان میدهد، بیماری کووید ۱۹ در بسیاری از افراد جوان ممکن است تشخیص داده نشود ولی در عین حال، آنها قادر به انتقال ویروس به دیگران باشند.
پژوهشگران خاطرنشان کردند که برآوردهای آنها دارای محدویتهایی نیز است؛ یکی اینکه این مطالعه دربردارندهی افراد زیادی نبود که مورد آزمایش و تشخیص قرار نگرفته بودند (ولی مبتلا به بیماری بودند) و دوم اینکه این مطالعه نتوانسته بهخوبی افرادی را که در ووهان آلوده شده ولی به مناطق دیگر سفر کرده بودند، درنظر بگیرد.
اگرچه برآوردهای مطالعهی جدید درمورد خطر مرگ، پایینتر از حدسهای قبلی است، بهگفتهی نویسندگان، بدون تردید این ویروس تلفات زیادی برجای میگذارد. آنها در مقالهی خود مینویسند:
این یافتهها نشان میدهد که کنترل انتقال کووید ۱۹ دشوار است و ممکن است انتظار داشته باشیم که حتی با اقدامات تهاجمی که برای مهار شیوع در جامعه انجام میشود، حداقل نیمی از جمعیت عفونی شوند.