هوای آلوده عامل افزایش مرگومیر ناشی از کووید ۱۹
مطالعه‌ی جدیدی که هفته‌ی گذشته منتشر شد؛ اما هنوز تحت داوری قرار نگرفته، نخستین مطالعه‌ای است که به بررسی تأثیر ویروس کرونای جدید در مناطق بسیار آلوده‌ی آمریکا می‌پردازد. پژوهشگران دریافتند که حتی افزایش اندک در مواجهه‌ی طولانی‌مدت با آلودگی هوا به ۱۵ درصد افزایش در نرخ مرگومیر کووید ۱۹ منجر می‌شود.
در نیویورک که یکی از کانون‌های دنیاگیری کووید ۱۹ است، بیش از ۴ هزار نفر براثر این بیماری جان باخته‌اند. نویسندگان مقاله تخمین می‌زنند که اگر ذرات معلق موجود در هوا حتی به حد یک میکروگرم در متر مکعب (استاندارد اندازه‌گیری کیفیت هوا) پایین‌تر بود، تا ۴ آوریل، منهتن شاهد ۲۴۸ مورد مرگ کمتر بود. این نتایج بر لزوم اقدام فوری برای پاک‌سازی آلودگی‌ها تأکید می‌کند که درحال‌حاضر مسئول افزایش خطر آسم، بیماری‌های تنفسی دیگر، بیماری قلبی و بسیاری از بیماری‌های دیگر است.
درحالی‌که مقاله‌ی جدید هنوز مورد داوری قرار نگرفته یا در نشریه‌ای دانشگاهی منتشر نشده است، نویسندگان به‌خاطر شفاف‌سازی، تمام داده‌ها و روش‌های مورد استفاده را منتشر کرده‌اند. دسترسی سریع به این اطلاعات در لحظاتی که دولت آمریکا از اقدامات درزمینه‌ی حفظ زیست‌محیط با هدف بهبود کیفیت هوا دست کشیده، حیاتی است. ناتاشا دجارنت از انجمن ملی بهداشت محیط آمریکا که در این مطالعه مشارکتی نداشته است، می‌گوید:
به پژوهش‌های سریع درباره‌ی ویروس کرونا نیاز است. ما از جامعه‌ی علمی سپاسگزاریم که پژوهش‌های علمی محکم و به موقعی داشته باشیم تا برای محافظت از سلامتی در این همه‌گیری، براساس داده‌ها تصمیم‌گیری کنیم. ما به اطلاع‌رسانیِ خطر مبتنی‌بر شواهد نیاز داریم تا هرچه بهتر و کامل‌تر به جوامع، ارائه‌دهندگان و حوزه‌ی بهداشت و محیط زیست اطلاع‌رسانی کنیم.
تجزیه‌و‌تحلیل انجام‌شده به‌وسیله‌ی پژوهشگران دانشکده‌ی بهداشت عمومی چان دانشگاه هاروارد، ۳۰۸۰ شهرستان را در سرتاسر آمریکا مورد بررسی قرار داده است و به‌طور میانگین، سطوح ذرات معلق موجود در هوا را در فاصله‌ی سال‌های ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ اندازه‌گیری کرده و نیز تعداد مرگی را که براثر ویروس کرونا اتفاق افتاده است، درنظر گرفته است. تاکنون، در کشور آمریکا بیش از ۱۲ هزار مورد مرگ ثبت شده است. البته مرگ براثر کووید ۱۹ در تمام شهرستان‌ها گزارش نشده بود، بنابراین پژوهشگران روی ۱۷۸۳ شهرستانی که در آن‌ها کووید ۱۹ جان بیماران را گرفته بود، تمرکز کردند.
پژوهشگران در تجزیه‌و‌تحلیل خود عواملی مانند وضعیت اجتماعی اقتصادی، ویژگی‌های جمعیتی، شرایط آب‌وهوایی، رفتار و عوامل مرتبط با مراقبت‌های بهداشتی را که ممکن بود روی نتایج اثرگذار باشند، درنظر گرفتند. در این مطالعه، عواملی مانند استعمال دخانیات و نرخ چاقی نیز منظور شد. به‌گفته‌ی دجارنت «استعمال دخانیات ارتباط نزدیکی با بسیاری از پیامدهای سلامتی دارد، بنابراین مهم است که آن‌ها حتی پس از تصحیح برای این عامل و چندین عامل جمعیتی دیگر، ارتباط معنی‌داری پیدا کردند.»
یافته‌های جدید پژوهشگران دانشگاه هاروارد رابطه‌ی سببی را نشان نمی‌‌دهد یعنی مشخص نمی‌کند چرا شهرستان‌هایی که آلودگی هوای بالاتری دارند، شاهد مرگومیر بیشتری براثر کووید ۱۹ هستند. اما پژوهشگران چنین فرض می‌کنند که این بیماری و آلودگی هوا هر دو روی سیستم‌های تنفسی و قلبی‌عروقی تأثیر گذاشته و همراه‌با هم، احتمال مرگ را افزایش می‌دهند. این مسئله با نگرانی‌های گذشته‌ی کارشناسان در این مورد که افرادی که در جوامع آلوده زندگی می‌کنند، آسیب بیشتری از بیماری خواهند دید، سازگار است.
گرچه مطالعه‌ی مذکور، داده‌ها را براساس نژاد یا سطح درآمد تجزیه نمی‌کند، تجزیه‌و‌تحلیل‌های جداگانه‌ی پروپابلیکا و واشنگتن‌پست، هر دو نشان داده‌اند که جوامع سیاه‌پوست به‌طرز نامتناسبی نرخ‌و‌مرگ‌و‌میر بالاتری دارند. پژوهش‌های گذشته نشان داده‌اند که آلوده‌ترین مناطق اغلب سکونتگاه جوامع رنگین‌پوست و فقیر است و معمولا بزرگراه‌ها از آن مناطق عبور می‌کنند یا آنکه میزبان نیروگاه‌ها هستند. این یافته‌ها به‌طورکلی نشان می‌دهد درحالی‌که بحرانی مانند ویروس کرونا تمامی ما را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد،، اثر آن برای همه‌ی ما برابر نیست. برای مثال، برخی از اعضای این خانواده‌ها مجبور می‌شوند در چنین شرایطی و برای تأمین هزینه‌ی زندگی در محیط بیرون کار کنند. اعضای خانواده‌های مهاجر و رنگین‌پوست به احتمال زیادتر در خانه‌هایی زندگی می‌کنند که در آن چند نسل درکنار هم زیر یک سقف به سر می‌برند.
همه‌ی این موارد، علاوه‌بر عوامل استرس‌زایی که ممکن است موجب شود افراد رنگین‌پوست دربرابر ابتلا به ویروس آسیب‌پذیرتر شوند یا درصورت مواجهه‌با بیماری، مراقبت‌های مناسبی را دریافت نکنند، دلیلِ آن است که چرا پژوهشگران حوزه‌ی بهداشت از قبل نگران این جوامع آسیب‌پذیر بودند.
مطالعه‌ی حاضر ممکن است اولین مطالعه‌ای باشد که به بررسی ارتباط بین آلودگی هوا و نرخ مرگ و میر کووید ۱۹ می‌پردازد؛ اما به‌گفته‌ی ویلسون اسکوبی، دانشیار دانشکده‌ی بهداشت عمومی دانشگاه مریلند، یقینا آخرین مطالعه نخواهد بود. ویلسون بر این نکته تأکید می‌کند که لازم است اثرات این دنیاگیری ازمنظر عدالت اجتماعی و برابری بهداشتی مورد توجه قرار گیرد. نیتروژن‌دی‌اکسید، بنزن، فرمالدهید و سولفور‌دی‌اکسید همه از دیگر آلاینده‌های هوا هستند که به روش‌های خطرناکی با ویروس کرونا اثر مشترک دارند. دنیاگیری درحال ناپدید شدن نیست و مهم است دانشمندان به‌خاطر داشته باشند که چه کسانی ممکن است به‌طور نامتناسبی درمعرض خطر ویروس قرار گیرند.