آنتی بادی ویروس کرونا احتمالا دوام کمی در بدن دارد

یکی از پرسش‌هایی که دانشمندان از زمان آغاز دنیاگیری به‌دنبال پاسخ آن بوده‌اند، این است: آیا کسانی که به ویروس آلوده می‌شوند، آنتی‌بادی (پادتن) تولید می‌کنند؟ اگر چنین است، این آنتی‌بادی‌ها چه مدت دوام دارند؟ براساس نتایج مطالعه‌ی جدیدی که روز پنج‌شنبه در مجله‌ی Nature Medicine منتشر شده، پاسخ پرسش مذکور این است: «نه به مدت طولانی».

آنتی‌بادی‌ها (پروتئین‌های محافظ ساخته‌شده در پاسخ به عفونت) ممکن است تنها دو تا سه ماه دوام بیاورند؛ خصوصا در افرادی که حین عفونت هیچ نشانه‌ای نشان نمی‌دهند. چندین متخصص دراین‌باره هشدار دادند که این نتیجه‌گیری لزوما بدین‌معنا نیست که این افراد ممکن است دوباره عفونی شوند. حتی سطوح پایین آنتی‌بادی‌های‌های خنثی‌کننده‌ی قوی می‌توانند همچنان محافظت‌کننده باشند، همچنان که سلول‌های T و سلول‌های B در سیستم ایمنی چنین هستند.

بااین‌همه، نتایج هشداری محکم دربرابر ایده‌ی «گواهی ایمنی» برای افراد بهبودیافته از این بیماری را ارائه می‌دهد. تصور می‌شود آنتی‌بادی‌های مخصوص ویروس‌های کرونای دیگر ازجمله ویروس‌های عامل سارس و مرس حدود یک سال دوام بیاورند. دانشمندان امیدوار بودند آنتی‌بادی‌های خاص ویروس جدید نیز حداقل تا همین مدت زمان باقی بمانند.

چندین مطالعه نشان داده‌اند بیشتر افرادی که آشکارا دچار کووید ۱۹ هستند، آنتی‌بادی‌هایی علیه این ویروس می‌سازند؛ اگرچه مشخص نبوده است این آنتی‌بادی‌ها چه مدت ماندگار هستند. مطالعه‌ی جدید اولین موردی است که پاسخ ایمنی را در افراد بدون علامت توصیف می‌کند.

پژوهشگران ۳۷ فرد بدون علامت را با همین تعداد فرد که علائم بیماری را نشان می‌دادند، در منطقه‌ی وانجو در چین مقایسه کردند. آن‌ها دریافتند افراد بدون علامت درمقایسه‌با افرادی که علائم بیماری را نشان می‌دهند، پاسخ ضعیف‌تری دربرابر ویروس تدارک می‌بینند. سطوح آنتی‌بادی در ۴۰ درصد از افراد بدون علامت تا حد تشخیص‌ناپذیری کاهش پیدا کرد. این نسبت در گروه افراد علامت‌دار فقط ۱۳ درصد بود. البته اندازه‌ی نمونه کوچک است و پژوهشگران حفاظت فراهم‌شده‌ی سلول‌های ایمنی را در نظر نگرفتند که ممکن است به‌تنهایی با ویروس مبارزه کنند یا هنگام حمله‌ی ویروس آنتی‌بادی‌های جدیدی بسازند.

به‌غیر از سلول‌های T که می‌توانند هنگام مواجه ویروس را از بین ببرند، افراد آلوده به این ویروس سلول‌های B خاطره را می‌سازند که می‌توانند هنگام نیاز به‌سرعت تولید آنتی‌بادی را افزایش دهند. فلورین کرامر، ویروس‌شناس مدرسه‌ی پزشکی آیکان در مانت‌ساینای، اعتقاد دارد: «اگر آن‌ها ویروس را دوباره پیدا کنند، آن را به‌خاطر می‌آورند و به‌سرعت شروع به ساخت آنتی‌بادی می‌کنند».

در مطالعه‌ی جدید، آنتی‌بادی‌های خاص یکی از پروتئین‌های ویروسی به پایین‌تر از سطوح ‌قابل‌تشخیص رسید؛ اما مجموعه‌ی دیگری از آنتی‌بادی‌ها هنوز وجود داشتند؛ آنتی‌بادی‌هایی که پروتئین اسپایک ویروس کرونا را هدف قرار می‌دهند و برای خنثی‌کردن ویروس و پیشگیری از عفونت مجدد نیاز هستند. درواقع، به‌نظر می‌رسید میزان کاهش این آنتی‌بادی‌ها در افراد بدون علامت درمقایسه‌با افراد علامت‌دار کمتر باشد. دکتر کرامر گفت: «آنتی‌بادی خنثی‌کننده چیزی است که اهمیت دارد و داستان کاملا متفاوتی روایت می‌کند».

کارکنان پزشکی روز چهاشنبه در بیمارستان ووهان به حمل بیماری کمک می‌کنند که از کووید ۱۹ بهبودی یافته است.

مقاله‌ی دیگری که روز پنج‌شنبه در مجله‌ی Nature منتشر شد، نشان می‌دهد حتی میزان کمتر آنتی‌بادی‌ها نیز ممکن است برای خنثی‌کردن ویروس کافی باشد. دکتر راسموسن، ویروس‌شناس دانشگاه کلمبیا گفت: «به‌نظر می‌رسد حتی سطوح پایین آنتی‌بادی‌های خاص، توانایی خنثی‌کنندگی قوی داشته باشد. تیترهای آنتی‌بادی پایین لزوما مشخص نمی‌کند که آیا بیمار دربرابر عفونت مجدد محافظت می‌شود یا خیر».

بین ۲۰ تا ۵۰ درصد از افراد عفونی ممکن است هرگز علائم ظاهری بیماری را نشان ندهند. در مطالعه‌ی جدید چینی که افراد را طول زمان تحت‌نظر قرار داد تا تأیید کند آن‌ها هرگز علائم بیماری را نشان نمی‌دهند، درصد این افراد ۲۰ درصد به‌دست آمد؛ اگرچه حدود یک‌سوم از افراد بدون علامت دارای ویژگی نمای گراند گلاس (GGO) کووید ۱۹ و ناهنجاری‌هایی در ریه‌ها و سلول‌های مختلف بودند. این مطالعه همچنین نشان داد افراد بدون علامت هنگام عفونی‌بودن، ویروس را منتشر می‌کردند و درمقایسه‌با کسانی که علائم بیماری را نشان می‌دادند، این کار را به مدت طولانی‌تری انجام می‌دادند. دکتر راسموسن گفت: «این یافته جالب است؛ زیرا ممکن است نشان دهد بیماران بدون علامت درواقع می‌توانند ویروس را انتقال ویروس دهند».

بااین‌همه، دکتر راسموسن و متخصصان دیگر خاطرنشان کردند مشخص نیست ویروسی که از بدن افراد بدون علامت خارج می‌شود، بتواند دیگران را عفونی کند. آکیکو ایوازاکی، متخصص ایمنی‌شناسی ویروسی در دانشگاه ییل گفت: «مهم است بدانیم آیا آن‌ها ویروس عفونی را منتشر می‌کنند یا فقط بقایای ویروس را». دکتر ایوازاکی بیش از دیگر متخصصان درباره‌ی دو مطالعه‌ی جدید نگران بود. او گفت:

این گزارش‌ها بر لزوم توسعه‌ی واکسن‌های قدرتمند تأکید می‌کند؛ زیرا ایمنی‌ای که به‌طورطبیعی حین عفونت ایجاد می‌شود، در بیشتر افراد کوتاه‌مدت و پایین‌تر از سطح بهینه است. نمی‌توانیم برای رسیدن به ایمنی گله بر عفونت طبیعی تکیه کنیم.