از هر پنج بیمار کووید ۱۹، یک نفر دچار مشکلات روانی میشود
بر اساس مطالعهای که پیشنهاد میکند برای کاهش عوارض سلامت روان ناشی از دنیاگیری کووید ۱۹ باید اقدام کرد، تقریبا از هر ۵ نفری که دچار کووید ۱۹ میشوند، یک نفر طی سه ماه پس از مثبت شدن آزمایش ویروس کرونا، دچار نوعی اختلال روانپزشکی مانند اضطراب، افسردگی یا بیخوابی میشود.
تجزیهوتحلیل جدید که بهوسیلهی پژوهشگران دانشگاه آکسفورد و مرکز پژوهشهای زیستپزشکی NIHR انجام شده است، نشان میداد احتمال تشخیص ابتلا به کووید ۱۹ در افرادی که از قبل ابتلای آنها به مشکلات سلامت روان تشخیص داده شده بود، حتی پس از درنظر گرفتن اثر عوامل خطری مانند سن، جنس و مشکلات جسمی زمینهای ۶۵ درصد بالاتر بود. ماکس تاکت، یکی از نویسندگان مطالعه، میگوید: «این یافتهها غیرمنتظره بود و به بررسی بیشتر نیاز دارد. در همین حین، مبتلا بودن به اختلال روانی باید به فهرست عوامل خطر کووید ۱۹ اضافه شود.» به نظر میرسد بازماندگان کووید ۱۹ درنتیجهی این بیماری، در معرض خطر ابتلا به مشکلات روانی قرار گیرند.
محاسبات مورد بحث بر اساس حدود ۷۰ میلیون رکورد سلامتی به دست آمد؛ شامل بیش از ۶۲ هزار مورد کووید ۱۹ که به ماندن در بیمارستان یا مراجعه به بخش اورژانس نیاز نداشتند. فراوانی هرگونه تشخیص مشکل سلامت روان طی ۱۴ تا ۹۰ روز پس از تشخیص کووید ۱۹، برابر ۱۸٫۱ درصد بود که ۵٫۸ درصد موارد، اولین تشخیص بودند.
پژوهشگران به منظور بررسی این موضوع که آیا خطر اضافه با کووید ۱۹ ارتباط مستقیمی دارد یا نه، دادهها را با ۶ وضعیت دیگر طی مدت مشابه مقایسه کردند: آنفلوانزا، سایر عفونتهای دستگاه تنفسی، عفونت پوست، سنگهای صفراوی، سنگهای مجاری ادراری و شکستگی استخوان بزرگ. بر اساس مقالهی آنها که در مجلهی Lancet Psychiatry منتشر شد، طی سه ماه پس از تشخیص کووید ۱۹، ۵٫۸ درصد از بیماران اولین تشخیص ثبتشده از بیماری روانی را داشتند که این رقم در بیماران حاضر در گروههای مقایسه ۲٫۵ و ۳٫۴ درصد بود که نشاندهندهی دو برابر خطر بیشتر است. پل هریسون، استاد روانپزشکی دانشگاه آکسفورد، میگوید پژوهشهای بیشتری نیاز است تا مشخص شود آیا تشخیص اختلال روانی با دچار شدن به ویروس کرونا رابطهی مستقیمی دارد.
عوامل عمومی که روی سلامت جسمی اثر دارند مانند وضعیت اجتماعی-اقتصادی، مصرف دخانیات یا مصرف مواد مخدر در رکوردهای تجزیهوتحلیل شده در نظر گرفته نشده بود. به گفتهی هریسون، این احتمال نیز وجود دارد که محیط استرسزای عمومی دنیاگیری در این مسئله نقش داشته باشد. پژوهشها نشان میدهند احتمال دچار شدن افرادی که دارای وضعیت اجتماعی-اقتصادی ضعیفتر هستند، به مشکلات سلامت روان بیشتر است. همچنین فقر به خاطر عواملی مانند محل سکونت شلوغ و شرایط کاری ناامن، میزان مواجهه با ویروس کرونا را افزایش میدهد. هریسون میگوید: «... همچنین اصلا غیر قابل تصور نیست که کووید ۱۹ تأثیر مستقیمی روی مغز و سلامت روان داشته باشد. اما فکر میکنم این ارتباط باید مورد بررسی بیشتر قرار گیرد.»
یافتهای که خصوصا نگرانکننده بود، دوبرابر شدن تشخیص زوال عقل (که معمولا غیر قابل بازگشت است)، سه ماه پس از آزمایش مثبت برای کووید ۱۹ در مقایسه با دیگر وضعیتهای سلامتی بود. به گفتهی هریسون، ممکن است اینطور باشد که مراجعه به پزشک برای تشخیص کووید ۱۹ امکان تشخیص وضعیتهای قبلی (مانند زوال عقل) را فراهم کرده باشد. او میگوید : «... بااینحال، اصلا بعید نیست در برخی افراد ویروس روی مغز اثر بگذارد و موجب مشکلات و علایم عصبی بیشتری شود؛ بنابراین، ما در مورد تفسیر افراطی ارتباط احتیاط میکنیم.»
مطالعاتی در زمینهی تأثیر ویروس کرونا روی مغز و سیستم عصبی مرکزی در حال انجام است. در ماه جولای، عصبشناسان جزئیات مطالعهی بیش از ۴۰ بیمار بریتانیایی مبتلا به کووید ۱۹ را منتشر کردند که دچار عوارض مختلفی از التهاب مغز گرفته تا روانآشفتگی و سکته شده بودند. بهگفتهی نویسندگان، تنها زمان نشان خواهد داد که آیا شیوع بیماریهای روانی پس از کووید ۱۹، پس از دورهی سهماهه همچنان ادامه خواهد داشت یا افزایش مییابد. دیوید کورتیس، استاد افتخاری کالج دانشگاهی لندن و دانشگاه کوئین مری لندن که در این پژوهش مشارکتی نداشته است، میگوید: «قضاوت در مورد اعتبار این یافتهها دشوار است. شاید علت بروز بیشتر این مشکلات در افراد مبتلا به کووید ۱۹ این باشد که آنها در طول بیماری نگران بدتر شدن وضعیت خود بوده و نیز مجبور بودهاند دورهای از انزوا را تحمل کنند.»