ذات الریه ؛ علائم، دلایل ایجاد و روش‌های درمان

ذات‌الریه به عفونت موجود در ریه‌ها اشاره دارد و می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. این بیماری به‌طور معمول با یک عفونت باکتریایی، ویروسی یا قارچی آغاز می‌شود و می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند. ریه‌های فرد مبتلا به ذات الریه دچار التهاب می‌شود و کیسه‌های هوای کوچک یا آلوئول‌های داخل ریه‌های او از مایع پر می‌شوند. ذات‌الریه که با نام‌های پنومونی و سینه پهلو هم شناخته می‌شود، می‌تواند در افراد جوان و سالم هم به وجود آید؛ اما در افراد مسن، نوزادان، افراد بیمار و کسانی که دارای نقص سیستم ایمنی هستند، در خطرناک‌ترین حالت خود قرار می‌گیرد.

ذات‌الریه به عفونت ریه اشاره دارد و می‌تواند موجب بروز بیماری خفیف تا شدید در افراد شود. این بیماری مهم‌ترین علت مرگ و میر ناشی از عفونت در کودکان زیر ۵ سال محسوب می‌شود. بد نیست بدانید که دو بیماری ذات الریه و آنفلوانزا  هشتمین علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده محسوب می‌شوند. در ایالات متحده سالانه حدود یک میلیون نفر به دلیل بیماری ذات الریه تحت معالجه قرار می‌گیرند و حدود ۵۰ هزار نفر بر اثر این بیماری جان خود را از دست می‌دهند.

اولین نشانه ذات الریه معمولا شبیه به علائم سرماخوردگی یا آنفولانزا است. سپس فرد دچار تب شدید، لرز و سرفه همراه‌با خلط می‌شود. علائم رایج ذات الریه در زیر آورده شده است:

• سرفه
• خلط
• تنفس سریع و تنگی نفس
• لرزیدن
• درد قفسه سینه که معمولا هنگام تنفس عمیق بدتر می‌شود
• تندی ضربان قلب
• خستگی و ضعف
• تهوع و استفراغ
• اسهال
• عرق کردن
• سردرد
• درد عضلانی
• گیجی یا هذیان گفتن به‌ویژه در افراد مسن
• تیرگی رنگ پوست ناشی از کمبود اکسیژن در خون

توجه داشته باشید که علائم ممکن است بسته به سایر شرایط زمینه‌ای و نوع ذات الریه متفاوت باشد.

باکتری‌ها و ویروس ها از دلایل اصلی بروز ذات الریه به شمار می‌روند. میکروب‌های به‌وجودآورنده ذات الریه می‌توانند در آلوئول‌ها مستقر و پس از تنفس فرد در آن‌ها تکثیر شوند. نکته جالب توجه و حائز اهمیت این است که ذات الریه می‌تواند مسری باشد و باکتری‌ها و ویروس‌های ایجادکننده آن معمولا استنشاق می‌شوند. این ویروس‌ها و باکتری‌ها می‌توانند ازطریق سرفه و عطسه منتقل شوند یا ازطریق لمس اشیاء گسترش پیدا کنند.

در حالت کلی، ذات الریه می‌تواند به دلایل مختلفی رخ دهد. برای نمونه، پنومونی اغلب به دلیل بیماری یا عفونت دیگری همانند بیماری انسدادی مزمن ریوی، آنفلوانزا یا کووید-۱۹ ایجاد می‌شود. زمانی‌که سیستم ایمنی بدن فرد سالم باشد، بدن او اغلب می‌تواند از عفونت‌های شدید جلوگیری کند. بااین‌حال اگر باکتری‌ها، قارچ‌ها یا ویروس‌ها بر سیستم ایمنی بدن غلبه کنند، ممکن است بیماری جدی‌تری ایجاد شود. در نظر داشته باشید که بدن برای مقابله با این بیماری، گلبول‌های سفید خون را برای حمله به عفونت می‌فرستد؛ به همین دلیل کیسه‌های هوا ملتهب می‌شوند. در این میان باکتری‌ها و ویروس‌ها کیسه‌های ریه را از مایع و چرک پر می‌کنند و باعث بروز ذات الریه می‌شوند.

پنومونی یا ذات الریه بسته به‌علت ایجاد آن، انواع مختلفی دارد که در ادامه به معرفی و تشریح آن‌ها خواهیم پرداخت:

پنومونی باکتریایی: شایع‌ترین علت این نوع از ذات الریه، باکتری استرپتوکوک پنومونی است؛ اما بسیاری از باکتری‌های مختلف دیگر هم می‌توانند موجب بروز آن شوند.

پنومونی ویروسی: این نوع از پنومونی می‌تواند ناشی از ویروس انسدادی تنفسی (RSV) و آنفلوانزای نوع A و B باشد.

پنومونی آسپیراسیون: این نوع از ذات الریه معمولا زمانی رخ می‌دهد که فرد غذا، مایعات یا محتوای معده را در ریه‌ها تنفس کند. پنومونی آسپیراسیون مسری نیست.

پنومونی قارچی: این پنومونی درنتیجه یک بیماری همانند تب دره  ریفت، ناشی از قارچ کوکسیدیومایکوزیس ایجاد می‌شود.

پنومونی اکتسابی در بیمارستان: این نوع از ذات الریه ممکن است در بیمارانی رخ دهد که تحت شرایط دیگری در بیمارستان تحت درمان قرار می‌گیرند. به‌عنوان مثال، ممکن است در کسانی به وجود آید که به دلایل مختلف نیاز به دستگاه تنفسی دارند.

این بیماری صرف‌نظر از علت، دارای علائم و نشانه‌های مشابهی است.

در ابتدا پزشک در مورد علائم و سابقه پزشکی فرد از او سؤال می‌کند و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. اگر در هنگام گوش دادن به صدای قفسه سینه ازطریق استتوسکوپ، صدای تنفس شدید، خس خس یا کاهش تنفس را بشنود، ممکن است به ذات الریه شک کند. پزشک همچنین ممکن است سطح اکسیژن موجود در خون را به وسیله دستگاهی به‌نام اکسیمتر بررسی کند که به منظور اندازه گیری میزان درصد اشباع اکسیژن خون جهت اطمینان از سلامت دستگاه تنفسی استفاده می‌شود. در ادامه به روش‌های مختلف برای تشخیص پنومونی اشاره خواهیم کرد:

اشعه ایکس قفسه سینه: این روش می‌تواند تشخیص ذات الریه را تأیید کند و نشان دهد که کدام قسمت از ریه‌ها تحت تأثیر قرار گرفته‌اند.

سی تی اسکن قفسه سینه: انجام این کار اطلاعات دقیق‌تری از بیماری دراختیار شما قرار می‌دهد.

آزمایش خون: آزمایش خون، تعداد گلبول‌های سفید خون را اندازه‌گیری می‌کند. در این آزمایش، میزان شدت عفونت مشخص می‌شود و علت دقیق آن‌که فرد به کدام نوع از ذات الریه (باکتریایی، ویروسی یا قارچی) مبتلا شده است، تعیین می‌شود.

کشت خون: در این روش ممکن است نشان داده شود که میکروارگانیسم از ریه‌ها به جریان خون گسترش یافته است یا خیر.

آزمایش گاز خون شریانی (ABG): در این آزمایش ممکن است مشخصات دقیق‌تری از میزان اکسیژن و دی‌اکسید کربن بدن و سایر عوامل نشان داده شود.

بررسی خلط: انجام این کار می‌تواند مشخص کند که کدام ارگانیسم باعث پیدایش ذات الریه شده است.

برونکوسکوپی: این روش در برخی مواقع برای بررسی بیشتر انجام می‌گیرد.

یک روش دیگر برای تشخیص این بیماری آن است که بیمار تحت بیهوشی قرار بگیرد و پزشک یک لوله نازک، انعطاف‌پذیر و سبک به‌نام برونکوسکوپ را به داخل ریه‌ها منتقل می‌کند. انجام این کار پزشک را قادر می‌سازد که به‌طور مستقیم قسمت‌های آلوده مجاری تنفسی و ریه‌ها را معاینه کند.

درمان این بیماری به نوع و شدت آن بستگی دارد. انواع باکتریایی ذات الریه معمولا با آنتی بیوتیک، انواع ویروسی آن با استراحت و مایعات فراوان و انواع قارچی پنومونی معمولا با داروهای ضد قارچ درمان می‌شوند. پزشک معمولا داروهای بدون نسخه را برای کمک به مدیریت علائم ذات الریه تجویز می‌کند که این موارد شامل روش‌های درمانی برای کاهش تب، کاهش درد و بهبود سرفه است. علاوه بر این، استراحت و نوشیدن مایعات فراوان بسیار مهم است؛ زیرا هیدراته ماندن به کاهش غلظت خلط و درنتیجه کاهش سرفه کمک خواهد کرد.

در صورتی که علائم فرد شدید یا فرد دارای سیستم ایمنی ضعیف و به بیماری‌های جدی دیگری مبتلا باشد، ممکن است برای درمان در بیمارستان بستری شود. در بیمارستان، بیماران به‌طور کلی با آنتی بیوتیک و مایعات داخل وریدی درمان می‌شوند؛ همچنین ممکن است نیاز به اکسیژن رسانی داشته باشند.

ذات الریه یک اختلال التهابی در ریه‌ها است که به دلیل عفونت مجاری تنفسی رخ می‌دهد. این بیماری جدی است و روش‌های خانگی آن را درمان نمی‌کنند؛ اما برخی از روش‌های خانگی ممکن است به کاهش علائم و بهبودی در دوره نقاهت کمک کنند.

باید بدانید که ذات الریه می‌تواند زندگی فرد را تهدید کند؛ بنابراین مراجعه به پزشکی ضروری است و بسیاری از افراد باید در بیمارستان بستری شوند که پس از آن، بهبودی ممکن است چندین هفته یا ماه طول بکشد. توجه داشته باشیدکه درمان پزشکی ضروری است؛ اما درمان‌های خانگی می‌توانند در مدیریت علائم به فرد کمک کنند.

پزشک بسته به‌علت ذات الریه، برای درمان عفونت دارو تجویز می‌کند. وی علاوه بر دارو، انجام موارد زیر را هم به بیمار توصیه می‌کند:

• استراحت فراوان
• خوردن غذاهای مقوی
• نوشیدن مایعات زیاد

در ادامه این موارد را با جزئیات بیشتری مورد بحث قرار خواهیم داد.

اگر ریه‌ها به‌عنوان بخشی از واکنش ایمنی، مخاط اضافه تولید کنند، بدن با استفاده از سرفه سعی می‌کند این مایعات را از ریه‌ها خارج کند. به همین دلیل، ممکن است پزشک استفاده از داروی ازبین‌برنده سرفه را توصیه نکند. بااین‌حال برخی از روش‌های طبیعی ممکن است به کاهش شدت سرفه کمک کنند، از جمله:

بسیاری از دمنوش‌های گیاهی گرم می‌توانند به تسکین گلو کمک کنند، اما مصرف گیاهان مفیدتر است. نتایج مطالعات انجام‌شده در سال ۲۰۱۱ نشان داد که گیاهان، از جمله نعنا و اکالیپتوس، روی گلوی افراد مبتلا به عفونت دستگاه تنفسی فوقانی تأثیر مثبت دارند. این گیاهان ممکن است به تجزیه مخاط، کاهش درد و التهاب ناشی از ذات الریه کمک کنند.

نتیجه یک بررسی در سال ۲۰۱۸ نشان داد که دانه شنبلیله ممکن است به تجزیه مخاط کمک کند. بنابراین چای تهیه‌شده از دانه‌های شنبلیله آسیاب‌شده می‌تواند سرفه مداوم را تسکین دهد. همچنین روغن اُکالیپتوس و درخت چای ممکن است به تسکین سرفه کمک کند. البته افراد باید به این نکته توجه داشته باشند که در ابتدا، مقدار مصرف این روغن‌ها را محدود کنند؛ زیرا استفاده از این روغن‌ها در برخی افراد، علائم را بدتر خواهد کرد.

وجود مخاط در گلو و قفسه سینه می‌تواند موجب سرفه و تحریک بیشتر شود؛ اما غرغره کردن آب نمک گرم ممکن است به ازبین‌بردن مخاط یا میکروب‌های گلو کمک کند و درنتیجه موجب تسکین سرفه شود.

تنگی نفس یکی دیگر از علائم رایج عفونت‌های تنفسی است که باید آن را بسیار جدی گرفت؛ بنابراین اگر شخصی در تنفس خود دچار مشکل شود، نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. در صورتی که علائم خفیف باشد، رعایت نکات زیر ممکن است در بهبود شرایط مؤثر باشد:

نوشیدن مقدار کمی کافئین، همانند یک فنجان قهوه و چای سیاه یا سبز، ممکن است به باز شدن مجاری تنفسی در ریه‌ها کمک کند و موجب راحت‌تر تنفس کردن فرد شود.

استنشاق هوای گرم و مرطوب ممکن است تنفس را برای فرد راحت‌تر و از سفت شدن گلو جلوگیری کند. نفس کشیدن در بخار ناشی از دوش گرفتن با آب گرم یا تنفس روی یک فنجان چای گرم ممکن است در بهبود تنگی نفس مؤثر باشد.

استراحت کردن برای ترمیم سلول‌های بدن امری ضروری به شمار می‌رود و به‌ویژه برای بهبود تنگی نفس بسیار مؤثر است. فرد مبتلا به ذات الریه باید استراحت کافی داشته باشد و تا حد امکان، فشارهای بدنی خود را به حداقل برساند.

ناراحتی در قفسه سینه یکی از علائم رایج ذات الریه است. بهره‌گیری از درمان‌های زیر ممکن است به کاهش این علامت کمک کنند:

سرفه مداوم می‌تواند منجر به درد قفسه سینه شود. نوشیدن چای گرم تهیه‌شده با زنجبیل تازه یا ریشه زردچوبه ممکن است به کاهش این درد کمک کند. جالب است بدانید که ریشه هر کدام از این گیاهان می‌توانند اثر ضد التهاب طبیعی در بدن داشته باشند.

برای طرز تهیه چای این گیاهان کافی است یک تکه از ریشه هر کدام را به اندازه انگشت شست خرد کنید و آن را در یک پیمانه آب بجوشانید. اگر فردی چای غلیظ را ترجیح می‌دهد، می‌تواند آن را برای مدت طولانی بجوشاند یا مقدار بیشتری ریشه به آن اضافه کند. در صورتی که طعم این چای خیلی تند بود، می‌توانید یک قاشق عسل به آن اضافه کنید.

فرد مبتلا به ذات الریه می‌تواند تب را هم تجربه کند. در صورتی که تب خفیف باشد، ممکن است فرد بخواهد از داروهای طبیعی برای کنترل آن استفاده کند، اما اگر تب زیاد یا مداوم باشد، حتما به مراقبت‌های پزشکی نیاز است؛ زیرا این مسئله می‌تواند نشانه‌ی عفونت شدید باشد. در ادامه به معرفی روش‌هایی برای بهبود تب خفیف خواهیم پرداخت:

زمانی‌که فرد تب می‌کند، مصرف مایعات و الکترولیت‌ها می‌تواند از کمبود آب بدن جلوگیری کند. مصرف نوشیدنی‌های خنک می‌توانند تا حد زیادی بدن را خنک و درنتیجه به کاهش تب کمک کند.

نتیجه یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان می‌دهد که تهیه چای از دانه شنبلیله ممکن است موجب تعریق فرد شود و درجه حرارت بدن او را به مقدار زیادی کاهش دهد.

برخی از داروهای بدون نسخه همانند ایبوپروفن (Advil)، می‌توانند به کاهش تب و درد کمک کنند. توجه داشته باشید که باید این داروها را همراه‌با غذا مصرف کنید و از مقدار توصیه‌شده آن تجاوز نکنید.

خیساندن بدن در آب ولرم ممکن است به خنک شدن آن کمک کند. در صورتی که امکان حمام کردن برای شما وجود ندارد، می‌توانید یک حوله را بعد از غوطه‌ور کردن در آب ولرم روی بدن خود قرار دهید. انجام این کار به خنک شدن بدن کمک می‌کند و درنتیجه موجب کاهش تب می‌شود. توجه داشته باشید که باید به محض گرم شدن حوله، دوباره آن را در آب فرو ببرید و روی بدن خود قرار دهید.

لرز در اغلب مواقع علامت ثانویه تب به شمار می‌رود؛ بنابراین نباید آن را دست کم گرفت. درمان‌ خانگی زیر ممکن است به کاهش لرز کمک کند:

نوشیدن مایعات گرم همانند آب گرم، چای‌ گیاهی و سوپ ممکن است به گرم شدن بدن کمک و از لرز جلوگیری کند.

برخی از غذاها حاوی ترکیباتی هستند که می‌توانند در تقویت سیستم ایمنی بدن، مبارزه با باکتری‌ها و کنترل التهاب مؤثر باشند. این موارد ممکن است به‌طور کلی علائم ذات الریه را بهبود ببخشند. در ادامه به این موارد اشاره خواهیم کرد:

تعدادی از محصولات خانگی حاوی ترکیباتی هستند که ممکن است به تقویت روند بهبود فرد کمک کنند. از جمله:

• سیر
• عسل
• فلفل هندی
• روغن درخت چای
• سرخارگل

توجه داشته باشید که هیچ یک از موارد فوق، ذات‌الریه و بیماری‌های مرتبط با آن همانند کووید-۱۹ را درمان نمی‌کنند و تنها برای بهبود و مدیریت علائم به بیمار پیشنهاد داده می‌شوند. در حقیقت انجام این موارد در زمانی‌که علائم خفیف باشد یا بیمار دوره نقاهت خود را طی می‌کند، مؤثر است.

به‌طور کلی، هر کسی که در تنفس خود دچار مشکل شود، باید برای تشخیص و درمان به پزشک مراجعه کند. توجه داشته باشید که رعایت تمامی نکاتی که پزشک توصیه می‌کند، برای بیمار واجب است،؛ بنابراین حتما به آن‌ها توجه کنید و در صورتی که علائم شما شدت گرفت یا پس از گذشت چند روز بهبودی خاصی تجربه نکردید، باید به پزشک مراجعه کنید.

سیستم ایمنی اکثر کودکان می‌تواند از آن‌ها در برابر بیماری ذات الریه محافظت کند؛ بنابراین اگر کودکی به ذات الریه مبتلا شود، معمولا به دلیل ویروس است. علائم این بیماری در کودکان شامل موارد زیر می‌شود:

• دشواری در تنفس
• کم‌میل بودن به غذا
• سرفه
• تب
• کج خلقی
• کمبود آب بدن

کودکان ممکن است در قفسه سینه خود احساس درد  داشته باشند و پس از سرفه استفراغ کنند. درمان این بیماری در کودکان شامل استراحت کافی و مصرف منظم مایعات است. پزشک ممکن است به منظور مشکلات شکمی برای کودک دارو تجویز کند؛ اما داروهای سرفه، کمکی به بهبود وضعیت نخواهند کرد. توجه داشته باشید که بزرگسالان به هیچ عنوان نباید در اطراف کودکان سیگار بکشند؛ زیرا این مسئله احتمال ابتلا و شدت بیماری را افزایش خواهد داد.

ذات الریه می‌تواند هر فردی را تحت تأثیر قرار دهد؛ اما برخی از شرایط و عوامل خطر ابتلا به آن را افزایش خواهند داد که در ادامه به این موارد اشاره خواهیم کرد:

• سن زیر ۵ سال یا بالای ۶۵ سال
• استعمال سیگار یا مصرف الکل
• وجود شرایط زمینه‌ای همانند فیبروز کیستیک، اختلال انسداد مزمن ریوی (COPD)، آسم و شرایطی که کلیه‌ها، قلب یا کبد را تحت تأثیر قرار می‌دهد
• بیماری‌هایی که موجب ضعف یا اختلال در سیستم ایمتی بدن می‌شوند، همانند ایدز و سرطان
• داروهایی که برای بیماری ریفلاکس معده (GERD) مصرف می‌شود
• کسانی که اخیرا به عفونت سرماخوردگی یا آنفلوانزا دچار شده‌اند
• سوء تغذیه
• کسانی که اخیرا به دلایل مختلف در بخش مراقبت‌های ویژه بستری شده‌اند
• افرادی که در معرض مواد شیمیایی خاص یا آلاینده‌ها قرار دارند

علائم اصلی کووید-۱۹ شامل سرفه خشک مداوم و تب است. اگر فردی دچار درد شدید قفسه سینه یا دشواری در تنفس شود، پزشک آن را به روش ذات الریه درمان می‌کند. فرد ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان و استفاده از دستگاه تنفس برای کمک به نفس کشیدن داشته باشد. بر اساس اعلام مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ ایالات متحده (CDC)، بیشتر افراد علائم خفیفی تجربه می‌کنند و تا زمانی‌که احساس بهبودی نکنند باید در خانه بمانند. اگر فرد علائم شدیدتری همانند دشواری در تنفس داشته باشد، لازم است بلافاصله به بیمارستان مراجعه کند و بستری شود.

برای جلوگیری از بیماری پنومونی، دو واکسن به‌نام‌های واکسن مزدوج پنوموکوکی (Prevnar) و واکسن پلی ساکارید پنوموکوک (پنوموواکس) وجود دارد. این واکسن‌ها طیف گسترده‌ای از عفونت‌های پنومونی را پوشش می‌دهند و بسته به شرایط سلامتی مختلف، برای کودکان و بزرگسالان توصیه می‌شود. در نظر داشته باشید که بخشی از Prevnar به‌طور معمول برای واکسیناسیون نوزادان و در برخی شرایط پزشکی برای کودکان زیر ۲ سال، بزرگسالان بالای ۶۵ سال و بین سنین ۲ تا ۶۴ سال توصیه می‌شود.

همچنین پنوموواکس (PPSV23) برای کودکان و بزرگسالانی که بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت‌های پنوموکوکی هستند، توصیه می‌شود. در ادامه به معرفی این افراد خواهیم پرداخت:

• بزرگسالان ۶۵ سال به بالا
• افراد دیابتی
• کسانی که بیماری مزمن قلب، ریه یا کلیه دارند
• افرادی که سیگار می‌کشند یا الکل مصرف می‌کنند
• افرادی که به دلایل مختلف طحال خود را طی عمل جراحی برداشته‌اند

به افراد ۲ تا ۶۴ سالی که به سایر بیماری‌های پزشکی مبتلا هستند، توصیه می‌شود که این واکسن را استفاده کنند. توجه داشته باشید که این واکسن ممکن است در برابر بیماری ذات الریه به‌طور کامل از افراد مسن محافظت نکن؛ اما می‌تواند به‌طور قابل توجهی خطر ابتلا به آن و سایر عفونت‌های ناشی از پنومونی از جمله عفونت‌های خون و مغز را کاهش دهد.

پزشکان علاوه بر انجام واکسیناسیون، رعایت موارد زیر را به افراد توصیه می‌کنند:

• شستن منظم دست‌ها
• گرفتن دهان و بینی هنگام سرفه یا عطسه
• خودداری از استعمال سیگار
• مصرف غذاهای سالم
• ورزش کردن (حداقل ۵ روز در هفته)
• دوری کردن از افرادی که سرفه می‌کنند یا به ذات الریه مبتلا هستند

بیشتر افراد طی یک تا سه هفته پس از ابتلا به ذات الریه بهبود پیدا می‌کنند. کسانی که در معرض علائم شدید هستند باید حتما واکسیناسیون خود را ادامه دهند.

پیشگیری از ذات الریه همیشه ممکن نیست؛ اما برخی از انتخاب‌های سبک زندگی می‌توانند خطر ابتلا به آن یا تجربه علائم شدید را کاهش دهند که در ادامه به آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

• اتخاذ یک رژیم غذایی متنوع و سالم
• ورزش منظم
• سیگار نکشیدن
• دوری از آلودگی هوا در صورت امکان
• مدیریت سطح استرس و خواب کافی
• تمرین شستن دست‌ها به‌طور منظم برای کاهش خطر عفونت
• رعایت همه دستورالعمل‌های پزشک برای سالم ماندن

در نظر داشته باشید که سبک زندگی سالم می‌تواند به تقویت بدن برای مقابله با عفونت‌ها، از جمله مواردی که منجر به ذات الریه می‌شوند، کمک کند.

ذات الریه به عفونت ریه‌ها مربوط می‌شود و می‌تواند تهدید‌کننده زندگی فرد باشد. این بیماری در اغلب مواقع نیاز به درمان پزشکی دارد و افراد معمولا باید برای درمان چند هفته یا چند ماه در بیمارستان سپری کنند. انجام برخی از روش‌های درمان خانگی می‌تواند در مدیریت و بهبود علائم به فرد کمک کند. همچنین برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، انجام واکسیناسیون توصیه می‌شود.