واکسن آنفلوانزا خطر بروز علائم شدید کووید ۱۹ را در کودکان کاهش میدهد
وقتی ویروسی در سلول جای گرفت، ویروسهای دیگری که موفق میشوند به سلولی وارد شوند که قبلا آلوده شده، ممکن است نتوانند به روش عادی خود پاسخ دهند. مطالعهی جدیدی که در وبسایت ساینسالرت گزارش شده است، نشان میدهد که SARS-CoV-2 ممکن است در برخی از جمعیتها پس از واکسنهای کاملا غیرمرتبطی مانند واکسنهای آنفلوانزا یا پنوموکوک فضای کمتری برای رشد داشته باشد. آنجالی پاتوردان، متخصص روماتولوژی اطفال در دانشگاه میسوری میگوید:
مشخص شده است که رشد ویروس میتواند با عفونت ویروسی قبلی مهار شود. این پدیده «مداخلهی ویروس» نامیده میشود و حتی زمانی میتواند رخ دهد که مانند مورد واکسن آنفلوانزا، اولین ویروس مهاجم ویروسی غیرفعال باشد.
در اوایل دنیاگیری، این نگرانی وجود داشت که ترکیب کووید ۱۹ و آنفلوانزا در زمستان وضعیت بدی ایجاد کند و چنین تصور میشد که فصل بد آنفلوانزا که کووید ۱۹ نیز در آن شیوع مییابد، به مرگومیر بیشتری میتواند منجر شود. خوشبختانه این اتفاق نیفتاده است؛ اما هنوز سؤالات بیپاسخی دربارهی این موضوع وجود دارد که چگونه ویروسها و واکسنهای دیگر روی SARS-CoV-2 تأثیر میگذارند.
برای کشف این موضوع، گروهی از پژوهشگران هر مورد مثبتی از کووید ۱۹ را بررسی کردند که از ۱ فوریه تا ۳۰ آگوست ۲۰۲۰ در سیستم بیمارستان کودکان آرکانزاس یافتند که درمجموع، ۹۰۵ بیمار ۲۰ ساله و جوانتر را شامل میشد. پژوهشگران میزان بیماری آنها و نیز وضعیت واکسیناسیون را هم برای آنفلوانزا و هم برای بیماری پنوموکوک تجزیهوتحلیل کردند.
نتایج هیجانانگیز بود. احتمال ابتلای کودکان دریافتکنندهی واکسن آنفلوانزا در آن فصل به موارد شدید کووید ۱۹ درمقایسهبا کودکان واکسینهنشده کمتر بود. نتیجهی مشابهی را میتوان برای کسانی نیز مشاهده کرد که کاملا دربرابر بیماری پنوموکوک واکسینه شده بودند. احتمال داشتن علائم تنفسی در افراد دریافتکنندهی واکسن پنوموکوک کمتر بود. پژوهشگران در مقالهشان نوشتند:
براساس این مشاهدات، فرض میکنیم که شیوع بیشتر کووید ۱۹ در جمعیت اقلیتها ممکن است بهغیر از نابرابریهای بهداشتی، نشاندهندهی نرخ اندک واکسیناسیون آنفلوانزاپنوموکوک آنها باشد.
البته هیچیک از واکسنهای مذکور راهحلی جادویی نبودند و تغییرات مشاهدهشده اندک بود؛ اما همین تغییرات اندک در سطح جمعیت میتواند بهمعنای نجات جان مردم باشد. همچنین، لازم است بهخاطر بسپاریم که کودکان بهطورکلی دربرابر ابتلا به موارد علامتدار کووید ۱۹ کمتر مستعد هستند؛ اما اکنون میدانیم آنها گاهی میتوانند بدون بیمارشدن حامل ویروسهای زیادی باشند. پاتوردان گفت:
انجام پژوهش در جمعیت اطفال حیاتی است؛ زیرا کودکان در انتقال ویروسی نقش مهمی ایفا میکنند. درک رابطه و همزیستی ویروسهای دیگر درکنار کووید ۱۹ و دانستن وضعیت واکسیناسیون کودک بیمار ممکن است به اتحاذ استراتژیهای مناسب برای دستیابی به بهترین نتایج کمک کند.
پژوهشگران امیدوار هستند پژوهش جدید آنها به بررسی بیشتر دربارهی روابط میان واکسیناسیونهای ظاهرا غیرمرتبط و علائم کووید ۱۹ در نمونههای بزرگتر از جمعیت عمومی منجر شود.
پژوهش جدید در مجلهی Cureus منتشر شده است.