اضطراب تماس تلفنی؛ دلایل بروز و راههای غلبه بر آن
برقراری ارتباط با عزیزان بدون دیدن حضوری آنها در دوران دنیاگیری کووید ۱۹ اهمیت بیشتری پیدا کرده است؛ اما برای برخی افراد، برقراری یا دریافت تماس تجربهای استرسزا است.
اضطراب تلفن یا تلفنهراسی، ترس و پرهیز از مکالمات تلفنی است و در کسانی که دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستند، شایع است. بیزاری از تلفن لزوما به این معنا نیست که دچار اضطراب تلفن هستید؛ اما این دو مورد میتوانند با هم ارتباط داشته باشند. البته افراد زیادی وجود دارند که از برقراری یا دریافت تماس متنفر هستند؛ اما اگر این بیزاری موجب میشود علائم خاصی تجربه کنید، ممکن است دچار اضطراب تلفن باشید.
برخی از علائم عاطفی تلفنهراسی شامل به تأخیر انداختن یا پرهیز از تماس گرفتن به علت افزایش اضطراب، احساس عصبانیت و اضطراب شدید قبل، در جریان و پس از تلفن و وسواس یا نگرانی در مورد حرفهایی است که پشت تلفن میگویید. علائم جسمی شامل تهوع، افزایش ضربان قلب، تنگی نفس، سرگیجه و تنش عضلانی است.
اگر چنین احساسی دارید، تنها نیستید. نظرسنجی سال ۲۰۱۹ از کارمندان دفاتر در بریتانیا، نشان میداد ۷۶ درصد از افراد نسل جدید و ۴۰ درصد از افرادی که به کودکان نسل انفجار معروفاند (کسانی که در دورهی انفجار جمعیت پس از جنگ جهانی دوم، در فاصلهی سالهای ۱۹۴۶ و ۱۹۶۴ متولد شدهاند) با زنگ خوردن تلفنشان دچار افکار نگرانکننده میشوند. به این دلیل، ۶۱ درصد از افراد نسل جدید و ۴۲ درصد از کودکان نسل انفجار بهطور کامل از تماس تلفنی پرهیز میکنند. اگر دچار این علائم هستید، روشهایی برای مقابله با آنها وجود دارد.
پرهیز از تماسهای تلفنی
صحبت کردن با تلفن میتواند دلهرهآور باشد؛ زیرا فقط به صدا محدود میشویم. در غیاب نشانههای اجتماعی دیگر (از جمله ژستها، زبان بدن و تماس چشمی)، ممکن است در زمینهی صحبت کردن و انتخاب کلمات احساس دستپاچگی و خجالت کنیم.
به خاطر فناوری اغلب میتوانیم روزها، هفتهها یا حتی ماهها بدون صحبت تلفنی با دیگران بگذرانیم. مطالعهای نشان داد افراد مضطرب پیام متنی را بر تماس تلفنی ترجیح میدهند و آن را بهعنوان ابزار برتری برای تماس صریح و صمیمی ارزیابی میکنند. برخی از افراد ارسال پیام کوتاه را انتخاب میکنند؛ زیرا این فرصت را به آنها میدهد تا در مورد متن پیامهای خود فکر کنند و فرصتی برای غیررسمی بودن مهیا میکند.
پژوهشها همچنین حاکی از آن هستند که اضطراب تلفن مربوط به این دغدغه است که شخص مقابل دربارهی آنها چه فکری میکند. با حذف واکنش فوری دیگران در مکالمات گفتاری، ارسال پیام کوتاه میتواند برای افراد دچار اضطراب تلفن راهی برای ایجاد تماس اجتماعی بدون ترس یا عدم تأیید ایجاد کند.
دلیل دیگری که گاهی تماسهای تلفنی طاقتفرسا میشوند، فشار ناشی از تمرکز دیگری روی شخص است. در مکالمات حضوری، حواسپرتیهای مختلفی در محیط خود داریم؛ مانند خیره شدن به بیرون از پنجره یا مثلا بررسی تماسهای ازدسترفته د. این امر موجب میشود تعامل راحتتر شود و مکالمه بهطور طبیعی جریان پیدا کند. هنگام تماس تلفنی هیچ عامل حواسپرتی خارجی وجود ندارد؛ بنابراین، این احساس را میتواند به همراه داشته باشد که در کانون توجه فرد مقابل قرار داریم تا فورا جواب سؤالات وی را بدهیم.
مکث نیز میتواند بسیار ناخوشایند باشد. در حالت رو در رو میتوانید پرت شدن حواس یا به فکر فرو رفتن فرد مقابل را ببینید؛ اما در تماس تلفنی سکوت کوتاه میتواند احساس ناخوشایندی به دنبال داشته باشد.
ما عادت کردهایم که ایمیل، متن و پست رسانهی اجتماعی را قبل از فشار دادن دکمه ارسال مرور کنیم؛ بنابراین مکالمهی تلفنی میتواند عجولانه و خطرناک احساس شود.
به تعویق انداختن یا اجتناب کامل از تماسها در زمان احساس اضطراب، آسان است؛ اما هرچه بیشتر از تعلل کنید، احتمالا اضطراب شما بدتر خواهد شد. چندین روش مفید وجود دارد که ممکن است بتواند به شما در شکستن این الگو کمک کند.
تلفن را بردارید
یکی از مؤثرترین روشها برای غلبه بر اضطراب تلفن این است که خود را در معرض تماس تلفنی بیشتری قرار دهید. هرچه بیشتر این کار را انجام بدهید، کمتر آزاردهنده میشود. این احتمال وجود دارد که تلفنهراسی شما با کمبود تجربه ارتباط داشته باشد. هرچه تمرین بیشتری داشته باشید، کمتر احساس اضطراب میکنید و اعتماد به نفس شما بیشتر میشود.
میتوانید این فرایند را با تهیهی فهرستی از افرادی که باید با تلفن با آنها صحبت کنید مانند دوستان یا همکاران آغاز کنید و با تأمل دراینباره که چه چیزی در مورد آن تماس موجب اضطراب شما میشود، هریک از آنها را تجربه کنید. بهعنوان مثال، علت اضطراب شما ممکن است ترس از اشتباه کردن یا قضاوت اشتباه باشد. وقتی تماس به پایان رسید، تأیید این موضوع که موفق شدهاید، به شما کمک میکند انگیزهی تماس بعدی را به دست آورید.
در زمینهی مقابله با اضطراب تلفن، مشاوره با متخصص نیز مؤثر است و گفتگودرمانی میتواند مفید باشد. رفتاردرمانی شناختی نیز یکی از روشهای درمانی بسیار مؤثر برای اضطراب اجتماعی است که میتواند در این زمینه کمک کند.