مروری بر یافته‌های بزرگ‌ترین پژوهش سلامت روان
سال‌ها است پژوهشگرها معتقدند سلامت روانی بالا تأثیر قابل توجهی بر سلامت فیزیکی، رشد و افزایش طول عمر می‌گذارد؛ در نتیجه بررسی وضعیت روحی و ذهنی یکی از مؤثرترین راه‌ها برای حفظ سلامت دیگر نقاط بدن است؛ اما بهترین روش برای بهبود سلامت روانی فردی چیست؟ در پژوهشی جدید به سرپرستی دانشمندان استرالیایی، پژوهشگرها به تحلیل داده‌های تقریبا ۴۲۰ آزمایش تصادفی پرداختند که از انواع مداخله‌های روانشناسی برای کمک به بهبود وضعیت روانی استفاده کرده بودند.
نتایج شامل فراتحلیلی بودند که به بررسی داده‌های بیش از ۵۳ هزار شرکت‌کننده در صدها آزمایش روانشناسی پرداخته بود. این پژوهش به‌عنوان بزرگ‌ترین پژوهش دنیا در رابطه با سلامت در نظر گرفته شد و شاید جامع‌ترین مرور درباره‌ی تأثیر مداخله‌ها بر سلامت ذهن و بدن باشد. با توجه به دنیاگیری کووید ۱۹ و مشکلات ناشی از آن برای تمام دنیا، دیدگاه‌های جدیدی در رابطه با بهبود وضعیت روحی در شرایط سخت به دست آمدند. به گفته‌ی جوپ وان اگتارن، پژوهشگر سلامت روان از مؤسسه‌ی پژوهش‌های پزشکی و سلامتی استرالیای جنوبی (SAHMRI):
در طول دوره‌های پر از ابهام و استرس‌زای زندگی، توجه به سلامت روان برای کاهش ریسک بیماری روحی و فیزیکی ضروری است. بر اساس پژوهش‌ها، افراد باید روش‌های روان‌شناختی مختلفی را تست کنند تا ببینند کدام یک برایشان نتیجه‌بخش است.
بر اساس یافته‌های پژوهشگرها، تاکنون آگاهی کمی از کارایی مداخله‌های روانشناسی وجود دارد و با توجه به اینکه روش‌های پژوهشی سلامت روانی و بیماری روانی به‌عنوان دو مفهوم متفاوت در نظر گرفته می‌شوند، در برخی ابعاد دارای هم‌پوشانی هستند.
پژوهشگرها در تلاش برای رسیدن به دیدگاهی گسترده‌تر صرف نظر از بنیادهای تئوری روان‌شناختی، به بررسی مجموعه‌ی وسیعی از مداخله‌های روانشناسی و مزایای آن‌ها برای سلامت روانی پرداختند. در میان انواع مداخله‌ها، دو مداخله به دلیل یافته‌های مثبت در طول دوره‌های آزمایشی مورد توجه قرار گرفتند: مداخله‌های مبتنی بر آگاهی و PPI-مای چندمؤلفه‌ای (مداخله‌های روان‌شناختی مثبت) که در کنار یکدیگر روش‌های درمانی و فعالیت‌هایی مختص احساسات مثبت، رفتارها و الگوهای فکری را تشکیل می‌دهند.
موارد مفید دیگر شامل مداخله‌های مبتنی بر درمان تعهد و پذیرش، درمان شناختی، PPI-های فردی و مداخله‌های متمرکز بر خاطره هستند. مقدار تأثیر مداخله‌ها اغلب متوسط است؛ اما تحلیل‌ها نشان‌دهنده‌ی رابطه‌ی مثبت آن‌ها با بهبود سلامت در جمعیت‌های پزشکی و غیر پزشکی هستند. به گفته‌ی متیو لاسیلو، هماهنگ‌کننده‌ی پروژه‌ی برنامه‌ی سلامت روانی SAHMRI:
یک یا دو بار امتحان یک روش، برای رسیدن به تأثیر قابل اندازه‌گیری آن کافی نیست. افراد صرف نظر از روشی که انتخاب می‌کنند، باید هفته‌ها یا ماه‌ها به آن پایبند باشند تا اثر واقعی را ببینند.
پژوهشگرها در مقاله‌ی خود به شکل متفاوتی به این موضوع اشاره می‌کنند. به گفته‌ی آن‌ها:
بر اساس تحلیل ما، بهبود سلامت روانی به تلاش وابسته است. در بررسی به اثر خطی و شفاف واکنش به دوز نرسیدیم؛ اما با بررسی‌های بیشتری به خروجی‌های درمانی بهتری خواهیم رسید. بر اساس نتایج، مداخله‌های درمانی شدیدتر به تغییرات چشمگیرتری می‌انجامند.
بر اساس دیدگاهی دیگر، بسیاری از انواع مداخله‌های روان‌شناختی را می‌توان به‌صورت ایمن در گروه‌های داوطلب یا از طریق پلتفرم‌های آنلاین اجرا کرد و نیازی به ملاقات بالینی با متخصصان روانشناس نیست. طبق پیش‌بینی‌ها، بیماری روحی به‌عنوان بزرگ‌ترین عامل تأثیرگذار بر بیماری‌ها تا سال ۲۰۳۰ شناخته می‌شود؛ در نتیجه شرکت در آزمایش‌های روحی و روانی نه‌تنها به سود سلامت روحی افراد بلکه به سود سیستم بهداشت و درمان است. به گفته‌ی مایکل کریوس از دانشگاه فلیندرز:
باید سلامت تمام افراد را جدی بگیریم و گام‌های لازم را برای بهبود سلامت فیزیکی و روحی برداریم تا بتوانیم از بروز مشکلات آینده جلوگیری کنیم و هزینه‌های بهداشت و درمانی را کاهش بدهیم.
یافته‌های پژوهش فوق در Nature Human Behaviour منتشر شدند.