پیادهروی بدون نظم و پراکنده در افزایش طول عمر مؤثر است
همه میدانیم که اگر میخواهیم سلامتی خود را حفظ کنیم و شانس زندگی طولانیتر خود را افزایش بدهیم، باید فعال باشیم اما قدم زدن روزانه تا چه حد اهمیت دارد و چگونه باید باشد؟
هدف مشهور دستیابی به ۱۰ هزار قدم در روز ممکن است دقیقا همان چیزی نباشد که به آن فکر میکنید؛ اما میدانیم که قدمهای بیشتر از جهات مختلفی برای بدن ما بهتر است و بهنوعی با زندگی طولانیتر ارتباط دارد. علاوه بر این، داشتن تعداد گامهای روزانه بیشتر ارتباط خطی با زندگی طولانیتر دارد؛ یعنی سلامتی و افزایش طول عمری که از قدم زدن به دست میآوریم، با مقدار پیادهروی مرتبط است؛ بنابراین اعداد مهم هستند؛ اما هنوز نادانستههای زیادی در مورد ارتباط بین قدمهای روزانه و طول عمر وجود دارد. بهعنوان مثال، آیا پیادهرویهای کوتاه روزانه نیز تأثیر مثبتی روی طول عمر دارند؟
به گزارش ساینس الرت، پژوهشهای گذشته در رابطه با موضوع مورد بحث، دارای این محدودیت بودهاند که بر گزارش خود شرکتکنندگان تکیه داشتند که دقیق نیست؛ اما در عصر ردیابهای فعالیتهای جسمی، دانشمندان میتوانند بینش دقیقتری درباره نقش قدمهای روزانه در طول عمر به دست آورند. کریستوفر مور، همهگیرشناسی از دانشگاه کارولینای شمالی میگوید:
پیشرفتهای فنی در دهههای اخیر به پژوهشگران اجازه داده است تا بتوانند فعالیتهای ناگهانی کوتاهمدت را اندازهگیری کنند. پژوهشهای بیشتر به کمک دستگاههای پوشیدنی نشان میدهد هر نوع حرکتی از بیتحرکی بهتر است.
مور و همکارانش در مطالعهی جدید، دادههای جمعآوریشده در مطالعه آمریکایی سلامت زنان را تجزیهوتحلیل کردند. این مطالعه کارآزمایی ملی است که بیماریهای قلبیعروقی و سرطان را در گروهی متشکل از تقریبا ۴۰ هزار زن آمریکایی بررسی میکند و از دههی ۱۹۹۰ آغاز شده است. پژوهشگران در زیرمجموعهای از دادهها، طول عمر ۱۶۷۳۲ زن را که برای مدتی از گامشمار استفاده میکردند که تعداد قدمهای روزانه و الگوی قدم زدن آنها را اندازهگیری میکرد، بررسی کردند.
همهی افراد حاضر در مطالعه، دارای سن بیشتر از ۶۰ سال (با میانگین سنی ۷۲ سال) بودند و ۸۰۴ نفر از زنان تا پایان دوره مطالعه در سال ۲۰۱۹ از دنیا رفتند. اگرچه در این گروه، کسانی که بیشتر راه میرفتند، معمولا طول عمر بیشتری داشتند. تجزیهوتحلیل قبلی از همین گروه نشان داده بود که نرخ مرگومیر زنانی که بهطور متوسط ۴۴۰۰ قدم در روز پیادهروی میکردند، کمتر از زنانی بود که کمترین فعالیت را داشتند و بهطور متوسط ۲۷۰۰ قدم در روز راه میرفتند.
پژوهش جدید دانش بیشتری دراینباره فراهم میکند که چه نوع پیادهروی ممکن است اثر محافظتی را که در این نوع تجزیهوتحلیلها میبینیم، فراهم کند. در این مطالعه، مور و گروهش قدمهای روزانه را به دو دسته مختلف تقسیم کردند:
- قدمهایی که بهصورت پراکنده و ناگهانی در طول روز برداشته میشد (مانند استفاده از پلهها، پیادهروی برای رسیدن به اتومبیل یا انجام کارهای خانه)
- دورههای پیوسته فعالیت ۱۰ دقیقهای یا طولانیتر (که میتوانست شامل ورزش برنامهریزیشده مانند پیادهروی عمدی یا رفتن به سالن ورزش باشد)
نتایج حاکی از آن بود که اگرچه پیادهرویهای پراکنده ناگهانی ممکن است برنامهریزی نشده باشد، به نظر میرسد نقش مهمی در سلامت عمومی و طول عمر داشته باشد و حتی اگر شکلی تصادفی و نامرئی از ورزش باشد، نباید آن را فراموش کنیم.
پژوهشگران پس از انجام تصحیح برای تأثیر حاصل از پیادهرویهایی که در دورههای طولانیتر انجام میشد، دریافتند زنانی که قدمهای بیشتری در دورههای کوتاه برمیداشتند، نسبت به کسانی که کمتر قدم میزدند (بدون توجه به تعداد قدمهایی که در دورههای طولانیتر برمیداشتند)، بیشتر عمر میکردند. البته این تأثیر پس از حدود ۴۵۰۰ قدم از بین میرفت. اگرچه قبل از رسیدن به آن آستانه، اثر قدمهای پراکنده به نظر میرسید که معنادار باشد و هر افزایش اولیهی ۱۰۰۰ قدم پراکنده در روز با حدود ۲۸ درصد کاهش در نرخ مرگومیر همراه بود.
دورههای بیوقفه از پیادهروی نیز مهم است و احتمال مرگ زنانی که در جلسات پیادهروی طولانیتر بیش از ۲۰۰۰ قدم در روز راه میرفتند، نسبت به زنانی که این قدر پیادهروی نمیکردند، حدود ۳۲ درصد کمتر بود.
البته نتایج مطالعه جدید که در حال حاضر در کنفرانس انجمن قلب آمریکا ارائه شده است، هنوز مورد بازبینی کارشناسان قرار نگرفته و در مجلهای معتبر منتشر نشده است؛ اما نتایج تا حد زیادی چیزی را تأیید میکند که از قبل میدانستیم: تعداد قدمهای بیشتر رابطهی معکوسی با مرگومیر دارد.
نکتهی جدید مطالعه این است که ظاهرا نحوهی تجمع قدمها در طول روز اهمیتی ندارد که خبر خوبی برای کسانی است که به هر دلیلی نمیتوانند در جلسات طولانی ورزش شرکت کنند. مور توضیح داد:
این مطالعه نشان میدهد مردم به شیوههای مختلفی میتوانند فعالیتهای بدنی روزانه خود را افزایش بدهند. بسیاری از مردم فکر میکنند که باید به سالن ورزشی بروند و به مدت طولانی و بیوقفه ورزش کنند؛ اما بدون رفتن به سالن ورزشی نیز میتوانید تحرک داشته باشید. این کار برای تعداد بیشتری از مردم امکانپذیر است؛ بهخصوص افرادی مانند شرکتکنندگان مطالعه که زنان مسن بودند. موانع فراوانی سر راه ورزش کردن منظم افراد مسن وجود دارد.