بسیاری از افراد مبتلا به کووید ۱۹ علائم عصبی یا روانی دارند
شواهد حاصل از ۲۱۵ مطالعه از افراد مبتلا به کووید ۱۹ نشان‌دهنده روش‌های متفاوتی است که در آن بیماری می‌تواند روی سلامت روانی و مغز اثر بگذارد. این مطالعات که مربوط به ۳۰ کشور می‌شود، درمجموع شامل ۱۰۵،۶۳۸ فرد دارای علائم حاد کووید ۱۹ (بیماری اولیه و نه تأثیرات بلندمدت‌تر دیده‌شده در کووید طولانی) بود و داده‌های تا ماه جولای سال ۲۰۲۰ را شامل می‌شد. جاناتان راجرز از دانشگاه کالج دانشگاهی لندن و نویسنده مطالعه گفت:
انتظار داشتیم علائم عصبی و روانی در میان موارد شدیدتر شایع‌تر باشد؛ اما درعوض متوجه شدیم برخی از علائم در موارد خفیف‌تر شیوع بیشتری دارد. به‌نظر می‌رسد تأثیر کووید ۱۹ بر سلامت روان و مغز به‌جای استثنا بودن، اتفاقی معمول باشد.
شایع‌ترین علائم عصبی و روانی عبارت بودند از: آنوسمی (ازدست‌دادن حس بویایی) که ۴۳ درصد از افراد مبتلا به بیماری گزارش داده بودند، ضعف (۴۰ درصد)، خستگی (۳۸ درصد)، ازدست‌دادن حس چشایی (۳۷درصد)، درد عضلانی (۲۵ درصد)، افسردگی (۲۳ درصد)، سردرد (۲۱ درصد) و اضطراب (۱۶ درصد). گفتنی است شرایط عصبی وخیمی مانند سکته ایسکمیک (۱/۹ درصد)، سکته هموراژیک (۰/۴ درصد) و تشنج (۰/۰۶ درصد) شیوع بسیار کمتری داشتند.
افراد مبتلا به موارد شدید کووید ۱۹ در مجموعه داده‌ها حضور پررنگ‌تری داشتند؛ زیرا بیشتر مطالعات روی افراد بستری‌شده در بیمارستان تمرکز داشتند و حتی مطالعات افراد خارج از بیمارستان شامل تعداد معدودی بیمار مبتلا به علائم خفیف یا بدون علامت بود. اگرچه مطالعه نشان می‌داد در میان افراد مبتلا به کووید ۱۹ حاد که در بیمارستان بستری نشده بودند، علائم عصبی همچنان شایع بود. در این گروه، ۵۵ درصد خستگی، ۵۲ درصد ازدست‌دادن حس بویایی، ۴۷ درصد درد عضلانی، ۴۵ درصد ازدست‌دادن حس چشایی و ۴۴ درصد سردرد را گزارش می‌کردند. پژوهشگران گفتند ازآنجاکه علائم خفیف ممکن است در بیمار حاضر در مراقبت‌های ویژه گزارش نشود، ممکن است چنین علائمی به همان اندازه در موارد شدید رایج باشد.
درحالی‌که این مطالعه مروری به مکانیسم‌ها و علل این موارد نمی‌پردازد، پژوهشگران دراین‌باره به چند توضیح احتمالی، ازجمله التهاب یا مشکل در تحویل اکسیژن به مغز اشاره می‌کنند. به‌گفته آن‌ها، عوامل روانی‌اجتماعی مرتبط با دنیاگیری نیز ممکن است در بروز این مشکلات نقش داشته باشد.
همچنین، افراد به‌شدت بیماری که نمی‌توانند خانواده یا دوستانشان را ببینند، ممکن است احساس انزوا کنند و این وضعیت می‌تواند توضیحی برای این مسئله باشد که چرا اضطراب و افسردگی در برخی از مطالعات انجام‌شده روی افراد مبتلا به کووید ۱۹ شایع‌تر از این موارد در بیماری‌های ویروسی دیگری مانند آنفلوانزا بوده است. السادیر رونی از دانشگاه ادینبورگ بریتانیا و از نویسندگان مطالعه گفت:
باتوجه‌به اینکه میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به بیماری دچار شده‌اند، حتی علائم نادر نیز می‌تواند درمقایسه‌با زمان‌های معمول، شمار درخورتوجهی از افراد را تحت‌تأثیر قرار دهد. ارائه‌دهندگان خدمات سلامت روان و توان‌بخشی عصبی باید برای افزایش تعداد مراجعان خود آمادگی داشته باشند.