گونه دلتا چگونه از سیستم ایمنی فرار می‌کند؟
براساس مطالعه‌ای که به‌تازگی در مجله نیچر منتشر شده است، گونه دلتای ویروس کرونا می‌تواند از آنتی‌بادی‌هایی که بخش‌های خاصی از ویروس را مورد هدف قرار می‌دهد، فرار کند. این یافته‌ها توضیحی درمورد کاهش اثربخشی واکسن‌ها دربرابر گونه دلتا نسبت‌به گونه‌های دیگر ارائه می‌دهد.
تصور می‌شود گونه دلتا که اولین‌بار در هند شناسایی شد، نسبت‌به گونه آلفا یعنی همان نسخه‌ای از ویروس که بریتانیا و بیشتر اروپا را اوایل سال درگیر کرد، حدود ۶۰ درصد و نسبت‌به ویروس کرونای اولیه دو برابر مسری‌تر باشد.
به گزارش نیویوک‌تایمز، گونه دلتا اکنون عامل اصلی شیوع کووید در جمعیت‌های واکسینه‌نشده‌ی کشورهایی مانند مالزی، پرتغال، اندونزی و استرالیا است. دلتا در آمریکا نیز به گونه غالب تبدیل شده است. در این اواخر، عفونت‌ها در این کشور در سطوح پایینی ثابت مانده بود، اما اکنون اعداد ممکن است رو به افزایش باشد. با‌این‌حال، نرخ بستری شدن و مرگ ناشی از ویروس همچنان با شیب تندی درحال کاهش است. این امر تاحدودی به خاطر نرخ نسبتا بالای واکسیناسیون است: ۴۸ درصد از آمریکایی‌ها به‌طور کامل واکسینه شده‌اند و ۵۵ درصد حداقل یک دوز واکسن را دریافت کرده‌اند.
اما مطالعه جدید نشان داد که دلتا دربرابر یک دوز واکسن چندان حساس نیست که تاییدکننده مطالعات پیشین است که نشان می‌دادند این گونه می‌تواند تا حدی از سیستم ایمنی فرار کند، اگرچه توانایی گونه دلتا در فرار از سیستم ایمنی نسبت‌به گونه بتا که اولین‌بار در آفریقای جنوبی شناسایی شد، کمتر است.
پژوهشگران فرانسوی به بررسی این مسئله پرداختند که آنتیبادیهای تولیدشده از راه عفونت طبیعی و از راه واکسن‌های ویروس کرونا چگونه گونه‌های آلفا، بتا و دلتا و نیز گونه‌ی مرجع مشابه با نسخه‌ی اصلی از ویروس را خنثی می‌کنند. پژوهشگران نمونه‌های خون ۱۰۳ فرد را که قبلا به ویروس کرونا آلوده شده بودند، آزمایش کردند.
مطالعه نشان داد گونه دلتا نسبت‌به گونه آلفا دربرابر آنتیبادیهای افراد واکسینه‌نشده این گروه حساسیت بسیار کمتری داشت. یک دوز واکسن به میزان قابل‌توجهی حساسیت را افزایش می‌داد که نشان می‌دهد افرادی که از کووید ۱۹ بهبود پیدا کرده‌اند، برای دفع برخی گونه‌ها نیاز است که واکسن را دریافت کنند.
پژوهشگران همچنین نمونه‌های ۵۹ نفر را پس از اینکه دوزهای اول و دوم واکسن‌های آسترازنکا یا فایزر را دریافت کرده بودند، تجزیه‌و‌تحلیل کردند. نمونه خون فقط ۱۰ درصد از افراد ایمن‌شده با یک دوز واکسن آسترازنکا یا فایزر قادر بود تا در آزمایش‌های آزمایشگاهی گونه‌های دلتا و بتا را خنثی کند. اما دوز دوم این عدد را به ۹۵ درصد رساند. تفاوت عمده‌ای در سطوح آنتیبادیهای ناشی از دو واکسن وجود نداشت. پژوهشگران چنین نتیجه‌گیری کردند: «دوز واحدی از فایزر یا آسترازنکا دربرابر گونه‌های بتا و دلتا ضعیف بود یا اصلا کارآمد نبود».
داده‌های کشورهایی نظیر بریتانیا از این یافته حمایت می‌کند، اگرچه آن مطالعات نشان می‌دهند که یک دوز واکسن هنوز برای پیشگیری از بستری یا مرگ براثر ویروس کافی است.
براساس مطالعه‌ی جدید، گونه دلتا همچنین دربرابر باملانیویماب، آنتی‌بادی مونوکلونال ساخته‌شده به‌وسیله‌ی شرکت ایلای لی‌لی، پاسخ نداد. خوشبختانه، سه آنتی‌بادی مونوکلونال دیگر که در آزمایش شدند، اثربخشی خود در برابر گونه را حفظ کرده بودند. در ماه آوریل، سازمان غذا و داروی آمریکا با استناد به افزایش گونه‌های مقاوم دربرابر باملانیویماب، مجوز استفاده اضطراری از آن را به‌عنوان درمانی واحد برای درمان بیماران کووید ۱۹ لغو کرد.