نوشیدن آب کافی می‌تواند از ابتلا به نارسایی قلبی جلوگیری کند
دکتر ناتالیا دمیتریوا، نویسنده مقاله از بنیاد ملی قلب و ریه و خون، وابسته به بنیاد ملی سلامت در بتسدای آمریکا، در‌این‌باره می‌گوید:
مطالعه ما نشان می‌دهد حفظ سطح مناسب آب بدن می‌تواند از تغییراتی درون قلب جلوگیری کند که به ایجاد نارسایی قلبی منجر می‌شوند یا حداقل این روند را آهسته کند. این یافته‌ها نشان می‌دهند باید به میزان آبی که روزانه دریافت می‌کنیم، اهمیت بدهیم و اگر آب کافی نمی‌نوشیم، شروع به تغییر این رویه کنیم.
حجم مایعات دریافتی توصیه‌شده در روز ۱٫۶ تا ۲٫۱ لیتر در روز برای زنان و ۲ تا ۳ لیتر در روز برای مردان است. باوجوداین، آمار‌های جهانی نشان می‌دهند که بسیاری از مردم حتی به‌اندازه حداقل این حجم آب نمی‌نوشند. میزان سدیم خون نشانگر دقیقی برای اندازه‌گیری وضعیت آب بدن است. هرچه آب کمتری مصرف کنید، غلظت سدیم افزایش پیدا می‌کند. در این اوضاع‌واحوال، بدن ذخیره آب را آغاز می‌کند و فرایند‌هایی شروع به فعالیت می‌کنند که به توسعه نارسایی قلبی منجر می‌شوند.
دکتر دمیتریوا می‌افزاید:
منطقی به‌نظر می‌رسد که فکر کنیم سطح آب و سدیم هر روز بسته به میزان مایعاتی که می‌نوشیم، تغییر کند. بااین‌حال، سطح غلظت سدیم برای دوره‌های طولانی در بازه‌ای محدود باقی می‌ماند. به‌نظر می‌رسد این سطح با عادات نوشیدن مایعات در افراد مرتبط باشد.
پژوهش یادشده بررسی می‌کند که آیا سطح غلظت سدیم در میان‌سالی (به‌عنوان شاخصی برای وضعیت آب‌رسانی بدن) می‌تواند گسترش نارسایی قلبی در ۲۵ سال آینده را پیش‌بینی کند. همچنین، رابطه بین آب‌رسانی و ضخیم‌شدن دیواره‌های محفظه پمپاژ اصلی قلب (بطن چپ) موسوم به هیپوتروفی بطن چپ را واکاوی می‌کند. ضخیم‌شدگی (هیپوتروفی) بطن چپ زمینه‌ساز نارسایی قلبی است.
این بررسی روی ۱۵،۷۲۹ فرد بالغ انجام شد که در مطالعه «خطر گرفتگی عروق در جوامع» شرکت کرده‌اند. شرکت‌کنندگان در آغاز آزمایش ۴۴ تا ۶۶ ساله و بیش از پنج بار تا رسیدن به ۷۰ تا ۹۰ سالگی ارزیابی شده بودند.
شرکت‌کنندگان براساس غلظت سدیم میانگین در دو ارزیابی اول، به چهار گروه تقسیم شدند: ۱۳۵ تا ۱۳۹٫۵، ۱۴۰ تا ۱۴۱٫۵، ۱۴۲ تا ۱۴۳٫۵ و ۱۴۴ تا ۱۴۶ میلی‌مول بر لیتر. سپس نسبت افرادی رادر هر گروه بررسی کردند که در ارزیابی پنجم (۲۵ سال بعد از آزمایش اول) دچار نارسایی قلبی و ضخیم‌شدگی بطن چپ شده بودند.
سطوح بیشتر غلظت سدیم در میان‌سالی با نارسایی قلبی و ضخیم‌شدگی بطن چپ در ۲۵ سال بعد در ارتباط بودند. این رابطه حتی پس از تعدیل اثر سایر عوامل مرتبط با ایجاد نارسایی قلبی شامل سن، فشار خون، عملکرد کلیه، کلسترول خون، گلوکوز خون، شاخص توده بدنی، جنسیت و مصرف دخانیات، به میزان درخورتوجهی برقرار بود. به‌ازای هر یک میلی‌مول بر لیتر افزایش غلظت سدیم خون در میان‌سالی، احتمال ابتلا به ضخیم‌شدگی بطن چپ و نارسایی قلبی در ۲۵ سال بعد به‌ترتیب ۱٫۲۰ و ۱٫۱۱ برابر افزایش می‌یافت. خطر هیپوتروفی بطن چپ و نارسایی قلبی در سنین ۷۰ تا ۹۰ سالگی با عبور غلظت سدیم از ۱۴۲ میلی‌مول بر لیتر در میان‌سالی شروع به افزایش می‌کند.
دکتر دمیتریوا درپایان می‌گوید:
این نتایج نشان می‌دهند آب‌رسانی مناسب در طول زندگی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به ضخیم‌شدگی بطن چپ و نارسایی قلبی کمک کند. همچنین، این یافته که عبور غلظت سدیم از مرز ۱۴۲ میلی‌مول بر لیتر خطر ایجاد آثار مخرب در قلب را افزایش می‌دهد، می‌تواند به تشخیص افرادی کمک کند که از ارزیابی سطح آب‌رسانی بدنشان سود می‌برند.این سطح سدیم در بازه طبیعی قرار دارد و در نتایج آزمایشگاه با عنوان غیرطبیعی علامت‌گذاری نمی‌شود؛ ولی پزشکان می‌توانند هم‌زمان با معاینه بالینی، از این نتایج برای شناسایی افرادی استفاده کنند که به بررسی میزان معمول مایعات دریافتی نیاز دارند.