آیا توانایی ایستادن روی یک پا، خطر مرگ زودهنگام را پیشبینی میکند؟
براساس مطالعهی جدیدی که نتایج آن بهتازگی منتشر شده، افراد میانسال و مسنتری که نمیتوانند به مدت ۱۰ ثانیه تعادل بدن خود را روی یک پا حفظ کنند در مقایسه با افرادی که توانایی انجام چنین کاری را دارند، احتمال مرگشان در هفت سال آینده بیشتر است و این موضوع در روزهای اخیر بحثهای زیادی ایجاد کرده است. توضیح علمی پشت این ادعا چیست؟ آیا باید از این پس در خانه تعادل روی یک پا را تمرین کنیم؟
مطالعه اخیر چه موضوعی را بررسی کرد؟
بهگزارش نیوساینتیست، محققان از گروهی از افراد بین ۵۱ تا ۷۵ سال درخواست کردند به مدت ۱۰ ثانیه روی یک پا بایستند، در حالتی که یکی از پاهایشان ساق پای دیگر را لمس کند (تا حدی شبیه به فلامینگو). افرادی که نتوانستند به مدت ۱۰ ثانیه در این حالت تعادل خود را حفظ کنند، احتمال مرگ بالاتری در هفت سال آینده داشتند.
نتایج مطالعه نشان میدهد نرخ مرگ این افراد در هفت سال آینده ۱۷٫۵ درصد بود، اما کسانی که توانستند ۱۰ ثانیه روی یک پا تعادلشان را حفظ کنند نرخ مرگ ۴٫۶ درصد در هفت سال آیندهی زندگیشان ثبت کردند. تقریباً ۱٬۷۰۰ نفر از ساکنان برزیل که اکثر آنها سفید پوست بودند، در این مطالعه مشارکت داشتند.
آیا این یافتهها ممکن است به عوامل دیگری به غیر از سلامت بدن ارتباط داشته باشد؟
این احتمال را نمیتوان رد کرد. هرچه سن افراد بالاتر میرود توانایی آنها برای ۱۰ ثانیه متعادل ماندن روی یک پا کمتر میشود و هرچه افراد مسنتر شوند احتمال مرگشان بیشتر است. اکثر افرادی که بالای ۷۰ سال سن داشتند نتوانستند از آزمون تعادل سربلند بیرون بیایند.
وقتی محققان نتایج مطالعه را براساس عواملی مثل سن، وزن، جنسیت و ابتلا به بیماری مورد بررسی قرار دادند، متوجه شدند افرادی که توانایی گذراندن آزمون تعادل را ندارند تقریباً دو برابر نرخ مرگ بالاتر داشتند (۸۴ درصد خطر مرگ در دورهی برگزاری مطالعه).
چرا پزشکان از مردم میخواهند که چنین آزمایشی را انجام دهند؟
مدتها است برای آزمایش تعادل، توانایی افراد برای ایستادن روی یک پا مورد بررسی قرار میگیرد. از دست دادن تعادل و افتادن یکی از عوامل عمدهی مرگ افراد سنبالا محسوب میشود، چون بهطور معمول اگر این افراد به ناگهان روی زمین بیفتند دچار شکستگی لگن میشوند و به عمل جراحی نیاز پیدا میکنند.
شماری از افراد مسن حتی پس از انجام عمل جراحی نیز هرگز به تحرک قبل دست پیدا نمیکنند. دیوید استنسل، از اعضای دانشگاه لافبورو انگلستان، میگوید ممکن است وضعیت این افراد به مرور بدتر شود.
آیا مرگ افراد در این مطالعه به از دست دادن تعادل ارتباط داشته است؟
در جریان برگزاری مطالعهی اخیر ۱۲۳ نفر از شرکتکنندگان جان خود را از دست دادند. مشخص نیست از دست دادن تعادل و افتادن روی زمین عامل مرگ چه تعداد از این افراد بوده (حتی مطمئن نیستیم که این عامل روی مرگ آنها اثرگذار بوده باشد).
ظاهراً دلیل اصلی مرگ این ۱۲۳ نفر سرطان، بیماری قلبی و بیماریهای تنفسی از جمله کووید ۱۹ اعلام شده است. ممکن است افتادن و بهبودی پس از عمل جراحی روی مرگ شماری از این افراد اثر گذاشته باشد؛ برای مثال بیماری قلبی افرادی که تحرک خود را از دست میدهند بدتر میشود. متأسفانه عوامل اینچنینی در نتایج مطالعه ثبت نشدهاند.
تعادل بدن را به چه شیوههای دیگری میتوان به نرخ مرگ ارتباط داد؟
دیوید استنسل میگوید توانایی ایستادن روی یک پا صرفاً وابسته به تعادل نیست و به قدرت پا نیز ارتباط دارد. قدرت پا به قدرت کلی بدن و آمادگی جسمانی فرد مربوط است. افرادی که به سرطان یا بیماری قلبی مبتلا هستند فعالیت بدنی کمتری دارند و بنابراین قدرت پای خود را از دست میدهند.
آیا این یافتهها تعجببرانگیز هستند؟
تحقیقات پیشین نشان داده آزمایشهایی مشابه میتوانند سرنخهایی دربارهی سلامتی بدن به ما بدهند. برای نمونه بالا بودن نرخ مرگومیر در افراد مسن مبتلا به بیماری قلبی با سرعت پایین در هنگام قدم زدن ارتباط دارد. این یافته نتیجهی آزمونی است که در آن از افراد خواسته شد مسیری ۶ متری را با بالاترین سرعت ممکن قدم بزنند.
میزان کلی مرگومیر با توانایی افراد در بلند شدن از روی زمین نیز مرتبط است. نکتهی تعجبآور این است که خطر مرگومیر را میتوان به قدرت دست افراد نیز ارتباط داد. مدتی پیش در مطالعهای از افراد خواسته شد با بیشترین قدرت ممکن یک دستگاه آزمایشی را فشار دهند.
آیا پزشکان باید از مردم بخواهند که آزمون تعادل روی یک پا را انجام دهند؟
محققان در مقالهی خود میگویند تبدیل کردن این آزمایش به بخشی از روند معاینهی فیزیکی افراد میانسال و مسن، مزیتی بالقوه به همراه خواهد داشت.
این محققان میگویند انجام آزمایش تعادل و بررسی وضعیت فرد توسط پزشک به کمتر از یک یا دو دقیقه زمان نیاز دارد و بههمیندلیل میتوان آزمایش تعادل را بهسادگی در روند معاینه جای داد. بااینحال در کشورهایی مثل بریتانیا که ارائهی خدمات بهداشتی تبدیل به روندی پرفشار شده، پزشکان پرمشغله ممکن است زمان کافی دراختیار نداشته باشند.
چگونه تعادل بدن خود را بهبود دهیم؟
ممکن است میزان آمادگی جسمانی و قدرت بدنی روی ارتباط بین تکمیل آزمایش تعادل و خطر مرگومیر اثرگذار بوده باشد، به همین دلیل مطالعهی جدید به این نکته اشاره نمیکند که تلاش برای بهتر کردن وضعیت تعادل میتواند باعث افزایش طول عمر شود.
در افراد بزرگسال، حفظ قدرت عضلانی را میتوانیم مهمترین هدف از ورزش کردن خطاب کنیم. احتمال زمین خوردن افرادی که تعادل بدنی بهتری دارند، کمتر است. اگر بهدنبال بهبود تعادل بدن هستید، فیزیوتراپیستها به افراد مسنتر توصیه میکنند تمرینهای سادهای نظیر راه رفتن روی یک خط انجام دهند (بهگونهای که انگار در حال بندبازی هستید). فیزیوتراپیستها همچنین ایستادن روی یک پا را توصیه کردهاند.
نظرات