نتایج یک مطالعه: عصبانیت ناشی از گرسنگی پدیده‌ای واقعی است
به‌گزارش گاردین، پژوهشگران تأیید کرده‌اند که نخوردن غذا روی عصبانیت افراد تأثیر می‌گذارد. در یکی از اولین مطالعه‌ها برای فهمیدن آثار گرسنگی روی احساسات، روان‌شناسان متوجه شدند که مردم هرچه گرسنه‌تر باشند، عصبی‌تر می‌شوند. دانشمندان از این احساس با نام Hangry یاد می‌کنند که شاید «گُرُس‌خشمی» معادل خوبی برای آن باشد.
مطالعهی جدید به این دلیل انجام شد که چند بار به پروفسور وایرن سوامی، روان‌شناس اجتماعی در دانشگاه آنگلیا راسکین، گفته شد دچار گرسنگی ناشی از عصبانیت می‌شود و باید اقدامی برای رفع آن انجام دهد. همین موضوع پروفسور سوامی را به فکر فروبرد تا اطلاعات بیشتری درباره‌ی این احساس کسب کند.
او با همکاریِ پژوهشگران در اتریش و مالزی تحقیقات جدیدی روی ۶۴ فرد بزرگ‌سال بین ۱۸ تا ۶۰ سال آغاز کرد تا به‌مدت سه هفته، هر‌روز پنج بار احساسات آن‌ها به‌هنگام گرسنه‌بودن را بررسی کند. پیش‌تر پژوهشگران در آزمایشگاه روی ارتباط بین گرسنگی و احساسات انسان مطالعه انجام داده‌اند؛ اما در مطالعهی جدید ۶۴ داوطلب حین انجام کارهای روزمره روی احساساتشان نظارت و نتایج را ثبت کردند.
پژوهشگران در مقاله‌ای که در مجله‌ی علمی Plos One منتشر کرده‌اند، توضیح می‌دهند که گرسنگی با تشدید احساس عصبانیت و کج‌خلقی ارتباط دارد و سطح خوشحالی را کاهش داده است. سوامی در بخشی از مقاله می‌نویسد: «مشخص شده است که گُرُس‌خشمی پدیده‌ای واقعی است.»
پژوهشگران در مقاله‌ی خود راهکار اساسی برای مبارزه با عصبانیت ناشی از گرسنگی ارائه نداد‌ه‌اند؛ اما سوامی می‌گوید که اعتقاد دارد شناسایی و نام‌گذاری این احساس می‌تواند کمک‌کننده باشد. او می‌گوید: «در بسیاری از مواقع، ممکن است از احساس خود آگاه باشیم؛ اما دلیل بروز آن احساس را درک نکنیم. اگر بتوانیم برچسب‌گذاری‌اش کنیم، بهتر می‌توانیم برای مقابله با آن اقدام کنیم.»
نتایج حاصل از مطالعهی جدید حتی با درنظر‌گرفتن عوامل دموگرافیک نظیر سن، جنسیت، شاخص توده‌ی بدنی، رژیم غذایی و ویژگی‌های شخصیتی افراد بسیار مهم است. نوروساینس‌نیوز می‌نویسد گرسنگی با ۳۷ درصد از واریانس تحریک‌پذیری و ۳۴ درصد از واریانس عصبانیت و ۳۸ درصد از واریانس خوشحالی ارتباط دارد. پروفسور سوامی می‌گوید: «بسیاری از ما آگاهیم که گرسنه‌بودن می‌تواند روی احساسات ما اثر بگذارد؛ اما در کمال تعجب تعداد بسیار کمی از مطالعات علمی روی گُرُس‌خشمی متمرکز بوده‌اند.»
پژوهشگران تعدادی فرضیه مطرح کرده‌اند تا بفهمیم چرا گرسنگی می‌تواند کنترل احساسات ما را در دست بگیرد. یکی از این فرضیه‌ها براساس مطالعات پیشین مطرح شده است. این فرضیه می‌گوید قند‌خون کم باعث افزایش تحریک‌پذیری احساسی و عصبانیت و پرخاشگری می‌شود. البته مشخص نیست که از‌دست‌دادن کنترل احساسات می‌تواند ناشی از افت اندک قند‌خون باشد یا نه. فرضیه‌ی دیگر می‌گوید مردم وقتی گرسنه باشند، به‌طور پیش‌فرض تحریک‌پذیری زیادی دارند و کج‌خلقی می‌کنند.
صرف‌نظر از دلیل اصلی بروز گُرُس‌خشمی، سوامی اعتقاد دارد که مطالعهی جدید نکته‌ی مهمی را برملا می‌کند. برای مثال، احتمالاً توانایی یادگیری در کودکانی که گرسنه به مدرسه می‌روند، کمتر از بقیه‌ی کودکان است و این کودکان به احتمال بیشتری از خود مشکلات رفتاری نشان می‌دهند. به‌گفته‌ی سوامی، اطمینان از مناسب‌بودن تغذیه‌ی دانش‌آموزان باید در اولویت باشد: «واقعا مهم است که بتوانیم احساساتی نظیر گُرُس‌خشمی را شناسایی کنیم تا بتوانیم اثرهای منفی ناشی از آن‌ها را کاهش دهیم.» سوامی برای بزرگسالانی که پس از نخوردن یک وعده‌ی غذایی کنترل احساساتشان را از دست می‌دهند، توصیه‌ی ساده‌ای دارد: «گرسنه نمانید، هرچند برای بسیاری از مردم، گفتن این جمله ساده‌تر از عمل‌کردن به آن است.»