ده دقیقه ورزش هوازی در هفته می‌تواند خطر مرگ بر اثر آنفلوانزا را کاهش دهد
قبلاً دراین‌باره نوشته‌ایم که فقط ورزش طولانی نیست که برای سلامتی فایده دارد و ورزش‌های کوتاه نیز می‌توانند مزیت‌هایی داشته باشند. اکنون مطالعه جدیدی این موضوع را تأیید کرده است.
ساینس آلرت می‌نویسد، پژوهشگران پس از بررسی عادات ورزش ۵۷۷۹۰۹ بزرگسال در ایالات متحده، دریافته‌اند که فقط ده دقیقه ورزش هوازی (یا کاردیو) منظم در هفته می‌تواند خطر مرگ ناشی از آنفلوانزا یا ذات‌الریه را کاهش دهد.
در رابطه با فعالیت بدنی متوسط تا شدید (MVPA)، سطح توصیه‌شده حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته ورزش متوسط (مانند پیاده‌روی سریع) یا ۷۵ دقیقه در هفته فعالیت شدید (مانند دوچرخه‌سواری) است. اما واقعیت این است که بسیاری از ما این مقدار ورزش نمی‌کنیم. بنابراین، جدیدترین مطالعه که به سرپرستی تیمی از مرکز کنترل و پیشگیری بیماری در جورجیا و مرکز درمانی ارتشی بروک در تگزاس انجام شده، خبرهای خوبی برای گروهی از ما ارائه می‌دهد که در طول هفته دوره‌های کوتاهی ورزش می‌کنیم.
پژوهشگران در مقاله منتشرشده خود می نویسند: «میزان خطر در شرکت‌کنندگانی که در طول هفته ۱۰ تا ۱۵۰ دقیقه فعالیت MVPA انجام می‌دادند، در مقایسه با کسانی که فعالیتی نداشتند، کمتر بود. اگرچه این سطح از فعالیت بدنی غالباً ناکافی درنظر گرفته می‌شود، زیرا کمتر از مقدار توصیه‌شده است، اما می‌تواند در مقایسه با نداشتن فعالیت بدنی، مزیت‌هایی داشته باشد.»
براساس تجزیه‌و‌تحلیل ۲۰ سال داده، خطر نسبی مرگ براثر آنفلوانزا یا ذات‌الریه در گروهی که در طول هفته ۱۰ تا ۱۵۰ دقیقه ورزش می‌کردند، در مقایسه با کسانی که اصلاً ورزش نمی‌کردند، ۲۱ درصد کمتر بود. به عبارت دیگر کمی فعالیت بدنی بهتر از این است که اصلاً فعالیت بدنی نداشته باشید.
ورزش MVPA به مدت ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه و ۳۰۱ تا ۶۰۰ دقیقه در هفته در مقایسه با نداشتن فعالیت بدنی، به ترتیب با ۴۱ و ۵۰ درصد کاهش در خطر همراه بود. اگرچه مزیت اضافی پس از ۶۰۰ دقیقه ورزش در هفته مشاهده نشد و تأثیر آن به حالت ثابت می‌ماند.
پژوهشگران همچنین فعالیت‌های تقویت‌کننده عضلات را مورد بررسی قرار دادند: مقدار توصیه‌شده هفتگی برای این ورزش‌ها حداقل دو جلسه در هفته است. با در نظر گرفتن MVPA، کاهش خطر مرگ بر اثر آنفلوانزا یا ذات‌الریه در کسانی که هر دو هدف را برآورده می‌کردند، نسبت به کسانی که هیچ‌یک از این اهداف را برآورده نمی‌کردند، به‌طور متوسط ۴۸ درصد کمتر بود.
با درنظر گرفتن MSA به‌تنهایی، نمودار حالت J شکلی به خود می‌گرفت، به این صورت که در ابتدا خطر مرگ ناشی از آنفلوانزا و ذات‌الریه کم می‌شد و سپس با افزایش تعداد جلسات، افزایش پیدا می‌کرد. درحالی‌که مطالعه جدید این موضوع را به‌طور دقیق بررسی نکرد، یکی از توضیحات ممکن این است که MSA شدید و مکرر می‌تواند روی فشار خون و جریان خون تأثیر منفی داشته باشد. پژوهشگران می‌نویسند: «جدا از دستیابی به توصیه مرتبط با فعالیت‌های هوازی، بزرگسالانی که دو بار در هفته MSA انجام می‌دادند، نسبت به کسانی که کمتر از دو بار ورزش می‌کردند، نرخ مرگ‌و‌میر پایین‌تری داشتند، درحالی‌که نرخ مرگ‌و‌میر در میان کسانی که در طول هفته ۷ جلسه یا بیشتر MSA انجام می‌دادند، بالاتر بود.»
- برای جبران سبک زندگی بی‌تحرک، مقدار کمی ورزش هم کافی است9 اردیبهشت 98مطالعه '4
- چرا تأثیر ورزش بر افراد مختلف یکسان نیست؟13 خرداد 00مطالعه '3
- با این تمرینات ورزشی در زمان کمتر نتایج مشابه بگیرید11 دی 01مطالعه '3
با اینکه حجم نمونه بزرگ بوده، مطالعه محدودیت‌هایی دارد؛ ازجمله اینکه مبتنی‌بر پرسش‌نامه‌هایی است که شرکت‌کنندگان پر کرده‌اند و نه مشاهدات مستقیم. این مطالعه رابطه علت و معلولی را نشان نمی‌دهد، بلکه پیشنهاد می‌کند که میان ورزش و خطر مرگ بر اثر آنفلوانزا یا ذات‌الریه ارتباطی وجود دارد که می‌تواند در مطالعات آینده بیشتر بررسی شود.
آنچه یافته‌ها نشان می‌دهند، این است که تنوع بالایی در میزان رعایت دستورالعمل هفتگی توصیه‌شده ورزش وجود دارد و عوامل مختلفی از قبیل سن، جنس، شاخص توده بدنی و شرایط سلامتی دیگر روی آن تأثیر دارد. نیمی از شرکت‌کنندگان مطالعه به هدف هفتگی MVPA یا MSA نمی‌رسیدند.
نکات کلیدی که باید از این پژوهش بیاموزیم، این است که باید تلاش بیشتری در راستای افزایش فعالیت بدنی مردم انجام شود و حتی چند دقیقه ورزش در هفته می‌تواند تأثیر چشمگیری داشته باشد. پژوهشگران می‌نویسند: «با توجه به مکانیسم‌های زیستی قابل‌قبول و مطابقت داشتن با مطالعات گذشته، این ارتباط محافظتی ممکن است توجیه‌کننده تلاش‌های بالینی و بهداشت عمومی بیشتر برای کاهش بی‌تحرکی هوازی و MSA ناکافی باشد.»
این پژوهش در مجله‌ی British Journal of Sports Medicine منتشر شد.
نظرات