خطرات پدر شدن در سنین بالا چیست؟

به‌ نظر می‌رسد مردان در سنین بالاتری بچه‌دار می‌شوند. اخیراً خبر بچه‌دار شدن آل پاچینو بازیگر ۸۳ ساله آمریکایی تأیید شد. مدتی پیش نیز رابرت دنیرو در سن ۷۹ سالگی صاحب هفتمین فرزند خود شد.

دو بازیگر مذکور مطمئناً اولین پدرهای سالخورده نیستند. چندین بازیگر، موسیقیدان و حتی رؤسای جمهور ایالات متحده در سنین بالا صاحب فرزند شده‌اند.

بی‌بی‌سی می‌نویسد، میانگین سنی پدران جدید در طول سال‌ها درحال افزایش بوده است. میانگین سن پدران جدید در سال‌های ۱۹۷۲ تا ۲۰۱۵، به اندازه ۳٫۵ سال افزایش پیدا کرد: میانگین سن پدران در ایالات متحده ۳۰٫۹ سال بود و ۹ درصد از پدران هنگام تولد فرزندشان حداقل ۴۰ ساله بودند.

مسن‌ترین پدر تاریخ، حداقل براساس رکوردهای جهانی گینس ۹۲ ساله بود، اگرچه گاهی ادعاهای غیررسمی درمورد مردان مسن‌تر نیز مطرح می‌شود.

به‌هرحال، پدر شدن در سنین بالا با خطراتی همراه است.

در دسامبر ۲۰۲۲، پژوهشگران دانشگاه یوتا و مؤسسات دیگر مرور جامعی از بالا بودن سن پدر و تأثیرات آن روی باروری، مشکلات بارداری و سلامت کودک منتشر کردند.

درحالی‌که بسیاری از مطالعات احتمالاً شامل تعداد زیادی مرد هم‌سن آل پاچینو نمی‌شوند، چراکه این موارد نادر هستند، شواهد نشان می‌دهد در دهه چهارم و پنجم زندگی، اسپرم مردان از نظر حجم، تعداد، تحرک و جهش کیفیت پایین‌تری دارد.

پژوهشگران می‌نویسند این تغییرات به این معنا است که سن بالای پدر ارتباط محکمی با ناباروری و همچنین از دست دادن بارداری پس از لقاح طبیعی دارد. آن‌ها خاطرنشان می‌کنند که چندین مطالعه نشان داده‌اند پدر مسن‌تر خطر سقط جنین را به میزان قابل‌توجهی افزایش می‌دهد.

سپس خطر بیماری پس از تولد وجود دارد. از دهه ۱۹۵۰ مشخص شده است که احتمال اینکه پدران مسن‌تر دارای فرزندان مبتلا به اختلال ژنتیکی آکندروپلازی باشند، بیشتر است. اما از آن زمان، همبستگی‌هایی با مشکلات مختلف دیگر نیز ظاهر شده است. پژوهشگران یوتا می‌نویسند: «آشکار شده که سن بالای پدر درست مانند سن بالای مادر با اثرات ضعیف سلامتی در فرزندان مرتبط است.»

به‌عنوان مثال، پژوهشگران دانشگاه استنفورد دریافتند پدرهای مسن‌تر با افزایش خطر وزن پایین در هنگام تولد و تشنج در نوزادان ارتباط دارند. سن بالای پدر همچنین با افزایش نرخ چندین سرطان دوران کودکی و همچنین نقایص قلبی مادرزادی همراه است.

با‌این‌حال، شایان ذکر است که مانند بسیاری از مطالعاتی که ارتباط بین سلامتی و علل احتمالی را بررسی می‌کنند، مکانیسم‌ها مشخص نیستند. ممکن است عوامل احتمالی دیگری مانند سبک زندگی والدین و آلودگی محیطی نقش داشته باشند.

با‌این‌حال، پژوهشگران دریافته‌اند که وقتی سن مردان بالا می‌رود، ممکن است سلول‌های سازنده اسپرم دچار جهش و آسیب دی‌ان‌ای شوند و این جهش‌ها و آسیب‌ها ممکن است به نسل بعدی منتقل شود.

مطالعاتی از این دست موجب تغییر نحوه تفکر پزشکان و دانشمندان درمورد باروری می‌شود. از دیرباز مرسوم بوده که وقتی زوجی مشکل بارداری دارند، بیشتر روی زنان و سن آن‌ها تمرکز ‌شود. درواقع بیشتر پژوهش‌ها روی باروری زنان تمرکز داشته است. اما اکنون مشخص شده درحالی‌که باروری مردان نسبت‌ به زنان ممکن است با سرعت کمتری ضعیف شود و در سنین بالاتری این مشکل بروز کند، سن پدر همچنان مهم است.

درحال‌حاضر، مواردی مانند آل‌پاچینو و دنیرو و سایر مردانی که در دهه هفتم، هشتم و نهم زندگی خود بچه‌دار می‌شوند، امری نادر است. اما به‌طورکلی پدر بودن دیگر مختص مردان جوان نیست. از دهه ۱۹۷۰ تعداد پدران آمریکایی زیر سن ۳۰ سال ۲۷ درصد کم شده، درحالی‌که تعداد پدران دارای سن ۴۵ تا ۴۹ سال ۲۵ درصد افزایش پیدا کرده است.

اگر روند کنونی ادامه پیدا کند، شکی نیست که علم پزشکی باید خود را با آن تطبیق دهد.