بیمار مبتلا به آفانتازیا به کمک مجیک ماشروم چشم ذهن خود را باز کرد

زن جوان ۳۴ ساله‌ی مبتلا به آفانتازیا (Aphantasia) برای اولین بار پس از مصرف مجیک ماشروم توانایی تصویرسازی ذهنی را تجربه کرد. افراد مبتلا به آفانتازیا نمی‌توانند چیزی را به‌صورت تصویری در ذهنشان تصور کنند.

محققی از دانشگاه اومیر لیون ۲ در فرانسه، در توصیف وضعیت غیرعادی بیمار جوان می‌گوید که این زن تمام زندگی خود را بدون داشتن تخیل گذرانده بود؛ اما پس از مصرف مجیک ماشروم (قارچ سیلوسایبین) شروع به رؤیاپردازی و تصویرسازی در ذهن خود کرد.

به‌گزارش آی‌اف‌ای ساینس، تصور می‌شود که بین ۲ تا ۴ درصد افراد به آفانتازیا مبتلا هستند و نمی‌توانند تصاویر ذهنی تولید کنند. این زن، در توصیف وضعیت خود می‌گوید: «اگر از من خواسته شود که قلعه‌ای را تصور کنم، فقط می‌توانم قلعه‌ای مانند هاگوارتز را که می‌شناسم در ذهن خود تصور کنم؛ آن هم به‌شکل توضیحاتی که خوانده‌ام؛ نه به‌صورت تصاویر.»

آفانتازیا یک ناتوانی یا اختلال نیست؛ اما زن جوان می‌گوید که نداشتن توانایی تصویرسازی ذهنی، به‌ خاطر سپردن مسیرها را برای او دشوار می‌کند و باعث می‌شود تا او مرتباً راه خود را گم کند. باوجوداین پس از مصرف قارچ سیلوسایبین، جهان درونی زن جوان پر از صحنه‌های گرافیکی شد.

زن جوان اولین تجربه‌ی تصویرسازی ذهنی خود را باورنکردنی توصیف می‌کند و می‌گوید: «من متوجه شدم که می‌توان با تصاویر ذهنی بازی کرد و کارهایی مانند بزرگنمایی و تجزیه‌ی رنگ‌ها را روی آن‌ها انجام داد.» به‌گفته‌ی او امکانات و حالت‌ها با تصاویر ذهنی بی‌پایان هستند و به تجربیات بصری و حسی از زندگی واقعی محدود نمی‌شوند.

زن جوان، مدت کوتاهی پس از مصرف مجیک ماشروم شروع به تصویرپردازی ذهنی کرد. او می‌گوید که اکنون به‌مدت ۱۲ ماه است که می‌تواند این‌ کار را انجام دهد و چشم ذهنی او در تمام این مدت باز بوده و به‌گفته‌ی این زن، او پیش از مصرف قارچ سیلوسایبین هیچ خاطره‌ی تصویری از زندگی در ذهن خود نداشته است؛ اما پس از این تجربه توانسته یکی از خاطرات شیرین کودکی خود را به‌صورت تصویری تجسم کند.

نویسنده‌ی گزارش موردی اخیر برای ارزیابی تغییرات ایجادشده در تجربیات آگاهانه‌ی زن، از او خواست تا پرسش‌نامه‌ی مربوط به میزان وضوح تصاویر بصری را به‌صورت گذشته‌نگر تکمیل کند. نتایج به‌دست‌آمده نشان داد که امتیاز فعلی در مقایسه با حداقل امتیاز او قبل از مصرف سیلوسایبین، به حداکثر میزان خود افزایش یافته است که این موضوع به انفجاری خیره‌کننده در شکوه ذهنی او اشاره دارد.

یک‌ سال پس از مصرف مجیک ماشروم، امتیاز زن جوان در وضوح تصاویر ذهنی به امتیاز یک فرد عادی بدون آفانتازیا کاهش یافت؛ اما توانایی تصویرسازی او همچنان ادامه داشت؛ هرچند این توانایی اکنون کمتر از حدی بود که او بلافاصله پس از مصرف قارچ سیلوسایبین تجربه کرد.

هنوز نمی‌توان به‌طور دقیق گفت که چه چیزی باعث معکوس‌شدن روند تصیرسازی ذهنی زن جوان شده است؛ اما به‌گفته‌ی نویسنده‌ی گزارش موردی اخیر، سیلوسایبین با توانایی‌اش در تغییر ادراک بصری شناخته می‌شود. ازسوی دیگر آفانتازیا با احساسات تضعیف‌شده مرتبط است؛ بنابراین امکان دارد که تأثیر داروهای روان‌گردان روی پردازش عاطفی، به‌نحوی در تصویرسازی ذهنی افراد نیز تاثیرگذار باشد.

با وجود شگفت‌انگیز بودن تجربه‌ی زن جوان، نویسنده‌ی گزارش اعتقاد دارد که اتفاق اخیر به فردی مربوط می‌شود که ظهور و تداوم تصویرسازی ذهنی را درطول زمان تجربه کرده است؛ بنابراین باید با احتیاط تفسیر شود. به‌گفته‌ی او، تحقیقات بیشتر با نمونه‌های بزرگ‌تر و پیگیری‌های طولانی‌مدت‌تری لازم است تا بتوان اثرات بالقوه‌ و ماندگار سیلوسایبین را روی کیفیت زندگی و قدرت تصویرسازی ذهنی افراد بررسی کرد.

گزارش موردی فوق در انتظار داوری همتا قرار دارد و به‌صورت نسخه‌ی پیش‌ از انتشار در PsyArXiv موجود است.