آیا شکر موجب آکنه می‌شود؟

اگر به‌طور مداوم پوست شما جوش می‌زند، ممکن است وسوسه شوید تا شکر را از رژیم غذایی خود حذف کنید. هرچه باشد در منابع آنلاین مختلف با این توصیه رو‌به‌رو شده‌اید و به‌نظر می‌رسد مطالعات متعددی نیز از آن حمایت می‌کنند. اما واقعیت آن است که قطع مصرف شکر احتمالاً برای حل مشکل جوش‌های شما کافی نخواهد بود.

آیا مصرف قند و شکر واقعا موجب آکنه می‌شود؟ به‌گفته‌ی کارشناسان، به علت تعامل میان عوامل مختلفی که در ایجاد آکنه نقش دارند، اشاره به خوراکی‌های شیرین به‌عنوان تنها عامل مؤثر در بروز آکنه ممکن است بیش‌ازحد ساده‌انگارانه باشد.

آکنه نتیجه‌ی تعاملات پیچیده میان سطوح هورمون‌ها، غدد چربی، تجمع سلول‌های پوست و میکروبیوم پوست در ترکیب با عوامل سبک زندگی مانند استرس و رژیم غذایی است. براین‌اساس، تغییر رژیم غذایی به تنهایی به‌عنوان درمان آکنه توصیه نمی‌شود. در بیشتر موارد، داروهای خوراکی و موضعی نیز باید مصرف شوند.

به‌نوشته‌ی لایوساینس، مطالعات تغذیه‌ای انجام‌شده در چین، فرانسه و ترکیه ارتباطاتی را بین مصرف شکر و آکنه پیدا کرده‌اند. اگرچه این مطالعات مشاهده‌ای ثابت نمی‌کنند که شکر موجب آکنه می‌شود و عوامل مشترک دیگر می‌توانند موجب این نتیجه شده باشند.

نتیجه‌گیری قطعی دشوار است، زیرا بسیاری از مطالعات انجام‌شده درزمینه‌ی آکنه ازنظر طراحی دچار نقص هستند و این امر تفسیر نتایج را دشوار می‌سازد. برای مثال، شرکت‌کنندگانی که خودشان آکنه را تشخیص می‌دهند، ممکن است دچار بیماری‌های پوستی مانند فولیکولیت باشند که شبیه آکنه به‌نظر می‌رسد. بنابراین، در این مطالعات ممکن است افرادی گنجانده شده باشند که درواقع دچار آکنه نبوده‌اند.

در مطالعات مشاهده‌ای که به ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه می‌پردازند، شرکت‌کنندگان معمولاً پرسش‌نامه‌هایی را درباره وعده‌های غذایی خود پرمی‌کنند. اگرچه، مردم غذایی که خورده‌اند یا مقدار آن را دقیق به‌خاطر نمی‌آورند. این نظرسنجی‌ها معمولاً در چند مقطع زمانی انجام می‌شوند و تغییر الگوهای رژیمی را نادیده می‌گیرند. علاوه‌بر‌این، غذاهای شیرین اغلب حاوی اجزای دیگری مانند لبنیات و کاکائو هستند که آن‌ها نیز احتمالاً بر آکنه تاثیر می‌گذارند.

برخی از عوامل محرک آکنه اغلب در مطالعات تغذیه درنظر گرفته نمی‌شوند و به‌راحتی قابل کنترل نیستند. برای مثال، تجمع هورمون کورتیزول(که به هورمون استرس معروف است) می‌تواند موجب تشدید آکنه شود. از سوی دیگر، برخی افراد ممکن است دچار وضعیت‌هایی مانند سندرم تخمدان پلی‌کیستیک باشند که موجب تحریک آکنه می‌شود. در سندرم تخمدان پلی‌کیستیک مقاومت به انسولین و سنتز بیش‌ازحد هورمون‌های مردانه توسط تخمدان‌ها اتفاق می‌افتد.

افزایش هورمون‌های مردانه، مانند تستوسترون و محصول جانبی آن یعنی دی‌هیدروتستوسترون، در هر دو جنس از عوامل محرک ایجاد آکنه به‌شمار می‌روند. سطوح بالای هورمون مردانه در پوست موجب می‌شود غدد تولیدکننده چربی مقدار بیشتری از سبوم را ترشح کنند. سبوم ماده‌ای چسبنده و روغنی است که به رطوبت‌رسانی و محافظت از پوست کمک می‌کند.

جوش‌ها زمانی ظاهر می‌شوند که منافذ فولیکول‌های مو با مقدار زیادی از سبوم مسدود می‌شود. در این شرایط، سلول‌های پوست چسبناک می‌شوند و این امر انسداد را تشدید می‌کند. به این ترتیب، محیط مناسبی برای باکتری‌هایی ازجمله کوتی باکتریوم آکنه ایجاد می‌شود که برخی از سویه‌های آن موجب التهاب و درنتیجه قرمزی و تورم جوش‌ها می‌شوند.

غذاهای با شاخص گلیسمی بالا، مانند نان سفید، حاوی فیبر کمی هستند و به سرعت قند را در جریان خون آزاد می‌کنند و موجب واکنش انسولین می‌شوند. این امر موجب افزایش فاکتور رشد شبه انسولین ۱ می‌شود که هورمونی است که موجب افزایش تولید هورمون مردانه می‌شود.

افراط در مصرف شیرینی‌ها احتمالاً به ایجاد آکنه کمک می‌کند، اما سنجش تأثیر آن در مقایسه با محرک‌های دیگر دشوار است.

در تلاش برای درمان آکنه، افراد اغلب به‌جای مشورت با متخصص پوست، رژیم غذایی خود را تغییر می‌دهند و با حذف قندها و غذاهای دیگری که ادعا می‌شود موجب آکنه می‌شود، ممکن است رفتارهای غذایی نگران‌کننده‌ای را از خود نشان دهند. بنابراین، اگر دچار مشکل آکنه هستید، قبل از ایجاد تغییرات چشمگیر در رژیم غذایی خود، با پزشک مشورت کنید.