علت ورم بینی بعد از عمل

رینوپلاستی نوعی جراحی پلاستیک است که شکل و اندازه بینی را تغییر می‌دهد. برخی از افراد برای بهبود ظاهر بینی و صورت خود رینوپلاستی انجام می‌دهند، برخی دیگر تحت رینوپلاستی قرار می‌گیرند تا تنفس و عملکرد بینی خود را بهبود بخشند. ورم بینی از عوارض شایع عمل جراحی بینی است که معمولاً پس از مدتی برطرف می‌شود.

تورم پس از عمل جراحی بینی، از زمانی که حین جراحی بیهوش هستید، شروع می‌شود و معمولاً در روز سوم پس از جراحی به حداکثر می‌رسد. بیشتر تورم در بینی اتفاق می‌افتد، اما تورم معمولاً به چشم‌ها، گونه‌ها و لب بالایی نیز سرایت می‌کند.

میزان ورم به وسعت جراحی بینی، مراقبت‌های انجام‌شده توسط جراح، ضخامت پوست بینی، جراحی‌های گذشته، طول مدت جراحی و از همه مهم‌تر میزان عمل انجام‌شده روی استخوان بستگی دارد.

شکستن استخوان‌های بینی مهم‌ترین علت تورم است. اگر به این کار نیازی نباشد، می‌توانید انتظار تورم کمتری را داشته باشید. ورم بینی طی چند ماه برطرف می‌شود. ورم در چند روز اول پس از جراحی بینی به سرعت افزایش پیدا می‌کند و سپس شروع به کاهش می‌کند.

هرچه پوست بینی ضخیم‌تر باشد، زمان بیشتری برای رفع تورم نیاز است. داروهایی وجود دارد که در زمان جراحی بینی و همچنین چند هفته پس از آن برای کمک به تسریع این روند بهبودی طبیعی استفاده می‌شود.

بلافاصله پس از جراحی بینی، ورم را تجربه خواهید کرد. مراحل تورم پس از جراحی بینی عبارتند از:

چهار تا شش هفته پس از جراحی: بینی برای چهار تا شش هفته پس از جراحی متورم خواهد بود. ممکن است حین بهبودی دچار کبودی یا تغییر رنگ پوست اطراف بینی شوید.

سه ماه پس از جراحی: تورم به‌آرامی در طول یک تا سه ماه کاهش می‌یابد. پس از سه ماه، بیشتر تورم از بین می‌رود (حدود ۹۰ درصد).

یک سال پس از جراحی: حداقل تورم در بینی ممکن است تا یک سال پس از جراحی همچنان وجود داشته باشد. تا زمانی که تورم کاملاً برطرف نشود، نتیجه کامل عمل مشخص نخواهد شد.

از نظر طول مدت تورم، دو شکل ورم پس از جراحی بینی رخ می‌دهد: تورم فوری که مربوط به ترومای جراحی است و تورم طولانی که عمدتاً ناشی از احتباس مایعات است.

تورم فوری: تورم فوری نتیجه‌ی التهاب ناشی از جراحی رینوپلاستی است. این نوع تورم ممکن است به‌طور همزمان با کبودی رخ دهد. اگرچه هر بیماری پس از رینوپلاستی به‌طور متفاوتی بهبود پیدا می‌کند، میزان این نوع تورم را می‌توان تا حدی به کمک تکنیک‌های رینوپلاستی کاهش داد.

تورم طولانی‌مدت: این نوع تورم اولیه با تورم پوست پس از جراحی فرق دارد و اغلب ماه‌ها طول می‌کشد تا برطرف شود. این نوع تورم ناشی از احتباس مایعات زیر پوست است. در زمان رینوپلاستی، غضروف‌ها و استخوان‌ها شکل گرفته‌اند و گرافت‌ها (تکه‌ای غضروف که معمولاً از جای دیگر بدن برداشته می‌شود) شکل بینی را تغییر می‌دهند تا نتیجه موردنظر به دست آید. سپس پوست دوباره روی شکل جدید بینی کشیده می‌شود. در اصل، پوست باید خود را روی شکل جدید بینی بسازد. با انجام این کار، مایعات زیر پوست و روی غضروف حفظ می‌شوند.

جاذبه نیز در تورم بینی نقش دارد. قسمت بالای بینی به سمت استخوان‌ها، اولین ناحیه‌ای است که پس از جراحی تغییر آن مشاهده می‌شود. نوک بینی که از همه قسمت‌ها بیشتر تحت‌تأثیر جاذبه است، آخرین بخشی است که ورم آن برطرف می‌شود. این تغییرات طبیعی است و در هر بیماری تا حدی رخ می‌دهد.

ممکن است ماه‌ها طول بکشد تا نوع دوم تورم پوست به طور کامل برطرف شود و اصلاحات انجام‌شده در طول جراحی بینی آشکار شود.

حین انجام عمل جراحی برای اعمال تغییرات در ظاهر بینی، پوست از استخوان جدا می‌شود، به همین علت پس از عمل و در دوران نقاهت، بیمار ممکن است این نوع ورم پوست تجربه کند. علت بروز این نوع ورم بعد از جراحی بینی، تجمع مایع بین‌سلولی است که درواقع نوعی واکنش التهابی جهت بهبود ناحیه‌ای است که زخم شده است. این نوع ورم حدود یک تا سه ماه پس از عمل از بین می‌رود. هرچه بینی گوشتی‌تر باشد، برطرف شدن ورم پوست به زمان بیشتری نیاز دارد.

نوع ورم که به ورم کاذب یا حافظه پوست معروف است، دوره بهبودی طولانی‌تری دارد. حافظه پوست به بینی بزرگ عادت پیدا کرده است، به همین دلیل وقتی به‌طور ناگهانی با اسکلتی کوچک رو‌به‌رو شود، واکنش نشان می‌دهد و باعث تورم بینی می‌شود. هرچه بینی قبل از عمل بزرگ‌تر باشد، تورم بیشتر می‌شود. این نوع تورم زمانی از بین می‌رود که بینی به تغییرات ایجادشده در اسکلت بینی عادت کند.

نوع سوم ورم بینی که فرد ممکن است پس از جراحی زیبایی بینی با آن مواجه شود، ورم فیبروز یا گوشت اضافه است. این نوع ورم ممکن است برای همیشه بماند، بنابراین، باید در انتخاب جراح بینی دقت کنید.

بدن در راستای رفع تورم طولانی‌مدت در ناحیه عمل‌شده کلاژن و بافت زخم می‌سازد. اگر این امر به شکل گسترده‌ای اتفاق افتد، بینی ضخیم می‌ماند و فرم خوبی نمی‌گیرد.

فیبروز بینی زمانی زمانی اتفاق می‌افتد که ایجاد بافت فیبروزی برای متصل کردن بافت بینی به استخوان و ترمیم پوست بینی به مقدار بیش از حد نیاز اتفاق می‌افتد. یکی از علت‌های تشکیل بیش از اندازه بافت فیبروز کوچک کردن بیش از اندازه بافت و غضروف بینی است، چرا که در این شرایط بدن در واکنش به کوچک کردن بیش از اندازه بینی، این بافت را تشکیل می‌دهد.

فیبروز اضافی منجر به تورم کلی بافت بینی شده و حتی می‌تواند اندازه بینی را به اندازه قبل از عمل جراحی برگرداند. فیبروز اضافی باعث تغییر شکل قسمت انتهایی و نوک دماغ می‌شود و ظاهری نامتقارن و نازیبا به فرد می‌دهد. پزشک جراح بینی باید به‌منظور کاهش احتمال بروز فیبروز بینی، از کوچک کردن بینی بیش از حد استاندارد بینی خودداری کند.

تورم بینی پس از جراحی ترمیم بینی اجتناب‌ناپذیر است، اما اقداماتی وجود دارد که می‌توانید در راستای کاهش ورم بینی پس از عمل جراحی انجام دهید:

دقت در انتخاب جراح: پزشک جراحی که از تکنیک‌های جراحی‌ای استفاده می‌کند که تورم را به حداقل می‌رساند، می‌تواند شما را برای موفقیت آماده کند.

استفاده از یخ: از یخ غالباً برای کاهش تورم بینی استفاده می‌شود، اگرچه به اندازه‌ای که برای جراحت‌های دیگر مانند پیچ‌خوردگی مچ مفید است، در کاهش تورم بینی مؤثر نیست. علت آن است که امکان استفاده مستقیم کمپرس سرد روی ناحیه عمل‌شده وجود ندارد. برای جلوگیری از آسیب زدن به پوست براثر سوختگی با یخ، باید دستورالعمل‌های استفاده از پک‌های یخ یا کمپرس سرد را به دقت دنبال کنید.

خوابیدن با سر بالا: بعد از جراحی بینی، خوابیدن با سر بالا توصیه می‌شود. بالا نگه داشتن سر با استفاده از بالش‌های اضافی یا خوابیدن روی صندلی (از نوعی که تکیه آن قابل تنظیم است) برای چند روز اول به کاهش تورم کمک می‌کند.

کاهش مصرف نمک و نوشیدن مایعات: از‌آنجاکه نوع دوم تورم عمدتاً ناشی از مایعات اضافی زیر پوست بینی است، کاهش مصرف نمک می‌تواند مؤثر باشد. مصرف نمک را کاهش دهید تا احتباس مایعات را به حداقل برسانید و مقدار زیادی آب بنوشید تا نمک از بدن شما خارج شود.

اجتناب از فعالیت‌های بدنی شدید: ورزش در ماه اول پس از جراحی بینی ممنوع است. البته می‌توانید قدم بزنید و باید فعال بمانید، اما در ماه اول پس از جراحی، از فعالیتی که فشار خون شما را بالا ببرد، ضربان قلب را افزایش دهد یا موجب شود عرق کنید، اجتناب کنید. تا چهار ماه پس از عمل بینی از هر گونه فعالیت ورزشی که در آن بینی جدید شما درمعرض خطر قرار می‌گیرد، اجتناب کنید. اگر ورزشکار حرفه‌ای هنرهای رزمی، بازیکن هاکی یا بوکسور هستید، باید جراحی بینی را تا پایان کارتان به تعویق بیندازید. استثنای این امر شکستگی بینی است که باعث مشکلات عملکردی مانند مشکل در تنفس از راه بینی می‌شود.

ورم بینی در بینی‌های گوشتی نسبت‌به‌ بینی‌های استخوانی به‌دلیل ضخامت پوست بیشتر است. فیبروز بینی در بینی‌های گوشتی بیشتر اتفاق می‌افتد و علت آن، ضخیم‌تر بودن پوست بینی‌های گوشتی نسبت‌ به پوست بینی‌های استخوانی و ضعیف‌تر بودن غضروف بینی‌های گوشتی است. اگر بینی‌ گوشتی از حد خاصی کوچک‌تر شود، فرد دچار مشکلات تنفسی می‌شود و بدن در واکنش به آن بافت فیبروز می‌سازد.

اگر بینی گوشتی بیش‌ازحد کوچک شود، پوست و اسکلت بینی به‌صورت کامل به‌هم پیوند نمی‌خورند و فضایی میان پوست و بافت زیرین ایجاد می‌شود. بدن این شکاف را با تشکیل بافت فیبروز پر می‌کند و هرچه این شکاف بزرگ‌تر باشد، امکان بازگشت اندازه بینی به اندازه پیش از عمل بیشتر خواهد شد. همچنین، هرچه بینی گوشتی‌تر و ضخامت پوست آن بیشتر باشد، روند کاهشی ورم پوست دیرتر طی می‌شود و چنانچه بینی استخوانی و دارای پوستی نازک باشد، ورم در مدت‌زمان زودتری برطرف می‌شود.