با رترو آشنا شوید؛ اولین میمون شبیه‌سازی‌شده که به بزرگسالی رسیده است

جمعه ۲۹ دی ۱۴۰۲ - ۲۱:۱۵
مطالعه 3 دقیقه
رترو اولین میمون رزوس که شبیه‌سازی شد و دو سال زنده ماند
میمون رزوس شبیه‌سازی‌شده در چین که اکنون بیش از دو سال سن دارد، در آینده راه را برای شبیه‌سازی موفقیت‌آمیز دیگر نخستی‌سان‌ها هموار خواهد کرد.
تبلیغات

دانشمندان چینی با موفقیت یک میمون رزوس سالم را شبیه‌سازی کرده‌اند که توانسته است بیش از دو سال پس از تولدش زنده بماند. به لطف این دستاورد، پژوهشگران ادعا می‌کنند که روش‌های تازه و اصلاح‌شده‌ی آن‌ها در آینده به عنوان «استراتژی امیدوارکننده‌ای برای شبیه‌سازی نخستی‌سانان» عمل خواهد کرد.

میمون شبیه‌سازی‌شده «رترو» نام دارد. این اسم از یکی از تکنیک‌های به‌کاررفته برای ساختن او، یعنی «جایگزینی تروفوبلاست» الهام گرفته شده است.

بااین‌حال، این اولین‌بار نیست که یک میمون رزوس شبیه‌سازی می‌شود. در سال ۱۹۹۷، میمون رزوس شبیه‌سازی‌شده‌ای به نام «تترا» توسط دانشمندان آمریکایی با استفاده از تکنیکی به نام «شکافت رویان» ساخته شد. با استفاده از این تکنیک، یک رویان ماکاک در مراحل اولیه به چند قسمت تقسیم شد و مجموعه‌ای از دوقلوهای همسان ژنتیکی را ایجاد کرد. این ابزار شبیه‌سازی نسبتا قدیمی، گاهی اوقات دوقلوسازی مصنوعی نامیده می‌شود.

رترو از طریق تکنیک انتقال هسته سلول‌های پیکری شبیه‌سازی شده است

گروه دانشمندان آکادمی علوم چین و دانشگاه آکادمی علوم چین، در آخرین مطالعه موفق شدند یک میمون رزوس نر سالم را از طریق تکنیک پیچیده‌تری به نام انتقال هسته سلول‌های پیکری (SCNT)، شبیه‌سازی کنند. این روش، همان تکنیکی است که برای شبیه‌سازی گونه‌های متعددی از پستانداران، از جمله «دالی گوسفند» و همچنین موش‌ها، راسوهای اهلی، خرگوش‌ها، سگ‌ها، خوک‌ها، بزها، گاوها و بز کوهی پیرنه‌ای استفاده شد.

تکنیک انتقال هسته سلول‌های پیکری شامل قرار‌دادن هسته‌ی یک سلول پیکری (هر سلولی به جز اسپرم یا تخمک) در سلول تخمکی است که هسته‌هایش از بین رفته است. سپس، سلول بازسازی‌شده را می‌توان تحریک کرد تا تحت تقسیم سلولی قرار گیرد و به ارگانیسم کاملی تبدیل شود که از نظر ژنتیکی با اهداکننده‌ی هسته‌ی سلول پیکری یکسان است.

رترو، میمون رزوس شبیه سازی شده با سلول های پیکری در ۱۷ ماهگی
رترو، میمون رزوس شبیه‌سازی شده با سلول‌های پیکری در ۱۷ ماهگی، در آزمایشگاه.

روش شبیه‌سازی مورد بحث قبلاً روی میمون‌های رزوس امتحان شده بود، اما در نهایت با شکست مواجه شد. مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۲ نشان داد که یک میمون رزوس شبیه‌سازی شده با سلول‌های پیکری به دنیا آمد و کمتر از ۱۲ ساعت پس از تولد تلف شد.

تکنیک انتقال هسته سلول‌های پیکری روی گونه‌ی مشابه دیگری از میمون‌ها نیز آزمایش شده است. در سال ۲۰۱۸، محققان دو میمون شبیه‌سازی‌شده از گونه‌ی «مکاک دم‌دراز» به نام‌های ژونگ‌ژونگ و هوآ‌هوآ ساختند. این دو میمون اولین نخستی‌سانانی بودند که از طریق تکنیک انتقال هسته سلول‌های پیکری، با موفقیت شبیه‌سازی شدند.

گروه محققان با خلق رترو موفق شدند ناهنجاری‌هایی را بیابند که در نحوه‌ی خوانش اطلاعات ژنتیکی توسط رویان شبیه‌سازی‌شده و جفت آن وجود دارد. آن‌ها با ابداع روشی جدید که تضمین می‌کند رویان شبیه‌سازی شده با جفت سالم رشد می‌کند،‌ بر این مشکل غلبه کردند.

البته، ناگفته نماند که شبیه‌سازی نخستی‌سانان (دسته‌ای از پستانداران که شامل انسان نیز می‌شود) انبوهی از پرسش‌های اخلاقی را به دنبال دارد. با هر مطالعه‌ی جدید درباره‌ی این موضوع، اغلب منتقدان می‌پرسند که آیا ما در یک شیب لغزنده به سمت شبیه‌سازی انسان قرار داریم؟

اما مطالعه‌ی جدید به پرسش‌های سخت اخلاقی نمی پردازد. از نظر علمی، حتی قبل از فکر‌کردن به شبیه‌سازی انسان، هنوز چندین مرحله پیش‌رو داریم. به عنوان مثال، دانشمندان هنوز هیچ عضوی از جنس میمون‌های انسان‌نمای بزرگ مانند شامپانزه یا گوریل را شبیه‌سازی نکرده‌اند.

بااین‌حال، پیشرفت پرسرعت تکنیک‌های شبیه‌سازی نخستی‌سانان اکنون در حال رسیدن به نقطه‌ای است که جهان باید اطمینان حاصل کند تا پیش از باز کردن جعبه‌ی پاندورا، چارچوب‌های اخلاقی مورد نیاز را تعیین کرده است.

یافته‌های مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

مقاله رو دوست داشتی؟
نظرت چیه؟
داغ‌ترین مطالب روز
تبلیغات

نظرات