نحوه راه رفتن اسرار زیادی را درباره سلامتی و پیری ما آشکار می‌کند

پنج‌شنبه ۱۱ مرداد ۱۴۰۳ - ۱۷:۰۰
مطالعه 4 دقیقه
پیاده روی
راه رفتن به سیگنال‌های بین مغز و قسمت‌های مختلف بدن نیاز دارد و برخی از بیماری‌ها با ایجاد اختلال در این سیگنال‌ها راه رفتن را دچار مشکل می‌کنند.
تبلیغات

راه رفتن به تعداد زیادی از سیگنال‌های بین مغز و عضلات بازوها، سینه، کمر، شکم، لگن و پاها نیاز دارد. چیزی که نسبتا ساده به‌نظر می‌رسد، درواقع بسیار پیچیده است و سرعت و نرمی راه رفتن شما می‌تواند نشانگر سلامتی و نحوه پیری شما باشد.

همگام با افزایش سن، توده، قدرت و کیفیت عضلات کاهش پیدا می‌کند. این فرایند سارکوپنیا (کم‌ماهیچگی) نامیده می‌شود و از حدود چهل سالگی شروع می‌شود. از سوی دیگر، سیستم عصبی شما نیز دچار آتروفی می‌شود، کارایی اعصاب در همه جای بدن رو به زوال می‌رود و تعداد اعصاب کاهش می‌یابد.

در فاصله‌ی بین ۲۰ تا ۶۰ سالگی، هر سال ۰٫۱ درصد از سلول‌های عصبی خود را از دست می‌دهید و پس از آن سرعت از دست رفتن آن‌ها بیشتر می‌شود. اگر تا ۹۰ سالگی عمر کنید، مغز شما در مقایسه با ۵۰ سالگی، ۱۵۰ گرم بافت خود را از دست داده است.

مطالعات نشان داده‌اند سرعت راه رفتن شما در ۴۵ سالگی پیش‌بینی‌کننده قوی از سلامت جسمی و روانی  آینده شما است. با گذر از ۶۰ سالگی، سرعت راه رفتن به میزان قابل‌توجهی کاهش می‌یابد.

کاهش سرعت و نرمی راه رفتن می‌تواند نشانه اولیه بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون باشد. بیماری پارکینسون پیام‌هایی را که از مغز به سیستم عضلانی اسکلتی می‌رود، مختل می‌کند و موجب می‌شود راه رفتن فرد کندتر و متزلزل‌تر شود. این تغییرات می‌تواند ظریف باشد، اما در مراحل اولیه بیماری قابل تشخیص است.

کاهش سرعت و نرمی راه رفتن می‌تواند نشانه اولیه بیماری‌های عصبی مانند پارکینسون باشد

در صورت ابتلا به زوال شناختی، طول گام هنگام راه رفتن به‌طور قابل‌توجهی کمتر می‌شود و زمان مورد نیاز برای تکمیل یک قدم افزایش پیدا می‌کند.

وظیفه پیچیده راه رفتن همچنین به گونه‌ای طراحی شده است که پاهایمان به هم گیر نکند و نیفتیم. عضلات جلوی ساق پا به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پا را در هنگام حرکت به جلو، به سمت بالا بکشند. در برخی افراد این هماهنگی مختل می‌شود و آن‌ها دچار مشکل راه رفتن می‌شوند. این وضعیت به «افتادگی پا» معروف است که در آن پا به سمت پایین می‌افتد به‌طوری‌که انگشتان به زمین برخورد می‌کنند و فرد ممکن است روی زمین بیفتد. آسیب اعصاب ناشی از دیابت و همچنین نشستن چهار زانو یا در موقعیت‌های خاص یوگا برای مدت طولانی می‌تواند موجب این وضعیت شود.

کپی لینک

باریک شدن سرخرگ‌ها

اگر هنگام راه رفتن در عضلات گلوتئال (عضلات سرینی) و پشت ساق پای خود احساس درد می‌کنید و این درد وقتی از حرکت می‌ایستید، ناپدید می‌شود، ممکن است به بیماری سرخرگ محیطی مبتلا باشید. درد و سپس ناپدید شدن درد هنگام حرکت، به این علت ظاهر می‌شود که سرخرگ‌هایی که به پاهای شما خون‌رسانی می‌کنند، باریک شده‌اند. هنگام راه رفتن، نیاز به اکسیژن عضلات پاها افزایش می‌یابد.

یکی از دلایل بروز مشکل در راه رفتن می‌تواند کمبود ویتامین B12 باشد

درنتیجه‌ی باریک شدن سرخرگ‌ها، جریان خون سرخرگی نمی‌تواند نیاز اکسیژن عضلات را تامین کند و فقدان اکسیژن موجب آزاد شدن اسید لاکتیک می‌شود. اسید لاکتیک احساس گرفتگی را به‌دنبال دارد؛ اما وقتی از حرکت دست می‌کشید، نیاز عضلات به اکسیژن کاهش می‌یابد، بنابراین درد ناپدید می‌شود.

عوامل خطر برای بیماری سرخرگ محیطی شامل استعمال دخانیات، کلسترول و فشار خون بالا و دیابت است. داشتن سابقه خانوادگی بیماری عروقی نیز از عوامل خطر ابتلا به بیماری سرخرگ محیطی به شمار می‌رود.

باریک شدن سرخرگ محیطی
تصویری از سرخرگ محیطی که به دلیل پلاک کلسترول باریک شده است.

راه رفتن متزلزل همراه با مشکلات تعادل اغلب با مصرف بیش‌ازحد الکل همراه است، اما همچنین می‌تواند نشانگر کمبود ویتامین B12 باشد. بروز علائم در بزرگسالان ماه یا یا حتی سال‌ها طول می‌کشد اما در کودکان به دلیل سیستم عصبی درحال رشد و نقش کلیدی ویتامین B12 در محافظت از سیستم عصبی دربرابر اختلالات، می‌تواند در مدت زمان بسیار کوتاه‌تری خود را نشان دهد.

خوشبختانه، درمان کمبود ویتامین B12  با تزریق نسبتا ساده است و در بیشتر موارد به‌خوبی تحمل می‌شود. در برخی موارد، افزودن غذاهای غنی از ویتامین B12 مانند گوشت، ماهی، تخم‌مرغ و لبنیات به رژیم غذایی می‌تواند برای از بین بردن علائم کافی باشد.

مشکلات گوش داخلی مانند التهاب گوش داخلی نیز می‌تواند از دلایل کوتاه‌مدت مشکلات تعادل و راه رفتن باشد. این مشکلات معمولا خودبه‌خود و بدون درمان برطرف می‌شوند. عفونت گوش داخلی به حرکت غیرطبیعی مایع در آن بخش گوش منجر می‌شود و این امر تفسیر سیگنال‌های عصبی را که از گوش به مغز می‌رود، دشوار می‌کند. در این شرایط، بدن به‌طور کامل این اطلاعات را با اطلاعات بصری و موقعیتی تلفیق نمی‌کند.

با افزایش سن، به ناگزیر راه رفتن سخت‌تر و از روان بودن حرکت کاسته می‌شود. با‌این‌حال، چنانچه متوجه شدید در مدت کوتاهی راه رفتن برایتان سخت‌تر شده و دچار مشکلاتی مانند افتادن و راه رفتن متزلزل شده‌اید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

مقاله رو دوست داشتی؟
نظرت چیه؟
داغ‌ترین مطالب روز
تبلیغات

نظرات