تا سال ۲۰۵۰ احتمالا ۴۰ درصد از جوانان نزدیک‌بین خواهند شد

جهان با همه‌گیری فزاینده‌ی نزدیک‌بینی مواجه است. پیش‌بینی‌ها نشان می‌دهد که روندهای ۳۰ سال گذشته پابرجا باشد، بیش از ۷۴۰ میلیون کودک و نوجوان تا سال ۲۰۵۰ در دیدن اشیاء دور با مشکل مواجه خواهند شد.

به‌گزارش ساینس آلرت، پیش‌بینی‌های مربوطه بر اساس یک بررسی جهانی است که شیوع نزدیک‌بینی را با استفاده از داده‌های جمع‌آوری‌شده از ۵۰ کشور تا سال ۲۰۲۳ مورد بررسی قرار داد. پیش‌بینی‌های قبلی فقط داده‌های مربوط تا سال ۲۰۱۵ را در نظر می‌گرفت، اما حتی در آن زمان نیز پیش‌بینی می‌شد که نیمی از جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ نزدیک‌بین باشند.

جدیدترین تجزیه‌و‌تحلیل توسط محققان دانشگاه سون یات‌سن در چین انجام شد و ۲۷۶ مطالعه‌ای را در نظر گرفت که حدود ۵٫۴ میلیون کودک و نوجوان و نزدیک به دو میلیون مورد نزدیک‌بینی را پوشش داده بودند. جینگهونگ لیانگ، دانشمند بهداشت عمومی، به همراه تیمش دریافتند که از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۳، شیوع جهانی نزدیک‌بینی در افراد ۵ تا ۱۹ ساله از ۲۴ درصد به ۳۶ درصد افزایش یافته است.

طبق مطالعه، بیشترین شیوع نزدیک‌بینی در ژاپن بود؛ جایی که ۸۶ درصد از کودکان و نوجوانان در‌حال‌حاضر نزدیک‌بینی را تجربه می‌کنند. کشوری که کمترین شیوع را داشت، پاراگوئه با تنها ۰٫۸۴ درصد شیوع نزدیک‌بینی بود.

اگر سرعت رشد نزدیک‌بینی ادامه یابد، وضعیت ممکن‌ است حتی نگران‌کننده‌تر شود. داده‌های ۳۰ سال گذشته، به ویژه پس از سال ۲۰۲۰، نشان می‌دهد که شیوع نزدیک‌بینی نه فقط در برخی مناطق، بلکه در سراسر جهان در حال افزایش است.

تحقیقات همچنین به دنیاگیری کووید-۱۹ به عنوان عاملی موثر در تضعیف بینایی کودکان اشاره می‌کند. به عنوان مثال، یک مطالعه در سال ۲۰۲۰ در هنگ‌کنگ، افزایش سریع نزدیک‌بینی را در بین ۷۰۹ کودک ۶ تا ۸ ساله نشان داد. مطالعه نشان داد که تغییرات سبک زندگی در طول دنیاگیری، مانند افزایش زمان تماشای صفحه‌نمایش و فعالیت کمتر در فضای باز، ممکن است در رشد نزدیک‌بینی نقش داشته باشد.

در‌حالی‌که ژنتیک بدون شک در نزدیک‌بینی نقش دارد، نمی‌تواند به‌طور کامل افزایش اخیر موارد نزدیک‌بینی در سراسر جهان را توضیح دهد. مطالعه‌ای نشان داد که وقتی یک کودک دو والدین نزدیک‌بین داشته باشد، اگر زمان کافی را در خارج از منزل سپری نکند، خطر ژنتیکی نزدیک‌بینی به حدود ۶۰ درصد افزایش می‌یابد.

تصور می‌شود که بازی در فضای باز خطر نزدیک‌بینی را در کودکان کاهش می‌دهد؛ درحالی‌که در طول دنیاگیری، کودکان در بسیاری از نقاط جهان به ماندن درون خانه مجبور شدند. علاوه‌بر‌این، مدرسه در طول دنیاگیری اغلب به صورت مجازی برگزار می‌شد و دانش‌آموزان را برای مدت طولانی‌تری در مقابل نمایشگرها قرار می‌داد.

نویسندگان بررسی جهانی اخیر معتقدند: «[بازی در فضای باز] به‌ویژه برای کودکان پیش دبستانی مهم است، زیرا آن‌ها در دوره‌ی بحرانی رشد بینایی با انعطاف پذیری بالا به‌سر می‌برند.»

نویسندگان معتقدند که سال‌های اولیه‌ی کودکی برای رشد بینایی بسیار مهم است، زیرا چشم‌های کودکان در این دوره هنوز سازگاری بالایی دارد. با توجه به تفاوت‌های چشمگیر در نحوه‌ی تأثیر نزدیک‌بینی بر گروه‌های قومی و مناطق مختلف، محققان بر نیاز به داده‌های بیشتر برای ردیابی تغییرات میزان نزدیک‌بینی در بین جوانان در طول زمان تاکید می‌کنند. به عنوان مثال، در آفریقا، شیوع نزدیک‌بینی در کودکان و نوجوانان حدود هفت برابر کمتر از آسیا است.

هنوز هیچ‌کس نمی‌داند چرا روند شیوع نزدیک‌بینی متفاوت است و چه چیزی آن را بیشتر می‌کند، اما بین طول مدت تحصیل و وقوع نزدیک‌بینی ارتباط وجود دارد. در سنگاپور و هنگ‌کنگ، کودکان دو یا سه ساله به‌طور فعال قبل از تحصیل رسمی در برنامه‌های آموزشی شرکت می‌کنند.

یافته‌های مطالعه گام مهمی در جهت درک روند نزدیک‌بینی در طول زمان است، به ویژه در جمعیت‌هایی که شیوع سریع نزدیک‌بینی را در دوره‌های خاص مثل دنیاگیری کووید ۱۹ تجربه کرده‌اند. نویسندگان استدلال می‌کنند که شناسایی علل رشد نزدیک‌بینی در بین جوانان و راهکارهای مبتنی بر شواهد برای جلوگیری از تشدید این اختلال در نسل‌های بعدی، ضروری است.

مطالعه در مجله British Journal of Ophthalmology منتشر شده است.