آیا رانندگان تاکسی و آمبولانس کمتر در معرض ابتلا به آلزایمر هستند؟

نتایج مطالعه‌ای جدید نشان می‌دهد رانندگی آمبولانس یا تاکسی می‌تواند تا حدودی خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را کاهش دهد؛ یعنی افرادی که رانندگی تاکسی و آمبولانس را به‌عنوان شغل در پیش گرفته‌اند، کمتر از دیگر مشاغل در معرض مرگ‌ومیر مرتبط با آلزایمر قرار دارند.

به‌گزارش ساینس‌آلرت، پژوهشگران دانشکده پزشکی هاروارد در مطالعه‌ی جدید گواهی فوت نزدیک به ۹ میلیون نفر را که بین سال‌های ۲۰۲۰ تا ۲۰۲۲ در ایالات متحده از دنیا رفته بودند، بررسی کردند. گروه مطالعه، اطلاعات شغلی ۴۴۳ حرفه‌ی مختلف را با موارد فوتی که آلزایمر به‌عنوان علت مرگ ذکر شده بود، مقایسه کردند.

پژوهشگران با بررسی و تعدیل عوامل خطر، دریافتند که رانندگان تاکسی و آمبولانس، در مقایسه با افراد شاغل در سایر حرفه‌ها و همچنین جمعیت عمومی، به میزان چشمگیری کمتر در معرض مرگ ناشی از آلزایمر قرار داشتند.

یافته‌های مطالعه نشان‌دهنده‌ی وجود ارتباطی احتمالی است، اما به‌تنهایی نمی‌تواند ثابت کند که شغل‌هایی مانند رساندن بیماران به بیمارستان یا جابه‌جایی مسافران شاد و عصبانی در خیابان‌ها، خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش می‌دهد. بااین وجود، ارتباط می‌تواند نقطه‌ی شروعی برای پژوهش‌های بیشتر باشد و به ایجاد راهکارهایی برای پیشگیری از بیماری یا کاهش سرعت پیشرفت آن منجر شود.

دکتر ویشال پاتل، پزشک و پژوهشگر سلامت عمومی، می‌گوید: «بخش خاصی از مغز که مسئول ساخت نقشه‌های شناختی فضایی است و برای جهت‌یابی در محیط استفاده می‌شود، در پیشرفت بیماری آلزایمر نیز نقش دارد.» این بخش همان هیپوکامپ است.

هیپوکامپ یا اسبک مغز، بخشی کوچک و شبیه اسب دریایی در مغز است که نقشی کلیدی در یادگیری، حافظه و جهت‌یابی فضایی دارد و یکی از اولین قسمت‌هایی است که بر اثر بیماری آلزایمر آسیب می‌بیند.

مطالعات پیشین نشان داده بودند که هیپوکامپ مغز رانندگان تاکسی در لندن با جمعیت عمومی تفاوت‌هایی دارد. همین موضوع، پژوهشگران را به بررسی بیشتر ترغیب کرد. دکتر پاتل می‌گوید: «ما فرض کردیم مشاغلی که نیازمند پردازش فضایی و جهت‌یابی در لحظه هستند، ممکن است با کاهش خطر مرگ ناشی از آلزایمر مرتبط باشند.»

در ایالات متحده، گواهی‌های فوت حاوی اطلاعاتی درباره‌ی علت اصلی مرگ، ویژگی‌های جمعیتی (مانند سن، جنس، نژاد، قومیت و تحصیلات) و شغل اصلی فرد هستند؛ یعنی حرفه‌ای که فرد بیشتر دوران کاری زندگی خود را در آن سپری کرده است.

نتایج نشان داد که پس از در‌نظر‌گرفتن عواملی مانند سن، تنها ۱٫۰۳ درصد از مرگ‌های رانندگان تاکسی و ۰٫۹۱ درصد از مرگ‌های رانندگان آمبولانس به آلزایمر مرتبط بود. این ارقام به‌طور چشمگیری کمتر از میانگین ۱٫۶۹ درصدی در جمعیت عمومی است.

دکتر انوپام جنا، پزشک و عضو گروه پژوهشگران، می‌گوید: «نتایج نشان می‌دهد که تغییرات عصبی در هیپوکامپ یا سایر بخش‌های مغز در میان رانندگان تاکسی و آمبولانس، ممکن است دلیل کاهش نرخ مرگ‌و‌میر ناشی از آلزایمر باشد.»

در مقایسه، رانندگان اتوبوس ۱٫۶۵ درصد، کاپیتان‌های کشتی ۲٫۱۲ درصد و خلبانان هواپیما ۲٫۳۴ درصد خطر مرگ ناشی از آلزایمر داشتند.

البته، این احتمال وجود دارد که عوامل دیگری نیز بر نتایج مطالعه تأثیر داشته باشد. دکتر تارا اسپایرز جونز، عصب‌شناس از دانشگاه ادینبرو، توضیح می‌دهد: «سن مرگ رانندگان تاکسی و آمبولانس در مطالعه حدود ۶۴ تا ۶۷ سال بود، در حالی که این عدد برای سایر مشاغل حدود ۷۴ سال بود.»

اسپایرز جونز می‌افزاید: «از آنجایی که آلزایمر معمولاً پس از ۶۵ سالگی آغاز می‌شود، این احتمال وجود دارد که اگر رانندگان تاکسی و آمبولانس نیز عمر طولانی‌تری داشتند، به این بیماری مبتلا می‌شدند.»

همچنین، نسبت زنان در میان رانندگان تاکسی و آمبولانس تنها ۱۰ تا ۲۲ درصد بود، در حالی که این عدد در سایر مشاغل به ۴۸ درصد می‌رسید. این موضوع نیز اهمیت دارد، زیرا زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند.

مطالعه در حقیقت فقط میزان مرگ‌ومیر ناشی از آلزایمر را مورد بررسی قرار داده که ممکن است با میزان شیوع بیماری متفاوت باشد.

پژوهشگران پیشنهاد می‌کنند که در تحقیقات آینده، بررسی شود آیا وظایف شناختی فضایی مرتبط با رانندگی تاکسی و آمبولانس می‌تواند مستقیماً بر کاهش خطر آلزایمر تأثیر داشته باشد یا خیر. همچنین، می‌توان بررسی کرد که آیا فعالیت‌های مشابه ممکن است در پیشگیری از بیماری یا کاهش نرخ مرگ ناشی از آن مؤثر باشد یا خیر.

در نهایت، نویسندگان مطالعه تأکید می‌کنند: «یافته‌ها قطعی نیستند، بلکه زمینه‌ای را برای تولید فرضیه‌های جدید فراهم می‌کنند.»

یافته‌های مطالعه در نشریه پزشکی بریتانیا منتشر شده است.