GSM در مقابل CDMA: تقاوت در چیست؟

هنگامی که افراد در مورد ارائه دهندگان خدمات شبکه‌های موبایلی فکر می‌کنند، نگرانی اصلی آن‌ها مواردی از قبیل، پوشش، کیفیت، پشتیبانی، قیمت و دیگر فاکتورهای انتخاب است. اما هنگام انتخاب اپراتور تلفن‌همراه باید به اینکه شبکه اپراتور مورد نظر GSM است یا CDMA نیز توجه داشته باشید بخصوص در کشوری مثل آمریکا. اما این دو به چه معنا هستند؟ ما قصد داریم در ادامه این دو نوع شبکه بپردازیم تا تفاوت آن‌ها را بهتر درک کنیم.

GSM به معنای سیستم جهانی برای ارتباطات موبایلی است و حالا به عنوان یک استاندارد جهانی مورد استفاده قرار می‌گیرد بخصوص در آسیا و اروپا که مجموعا در این دو قاره حدود ۲۱۰ کشور وجود دارد. این نوع شبکه‌ها در چهار فرکانس ۹۰۰ مگاهرتز، ۱۸۰۰ مگاهرتز که در آسیا مورد استفاده قرار می‌گیرد و ۸۵۰ مگاهرتز و ۱۹۰۰ مگاهرتز در شمال و جنوب آمریکا بکار گرفته می‌شود. انجمن GSM یک سازمان بین‌المللی بوده که در سال ۱۹۸۷ شروع به کار کرد و ماموریت آن توسعه و گسترش استانداردهای بی‌سیم GSM است.

GSM از نوع دیگری از TDMA (دسترسی چندگانه تقسیم زمانی) استفاده می‌کند و از این طریق باندهای فرکانس‌ها را به کانال‌های چندگانه تقسیم می‌کند. با GSM صدای ما به داد‌ه‌های دیجیتال تبدیل می‌شوند و به این داده‌ها کانال و یک شکاف زمانی داده می‌شود. در سمت دیگر دریافت کنندگان شنونده، فقط شکاف‌های زمانی اختصاص داده شده را دریافت می‌کنند که نهایتا باعث دریافت تماس می‌شوند. بدیهی‌ است که این شرایط فقط در مقادیر بسیار کم و ناچیز زمانی رخ می‌دهد و شخص دریافت کننده متوجه توقف‌ها یا برش‌های زمانی‌ که رخ می‌دهد نمی‌شود.

CDMA یا دسترسی چندگانه تقسیم کد، استانداری است که توسط کوالکام طراحی و حق اختراع آن نیز برای این کمپانی ثبت شده است. اما این استاندارد برای ارائه خدمات 3G از پایه و اساس استاندارهای CDMA2000 و WCDMA بهره می‌برد. در هر صورت، به دلیل ماهیتی که CDMA دارد، نتوانست مانند GSM به صورت جهانی مورد استفاده قرار گیرد و فقط ۱۸ درصد از کل شبکه‌های سراسر دنیا از CDMA استفاده می کنند که اکثرا نیز در آمریکا و توسط اپراتورهای ورایزون و اسپرینت ارائه می‌شود. همچنین در کره‌جنوبی و روسیه شاهد استفاده از این نوع شبکه‌ها هستیم. برای مشاهده لیست کامل شبکه‌های CDMA اینجا کلیک کنید.

تماس‌های دیجیتالی شده‌ی لایه شبکه‌های CDMA یک کد منحصر به فرد را برای ایجاد تفاوت در هر تماس به آن‌ها اختصاص می‌دهد. هرگونه اطلاعات مرتبط با تماس‌ها با استفاده از کلید‌های متفاوتی، رمزنگاری می‌شوند و سپس این تماس‌ها در زمان‌های مشابهی منتقل می‌شوند. دریافت‌کنندگان نیز هر کدام یک کلید منحصربفرد دارند که سیگنال‌های ترکیب‌شده را به تماس‌های مجزا، تقسیم می‌کنند.

در هر دو این استانداردها، چندین تماس می‌توانند در یک برج برقرار باشند، اما همانطور که مشاهده می‌کنید، مهمترین تفاوت بین این دو، در واقع به روشی که داده‌ها را به موج‌های رادیویی‌ که گوشی‌ شما می‌تواند آن‌ها را دریافت کند، تبدیل می‌کنند مرتبط می‌شود. البته موارد دیگری نیز وجود دارند که کاربران این شبکه‌ها در انتخاب خود باید توجه ویژه‌ای به آن‌ها داشته باشند وجود دارد که در ادامه آن‌ها را توضیح می‌دهیم.

• سیم‌کارت‌ها: در کنار مزیت‌های 4G LTE، تفاوتی که بین GSM و CDMA مشاهده می‌شود، در نوع سیمکارت‌هایی است که این خدمات را ارائه می‌دهند. دستگاه‌هایی که از شبکه‌های GSM بهره می‌گیرند، معمولا با یک درگاه سیمکارت ارائه می‌شوند و این در حالی است که گوشی‌های CDMA اینگونه نیستند. به بیان دیگر، CDMA یک استاندارند بر پایه دستگاه‌ است که با شماره موبایل هر دستگاهی به طور جداگانه مرتبط است. اگر می‌خواهید گوشی‌خود را تغییر دهید، باید با اپراتور شبکه خود تماس بگیرید تا دستگاه‌ قدیمی‌تان را غیرفعال و خدمات را در دستگاه جدید شما فعال کنند. از سمت دیگر، دستگاه‌هایی که از GSM بهره می‌برند، شماره موبایل به سیمکارت وصل بوده و مرتبط است، بنابراین در جابجایی بین چند دستگاه، تنها کاری که باید انجام دهید، این است که سیمکارتتان را به دستگاه‌ جدید منتقل کنید. 
• پوشش شبکه: پوشش شبکه به اینکه نوع آن GSM است یا CDMA بستگی ندارد، اما به زیرساختی که هر اپراتور بر مبنای آن خدمات ارائه می‌کند وابسته است. بیشترین مشترکان خدمات موبایلی در سراسر جهان بیشتر از GSM بهره می‌برند، البته غیر از آمریکا و اپراتور ورایزون که شبکه‌های آن از نوع CDMA هستند.
• رومینگ بین‌المللی: مهم نیست که در محل زندگی شما چه نوع شبکه‌ای در دسترس است و در عوض باید بر روی محدوده دسترسی پذیری تمرکز کرد. در هر صورت هنگامی که بخواهیم در مورد رومینگ بین‌المللی صحبت کنیم، شبکه‌های GSM در رتبه بالاتری قرار می‌گیرند چراکه در سراسر جهان تعداد این نوع شبکه‌ها بیشتر است و نیز قراردادهای بین اپراتورهایی که این نوع شبکه‌ها را ارائه می‌دهد به تعداد زیاد وجود دارد. با یک گوشی که از GSM بهره می‌برد، همچنین می‌توانید در صورتی که دستگاه شما آنلاک باشد، با توجه به موقعیت مکانی که در آن هستید، یک سیمکارت محلی خریداری کنید. البته امکان دارد در حالت رومینگ نتوانید به تمامی ارتباطات داده‌ای دسترسی داشته باشید، و این مورد به دستگاه مورد استفاده و نیز قابلیت‌های شبکه بستگی دارد.

با توجه به مزیت‌هایی که شبکه‌های LTE و 4G ارائه می‌دهند، و با توجه به این که این استاندارد توسط بسیاری از اپراتورها در سراسر جهان ارائه می‌شود، تفاوت و رقابت بین GSM و CDMA روز به روز کم‌رنگ‌تر می‌شود. ممکن است شما به این نکته توجه داشته باشید که به منظور بهره بردن از امکانات و قابلیت‌های شبکه‌های 4G LTE، جدیدترین گوشی‌های هوشمند امروزی از هر دو نوع شبکه‌ مورد بحث پشتیبانی می‌کنند. درحالیکه فعلا نمی‌توان از دستگاه‌های GSM و CDMA به جای یکدیگر استفاده کرد، و هیچ وقت هم این امکان وجود نخواهد داشت، اما این موضوع به عنوان تفاوتی محسوب نمی‌شود که به خاطر آن به سمت استفاده از شبکه‌های 4G LTE پیش بروریم. اگر رومینگ بین‌الملل را به عنوان ملاک در نظر بگیریم، در هر فاصله‌ای که نیاز به برقراری ارتباط داده‌های تماس‌های صوتی 3G شما باشد، هر دو نوع شبکه GSM و CDMA از نظر دسترسی پذیری، پوشش، سرویس‌های مرتبط با مشتریان و قیمت، خدمات خوبی را در اختیارتان قرار خواهند داد.