چگونه پوشش وای فای را در سرتاسر خانه یا اداره خود گسترش دهیم؟
متاسفانه یک مدل ساده و معمولی ISP که در حال ارائه سیگنال به صورت all in one ، مودم+روتر+ دروازه وایرلس برای وبسایت شما است، هنگام رویارویی با دنیای واقعی چالشهای ارائه سرویس یا پخش شدن نامنظم و خانهها و آپارتمانها به راحتی در هم میشکند. این قضیه برای آپارتمانهایی با سیمهای بسیار بر روی دیوارها، آهنهای نبشی و دیوارهای گچی، سیستمهای گرمایشی فلزی یا زیرساختهای تهویه هوا در سقف یا کف، به شدت صادق است. خبر خوب این است که راه های مختلفی برای حل این مشکل، با هزینهها و پیچیدگیهای مختلف وجود دارد. در اینجا به بررسی گزینههای موجود و ارائه چندین راه که ممکن است برای شما بهترین باشد، میپردازیم.
توسعه دهندگان محدوده وایفای: ارزان و آسان؛ ولی شما همانقدر دریافت میکنید که پرداختهاید:
سادهترین راه برای گسترش شبکه وایفای اضافه کردن یک یا چندین دستگاه توسعه دهنده محدوده وایفای است. این دستگاه کوچک به یک پریز برق متصل شده و میتواندبرای تکرار سیگنال منبع وایفای کنونی شما مورد استفاده قرار گیرد. در صورتی که شما به پهنای باند بیشتری احتیاج ندارید و نمیخواهید هزینه و زمان زیادی را صرف کرده یا حوصله سروکله زدن با دستگاههای سیمی را ندارید، این دستگاهها راهحلی فوقالعاده هستند.
برای شبکههای قدیمیتر یا کندتر به ویژه آن دسته که محدودیت سرعت پهنای باند از سوی ISP دارند، یک یا دو گسترش دهنده بی سیم میتواند مناسب باشد. به هر حال اگر پهنای باندی با سرعت بیش از ۵۰ مگابایت بر ثانیه را دارید، شما قادر به استفاده کامل از پهنای باند خود با یک گسترش دهنده نیستید (بسیاری از گسترشدهندگان پهنای باند دارای ماکسیمم درجه پهنای باند بسیار بالایی هستند، اما در تستهای واقعی عملکرد آنها به طور قابل ملاحظه ای کمتر است). استفاده ازاین دستگاهها برای پر کردن حفرههای خالی از پوشش به عنوان یک راهحل بلند مدت قابل استفاده است.
گزینه نقطه دسترسی وایفای با سیمپیچی پیچیده:
اغلب اوقات بهترین راه برای داشتن شبکههایی با عملکرد بالا در سرتاسر یک خانه یا اداره، گسترش نقاط دسترسی وایرلس در سرتاسر محل مورد نظر است. بسته به نیاز و بودجه شما، نقاط دسترسی میتوانند از روترهای قدیمی یا دستگاههای مورد استفاده ارزان قیمت تا شبکههای به خوبی سازمان یافته و با هدف ساخته شده برای نقاط دسترسی باشد. اکنون به بررسی نقاط مثبت و منفی هر یک از این گزینه ها میپردازیم.
استفاده از روترها به عنوان نقاط دسترسی:
بسیاری از ما روترهای قدیمی بیاستفاده در اطراف خود داریم. اکثر این روترها میتوانند با اتصال به روتر اصلی از طریق کابل LAN به عنوان یک نقطه دسترسی عمل کنند. بعضی از روترها، مانند روتر فرودگاه اپل، یک حالت پل داخلی دارد، و شما میتوانید با اتصال یک روتر به عنوان نقطه دسترسی از راه پورت WAN به روتر اصلی اپل این کار را انجام دهید.
استفاده دوباره از روترها روش بسیار با ارزشی است در حالی که نقاط دسترسی مستقل بسیار گرانتر از این روترهای مورد استفاده است. خرید چندین روتر برای گسترش پوشش وایفای روشی بسیار ارزان به شما میرود. به هر حال، اکنون چندین گزینه نقاط دسترسی با قیمت معقول وجود دارد. بنابراین در غیر این صورت که شما روتری برای استفاده مجدد نداشته باشید، احتمالا خرید یک روتر برای کامل کردن پوششدهی وایفای، روشی پر هزینه نخواهد بود.
یکی دیگر از فواید استفاده از روترها به عنوان نقاط دسترسی این است که معمولا روترها دارای چندین پورت LAN هستند و این اجازه را به ما میدهد که دو برابر هاب داشته باشیم. نقاط دسترسی اختصاصی معمولا فقط دارای یک تک پورت اترنت هستند پس اگر میخواهیم که یک دستگاه سیمی را به نقطه مرکزی وایفای اتصال دهیم، به یک هاب مستقل نیاز خواهیم داشت.
استفاده از پاورلاین برای اتصال اترنت به نقطه دسترسی:
معمولا شما نیاز به قرار دادن یک نقطه دسترسی در محلی دارید که اترنت سیمی ندارید. محصولات متنوعی وجود دارند که میتوانند اترنت را به واسطه سیم کشی برق موجود خانه شما تامین کنند، تکنولوژیای که پاورلاین نام دارد. پاورلاین معمولا به صورت ۲ عددی موجود اس ، یکی برای نقطه پایانی ارسال و دیگری برای نقطه پایانی دریافت. این محصول توسط اغلب فروشندگان شبکه از جمله Netgear ، Linksys، و TP-Link به فروش می رسد.
با استفاده از چندین محصول پاورلاین می توان به این نتیجه رسید که در اکثر قسمت ها این فناوری نسبتا خوب عمل میکند البته دو مورد را باید به خاطر داشته باشید؛ اول اینکه اگر شما یک سیستم الکتریکی پیچیده دارید باید مطمئن شوید که دستگاههای فرستنده و دریافتکننده شما در یک قسمت سرویس دهی قرار دارند، همچنین نباید توسط اجزا دیگر از هم جدا شده باشند.
این قطعات همچنین نمیتوانند به طور معمول به خط برق متصل شوند، بعضی از آنها دارای یک سوکت عبوری هستند و این سبب میشود که آنها یک سوکت را اشغال نکنند اما بسیاری از آنها این گزینه را ندارند. زیرا زمانی که شما یک نقطه دسترسی را به برق وصل میکنید دچار کمبود پریز خواهید شد و علاوه بر آن گاهی ممکن است که باعث قطع اتصال شوند و نیاز باشد که آنها را ریست کنید.این قطع و وصل مجدد آنها به پریز کار سادهای است ولی اگر در مکانهایی باشند که دسترسی به آن سخت باشد، یا اگر شما به دنبال یک دستگاه بدون مراقبت بودهاید، این روش برای شما ایدهآل نخواهد بود.نکته مثبت این است که آداپتور پاورلاین زمانی که به یک نقطه دسترسی مناسب متصل باشد، عملکرد بهتری را نسبت به یک توسعه دهنده محدوده وایفای ساده ارائه میدهد.
ولی همانند توسعه دهندگان محدوده، این دستگاهها به طور واقعی برای عملکرد مورد نیاز اندازه گیری نشدهاند. به عنوان مثال سریعترین مدلی که توسط وبسایت PCMag.com مورد تست قرار گرفت،D-Link Powerline AV2 2000 بود که بالاتر از گیگابایت ارزیابی شد در حالی که محک آن ۹۰ مگابایت بر ثانیه بود.
نقاط دسترسی شبکه شده(مش):
اگر شما به سرمایهگذاری در زمان و پول خود مایل هستید، و یک سیم کشی اترنت در سرتاسر خانه یا اداره خود دارید، بنابراین یک شبکه (مش) راه حل دسترسی شما است. راه حل مش میتواند از یک محل واحد اداره شود و بهترین گزینه برای مدیریت بهینه کانال برای جلوگیری از تداخل بین واحدها باشد.
تا همین اواخر راه حل مش یک روش گرانقیمت و نیرنگ آمیز از سوی تهیه کنندگان این روش بود. زیرا به طور سنتی به سرمایهگذاران بزرگتر فروخته میشد. اما در حال حاضر کاربران آگاه میتوانند بهترین محصولات را با بهترین کارآیی و قیمت تهیه کنند مانند Ubiquti’s Unifi wired Access Points.
نقاط دسترسی Unifi در قیمتها و کاراییهای متنوعی عرضه میشوند و میتوانند از طریق اتصال اترنت فعالیت کنند(استفاده از PoE). این دستگاهها یک کنسول مدیریت قدرتمند و متمرکز را ارائه میدهند. اما در صورتی که شما در زمینه شبکه متخصص نیستید، نیاز به اندکی تلاش دارید تا یاد بگیرید که این دستگاهها تحت چه شرایطی به درستی کار میکنند . هر دستگاه بخش مهمی از مدیریت کانالهای رادیویی و رد کردن کلاینتها ما بین یکدیگر را دارد، کاری که بسیاری از ما مجبور بودیم تاکنون به صورت دستی انجام دهیم. تنها گلهای که میتوان داشت این است که این دستگاهها پورت LAN اضافی را ارائه نمیدهند بنابراین اگر نیاز دارید که دستگاه بیسیم و سیمی خود را به یک محل واحد اتصال دهید، نیاز به اضافه کردن یک هاب کوچک خواهید داشت.
برای کاربران جدید یا کسانی که در حال راهاندازی تاسیسات جدید هستند و علاوه برآن به مسیریابی و فایروال نیاز دارند، راه انداز های Luma و Eero روتر و نقطه دسترسی بر پایه مش ارائه میدهند. این دستگاهها به نوعی طراحی شده اند که شما میتوانید به سادگی با تلفن همراه هوشمند خود آنها را تنظیم کنید. شما مقداری هزینه بیشتر در قبال این آسان شدن کار میپردازید و گزینههای زیادی که در Unifi دارید را نخواهید داشت اما یک بسته سهتایی از هر مدل میتواند نیاز اکثر خانههای بزرگ که به چندین نقاط دسترسی نیاز دارند را براورده کند.
شما به چه میزان عملکرد نیار دارید؟
چیزی که باید به آن دقت کرد این است که مهم نیست شما دستگاهی با چه سطح از کارایی خریداری میکنی چرا که دستگاه در نهایت از کار می افتد یا جایگزین میشود. ما از یک b 802.11 شروع کرده و به g سپس به n و بعد به باند دوتایی و بعدبه ac 802.11 رسیدیم. مدل n 802.11 عملکردی بیشتر از آنچه که برای دستگاههایکنونی مورد نیاز است را ارائه میدهد (با حداکثر نرخ انتقال دادهای بین ۳۰۰ تا ۴۰۰ مگابایت بر ثانیه که به آنتن تعداد دستگاه های موجود بستگی دارد. البته میزان انتقال داده حقیقی کمتر خواهد بود). به هر حال اگر شما در حال خرید تجهیزاتی جدید هستید و بودجه ای قابل قبول دارید، خرید ac 802.11 احتمالا برای شما تقویت کاملا متفاوتی را به همراه خواهد داشت.
اکثر ac 802.11 ها ادعا می کنند که ۸۶۷ مگابایت بر ثانیه یا بیشتر را پشتیبانی میکنند. هر چند که نرخ انتقال داده در دنیای حقیقی متفاوت است.
به روز رسانی به گیگابایت (سیم کشی و روترها):
اگر ریزساختهای سیم کشی شما تا ۱۰۰ مگابایت برثانیه محدود شده باشد، احتمالا برای شما نتیجه قابل توجهی وجود نخواهد داشت اگر سیستم WiFi خود را با یکی از این روشهای افزایش سرعت به روزرسانی کنید. بنابراین شما نیاز به چک کردن و مطمئن شدن از قابلیت تغییر روتر تا ترافیک داخلی ۱ گیگابایت بر ثانیه را دارید، شما همچنین میتوانید روتر خود را با مجهز کردن به یک سوییچ یا هاب گیگابایت تکمیل کنید. اگر ISP مقداری بالاتر از ۱۰۰ مگابایت بر ثانیه را ارائه میدهد، شما دلیل دیگری دارید تا مطمئن شوید که روتر اترنت گیگابایت را در هر دوطرف LAN و WAN پشتیبانی میکند.
توصیه سودمند برای کسانی که مایل به روزرسانی هستند: اگر شما یک اترنت کار شده در داخل دیوار دارید و تنها ۱۰۰ مگابایت برثانیه از طریق آن دریافت میکنید، چک کنید که چه تعداد سیم به هر جک متصل شده است. سرعت۱۰۰ مگابایت برثانیه تنها دو جفت سیم نیاز دارد، اما ۱ گیگابایت بر ثانیه به چهار جفت سیم نیاز دارد. اگر جفت سیمهایی در دسترس دارید به روز رسانی کردن این سیم ها به ۱ گیگابایت میتواند به سادگی اتصال آنها به هم باشد. این روش در خانههایی با قدمت بیشتر از ۲۰ سال و با کابلهای اترنت کار شده در دیوار جوابگو خواهد بود. برای کابل های زمینی، Cat 5 یا بالاتر توصیه میشود هرچند که بر طبق تجربه، کابل Cat 4 هم از اترنت گیگابایت پشتیبانی میکند.
راه حلی که برای شما مناسب است را انتخاب کنید:
کلید کار اینجا است که تصمیم بگیرید که کدام راهحل اتصال برای شما بهترین عملکرد را خواهد داشت. میتوان به راحتی به یک شبکه وای فای ساده بدون هیچ نوع سیمکشی تکیه کرد یا استفاده از وای فای با اترنت روی پاورلاین یا اینکه از نقاط دسترسی سیمی به اترنت وصل شوید. اگر عملکرد برای شما مهم است و از لحاظ بودجه مشکلی ندارید و به اترنت سیمی هم اتصال دارید، نقاط دسترسی سیمی گزینه مناسبی است. اگر شما نهایت عملکردی که میتوان دریافت کرد را نیاز دارید و امکان اتصال اترنت با قسمتهای دور را ندارید، راهحل پاورلاین برای شما مناسب است و اگر شما به دنبال سادهترین راه برای دسترسی در سرتاسر خانه خود هستید، دستگاههای توسعه دهنده محدوده بیسیم میتوانند در چند دقیقه نصب و راه اندازی شوند.
نظرات