درخواست غول‌های فناوری از FCC برای ایجاد محدوده فرکانسی وای فای

اول از همه لازم است چند نکته را یاد‌آوری کنیم. به‌صورت سنتی دستگاه‌های وای‌فای روی طیف بدون مجوز ۲.۴ گیگاهرتز و ۵ گیگاهرتز کار می‌کنند؛ به‌ این معنی که FCC، استفاده از این محدوده‌ی طیف را برای تمامی دستگاه‌ها آزاد و فارغ از کسب مجوز می‌داند. اما سال گذشته این کمیسیون به اتفاق آراء باند ۶ گیگاهرتز را نیز برای استفاده‌ی بدون مجوز، آزاد اعلام کرد که محدوده‌ای بزرگ به اندازه‌ی ۱۲۰۰ مگاهرتز را برای تمامی انواع دستگاه‌ها جهت تبادل ارتباطات بدون نیاز به شبکه‌ی سلولی فراهم می‌کند. اما رای این کمیسیون باعث عصبانی شدن صنعت ارتباطات به این دلیل شد که آن‌ها هنوز تعدادی آنتن دارند که از موج مایکروویو در محدوده‌ی ۶ گیگاهرتزی برای ارتباطات backhaul استفاده می‌کنند و نگران تداخل در این محدوده‌ی فرکانسی هستند.

در عوض حامل‌ها ترجیح می‌دهند FCC، این محدوده‌ی فرکانسی را به مزایده بگذارد تا با بهره بردن از این فرصت، بر گستره‌ی شبکه‌ی خود اضافه کنند. این خواسته براساس استدلال آن‌ها در جهت رهبری ایالات متحده بر شبکه‌ی 5G است.

بدیهی است استفاده‌از تنها بخشی از طیف ۶ گیگاهرتز، برای تولید‌کنندگان تراشه‌های وای‌فای و سازندگان سخت‌افزار کافی نیست. بنابراین آن‌ها با راه‌حل‌های بالقوه، سخت در تلاش هستند تا به نگرانی‌های مربوط به تداخل فرکانس خاتمه دهند. یکی از این راه‌حل‌ها، تناسب فرکانسی خودکار (AFC) است که از نظر تئوری قادر است تداخل‌های مضر را تشخیص دهد و جلوی آن‌ها را بگیرد. اما نیاز است که اطلاعات دستگاه‌های وای‌فای در داخل یک پایگاه داده ثبت شود که البته تولید‌کنندگان این مراحل را مستلزم مقداری تلاش می‌دانند.

بر‌اساس نامه‌ای که به‌دست سایت خبری WiFi Now رسیده، در‌حال حاضر این ۹ غول فناوری از FCC درخواست کرده‌اند تا دسته‌ی جدیدی از فرکانس‌های بسیار کم‌قدرت (VLP) برای دستگاه‌های کوچک و ضعیف، جهت انتقال داده زیر یک آستانه‌ی قدرت خاص (14 dBm EIRP) به‌منظور عبور، بدون داشتن نگرانی و تداخل از طیف ۶ گیگاهرتزی فراهم کند.

این نامه اشاره دارد که در مورد ارتباطات کوتاه، اتصال نقطه‌به‌نقطه بین دو دستگاه، برای مثال به‌جای کل یک خانه، تنها در یک اتاق، در فاصله‌ی ۳ متری سرعت تبادل داده ۲ گیگابایت بر ثانیه خواهد‌ بود.

اینجا است که قضیه معنی پیدا می‌کند. درست مانند صنعت حامل‌های شبکه‌های تلفن همراه، این ۹ غول فناوری استدلال می‌کنند که دلایل آن‌ها برای ترویح فناوری 5G اهمیت ویژه‌ای دارد. آن‌ها می‌گویند دستگاه‌هایی مانند عینک‌های واقعیت‌ افزوده، هدست‌های واقعیت‌ مجازی و وسایل سرگرمی به انتقال داده با سرعتی بالا توسط وای‌فای جهت استفاده از مزیت سرعت بالای شبکه‌ی 5G (احتمالا برای استفاده به‌عنوان کانون انتقال داده برای اتصال تلفن همراه) نیاز دارند.

عنوان نامه‌ی این گروه به FCC به شرح زیر است:

FCC با حفاظت از عملیات لازم از طریق فعال کردن فرکانس‌های بسیار کم‌قدرت (VLP) در محدوده‌ی ۶ گیگاهرتزی، می‌تواند خدمات مبتنی بر شبکه‌ی 5G را سرعت بخشد.

نکته‌ی جالب این است که اپل و فیسبوک هنوز هدست‌های واقعیت‌ مجازی خود را عرضه یا حتی معرفی نکرده‌اند و ما هنوز منتظر هستیم که عینک‌های هوشمند، جلوه‌ای واقعی پیدا کنند. پس خیلی زود است که این نامه را حرکتی صریح، در راستای قدم‌گذاشتن به سمت فناوری 5G بدانیم. و دیگر نکته‌ی قابل‌توجه این است که هر کدام از این دستگاه‌ها به‌جای استفاده از اتصال وای‌فای، ممکن است مودم 5G خود را برای اتصال به‌صورت مستقیم به شبکه‌های 5G داشته باشد.

با توجه به اینکه دستگاه‌های مبتنی بر شبکه‌های سیم‌کارتی، مصرف باتری بیشتری دارند و حامل‌ها، پرداختی‌های مربوط به قراردادهای پیش‌فروش خود را دوست دارند، استفاده از تراشه‌ی وای‌فای در این دستگاه‌ها منطقی‌تر به‌نظر می‌رسد. در صورت استفاده از مودم 5G در هر دستگاهی از جمله تبلت یا ساعت هوشمند، حامل‌ها هیچ‌گاه از افزایش ۱۰ دلاری هزینه‌ی سرویس‌های خود کوتاه نخواهند آمد. به همین دلیل کانون‌های حمل و اتصال داده بهترین گزینه هستند و در صورت تلفیق شبکه‌ی 5G و وای‌فای ۶ (وای‌فای با محدوده‌ی کوتاه و سرعت انتقال داده‌ی بیشتر)، واقعیت مجازی و هدست‌های واقعیت‌ افزوده از تأخیر بسیار کمتری برخوردار خواهند بود.

سؤال این است که آیا تشخیص FCC مبنی بر نیاز به دستگاه‌های مبتنی بر فناوری 5G خواهد بود یا افزایش گستره‌ی خود این شبکه؟