بررسی iOS 17؛ بهترین به‌روزرسانی آیفون برای آن‌هایی که دوستانشان هم آیفون دارند

اجازه بدهید همین ابتدای کار، داستان را برایتان فاش کنم: سیستم‌عامل جدید آیفون هیچ قابلیت انقلابی و تأثیرگذار به‌معنی واقعی کلمه ندارد. اپل در iOS 17 از ویژگی جادویی یا مهمی برای دنیای گوشی‌های هوشمند پرده‌برداری نکرده است؛ چون احتمالاً در سایه‌ی عرضه‌ی هدست ویژن پرو و توسعه‌ی سیستم‌عامل visionOS، فرصت چندانی برای این کار نداشته است.

بااین‌حال، iOS 17 پر است از ویژگی‌هایی ریزودرشتی که بالاخره جایی نظر هر کاربری با هر نیاز و سلیقه‌ای را به خود جلب خواهد کرد و بسیاری از بهبودها و ویژگی‌های متنوع این سیستم‌عامل، سرگرم‌کننده و حتی گاهی به‌دردبخور هستند.

نکته‌ای که هنگام بررسی iOS 17 بیش از هرچیز توجه‌ام را جلب کرد، این بود اگر افرادی که با آن‌ها در تماس هستید، آیفون نداشته باشند، بسیاری از قابلیت‌های جدید iOS 17 عملاً برایتان بی‌استفاده می‌ماند.

البته مفهوم «باغ محصور» اکوسیستم اپل موضوع تازه‌ای نیست و اگر از کاربران قدیمی اپل باشید، احتمالاً تاکنون به این وضعیت عادت کرده‌اید؛ اما در iOS 17 بیش از هر وقت دیگری تلاش اپل به محصورکردن کاربرانش به‌چشم می‌آید.

فایل PDF اپل از تمام تغییرات و بهبودهای iOS 17 چیزی حدود ۱۵ صفحه است و من در این بررسی صرفاً به قابلیت‌هایی اشاره کرده‌ام که به‌نظرم کاربردی‌تر از بقیه بوده‌اند. هرچند به‌نظرم همین سه قابلیت استندبای و پوستر تماس و ویجت‌های تعاملی کافی است تا به‌روزرسانی سیستم‌عامل آیفون را به تجربه‌ی رضایت‌بخشی برای اکثر کاربران تبدیل کند.

ناگفته نماند که تا آخر سال میلادی از اپلیکیشن Journal خبری نخواهد بود؛ اما فعلاً همین‌که برای صدازدن Siri لازم نیست مدام به آن سلام کنم، کافی است! با بررسی موشکافانه‌ی iOS 17 همراه من باشید. پیش‌ از آنکه وارد صحبت درباره‌ی قابلیت‌های iOS 17 شویم، از شما دعوت می‌کنم تا برای پی‌بردن به «فهرست آیفون های سازگار با iOS 17» مقاله‌ی دیگر ما در زومیت را مطالعه کنید.

بررسی را با استندبای شروع می‌کنم؛ چون چشمگیرترین ویژگی iOS 17 و احتمالاً برای بسیاری محبوب‌ترین تغییر سیستم‌عامل آیفون باشد. صادقانه بگویم که استندبای را واقعاً دوست داشتم و به‌نظرم اپل موفق شده است تجربه‌ی کسالت‌بار شارژ آیفون را به تجربه‌ای سرگرم‌کننده و کاربردی و چشم‌نواز تبدیل کند.

استندبای در iOS 17 به‌طور پیش‌فرض فعال است؛ البته اگر خواستید، می‌توانید آن را از تنظیمات غیرفعال کنید. زمانی‌که آیفون در حالت لنداسکیپ و کاملاً بی‌حرکت به شارژ باشد، با قفل‌کردن صفحه نمایان می‌شود.

خبر خوش این است قابلیت یادشده برای تمام مدل‌هایی که iOS 17 را دریافت می‌کنند، در‌دسترس است. گفتنی است که بهترین تجربه را با آیفون‌های مجهز به نمایشگر همیشه‌روشن خواهید داشت؛ چراکه برای تماشای استندبای در مدل‌هایی غیر از آیفون ۱۴ پرو و آیفون ۱۴ پرومکس لازم است با انگشت به صفحه‌ی لاک‌اسکرین ضربه بزنید.

خبر خوش دیگر اینکه برای مشاهده‌ی استندبای نیاز نیست حتماً استند مگ‌سیف داشته باشید؛ بلکه با کابل شارژ هم استندبای فعال می‌شود؛ البته به‌شرطی که آیفون را در حالت لنداسکیپ نگه دارید.

حالت Night Mode هم که به‌طور پیش‌فرض فعال است، به‌سبک اپل واچ اولترا نوشته‌ها و آیکون‌های استندبای را به رنگ قرمز درمی‌آورد تا چشم‌ها در تاریکی اتاق اذیت نشوند. این قابلیت را می‌توانید از بخش تنظیمات غیرفعال کنید؛ اما توصیه نمی‌شود.

ویجت پادکست هم حالت تعاملی دارد؛ یعنی می‌توانید پخش آن را با زدن دکمه‌‌ی روی ویجت متوقف کنید. این قابلیت حالت Live Activities نیز دارد؛ یعنی در لحظه UI آن در حال تغییر است که البته در حالت کوچک صرفاً شامل تغییر مدت‌زمان پخش می‌شود.

با ضربه‌زدن روی آیکون Live در بالای ویجت، UI پادکست کل صفحه را می‌گیرد و گزینه‌های تغییر حجم صدا و عقب/جلو بردن محتوای در حال پخش را دراختیارتان می‌گذارد. درضمن، ویجت پادکست یادش می‌ماند که تا چه دقیقه‌ای به پادکست گوش داده‌اید تا دفعه‌ی بعد پخش را از همان دقیقه از سر بگیرد.

استفاده از Siri در حالت استندبای هم جالب است؛ مثلاً اگر درباره‌ی آب‌وهوای فردا سؤال کنید، Siri در عین جواب‌دادن به سؤال، کل صفحه را هم با تصویری از اپلیکیشن Weather پر می‌کند. نمایش نوتیفیکشن‌ها و پاسخ به تماس و فیس‌تایم هم در حالت استندبای کل صفحه را می‌گیرد و جلوه‌ی زیبایی دارد؛ هرچند برای حفظ حریم شخصی می‌توانید نمایش نوتیفیکیشن‌ها را در حالت استندبای غیرفعال کنید.

در iOS 17 می‌توانید از اپلیکیشن Contact و با انتخاب گزینه‌ی Edit، برای خودتان و دیگر اشخاص حاضر در فهرست مخاطبانتان پوستر تماس (Contact Poster) ایجاد کنید. رابط‌ کاربری پوستر شباهت زیادی به شخصی‌سازی لاک‌اسکرین دارد. برای نمونه، می‌توانید برای خودتان یا هر گیرنده‌ی موجود در فهرست تماس، چندین پوستر با فونت، استایل، تصویر پروفایل و رنگ پس‌زمینه‌ی متفاوت بسازید.

از این منظر، پوستر شبیه کارت ویزیت دیجیتالی خوش‌رنگ‌ولعابی است که هنگام تماس با افرادی که آیفون دارند یا زمانی‌که اطلاعات تماستان را ازطریق قابلیت جدید NameDrop به‌اشتراک می‌گذارید، نمایش داده می‌شود.

پوستر تماس شاید صرفاً جنبه‌ی زیبایی داشته باشد؛ اما احتمالاً خیلی‌ها را در روزهای اول پس از به‌روزرسانی سرگرم کند. علاوه‌براین، دیدن سلیقه‌ی افراد در ساخت پوسترهایشان می‌تواند جالب باشد؛ به‌ویژه چون انتخاب Latest Photo از بخش Contact اجازه می‌دهد پوسترها به‌طور خودکار مناسب با تغییراتی به‌روز شود که افراد حاضر در فهرست تماس شما در پوسترهایشان ایجاد می‌کنند؛ هرچند می‌توانید با انتخاب Custom Photo از پوستری استفاده کنید که خودتان برای آن شخص ساخته‌اید.

قابلیت جدید نیم‌دراپ‌ (NameDrop) در iOS 17 درواقع بخشی از قابلیت محبوب ایردراپ است که اجازه می‌دهد با نزدیک‌کردن دو گوشی آیفون، اطلاعات تماستان برای یکدیگر فرستاده شود. نیم‌دراپ ممکن است «نوآوری» اپل به‌نظر برسد؛ اما شباهت زیادی به قابلیت Android Beam دارد که ۱۲ سال پیش معرفی شد و از‌طریق NFC، تبادل اطلاعات تماس یا بوک‌مارک و ویدیوهای یوتیوب را بین دو گوشی اندروید ممکن می‌کرد.

بااین‌حال، UI و UX نیم‌دراپ درحدو‌اندازه‌ی داینامیک آیلند جذاب است؛ با نزدیک‌کردن دو آیفون، ویبره‌ی موتور هپتیک را حس می‌کنید. سپس انیمیشن نور‌مانندی روی آیفون اول نمایان می‌شود و در آخر، با افکت موج‌واری به آیفون دوم فرستاده می‌شود.

استفاده از نیم‌دراپ تجربه‌ی سرگرم‌کننده‌ای است؛ به‌طوری‌که فردای روز انتشار iOS 17 دفتر زومیت غوغا بود و هر‌کسی‌ که آیفون داشت، در حال ردوبدل‌کردن اطلاعات تماسش با نیم‌دراپ بود. این قابلیت برای افرادی مثل من که حوصله‌ای برای پرسیدن مشخصات تماس افراد ندارد، واقعاً کاربردی است. بااین‌حال باز‌هم مثل بسیاری از ویژگی‌های iOS 17، نیم‌دراپ فقط زمانی به‌کار می‌آید که اکثر افرادی که در فهرست تماستان حاضرند، آیفون داشته باشند.

نمی‌دانم چقدر به Siri اهمیت می‌دهید و چند بار در طول روز سراغش را می‌گیرید؛ اما دستیار صوتی آیفون در iOS 17 دچار تغییراتی شده است که استفاده از آن را ساده‌تر و بهتر از قبل کرده است. من معمولاً برای تنظیم آلارم و تایمر، باخبر‌شدن از وضعیت آب‌وهوا و برخی سؤال‌ها که به‌سرعت به جوابشان نیاز دارم و حوصله‌ی تایپ ندارم، از Siri کمک می‌گیرم. در iOS 17، مهارت‌های مکالمه و مولد Siri هنوز فرسنگ‌ها با ChatGPT فاصله دارد؛ اما در همین چند مثالی که زدم، کارش را به‌خوبی انجام می‌دهد.

تغییر دیگر اینکه سیری حالا اجازه می‌دهد تا هنگام ارسال پیام یا برقراری تماس با گفتن «text/call»، اپلیکیشن مدنظرتان را انتخاب کنید. برای مثال، وقتی به سیری گفتم «Text Shadan»، از من پرسید «آیا می‌خواهم پیام را در Messages برای او بفرستم یا تلگرام؟» سیری برای دفعات بعدی دیگر سؤال نمی‌کند و انتخاب اول شما را مدنظر قرار می‌دهد؛ اما امکان تغییر اپلیکیشن پیش‌فرض وجود دارد.

شاید بهترین بهبودی که iOS 17 به Siri آورده، قابلیت پاسخ‌گویی پشت‌سرهم باشد که نیاز به فعال‌کردن Siri برای سوال‌های متوالی را از بین می‌برد. حالا هر زمان که Siri را برای بار اول فعال می‌کنید، دستیار صوتی آیفون حدود ۱۰ ثانیه همچنان گوش‌به‌زنگ است تا اگر سؤال دیگری دارید به آن جواب دهد.

آدم‌ها دو دسته‌اند: یا عاشق ویجت هستند یا اهمیتی به آن نمی‌دهند. راستش من به دسته‌ی اول تعلق دارم. ویجت‌هایی که در iOS 16 پشتیبانی می‌شدند، صرفاً برای این خوب بود که در یک نگاه بتوانید اطلاعات دلخواهتان را به‌دست آورید. به‌عنوان نمونه، ویجت باتری درصد شارژ آیفون و سه دستگاه بلوتوثی متصل به آن را نشان می‌داد یا ویجت اپلیکیشن TVTime بدون اینکه مجبور باشم اپلیکیشن را باز کنم، به من می‌گفت اپیزودهای جدید سریال‌های دلخواهم منتشر شده‌اند یا خیر. با iOS 17، ویجت‌ها تعاملی شده‌اند؛ البته فعلاً تعداد محدودی از آن‌ها، اما مطمئنم به‌زودی اکثر اپلیکیشن‌های ویجت‌دار به تعاملی‌شدن روی خواهند آورد.

ویجت‌های جدید هم در هوم اسکرین و هم در لاک اسکرین و هم در حالت استندبای تعاملی هستند. برای مثال، ویجت پادکست یا موزیک دکمه‌ای دارد که با آن پخش محتوا را متوقف کنید یا دکمه‌ی ویجت Reminder یا اپلیکیشن Structured اجازه می‌دهد با ضربه روی تسک‌های مختلف آن‌ها را به حالت انجام‌شده دربیاورید. ویجت اپلیکیشن محبوبم Waterllama که نوشیدن آب را یادآوری می‌کند، حالا دکمه‌ای دارد که می‌توان با ضربه‌زدن به آن، میزان آب مصرفی را در همان ویجت مشخص کرد.

قابلیت‌های ویجت‌های تعاملی اپل و توسعه‌دهندگان دیگر فعلاً بسیار محدود هستند؛ مثلاً ویجت موزیک و پادکست صرفاً دکمه‌ی پخش/قطع دارد؛ درحالی‌که می‌شد دکمه‌ی انتخاب آهنگ بعدی هم به آن‌ها اضافه شود. بااین‌حال، مشخص است که اپل ویجت‌ها را این بار بسیار جدی گرفته است و به‌احتمال زیاد در آینده‌ی نزدیک خلاقیت توسعه‌دهندگان در ساخت ویجت‌های تعاملی را شاهد باشیم.

اپلیکیشن Messages در iOS 17 بهبود‌ها و قابلیت‌های کوچک، اما جالبی دریافت کرده است. برای مثال، اپلیکیشن‌های متعدد iMessage دیگر بالای کیبورد را شلوغ نمی‌کنند؛ بلکه با طراحی جدیدی داخل آیکون + قرار گرفته‌اند. اگر هم روی فهرست بازشده به‌‌سمت بال سوایپ کنید، باقی اپلیکیشن‌ها را منظم‌ و مرتب خواهید دید.

تغییر دیگر Messages اینکه با سوایپ راست روی هر پیام می‌توانید به آن پاسخ دهید؛ درست شبیه قابلیتی که اکثر پیام‌رسان‌ها ازجمله تلگرام دارند. قابلیت جدید Check In هم که نوعی اپلیکیشن کوچک در iMessage است، اجازه می‌دهد به دوستان یا اعضای خانواده اطلاع دهید که چه زمانی به مقصد رسیده‌اید تا خیالشان از سلامتی شما آسوده باشد. اگر هم کسی موقعیت مکانی‌اش را در iMessage با شما به‌اشتراک گذاشت، مستقیماً در همان مکالمه می‌توانید آن را مشاهده کنید، بدون اینکه نیاز باشد از اپ خارج شوید.

اگر اهل فرستادن پیام صوتی هستید، حالا می‌توانید ضبط صدایتان را برای مدتی متوقف کنید و کمی بعد ادامه‌ی آن را از سر بگیرید. برای گوش‌دادن به پیام صوتی دیگران هم مجبور نیستید در خود اپلیکیشن بمانید. اگر هم پیام صوتی انگلیسی دریافت می‌کنید، متن پیام برایتان نوشته می‌شود تا به گوش‌دادن مجبور نباشید؛ هرچند ایراداتش آن‌قدر زیاد است که فعلاً کارایی چندانی ندارد!

فیس‌تایم هم حالا به قابلیت Voicemail مجهز شده است؛ یعنی اگر تماس‌ تصویری‌تان بی‌پاسخ ماند، آن را به‌صورت ضبط‌شده می‌توانید بفرستید. گفتنی است که قابلیت Voicemail همچنان برای تماس‌های عادی هم وجود دارد و خوشبختانه برای کاربران ایرانی نیز دردسترس است.

علاوه‌براین، پیام‌های ضبط‌شده اگر به انگلیسی باشند، به‌صورت خودکار به حالت متن روی صفحه نمایش داده می‌شوند تا بدون نیاز به پاسخ‌دادن از محتوای تماس آگاه شوید؛ هرچند تبدیل گفتار به متن Voicemail اشتباهات زیادی دارد و در این مرحله، چندان کاربردی به‌نظر نمی‌رسد.

البته جا داشت جداگانه درباره‌ی استیکرها صحبت می‌کردم؛ چون اپل در iOS 17 اهمیت زیادی به آن‌ها داده و کلاً آن‌ها را به کیبورد ایموجی اضافه کرده است. این تصمیم بدین‌معنی است که حالا می‌توانید استیکرها (چه آن‌هایی که خودتان ساخته‌اید و چه استیکرهای اپلیکیشن‌های دیگر) را در هر پیام‌رسان دیگری مثل تلگرام و واتس‌اپ بفرستید و دیگر به فضای Messages محدود نخواهید بود.

استفاده از استیکرها در هر اپی غیر از Messages با محدودیت رو‌به‌رو است؛ بدین‌ترتیب که اگر استیکر متحرک باشد، یا به‌صورت تصویر ساکن فرستاده می‌شود یا فایل گیف. یکی از باگ‌هایی هم که به آن برخوردم، این بود که گاهی استیکر ساخته‌شده در کیبورد نمایان نمی‌شد و تنها با ایجاد استیکر دوم ظاهر می‌شد و کلاً جای استیکر دوم را می‌گرفت‌ (این باگ با آپدیت 17.0.1 برطرف شده است).

لاک‌اسکرین با iOS 16 جان دوباره‌ای گرفت و حالا فقط چند تغییر کوچک را تجربه می‌کند؛ مثلاً در بخش Astronomy تصاویر پس‌زمینه، به‌جز کره‌ی زمین و ماه می‌توانید سیاره‌های مختلف را هم با همان انیمیشن‌های جذاب انتخاب کنید.

در والپیپر، بخش جدیدی به نام Kaleidoscope اضافه شده که همان‌طور که از نامش پیدا است، به تصاویر کلایدسکوپ مربوط می‌شود. من به‌ویژه از قابلیت ساخت والپیپر با Live Photo خوشم آمد. برای نمونه، اگر با آیفون تصویر لایوی از حرکت موج‌های دریا یا شعله‌های آتش ثبت کرده‌اید، از آن‌ها به‌عنوان والپیپرهای متحرک در لاک‌اسکرین می‌توانید استفاده کنید که جلوه‌ی بصری زیبایی دارند.

تغییر جزیی دیگر شخصی‌سازی لاک‌اسکرین، اضافه‌شدن اسلایدری برای تغییر اندازه‌ی فونت است. متأسفانه هنوز امکان تغییر فونت تاریخ یا عوض کردن گزینه‌ی دوربین و فلش‌لایت با گزینه‌های دیگر وجود ندارد. محدودیت فقط یک ردیف ویجت در لاک‌اسکرین هم کماکان پابرجا است.

فعلاً از اپلیکیشن خاطره‌نویسی Journal خبری نیست؛ البته اپل قول داده تا آخر سال جاری میلادی اضافه شود. باوجوداین، اپلیکیشن Health قابلیت‌های متعددی دریافت کرده است که برخی از آن‌ها واقعا کاربردی هستند.

برای مثال، در بخش Mental Wellbeing > State of Mind می‌توانید حس‌وحال روزانه‌تان را با انتخاب فهرستی از صفات و دلایلی که باعث ایجاد این حس در شما شده‌اند، ثبت کنید تا اپلیکیشن سلامت روان شما را در طول هفته ردیابی کند. همچنین، به آزمون ارزیابی سطح افسردگی و استرس می‌توانید پاسخ دهید و مقاله‌های آموزنده‌ای هم درباره‌ی سلامت روان بخوانید.

یکی دیگر از قابلیت‌های سلامت جدیدی که دوست داشتم، Screen Distance نام دارد که ازطریق Settings > Screen Time > Screen Distance دردسترس است. این قابلیت برای جلوگیری از نزدیک‌بینی توسعه یافته است و به‌کمک Face ID متوجه می‌شود که چه زمانی صورت شما به گوشی فاصله‌ای کمتر از ۳۰ سانتی‌متر دارد. چنانچه این فاصله در سه‌‌چهار دقیقه تغییر نکرد، به شما هشدار می‌دهد تا گوشی را از صورتتان دور کنید.

همین چند ماه پیش بود که ایرپادز پرو ۲ را بررسی کردم و یکی از مشکلات بزرگی که با آن داشتم، کیفیت نامطلوب تماس بود؛ به‌گونه‌ای که مجبور می‌شدم بدون هدفون به تماس پاسخ دهم. بااین‌حال به‌روزرسانی iOS 17 به‌نظر می‌رسد کیفیت تماس را تا حدی بهبود بخشیده که بتوانم حتی در شلوغی خیابان به تماس پاسخ دهم.

با به‌روزرسانی iOS 17 قابلیت جدیدی به نام Adaptive Audio به ایرپادز ۲ پرو اضافه شده است که پیش‌تر شبیه آن را در گلکسی بادز ۲ پرو دیده بودیم؛ بدین‌صورت که اگر با ANC روشن مشغول گوش‌دادن به موسیقی باشید و در آن حال کسی بخواهد با شما صحبت کند، فقط کافی است ایرپادز صدای شما را بشنود تا به‌طور خودکار از حالت ANC به حالت Transparency سوییچ کند.

این قابلیت واقعاً کاربردی است؛ هرچند حساسیتش کمی زیاد است و گاهی با شنیدن صدای سرفه هم فعال می‌شود. قابلیت دیگری که iOS 17 به هدفون‌های اپل آورده، امکان بی‌صداکردن هنگام تماس است که به ایرپادز پرو نسل اول و دوم، ایرپادز نسل سوم و ایرپادز مکس اضافه شده است.

در میان انبوه بهبودها و قابلیت‌های جدید و جزئی 17 iOS، برخی از آن‌ها نظر من را بیشتر به خود جلب کرد که در این‌جا به‌طور خلاصه معرفی‌شان می‌کنم.

اول از همه، سافاری. در مرورگر سافاری قابلیت ساخت پروفایل اضافه شده است تا بتوانید تب‌ها و افزونه‌ها و تاریخچه‌ی جست‌وجو را براساس موضوع مثلاً کاری یا شخصی از هم تفکیک کنید. جابه‌جاشدن بین پروفایل‌های مختلف هم به‌سادگی سوایپ‌کردن به‌سمت چپ و راست است. علاوه‌براین، حالت Private Browsing حالا امن‌تر از هر وقت دیگر شده است و وقتی با آن کاری ندارید، قفل می‌شود.

قابلیت Personal Voice نیز در بخش Accessibility اضافه شده است تا صدای افرادی را شبیه‌سازی کند که در خطر از‌دست‌دادن قدرت تکلم هستند. برای راه‌اندازی این قابلیت، آیفون از شما می‌خواهد ۱۵۰ جمله‌ی مختلف به زبان انگلیسی را بلند بخوانید که در ایدئال‌ترین حالت، ۱۵ دقیقه طول می‌کشد.

بعد باید گوشی خود را قفل کنید و به شارژ بزنید تا فرایند پردازش صدا شروع شود. برای رسیدن به بهترین نتیجه، بهتر است زمانی‌که می‌خواهید بخوابید، این کار را انجام دهید؛ چون در طول روز مدام لازم می‌شود گوشی خود را از حالت قفل بیرون آورید. درضمن، اپل اطمینان داده است که صدای ضبط‌شده‌ی شما از دستگاهتان خارج نخواهد شد و کاملاً امن خواهد بود.

در اپلیکیشن Photos قابلیت ویرایش دسته‌جمعی تصاویر ممکن شده است؛ بدین‌صورت که بعد از ویرایش‌کردن تصویر می‌توانید تمام فرایند ویرایش را کپی کنید و بعد روی هر تعداد تصویر که می‌خواهید، پیست کنید؛ به همین راحتی.

در اپلیکیشن Notes، می‌توانیم به یادداشت‌های دیگر لینک دهیم که قابلیت کاربردی و جالبی به‌نظر می‌رسد؛ البته به‌شرطی که از آن دسته‌ افراد منظم و مرتب باشید. در اپلیکیشن Reminder هم، قابلیت Subtasks اضافه شده است که نوعی حال‌وهوای ترلو به آن می‌دهد. امکان تنظیم‌کردن چندین تایمر به‌طور هم‌زمان هم فراهم شده است که احتمالاً جایی به کارتان بیاید.

کیبورد هم که همیشه جزو ضعف‌های آیفون بوده، حالا کمی بهتر شده است. البته در بخش Autocorrect و پیش‌بینی کلمات به زبان انگلیسی و اسپانیایی و فرانسوی؛ آن هم به این دلیل که Autocorrect آیفون حالا از مدل ترنسفورمر استفاده می‌کند که دقت بیشتری دارد و حتی می‌تواند تا چند کلمه‌ی بعدی را پیش‌بینی کند. متأسفانه بهبودهای جدید کیبورد بسیار جزئی است و هنوز برای ما فارسی‌زبا‌ن‌ها بهینه نشده است. شایان ذکر است که از ردیف اعداد در بالای کیبورد نیز همچنان خبری نیست.

ممنون که تا انتهای بررسی با من همراه بودید. من بررسی را براساس نسخه‌ی اول iOS 17 انجام دادم و به‌جز یکی‌دو مورد کوچک، با باگ یا افت شارژدهی رو‌به‌رو نشدم. باوجوداین، برخی از همکارانم از کرش‌کردن و باگ‌ Messages هنگام ریپلای و فرستان پیام‌ صوتی خبر داده‌اند که گویا با به‌روزرسانی نسخه‌ی 17.0.1 هم برطرف نشده است.

تجربه‌ی شما با iOS 17 چطور بوده است؟ کدام قابلیت بیشتر از همه توجه‌تان را جلب کرد و جای خالی کدام قابلیت را در سیستم‌عامل جدید آیفون احساس می‌کنید؟