بررسی مک بوک پرو M2 اپل [به‌همراه بررسی ویدیویی]

دو سال پیش، اپل برای نخستین‌بار از برنامه‌هایش برای مستقل‌شدن از اینتل و گذار از معماری x86 به Apple Silicon‌ پرده برداشت. مک بوک پرو M1 به‌عنوان یکی از نخستین ثمره‌های این برنامه، با عملکرد عالی و شارژدهی فوق‌العاده‌اش، گردوخاک بسیاری را در دنیای کامپیوتر به‌پا کرد. بهره‌وری بی‌مانند تراشه‌ی M1، بزرگان دنیای نیمه‌هادی از جمله اینتل و AMD را نیز دستپاچه کرد؛ شرکت‌هایی که تا قبل از این تراشه، محصولاتشان را دست‌به‌عصا و قطره‌چکانی به‌روز می‌‌کردند.

هنگام بررسی مک‌بوک پرو M1، عملکرد و بهره‌وری این لپ‌تاپ به‌گونه‌ای به وجدمان آورده بود که می‌توانستیم از قدمت طراحی دستگاه چشم‌پوشی کنیم؛ حالا مک بوک پرو M2 از راه رسیده است؛ لپ‌تاپی که زبان طراحی‌اش به سال ۲۰۱۶ بازمی‌گردد و به‌سختی می‌توان وجودش را توجیه کرد؛ به‌ویژه اگر مک‌بوک ایر 2022 را با آن طراحی مدرن، جذاب و خواستنی‌اش وارد معامله کنیم.

مک‌بوک پرو M2 در همان رویدادی معرفی شد که مک‌بوک ایر M2 را با طراحی کاملاً جدید و رنگ‌های متنوع برایمان به‌ارمغان آورد؛ اما در کمال تعجب، لپ‌تاپ ۱۳ اینچی مورد بی‌مهری کوپرتینونشین‌ها واقع شده است و غیر از ارتقای تراشه، هیچ تفاوت ظاهری دیگری با نسل[های] قبلی ندارد. حال که شگفتی‌ و شکوِه‌مان درباره‌ی تصمیم عجیب اپل را با شما به‌اشتراک گذاشتیم، اجازه دهید تا درباره‌ی ظاهر و کیفیت ساخت دستگاه صحبت کنیم.

مکانیزم لولا و چگونگی باز یا بسته‌شدن آن تفاوتی با مدل‌های ۲۰۱۶ تاکنون ندارند. لولاهای کوچک و مستحکم مک‌بوک پرو امکان چرخش نمایشگر تا حدود ۱۴۰ درجه را فراهم می‌سازند و از هرگونه لرزش یا لقی آن حین استفاده از دستگاه در حالت‌های مختلف جلوگیری می‌کنند. به‌لطف توزیع بهینه‌ی جرم و مکانیزم دقیق لولا، مک‌بوک پرو M2 از آزمون «باز کردن لپ‌تاپ با یک‌دست» هم سربلند بیرون می‌آید. با باز کردن درِ لپ‌تاپ، حاشیه‌های عریض صفحه‌نمایش بیش‌از هرچیز دیگری خودنمایی می‌کند؛ به‌ویژه اگر طراحی مک‌بوک ایر M2 یا دستگاهی همچون XPS 13 Plus را در نظر بگیریم.

با ابعاد ۱٫۵۶ × ۲۱٫۲۴ × ۳۰٫۴۱ سانتی‌متری و وزن ۱٫۴ کیلوگرمی، مک‌بوک پرو M2 عنوان جمع‌وجورترین یا سبک‌ترین اولترابوک ۱۳ اینچی دنیا را از آن خود نمی‌کند؛ اما بازهم قابلیت حمل آسان و بی‌دردسری را برایتان به‌ارمغان می‌آورد. رنگ‌بندی مک‌بوک پرو M2 نسبت به مدل[های] پیشین تفاوتی را تجربه نمی‌کند؛ این لپ‌تاپ را می‌توان در دو رنگ خاکستری و نقره‌ای به‌فروش می‌رسد. ما رنگ خاکستری را جذاب‌تر می‌دانیم؛ اما در گذر زمان، خوردگی‌ها در رنگ نقره‌ای کمتر از مدل دیگر نمایان خواهد بود.

کوپرتینونشین‌ها در کیبورد مک بوک پرو M2 مانند نسل گذشته از مکانیزم Magic استفاده کرده‌اند؛ مکانیزمی که براساس بررسی‌های IFIXIT، با نمونه‌ی Scissor به‌کاررفته در مدل‌های ۲۰۱۵ مک بوک پرو تفاوتی ندارد. عمق حرکتی یک میلی‌متری کلیدها، چینش و فاصله‌ی آن‌ها تجربه‌ی تایپ بسیار رضایت‌بخشی را به‌ارمغان می‌آورد. بازخورد و پایداری کلیدها حین فشرده‌شدن از گوشه‌ها یا مرکز کلید نیز مطلوب ارزیابی می‌شود. از طرف دیگر، صدای تایپ با دستگاه آزاردهنده نیست و نور پس‌زمینه‌ی کلیدها نیز توزیع یکنواختی دارد.

کاربران مک بوک پرو به دو دسته‌ی عمده و یک دسته‌ی کوچک تقسیم می‌شوند؛ دسته‌ی نخست از تاچ‌بار متنفر هستند، چراکه معتقد هستند به‌دلیل لزوم نگاه به تاچ‌بار برای فشردن کلیدهای Function، سرعت‌عمل کاهش می‌یابد. دسته‌ی دوم می‌گویند تاچ‌بار تغییری در جریان کاری‌شان ایجاد نمی‌کند؛ اما عده‌ی کمی نیز به تاچ‌بار خو گرفته‌اند و به کار با آن عشق می‌ورزند.

کمی پایین‌تر از کیبورد، ترک‌پد بسیار بزرگ مک بوک پرو خودنمایی می‌کند که بخش چشم‌گیری از محل استراحت دست را دراختیار دارد. ترک‌‌پد فضای بسیار مناسبی برای اجرای ژست‌های حرکتی چند انگشتی دراختیار کاربر قرار می‌دهد. حرکت انگشت روی پوشش شیشه‌ای آن به‌نَرمی صورت می‌پذیرد و تأخیر بین حرکت انگشت و نشانگر ماوس بسیار ناچیز است.

به‌نظر می‌رسد که اپل تغییری در قابلیت‌های IO تراشه‌ی M2 در مقایسه‌ با M1 به‌وجود نیاورده؛ چراکه در مدل جدید نیز دستگاه تنها از دو پورت USB 4 Type-C با پشتیبانی هم‌زمان از تنها یک نمایشگر 6K با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز بهره می‌برد. به‌لطف اهدای مجوز استفاده از تاندربولت ۳ از سوی اینتل به انجمن USB-IF، پورت USB 4 پهنای باند بالغ‌بر ۴۰ گیگابیت‌برثانیه دارد؛ البته امکان بهره‌گیری از این پهنای باند برای اتصال گرافیک اکسترنال وجود ندارد.

مک‌بوک پرو M2 در کنار پورت‌های USB 4 از جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون، ماژول Wi-Fi 6 با پهنای باند بالغ‌بر ۱٫۲ گیگابیت‌برثانیه، Bluetooth 5.0 و متأسفانه همان وب‌کم قدیمی FaceTime HD با وضوح 720p بهره می‌برد. خالی از لطف نیست که بگوییم مک‌بوک ایر M2، برخلاف مدل پرو، از وب‌کم باکیفیت‌تر 1080p استفاده می‌کند.

مک‌بوک پرو ۱۳٫۳ اینچی M2 مانند مک‌بوک پرو M1 و البته چندین نسل قبل از آن، از نمایشگر IPS رتینا با رزولوشن ۱۶۰۰ × ۲۵۶۰ پیکسل و تراکم ۲۲۷ پیکسل‌براینچ بهره می‌برد که وضوح مطلوبی را برای انواع محتوا فراهم می‌سازد. نسبت تصویر ۱۶:۱۰ مک‌بوک پرو مرتفع‌تر از پنل‌های ۱۶:۹ است؛ اما ما کماکان نمایشگرهای ۳:۲ را گزینه‌ی بهتری برای کاربری‌هایی همچون تولید محتوا یا کار با جداول حجیم در اکسل می‌دانیم. از نرخ نوسازی بالا نیز خبری نیست و محتوای درون صفحه‌نمایش مک‌بوک پرو M2 با نرخ ۶۰ هرتز به‌روز می‌شود.

اپل می‌گوید میزان روشنایی نمایشگر مک‌بوک پرو ۱۳ اینچی به ۵۰۰ نیت می‌رسد، پنل آن به‌صورت کامل از فضای رنگی DCI-P3 با ۲۵ درصد رنگ‌های بیشتر، شامل طیف‌های زنده‌تر سبز و قرمز پشتیبانی می‌کند و از سوی دیگر به‌مدد فناوری True Tone می‌تواند دمای رنگ‌ها را براساس نور محیطی تغییر دهد؛ البته True Tone از دقت رنگ‌ها می‌کاهد، بنابراین افرادی که با ویرایش عکس یا ویدئو سروکار دارند، احتمالاً این قابلیت را غیرفعال خواهند کرد. در نهایت حالت Night Shift برای کاهش فشار وارد بر چشم ازطریق فیلتر رنگ آبی، در منوی تنظیمات نمایشگر موجود است.

برای ارزیابی میزان روشنایی نمایشگر مک‌بوک پرو، قابلیت True Tone را غیرفعال کردیم؛ براساس اندازه‌گیری‌های زومیت، حداکثر روشنایی مک‌بوک پرو M2 به حدود ۴۳۷ نیت می‌رسد که عدد بسیار خوبی به‌حساب می‌آید؛ اما از برخی نمونه‌های LCD دیگر به‌کاررفته در لپ‌تاپ‌های ویندوزی پایین‌تر است؛ اما پوشش خاص صفحه‌نمایش به خوانایی بسیار خوب آن کمک می‌کند، این پوشش نه مانند پوشش‌های مات، از شفافیت محتوا می‌کاهد و نه مانند پوشش‌های براق، نور محیط را بازتاب می‌دهد.

مک‌بوک پرو M2 در بحث حداقل روشنایی نیز فوق‌العاده ظاهر می‌شود، در این حالت میزان روشنایی نمایشگر به‌اندازه‌ای به صفر نزدیک شد که دقت ۰.۰۱ نیتی ابزار زومیت نیز برای سنجش آن کافی نبود! بدین ترتیب مک‌بوک پرو جدید را می‌توان لپ‌تاپی فوق‌العاده برای استفاده در محیط‌های تاریک دانست. اولترابوک اپل به‌لطف عمق بسیار خوب رنگ مشکی، در زمینه‌ی نسبت کنتراست Native نیز با ثبت عدد ۸۷۴، عالی ظاهر می‌شود.

با توجه به فقدان نرم‌افزار CalMAN برای سیستم‌عامل macOS به دو روش دقت رنگ نمایشگر مک بوک پرو M1 را سنجیدیم و به نتایج یکسانی نیز دست یافتیم. نخست از سازگاری مک بوک پرو M2 با اپ‌های iOS کمک گرفتیم و اپلیکیشن Mobile Forge را برای تولید الگوهای رنگی به‌کار بردیم و در راهکار دوم نرم‌افزار CalMAN را روی ماشین مجازی مبتنی‌بر Windows on ARM به‌صورت مستقیم روی مک‌بوک پرو اجرا کردیم.

اپل می‌گوید مک‌بوک پرو به‌صورت کامل از فضای رنگی وسیع DCI P3 پشتیبانی می‌کند. در فهرست پروفایل‌های رنگی موجود برای نمایشگر این لپ‌تاپ در منوی تنظیمات macOS گزینه‌های متعددی مانند Color LCD، Display P3 و Adobe RGB به‌چشم می‌خورد. براساس بررسی‌های ما مک‌بوک پرو در این پروفایل رنگی، ۹۹٫۹ درصد از فضای رنگی مرسوم sRGB را با میانگین خطای ۲٫۷ و اندکی تمایل به سردی پوشش می‌دهد؛ درحالی‌که پوشش رنگی فضاهای گسترده‌تر DCI P3 و AdobeRGB به ۷۹٫۵ و ۷۳٫۵ درصد می‌رسد.

اپل اسپیکرهای مک‌بوک پرو را در دو طرف کیبورد قرار داده و ادعا می‌کند که با اتصال مستقیم آن‌ها به منبع تغذیه، نقطه‌ی اوج فرایند تقویت صدا را بهبود داده است تا بدین ترتیب کاربران حرفه‌ای بتوانند در هر موقعیتی به میکس صدا یا ویرایش ویدئو بپردازند، علاوه‌ بر موارد یادشده، کوپرتینونشین‌ها وظیفه‌ی دریافت صدای ورودی را نیز برعهده‌ی سه میکروفون با نسبت سیگنال به نویز بالا قرار داده‌اند و این میکروفون‌ها را هم‌سطح تجهیزات استودیویی می‌‌دانند.

اپل در رویداد WWDC 2022 فرصت را غنیمت شمرد و بالأخره بعد از دو سال، نسل جدید از مدل پایه‌ی تراشه‌های سری M را معرفی کرد؛ تراشه‌ی M2 با لیتوگرافی ۵ نانومتریِ «نسل‌دومی» TSMC تولید می‌شود، بالغ‌بر ۲۰ میلیارد ترانزیستور در دل خود دارد و به‌گفته‌ی اپل بالغ‌بر ۱۸ درصد در عملکرد CPU و ۳۵ درصد در عملکرد GPU، بهتر از M1 ظاهر می‌شود.

تراشه‌ی M2 همانند گذشته از حافظه‌ی یکپارچه بهره می‌برد؛ اما اکنون پهنای باند آن با بهبودی ۵۰ درصدی به ۱۰۰ گیگابایت‌برثانیه می‌رسد؛ البته افزایش پهنای باند، به‌لطف ارتقا‌ی حافظه از LPDDR4X-4266 به‌کاررفته در M1 به LPDDR5-6400 حاصل شده است. تراشه‌ی جدید اپل برخلاف نسل گذشته که به پشتیبانی از ۱۶ گیگابایت رم محدود بود، اکنون با ۲۴ گیگابایت رم LPDDR5 با باس ۱۲۸ بیتی سازگاری دارد. تمام ماژول‌های روی بلوک تراشه، از جمله گرافیک و پردازنده‌ی مرکزی، به این حافظه دسترسی دارند.

عضو جدید خانواده‌ی اپل سیلیکون همانند M1 از ترکیب ۴ هسته‌ی کم‌مصرف و ۴ هسته‌ی پرقدرت به‌عنوان CPU استفاده می‌کند. کوپرتینونشین‌ها می‌گویند مهماری هسته‌ها ارتقا یافته و کش L2 دردسترس برای هسته‌های پرقدرت از ۱۲ به ۱۶ مگابایت رسیده است؛ اما مجموع هسته‌های کوچک‌تر کماکان از ۴ مگابایت کش L2 بهره می‌برند. اپل ادعا می‌کند که پردازنده‌ی مرکزی M2 در پردازش‌های چندهسته‌ای تا ۱۸ درصد سریع‌تر از M1 ظاهر می‌شود؛ اما درباره‌ی قدرت پردازشی تک‌هسته‌ای صحبتی به‌میان نمی‌آورد که احتمالاً نشان از تغییرات نه‌چندان چشمگیر در معماری دارد.

در شرایطی‌ که M1 در دو نسخه‌ی مجهز به گرافیک ۷ و ۸ هسته‌ای رونمایی شد، نسل جدید اپل سیلیکون از گرافیک ۸ یا ۱۰ هسته‌ای قدرت می‌گیرد؛ البته مدل مجهز به گرافیک ۸ هسته‌ای صرفاً در مک بوک ایر به‌کار می‌رود و مک بوک پرو ۱۳ اینچی تنها از نسخه‌ی ۱۰ هسته‌ای استفاده می‌کند. اپل می‌گوید GPU به‌کاررفته در M2 کش L2 بیشتری دارد و توان محاسباتی ۳٫۶ ترافلاپسی را روی اعدادی با ممیز شناور FP32 دراختیار کاربر می‌گذارد؛ بدین‌ترتیب توان محاسباتی M2 بهبود ۳۵ درصدی در مقایسه‌ با M1 تجربه می‌کند.

تراشه‌ی M2 نسل جدید ماژول‌های Secure Enclave و موتور پردازش عصبی به‌کاررفته در A15 را در دل خود دارد. موتور پردازش عصبی ۱۶ هسته‌ای M2 قابلیت انجام ۱۵٫۸ تریلیون عملیات‌برثانیه را دارد که بهبود ۴۰ درصدی درمقایسه‌با M1 را نشان می‌دهد. موتور Media در نسل جدید اپل سیلیکون قابلیت انکد و دی‌کد ویدئوهای ProRes را دراختیار کاربر می‌گذارد و از پس پردازش ویدئوهای H.264 با وضوح 8K نیز برمی‌آید.

مک‌بوک پرو M2 را می‌توان در چندین نسخه با رم ۸، ۱۶ یا ۲۴ گیگابایت و فضای ذخیره‌سازی SSD با ظرفیت ۲۵۶، ۵۱۲، ۱۰۲۴ یا ۲۰۴۸ گیگابایت سفارش داد؛ البته لپ‌تاپ جدید اپل در بازار ایران عمدتا با رم ۸ گیگابایتی و فضای ذخیره‌سازی ۲۵۶ یا ۵۱۲ گیگابایت به‌فروش می‌رسد. پس از آغاز عرضه‌ی مک‌بوک پرو M2، موجی از نارضایتی‌ها بر سر سرعت SSD مدل پایه‌ی مک‌بوک پرو M2 شکل گرفت؛ ما نیز در بررسی مک بوک پرو M2 به نتیجه‌ی مشابهی رسیدیم.

سرعت خواندن نسخه‌ی ۲۵۶ گیگابایتی این دستگاه بالغ‌بر ۵۰ درصد کمتر از مدل پیشین است؛ چراکه کوپرتینونشین‌ها به‌جای استفاده از دو ماژول ۱۲۸ گیگابایتی، یک ماژول ۲۵۶ گیگابایتی را به‌کار برده‌اند. نتیجه‌ی به‌دست‌آمده برای مک‌بوک پرو M2 درمقایسه‌با رقبای هم‌رده‌ی ویندوزی که از ماژول PCIe Gen 4.0 با سرعت بیش‌از ۶ برابری در خواندن داده‌ها بهره می‌برند، بیش‌از پیش ناامیدکننده می‌کند.

ماژول SSD ناکارآمد مک‌بوک پرو M2‌ از دو جهت می‌تواند روی تجربه‌ی کاربری شما تأثیربگذارد: برخی نرم‌افزارها که باید داده‌های بسیاری را از SSD فراخوانی کنند، احتمالاً کُندتر از مدل‌های مجهز به SSD-های سریع، اجرا خواهند شد؛ از سوی دیگر، مک‌بوک پرو ۲۵۶ گیگابایتی در اجرای نرم‌افزارهای سنگین که به منابع RAM زیادی نیاز دارند، ضعیف‌تر از مدل‌های دیگر ظاهر خواهد شد؛ چراکه macOS‌ هنگام مواجهه با محدودیت مقدار RAM، بخشی از SSD را به‌عنوان حافظه‌ی موقت به‌کار می‌گیرد.

اپل می‌گوید لپ‌تاپ مک‌بوک پرو M2 بالغ‌بر ۱۸ درصد در پردازش‌های چندهسته‌ای CPU-محور و ۳۵ درصد در پردازش‌های GPU-محور، بهتر از نسل گذشته عمل می‌کند. کوپرتینونشین‌ها در جریان رونمایی از تراشه‌ی M2، مدعی شد که پردازنده‌ی مرکزی این تراشه می‌تواند با ۲۵ درصد توان مصرفی کمتر از Core i7-1260P تا ۸۷ درصد عملکرد بهتری را دراختیار کاربر بگذارد و در بحث پردازش‌های گرافیکی نیز، از گرافیک یکپارچه‌ی Core i7-1265U تا ۲٫۳ برابر سریع‌تر ظاهر شود. توجه داشته باشید که هیچ‌یک از دو تراشه‌ی یادشده، قدرتمندترین محصولات اینتل برای دستگاه‌های اولترابوک نیستند.

بنچمارک‌ها بهبود جزئی ۴ تا ۹ درصدی در عملکرد تک‌هسته‌ای را نشان می‌دهند؛ با توجه به ارتقاء ۹ درصدی فرکانس هسته‌های پرقدرت از ۳٫۲ به ۳٫۵ گیگاهرتز، به‌نظر می‌رسد که کوپرتینونشین‌ها امسال تغییر چشم‌گیری را در معماری هسته‌های پرقدرت به‌وجود نیاورده‌اند. در سوی دیگر میدان، شاهد ۱۲ تا ۱۷ درصدی عملکرد چندهسته‌ای M2 هستیم که بازهم با توجه به افزایش ۲۰ درصدی فرکانس هسته‌های کم‌مصرف، بهبود چشم‌گیری به‌حساب نمی‌آید.

تراشه‌ی M2 در پردازش‌های گرافیکی نیز با ۳۵ تا ۴۲ درصد عملکرد بهتر در بنچمارک‌های زومیت، به‌نوعی ادعای اپل در مورد ارتقای ۳۵ درصدی عملکرد GPU را تأیید می‌کند. نکته‌ی جالب‌توجه به بهبود نجومی ۹۴ درصدی در تجربه‌ی وب‌گردی بازمی‌گردد. M1 تا مدت‌ها تندوتیزترین عملکرد وب‌گردی را بین تراشه‌های لپ‌تاپ ارائه می‌داد و اکنون M2 بار دیگر شکاف عملکردی بین اپل و سایر شرکت‌ها را در اجرای جاوا اسکریپت عمیق‌تر کرد.

در بنچمارک PugetBench Premier Pro که مواردی همچون استریم و گرفتن خروجی از ویدئوهای 4K و 8K‌ به‌همراه افکت‌های سنگین GPU‌ و CPU-محور را روی دستگاه بررسی می‌کند، مک‌بوک پرو M2 حدود ۳۰ درصد بهتر از نسل قبل ظاهر می‌شود و با اختلاف نجومی ۸۰ و ۱۴۰ درصدی به‌ترتیب اولترابوک‌های مجهز به تراشه‌های ۲۵ و ۲۸ واتی Ryzen 6800U و Core i7-1260P را پشت‌سر می‌گذارد.

در بنچمارک نرم‌افزار Blender، مک‌بوک پرو M2 تست رندر CPU را ۲۰ درصد سریع‌تر و تست رندر GPU را تا ۴۰ درصد سریع‌تر از مک‌بوک پرو M1 انجام می‌دهد.

برای ارزیابی عملکرد لپ‌تاپ هنگام اجرای نرم‌افزار MATLAB، سراغ بنچمارک داخلی آن رفتیم و این بنچمارک را ۱۰۰۰ بار پشت‌سرهم اجرا کردیم. مک‌بوک پرو M2 توانست در بنچمارک MATLAB بالغ‌بر ۱۸ درصد سریع‌تر از مک‌بوک پرو M1 عمل کند. توجه داشته باشید که نرم‌افزار MATLAB هنوز برای معماری Apple Silicon بهینه نشده است.

مک بوک گزینه‌ی مناسبی برای بازی به‌شمار نمی‌آید؛ اما M2 در بازی‌ها نیز پیشرفت چشم‌گیری را تجربه می‌کند. Rise of the Tomb Raider از جمله‌ی معدود بازی‌های AAA در دنیای مک به‌حساب می‌آید که البته برای Apple Silicon نیز بهینه نشده است و با لایه‌ی مترجم Rosetta 2 اجرا می‌شود.

مک بوک پرو M2 بازی Rise of the Tomb Raider را با تنظیمات گرافیکی High و نرخ فریم میانگین ۵۱٫۸ فریم‌برثانیه اجرا می‌کند که بر عملکرد مک‌بوک پرو M1 برتری ۳۷ درصدی دارد. امیدواریم تا با آغاز پشتیبانی اپل از قابلیت‌هایی همچون UpScale رزولوشن و رهگیری پرتو بر بستر Metal، شرکت‌های بیشتری برای ارائه‌ی بازی‌هایشان برای کاربران مک استقبال کنند.

ما برای تجربه‌ی Windows on ARM روی مک‌بوک پرو M1 به‌سراغ ماشین مجازی Parallels و فایل نصبی نسخه‌ی اینسایدر ویندوز ۱۱ نیز رفتیم. مک‌بوک پرو M2 با اختصاص ۶ هسته به ماشین مجازی، در بنچمارک GeekBench حدود ۵۰ درصد در آزمون تک‌هسته‌ای و ۱۰ درصد در آزمون چندهسته‌ای از لپ‌تاپ ویندوزی مرجع با تراشه‌ی Snapdragon 8cx Gen 3 سریع‌تر است!

اپل برای اجرای نرم‌افزارهای x86 لایه‌ی مترجم Rosetta را به‌کار می‌گیرد که به‌صورت کاملاً نامحسوس و هنگام نخستین اجرای هر نرم‌افزار x86 انجام می‌شود، بر همین اساس گاهی اجرای نخست نرم‌افزارها چندین ثانیه به‌طول می‌انجامد. اپل از Rosetta 2 به‌عنوان یک راهکار موقت یاد می‌کند و از توسعه‌دهندگان می‌خواهد به‌دنبال ایجاد Universal Binary برای اجرای بومی روی معماری آرم و x86 اپ‌هایشان یا توسعه‌ی اپ‌های کاملاً بومی باشند. در اپ‌های مبتنی‌بر Universal Binary می‌توان انتخاب کرد که نرم‌افزار به‌صورت بومی یا ازطریق لایه‌ی Rosetta 2 اجرا شوند.

وضعیت سازگاری نرم‌افزارها با لپ‌تاپ‌های مجهز به اپل سیلیکون در مقایسه‌ با روزهای ابتدایی عرضه‌ی مک‌بوک پرو M1، بهبود چشم‌گیری داشته است؛ به‌طوری‌که هم‌اکنون نسخه‌ی بومی بسیاری از نرم‌افزارها همچون فایرفاکس، کروم، اج، تلگرام، زوم، فتوشاپ، پریمیر پرو، Visual Studio Code و Android Studio دردسترس کاربران قرار دارد.

متأسفانه براثر محدودیت‌های شدید بازار تراشه، هنوز هم هیچ‌یک از اولترابوک‌های نسل ۱۲ اینتل و Ryzen 6000 به ایران راه نیافته‌اند؛ برهمین اساس در ادامه از نتایج بررسی‌‌های Hardware Unboxed روی دو اولترابوک مجهز به Ryzen 6800U و Core i7-1260P برای ارزیابی عملکرد M2 دربرابر رقبا کمک گرفته‌ایم.

همان‌طور که مشاهده می‌کنید، تراشه‌ی M2 در پردازش تک‌هسته‌ای از تراشه‌ی اینتل و در پردازش چندهسته‌ای از تراشه‌ی AMD با اختلافی ۱۰ درصدی جا می‌ماند؛ اما در زمینه‌ی نسبت عملکرد به توان مصرفی، تراشه‌ی اپل در پردازش‌های چندهسته‌ای با اختلاف ۱۲ و ۳۷ درصدی از AMD و اینتل پیش می‌افتد و در پردازش‌های تک‌هسته‌ای با اختلاف فاحش ۱۵۹ و ۲۳۳ درصد، برتری را از آن خود می‌کند.

توجه داشته باشید که با وجود برتری M2 به رقبا،M1 بازهم در زمینه‌ی بهره‌وری بهتر از نسل جدید ظاهر می‌شود.

برای ارزیابی سیستم خنک‌کننده و سطح پایداری عملکرد مک‌بوک پرو M2، ابتدا آزمون چندهسته‌ای CineBench R23 را در هر دو حالت متصل به برق (Pugged) و متکی به باتری (Unplugged)، ۳۰ دقیقه به‌طور متوالی روی دستگاه اجرا کردیم؛ سپس به‌سراغ آزمون ۲۰ دقیقه‌ای Wild Life Extreme رفتیم. مک‌بوک پرو M2 درست‌مانند نسل قبلی، در هر دو حالت، عملکرد یکسانی را در اختیارتان می‌گذارد.

مک‌بوک پرو M2 در هر دو حالت متصل به برق (Plugged) و متکی به باتری (Unplugged)، به‌طور پایدار حدود ۲۰ تا ۲۱ وات مصرف می‌کند؛ در‌حالی‌که توان مصرفی تراشه‌ی M1 در همسایگی ۱۵ تا ۱۶ وات نوسان می‌کند. هسته‌های کم‌مصرف و پرمصرف، به‌ترتیب با فرکانس ۲٫۴ و ۳٫۲ گیگاهرتز کار می‌کنند که ۴۰۰ و ۲۰۰ مگاهرتز بالاتر از فرکانس هسته‌های M1 است.

بهای چنین عملکرد پایداری، رسیدن دمای CPU به سطوح بسیار بالاتر از M1 خواهد بود؛ همان‌طور که مشاهده می‌کنید، در تست پایداری عملکرد، دمای داغ‌ترین نقطه‌ی CPU به ۱۰۵ درجه‌ی سلسیوس هم می‌رسد؛ درحالی‌که M1 در بدترین شرایط از ۱۰۰ درجه‌ی سلسیوس تجاوز نمی‌کند.

همان‌طور که در نمودار هم پیدا است، فن خنک‌کننده‌ی مک بوک پرو M2 بعد از گذشت ۳ دقیقه، آغاز به‌کار می‌کند. ما در جریان آزمون استرس، سرعت فن به حدود ۶۵۰۰ دور بر دقیقه هم می‌رسد؛ اما صدای آن به‌هیچ‌وجه به اندازه‌ای نیست که آزاردهنده باشد. با توجه به وضعیت توان مصرفی و حرارتی تراشه‌ی M2، شاید بتوان اصلی‌ترین برتری مک‌بوک پرو M2 به مک‌بوک ایر M2 را وجود فن دانست.

در آزمون استرس گرافیک نیز مک بوک پرو M2 در هر دو حالت Plugged و Unplugged عملکرد مشابهی را ارائه می‌دهد. توان مصرفی گرافیک بین ۱۲ تا ۱۳ وات نوسان می‌کند؛ در حالی‌که گرافیک M1 حدود ۱۰ وات مصرف می‌کند. ما فرکانس پردازنده‌ی گرافیکی یکپارچه‌ی M2 را حدود ۱۴۰۰ مگاهرتز اندازه‌گیری کردیم که افزایشی ۱۲۵ مگاهرتزی نسبت به M1 را نشان می‌دهد.

همان‌طور که مشاهده می‌کنید در طول آزمون پایداری عملکرد گرافیک، دمای این ماژول به حدود ۱۰۰ درجه‌ی سلسیوس می‌رسد که برای GPU عدد بالایی به‌حساب می‌آید؛ از سوی دیگر سرعت فن نیز در نهایت تا حدود ۵۲۰۰ دور بر دقیقه افزایش می‌یابد.

یکی از عوامل اصلی در روی‌گردانی اپل از تراشه‌های اینتل، به بهره‌وری انرژی و سطح مصرف باتری در دستگاه‌های حمل‌پذیر بازمی‌گردد. لپ‌تاپ‌های مجهز به تراشه‌های x86 برای دستیابی به عملکردی مطلوب، به توان زیادی نیاز دارند و برهمین اساس شرکت‌ها باید بین شارژدهی و عملکرد، مصالحه کنند. اپل می‌گوید تراشه‌ی M1 «با یک‌چهارم توان مصرفی Core i7-1260P، تا ۸۷ درصد عملکرد بهتری ارائه می‌دهد» و مدعی است که مک‌بوک پرو M2 می‌تواند تا ۱۷ ساعت وب‌گردی و ۲۰ ساعت پخش فیلم 1080p همراه کاربر باشد.

مک‌بوک پرو M2 درست‌مانند نسل گذشته از باتری ۵۸٫۲ وات‌ساعت (۵۱۰۳ میلی‌آمپرساعت) بهره می‌برد؛ اما اکنون با شارژر ۶۷ واتی (به‌جای ۶۱ وات نسل قبل) با کابل USB Type-C به‌فروش می‌رسد. در ادامه‌ی بررسی، آزمون‌های باتری زومیت را اولترابوک جدید اپل اجرا کردیم. سیستم‌عامل macOS برخلاف ویندوز اسلایدری برای انتخاب بهترین عملکرد یا بهترین شارژدهی ندارد و صرفاً گزینه‌ای برای بهینه‌سازی شارژدهی لپ‌تاپ حین پخش فیلم ارائه می‌دهد، ما در بررسی شارژدهی این گزینه را فعال کردیم.

اولترابوک اپل در آزمون باتری GFXBench نیز که شارژدهی و پایداری عملکرد را حین اجرای بازی‌ها شبیه‌سازی می‌کند، محتوای گرافیکی 1080p این آزمون را با نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه و به‌مدت ۴۲۰ دقیقه اجرا کرد که ۲۰۰ دقیقه بیشتر از نتیجه‌ی به‌دست‌آمده برای مک‌بوک پرو M1 است.

مک‌بوک پرو M2 بین لپ‌تاپ‌های ۲۰۲۲ اپل جایگاه عجیب‌وغریبی دارد. با دستگاه بسیار خوش‌ساختی طرف هستیم؛ اما طراحی آن بعد از ۶ سال تکرار، بوی کهنگی می‌دهد؛ به‌ویژه اگر طراحی مدرن و به‌روز مک‌بوک ایر M2 را در نظر بگیریم. روی هم‌رفته تراشه‌ی M2، عملکرد مک‌بوک پرو را نسبت به M1 حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد ارتقا می‌دهد؛ اما از طرف دیگر سرعت SSD دستگاه هم در مدل پایه تقریباً نصف شده است.

مک‌بوک پرو M2 لپ‌تاپ فوق‌العاده کارآمدی است؛ اما نه برای کسی که هم‌اکنون از مک‌بوک پرو M1 استفاده می‌کند. از طرف دیگر، برای کسانی که هم‌اکنون قصد خرید مک دارند، اختلاف قیمتی حدود ۷ تا ۱۰ میلیون تومانی این دستگاه با نسخه‌ی M1 چندان توجیه‌پذیر نیست. از سوی دیگر باید مک‌بوک ایر M2 را نیز در نظر داشت؛ این اولترابوک خوش‌سیما به‌خاطر نداشتن فن، در استفاده‌های مداوم و سنگین از مک‌بوک پرو M2 کم می‌آورد؛ اما در باقی بخش‌ها، وضعیت بسیار بهتری دارد.