بررسی لپ تاپ Legion 5 Pro لنوو؛ عملکرد عالی با شارژدهی ناامیدکننده

شرکت چینی لنوو سالانه لپ‌تاپ‌های مختلفی را تحت برند و سری‌های مختلف روانه بازار می‌کند که ازجمله آن‌ها می‌توان به سری محبوب ThinkPad، Yoga و IdeaPad اشاره کرد؛ اما در این‌ میان تنها یک سری با نام Legion برای گیمرها از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است. سری لپ‌تاپ‌های Legion لنوو شامل لپ‌تاپ‌هایی گیمینگ با قدرت فوق‌العاده می‌شوند که قطعاً هر گیمری آرزوی خرید یکی از آن‌ها را دارد.

به‌طور کلی سری لپ‌تاپ‌های Legion شامل ۲ زیر مجموعه کلی شامل Legion 5 و Legion 7 می‌شوند که هریک شامل زیرمجموعه‌های دیگری شامل مدل Pro و غیرپرو خواهد بود و در دو مدل ۱۵ و ۱۶ اینچ عرضه می‌شوند. لنوو این دسته از مدل‌ها را با پردازنده‌های اینتل و AMD عرضه می‌کند و برخی‌ از فروشنده‌ها برای ایجاد تمایز میان این دو مدل از حرف i بعد از مدل عددی ۵ (به‌صورت Legion 5i Pro) استفاده می‌کنند. البته خود Lenovo نیز در وب‌سایت خود از همین وجه‌ تمایز استفاده کرده است اما در بخش مشخصات سخت‌افزاری برای مدل اینتل تنها نام Legion 5 Pro دیده می‌شود.

حالا نسل هفتم از لپ‌تاپ‌های گیمینگ سری حرفه‌ای Legion 5 لنوو با نام همیشگی Legion 5 Pro (یا به‌طور کامل‌تر Legion 5 Pro Gen 7) راهی بازار شد و با مشخصات سخت‌افزاری چشمگیر در کنار طراحی زیبا و قیمت نه‌چندان قابل خرید (برای ما ایرانی‌ها) اینجا است. لپ‌تاپی که شاید بتوان آن را یکی از محبوب‌ترین لپ‌تاپ‌های گیمینگ لنوو دانست. آنقدر محبوب که حتی با وجود تغییرات اندک در ظاهر و باطن، همچنان توجهات بسیاری را به‌خود جلب کرده و یکی از گزینه‌های خرید در این بازه قیمتی به‌شمار می‌رود.

در ادامه به‌بررسی کامل Legion 5 Pro خواهیم پرداخت و پس از بررسی‌های عمیق در زمینه گیمینگ و کاربری‌های حرفه‌ای، ارزش‌ خرید آن را در مقایسه با رقیبان محک خواهیم زد.

لپ‌تاپ Legion 5 Pro لنوو به‌لطف استفاده از فلز در ساختار بدنه، کیفیت ساخت بسیار بالایی دارد و هنگام استفاده از آن حس فوق‌العاده‌ای به‌ کاربر منتقل می‌شود. افزون‌براین بزرگ بودن دکمه‌های کیبورد، نمایشگر ۱۶ اینچی کم‌حاشیه آن و همچنین استفاده از نسبت صفحه ۱۶:۱۰ و در نتیجه بلندتر شدن پنل نمایشگر، حسی از قدرت را به کاربر منتقل می‌کند که نمونه آن به‌ندرت یافت می‌شود.

بدنه سطحی مات دارد و لنوو دو رنگ‌بندی سفید و خاکستری را برای آن در نظر گرفته است که پشت لولای آن تیره‌تر خواهد بود. بدین معنی که در رنگ سفید، قسمت خروجی فن‌ها خاکستری روشن و در رنگ دیگر مشکی خواهد بود.

مدل Legion 5 Pro همچنان از ابعادی مشابه نسل ششم خود بهره می‌برد؛ بدین معنی که ضخامت دستگاه در ضخیم‌ترین بخش به ۲۶٫۶ میلی‌متری و در قسمت جلو که باریک‌ترین قسمت آن محسوب می‌شود، برابر با ۱۹٫۹ میلی‌متر خواهد بود.

وزن دستگاه معادل ۲٫۴ کیلوگرم است که با احتساب شارژر ۳۰۰ واتی (!) تعبیه شده در جعبه، به ۳٫۴ کیلوگرم خواهد رسید! فاکتوری که قطعاً برای کاربرانی که مدام در حال حمل لپ‌تاپ در کوله خود هستند، موضوعی آزاردهنده خواهد بود.

لنوو برای برخی از بازارها لپ‌تاپ Legion 5 Pro را با لوگوی نورانی در پشت عرضه می‌کند که به‌نظر می‌رسد تداعی‌کننده کلاه‌خود اسپارتان‌ها باشد؛ اما در مدلی که ما در اختیار داشتیم این بخش به لوگوی Legion اختصاص یافته بود.

طراحی محصول نیز در مقایسه با نسل قبل تفاوت عمده‌ای را تجربه نکرده است؛ طرحی که خصوصاً در قسمت لولا و خروجی هوا لپ‌تاپ‌های Area 51M شرکت Alienware را در ذهن کاربر تداعی می‌کند.

لپ‌تاپ لولای بسیار نرمی دارد و به‌راحتی با یک دست باز می‌شود و خبری از مکانیزم‌های مبتکرانه (مانند لولای ارگولیفت ایسوس) نیست. البته قسمتی از راحت باز شدن لپ‌تاپ را می‌توان مدیون وزن زیاد قسمت پایینی آن بود.

با باز کردن درِ لپ‌تاپ نمایشگر ۱۶ اینچی با نسبت ۱۶:۱۰ آن خودنمایی می‌کند که به‌علت بهره‌مندی از پیکسل‌های افقی بیشتر، برای مقاصد حرفه‌ای مانند کارهای گرافیکی و تدوین ویدیو گزینه‌ای ایدئال‌تر به‌حساب می‌آید. لنوو در مدل‌های مختلف پنل‌هایی با وضوح 1200p و 1600p با نرخ‌نوسازی ۱۶۵ و ۲۴۰ هرتز را درنظر گرفته است و مدلِ دراختیار ما نیز از صفحه نمایشی با وضوح ۱۶۰۰ × ۲۵۶۰ پیکسل با نر‌خ‌نوسازی ۱۶۵ هرتز استفاده می‌کرد.

حاشیه‌های نمایشگر به‌خوبی و تا حد امکان کاهش پیدا کرده است و نسبت ۱۶:۱۰ آن نیز سبب شده تا حاشیه قسمت پایین تا حد زیادی کاهش پیدا کند. زبانه‌ی بالای نمایشگر نیز علاوه‌بر ایجاد فضایی برای باز کردن دستگاه، به قرارگیری وب‌کم 1080p آن هم کمک کرده است.

برای گیمرها داشتن کیبورد کامل به‌همراه NumPad یک آرزوی همیشگی است که خوشبختانه طراحان لنوو به‌خوبی این مسئله را رعایت کرده‌اند؛ اما یک مورد حیاتی را از قلم انداخته‌اند!

به‌دنبال بزرگ‌تر شدن ترک‌پد و همچنین بیرون زدن ۴ دکمه جهت از کیبورد، طراحان مجبور شده‌اند تا کمی بیشتر ترک‌پد را به سمت چپ منتقل کنند. اتفاقی که به‌تنهایی مشکل ساز نخواهد بود اما باتوجه‌به کاربری گیمینگ دستگاه، قطعا در زمان بازی و فشردن دکمه‌های AWSD، کف دست با ترک‌پد برخورد خواهد کرد و گیمیر ناچار به غیرفعال کردن آن خواهد شد.

افزون‌براین قرارگیری دکمه ویندوز در سمت چپ نیز برای گیمرها چندان خوشایند نیست و این امکان وجود دارد که با بالا رفتن هیجان در حین بازی، کلید ویندوز به‌طور ناخواسته فشرده شده و سطح آدرنالین را از ۱۰۰ به زیر صفر برساند و خشم گیمر را برانگیخته کند.

البته از موارد بسیار خوب و هیجان‌انگیز می‌توانیم به قرارگیری دکمه پاور در مرکز حاشیه بالای دستگاه اشاره کنیم که حسی بسیار متفاوت‌تر از دکمه‌های پاور در طرفین دستگاه را منتقل می‌کند؛ گویی که درحال فشردن دکمه استارت یک لامبورگینی هستید! دکمه پاور همچنین از یک نشانگر LED برای نمایش وضعیت پروفایل عملکرد دستگاه بهره می‌برد.

وجود نور پس‌زمینه یخی کیبورد، ظاهر محصول را دوچندان کرده است؛ به‌طوری که بدون توجه به وضعیت روز و شب، روشنش خواهید کرد و از جلوه زیبای کیبورد لذت خواهید برد. چینی‌ها در این بخش نیز حق انتخاب را به کاربران داده‌اند و می‌توان دستگاه را با سه مدل نورپردازی آبی، سفید و RGB سفارش داد.

دکمه‌های کیبورد عمق حرکتی بالایی دارند و لنوو تمام سعی خود را برای نزدیک کردن تجربه آن به کیبوردهای مکانیکی انجام داده و تا حدودی هم در این راه موفق بوده است. میزان فرورفتگی سطح دکمه‌ها با انحنای انگشت برابری می‌کند و به‌طور کلی تجربه‌ای لذت‌بخش از تایپ را برای کاربر به‌ارمغان می‌آورد.

ترک‌پد از سطحی شیشه‌ای برای افزایش لغزندگی و کاهش اصطکاک استفاده می‌کند و اکثر قسمت‌های آن نیز کلیک‌پذیر است؛ البته همانند قسمت عمده ترک‌پدهای ویندوزی با حرکت به‌سوی قسمت بالای ترک‌پد، میزان فشار مورد نیاز برای اعمال کلیک نیز بیشتر خواهد شد و درنهایت در نواحی انتهایی به‌طور کلی امکان کلیک وجود ندارد.

ترک‌پد از ژست‌های حرکتی مایکروسافت (Precision Touchpad) پشتیبانی می‌کند و امکان شخصی‌سازی ژست‌های مختلف دوانگشتی و سه‌انگشتی نیز وجود دارد.

چینش پورت‌های لپ‌تاپ Legion 5 Pro نیز به‌خوبی با هدف گیمینگ آن هم‌راستا شده است؛ خبری از پورت‌های دست‌و‌پاگیر مانند Ethernet و HDMI در طرفین دستگاه نیست و همگی به پشت دستگاه و میان دو اگزوز بزرگ آن منتقل شده‌اند.

پورت‌های اصلی قسمت پشت پورت شارژر، دو پورت USB-A 3.2 Gen 1 که یکی از آن‌ها از ویژگی Always on برای شارژ دیگر دستگاه‌ها حتی در موقع خاموش بودن پشتیبانی می‌کند، یک پورت HDMI با حداکثر خروجی 8K@60Hz، یک پورت USB-C با پشتیبانی از Power Delivery و توان خروجی ۱۳۵ وات و یک پورت Ethernet گیگابیتی را شامل می‌شود.

پورت‌های دم‌دستی‌ترِ Legion 5 Pro در سمت چپ شامل دو درگاه Type-C، یکی USB4 با پشتیبانی از Tanderbolt 4 با پهنای باند ۴۰ گیگابیت‌برثانیه و دیگری USB-C 3.2 Gen 2 با پشتیبانی از Display Port 1.4 می‌شود.

در سمت مخالف نیز یک پورت USB Type-A به‌همراه جک کمبو هدفون و یک اسلایدر Kill Switch وب‌کم به‌چشم می‌خورد که با فعال کردن آن وب‌کم به‌کلی از مدار خارج می‌شود.

نکته بسیار حائز اهمیت درباره پورت‌ها در قسمت پشتی دستگاه این است که از لیبل‌هایی به‌سمت کاربر بهره می‌برند؛ با فرض اینکه در پشت لپ‌تاپ نشسته‌اید، به‌راحتی با خم کردن نمایشگر و نگاه به لیبل‌ها بدون نیاز به برگرداندن لپ‌تاپ یا اعمال دیگر می‌توانید محل قرارگیری هر یک را بفهمید و به‌راحتی پورت را متصل کنید.

به‌عنوان جمع‌بندی این بخش، مجموعه کیبورد و ترک‌پد تجربه‌ای لذت‌بخش را ایجاد می‌کند که تنها به‌دلیل قرارگیری نامناسب ترک‌پد کمی کاربر را با مشکل مواجه می‌کند. نحوه قرارگیری پورت‌ها به ایجاد میزی «خلوت‌تر» کمک و کابل‌های متصل به دستگاه را از دید کاربر پنهان می‌کنند و درنهایت باعث افزایش رضایت کاربر از محصول خریداری‌شده می‌شوند.

لپ‌تاپ Legion 5 Pro از پنلی ۱۶ اینچی از نوع IPS LCD با وضوح ۱۶۰۰ × ۲۵۶۰ و نرخ‌نوسازی ۱۶۵ هرتز بهره می‌برد و توان نمایش ۱۶ میلیون رنگ را نیز دارد. به‌گفته لنوو پنل مذکور توانایی پوشش ۱۰۰ درصدی دامنه رنگی sRGB را دارد و زاویه دید ۱۷۸ درجه را نیز ارائه می‌کند. حداکثر میزان روشنایی نیز در مدل Full HD برابر با ۳۰۰ نیت و در دو مدل دیگر با وضوح QHD نیز ۵۰۰ نیت اعلام شده است.

بنابراین با مشخصات گفته‌شده صفحه‌نمایش محصول گیمینگ لنوو را می‌توان یکی از نقاط قوت مهم آن دانست؛ اما بهتر است پیش از پرداختن به عملکرد آن زیر ذره‌بین زومیت، کمی به تجربه کاربری خود اشاره کنم.

با توجه به وضوح QHD نمایشگر به‌سختی می‌توان پیکسلی را حتی در نزدیک‌ترین فاصله به نمایشگر مشاهده کرد؛ علاوه‌براین قرارگیری انیمیشن‌های ویندوز ۱۱ در کنار نرخ‌نوسازی ۱۶۵ هرتز پنل و صدالبته سخت‌افزار قدرتمند دستگاه تجربه‌ای نرم و روان را در استفاده‌های روزمره دراختیار کاربر قرار می‌دهد.

بررسی‌های زومیت میزان روشنایی پنل را ۱۲ درصد کمتر از عدد اعلامی از سوی لنوو اندازه‌گیری کرده که قابل چشم‌پوشی است؛ ازاین‌رو با توجه‌ به روکش مات نمایشگر، به‌راحتی می‌توان حتی در محیط‌های پرنور مانند محیط‌های خارج از خانه نیز با دستگاه کار کرد. افزون‌براین به‌دنبال روشنایی ۳ نیتی نمایشگر، Legion 5 Pro برای محیط‌های تاریک نیز گزینه مناسبی محسوب می‌شود. فاکتوری که عموماً در لپ‌تاپ‌های گیمینگ نادیده گرفته می‌شود.

عموماً در لپ‌تاپ‌ها چیزی تحت عنوان پروفایل رنگی مشاهده نمی‌شود و شرکت‌ها با کالیبره کردن رنگ‌ها، نمایشگر را در حالتی ایدئال تحویل مشتری می‌دهند. افزون‌براین مدل‌های گیمینگ به‌دلیل ماهیت کاربردشان عملکرد مناسبی در زمینه دقت رنگی ندارند اما Legion 5 Pro حتی با وجود پشتیبانی از دامنه رنگی محدودترِ sRGB، رنگ‌ها را با دقت بسیار بالایی با دمای خنثی نمایش می‌دهد.

نبود پشتیبانی از دامنه رنگی DCI-P3 به‌تنهایی می‌تواند فاکتوری منفی تلقی شود اما باتوجه به کاربری اصلی دستگاه و میزان روشنایی بالای پنل، قابل چشم‌پوشی خواهد بود.

لنوو برای لپ‌تاپ گیمینگ خود از دو بلندگوی ۲ وات کمک گرفته است که کیفیت قابل‌قبولی را برای تماشای فیلم و اجرای بازی‌ها و عملکردی متوسط برای گوش‌ فرا دادن به موسیقی ارائه می‌کنند. صدا حجم مناسبی دارد اما کوبندگی بیس به‌اندازه کافی نیست و در حد و اندازه‌های مدل‌های هم‌رده ایسوس مانند زفیروس G14 ظاهر نمی‌شود.

لنوو برای Legion 5 Pro پیکربندی‌های مختلفی در نظر گرفته است که شامل پردازنده‌های اینتل و AMD می‌شود. از دنیای اینتل، تراشه‌های Core i5-12500H، Core i7-12700H و Core i9-12900H حضور دارند و از تیم قرمز نیز تراشه‌های Ryzen 5 6600H و Ryzen 7 6800H انتخاب شده‌اند.

پردازنده گرافیکی در نظر گرفته‌شده برای تمامی مدل‌ها ساخت انویدیا خواهند بود و شامل مدل‌های RTX 3060، RTX 3070 و RTX 3070 Ti می‌شوند که در کنار آن ۳۲ گیگابایت رم DDR5-4800MHz نیز در نظر گرفته شده است.

مدلی که ما دراختیار داشتیم از تراشه مرکزی Core i7-12700H و گرافیک RTX 3060 به‌همراه ۳۲ گیگابایت رم استفاده می‌کرد.

تراشه نسل دوازدهمی Core i7-12700H اینتل برای اولین بار همانند تراشه‌های اپل از دو کلاستر شامل هسته‌های قدرتمند و کم‌مصرف تشکیل شده است که ۶ هسته قدرتمند با فرکانس پایه ۲٫۳ گیگاهرتز و ۸ هسته کم‌مصرف ۱٫۷ گیگاهرتزی را در خود جای داده‌اند. فرکانس بوست در هسته‌ها نیز به‌ترتیب ۴٫۷ و ۳٫۵ گیگاهرتز خواهند بود و تنها هسته‌های قدرتمند (Performance Core) از فناوری Hyper Threading بهره‌مند هستند. بنابراین مجموع هسته‌های تراشه به ۲۰ عدد می‌رسد.

لازم به‌ ذکر است که تراشه یادشده از ۲۴ مگابایت حافظه کش به‌صورت مشترک در تمامی هسته‌ها استفاده می‌کند. طبق اطلاعات منتشرشده از سوی اینتل توان مصرفی پایه در تراشه Core i7-12700H معادل ۴۵ وات است که در حالت Boost به ۱۱۵ وات می‌رسد.

تراشه گرافیکی مجتمع Iris Xe اینتل در سناریوهای سبک‌تر وظیفه پردازش‌های سه‌بعدی و گرافیکی را به‌عهده دارد و خوشبختانه با وجود گزینه Mux Switch می‌توان در بازی‌ها برای دستیابی به بهترین نرخ‌فریم گرافیک متجمع را از مدار خارج و خروجی تصویر را مستقیماً به گرافیک مجزا محول کرد.

گرافیک RTX 3060 انویدیا با ۶ گیگابایت حافظه اختصاصی GDDR6 توسط سامسونگ و برپایه لیتوگرافی ۸ نانومتری (8N) توسعه یافته است. پهنای باند رم به ۳۳۶ گیگابایت بر ثانیه می‌رسد، از باس ۱۹۲ بیتی بهره می‌برد و در نهایت تراشه گرافیکی نیز شامل ۳۸۴۰ هسته CUDA می‌شود.

توان مصرفی گرافیک مجزای Legion 5 Pro به گفته لنوو در مدل RTX 3060 تا ۱۴۰ وات و در دو مدل دیگر یعنی RTX 3070 و RTX 3070 Ti تا ۱۵۰ وات افزایش پیدا می‌کند که عدد چشمگیری محسوب می‌شود؛ خصوصاً با در نظر گرفتن ضخامت دستگاه. ازاین‌رو سیستم خنک‌کننده کارآمد یکی از اصلی‌ترین نیازمندی‌های Legion 5 Pro خواهد بود.

بررسی عمیق سخت‌افزار را با حافظه ذخیره‌سازی M.2 SSD دستگاه آغاز می‌کنیم. جایی که لنوو از دو رابط M.2 یکی از نوع ۲۲۴۲ با پشتیبانی از PCIe Gen3 دو کاناله و حداکثر ظرفیت ۵۱۲ گیگابایت و دیگری از نوع ۲۲۸۰ با پشتیبانی از PCIe Gen3 چهار کاناله و حداکثر ظرفیت ۱ ترابایت استفاده می‌کند.

سرعت خواندن ترتیبی حافظه ذخیره‌سازی Legion 5 Pro به ۲٫۱ گیگابایت‌برثانیه می‌رسد و توانایی نوشتن ترتیبی با سرعت ۶٫۶ گیگابایت‌برثانیه را نیز دارد. با توجه به نتایج به‌دست‌آمده می‌توان اطمینان داشت که حافظه به رابط M.2 2280 متصل شده است.

با اینکه سرعت نوشتن اطلاعات در لپ‌تاپ لنوو بالا است و با بهترین‌های بازار رقابت می‌کند اما سرعت خواندن تفاوتی ۵۶ درصدی با زفیروس M16 دارد؛ البته با لپ‌تاپ هم‌رده و هم‌قیمت زفیروس M14 برابری می‌کند و در زمینه نوشتن ترتیبی برتری ۸۳ درصدی در مقایسه با رقیب خود دارد.

اگر از لپ‌تاپ لیجن ۵ پرو به‌منظور وب‌گردی استفاده شود، عملکردی مشابه با زفیروس G14 با تراشه Ryzen 9 6900HS خواهد داشت اما همچنان از رقابت با مک بوک پرو ۱۴ اینچی و زفیروس M16 بازخواهند ماند.

گرافیک RTX 3060 نیز با اختلاف ناچیز ۲ درصدی نتایجی بهتر از RX 6800S در زفیروس G14 کسب می‌کند که البته تفاوت فاحشی نیست و همچنان عملکرد برابری تلقی می‌شود.

اما تفاوت اصلی با زفیروس G14 در قدرت خام پردازنده مرکزی مشخص می‌شود؛ جایی که عملکرد تک‌هسته‌ای و چندهسته‌ای تراشه Core i7-12700H به‌ترتیب ۱۰ و ۳۴ درصد قوی‌تر از Ryzen 9 6900HS خواهد بود. اختلافی که تأثیری مستقیم در عملکرد دستگاه در استفاده‌های حرفه‌ای‌تر خواهد داشت؛ اما آیا در عمل هم چنین خواهد بود؟

برای پاسخ به‌ این سؤال به‌ سراغ عملکرد لیجن ۵ پرو در اجرای نرم‌افزارهای حرفه‌ای می‌رویم. اما پیش از آن باید به این نکته اشاره کنیم که گرافیک لیجن ۵ پرو امکان اورکلاک فرکانس هسته‌ها به‌میزان ۰٫۱۵ گیگاهرتز و حافظه رم اختصاصی گرافیک به‌میزان ۰٫۳۰ گیگاهرتز را دارد اما در خروجی نهایی تفاوت چندانی ایجاد نمی‌شود.

نماینده لنوو در اجرای نرم‌افزار MALAB که نرم‌افزاری متکی به CPU محسوب می‌شود عملکرد بسیار خوبی از خود به‌ جا می‌گذارد؛ به‌طوری که در اجرای ۱۰۰۰ دور از آزمون ۶ مرحله‌ای متلب، حتی از لپ‌تاپ زفیروس M16 با پردازنده قدرتمند Core i9-12900H هم سریع‌تر ظاهر می‌شود.

دلیل این اتفاق را می‌توان در توان مصرفی بالاتر تراشه 12700H در لیجن ۵ پرو جست‌وجو کرد که در ادامه بیشتر به این موضوع در سناریوهای مختلف خواهیم پرداخت.

عملکرد لپ‌تاپ لنوو در نرم‌افزار طراحی صنعتی SOLIDWORKS در زمینه گرافیکی قابل قبول نیست و به‌ترتیب فاصله‌ای ۲۶ و ۳۲ درصدی با لپ‌تاپ‌های زفیروس G14 و M16 ایسوس دارد؛ این در حالی‌ است که از منظر قدرت CPU، رقیبان خود را هرچند با فاصله‌ای اندک پشت‌سر می‌گذارد.

لپ‌تاپ Legion 5 Pro در زمان اجرای نرم‌افزارهای ادوبی فتوشاپ و پریمیر نیز عملکرد قابل‌قبولی را از خود به‌نمایش می‌گذارد و در مقایسه با رقیبان خود در جایگاه میانی قرار می‌گیرد. به‌طور قطع با توجه به فاصله بسیار اندک رقبا نمی‌توان عملکرد دستگاه را بهتر یا بدتر عنوان کرد، بنابراین قدرت خروجی دستگاه در اجرای نرم‌افزار فتوشاپ را نیز مشابه دو مدل دیگر ارزیابی می‌کنیم؛ اما فاصله در نرم‌افزار پریمیر کمی بیشتر است و به‌حدود ۱۵ درصد می‌رسد.

لپ‌تاپ زفیروس G14 به‌دلیل فقدان هسته‌های کودا در گرافیک‌های AMD توان کافی برای رقابت با دستگاه‌های مجهز به تراشه گرافیکی انویدیا را ندارد؛ به‌همین علت با فاصله‌ای فاحش رقابت را به دو رقیب دیگر خود واگذار می‌کند. در سوی دیگر Legion 5 Pro نیز نتایج ضعیف‌تری از Stealth GS77 به‌ دست می‌آورد و مجدداً در پله میانی قرار می‌گیرد.

در نهایت به آزمون موتور رندرگیری V-Ray می‌رسیم. تراشه گرافیکی RTX 3060 در رندر محتوا ۳۰ درصد ضعیف‌تر از RTX 3070 Ti عمل می‌کند اما در عوض با تکیه بر تراشه قدرتمند خود، لپ‌تاپ گیمینگ GS77 ام‌اس‌آی را پشت‌سر می‌گذارد.

به‌عنوان لپ‌تاپی ۷۰ میلیونی، در زمینه گیمینگ انتظارات زیادی از Legion 5 Pro داریم. دو پردازنده Core i7-12700H و RTX 3060 در کنار رم ۳۲ گیگابایتی نویدبخش قدرتی بالا برای انجام بازی‌های روز هستند.

در برخورد با عملکرد سخت‌افزاری Legion 5 Pro در اجرای بازی‌ها به دو شکل می‌توانیم برخورد کنیم؛ اگر اولویت شما در دریافت بالاترین نرخ‌ فریم خلاصه می‌شود، در صورت استفاده از وضوح 1200p حتی در بالاترین تنظیمات گرافیکی نیز نرخ ۵۰ تا ۹۰ فریم‌برثانیه را دریافت خواهید کرد.

اما اگر به‌دنبال مشاهده بیشترین جزئیات هستید، لپ‌تاپ گیمینگ لنوو با اجرای بازی‌ها در وضوح QHD با بهترین تنظیمات گرافیکی و نرخ حداقل ۳۰ فریم‌برثانیه شما را راضی خواهد کرد.

شاید یکی از اصلی‌ترین مشکلات برای گیمینگ در لیجن ۵ پرو، نمایشگر ۱۶:۱۰ آن باشد. البته عبارت قبل در صورتی صادق خواهد بود که بازی از این نسبت صفحه پشتیبانی نکند؛ در این‌ صورت دو نوار مشکی‌رنگ در بالا و پایین نمایشگر وجود خواهد داشت که ضربه سنگینی به تجربه بازی در نمایشگر ۱۶ اینچی دستگاه وارد می‌کند.

در بازی‌های مورد بررسی ما مشکلی در پشتیبانی از نسبت ۱۶:۱۰ مشاهده نشد اما احتمال پشتیبانی نشدن توسط بازی موردعلاقه شما وجود دارد؛ حتی اگر محبوبیت بالایی داشته باشد.

سیستم خنک‌کننده دستگاه در حین بازی صدای زیاد یا به تعبیر دیگر آزاردهنده‌ای تولید نمی‌کند و دمای بدنه نیز تا حد زیادی حفظ می‌شود.

مجدداً یادآوری می‌کنیم که نرم‌افزار Lenovo Vantage امکان اورکلاک گرافیک RTX 3060 را دراختیار کاربر می‌گذارد اما نتیجه چندان متفاوت نیست و طبق بررسی‌های ما تفاوت به افزایش ۳ یا نهایتاً ۴ فریمی بازی‌ها محدود می‌شود.

لنوو برای کنترل دما از سیستمی پیشرفته و صدالبته سنگین (از نظر وزنی) متشکل از ۴ لوله پهن و طویل به‌همراه دو فن استفاده می‌کند که هوای خنک را از طرفین دستگاه دریافت و پس از کاهش دمای پردازنده‌ها هوای گرم را از دو اگزوز پشتی خارج می‌کنند.

برای بررسی عمیق‌ترِ عملکرد سیستم خنک‌کننده، وضعیت پردازنده مرکزی و گرافیکی را تحت فشار پایش کردیم. فرکانس هسته‌های پردازنده مرکزی Core i7-12700H در زمان اتصال به برق و فعال بودن پروفایل عملکردی Performance و Auto رفتار یکسانی از خود نشان می‌دهند. به‌ این صورت که پس از بوست اولیه ۴٫۵ گیگاهرتزی، کار خود را با فرکانس ۳٫۹ تا ۴ گیگاهرتز ادامه می‌دهد و رفته‌رفته با کاهشی اندک به فرکانس ۳٫۷ گیگاهرتز می‌رساند.

با قطع شارژر و تکیه دستگاه به‌ باتری، حداکثر پروفایل عملکردی به Auto محدود خواهد بود و خبری از حالت Performance نیست. در این حالت نیز شرایط به‌شکل مشابهی دنبال می‌شود؛ با این تفاوت که کمینه فرکانس میانگین ۳٫۵ گیگاهرتز خواهد بود.

در هر سه‌ حالت و در دقایق ابتدایی آزمون پایداری، فرکانس هسته‌ها نوسان زیادی دارد که در حالت Auto Unplugged این نوسان به اوج خود می‌رسد. اما پس از تقریباً ۴ دقیقه فرکانس‌ها پایداری خود را حفظ می‌کنند و در بازه‌های کوچک‌تری نوسان می‌کنند.

نکته قابل توجه این است که با وجود یکسان بودن فرکانس پردازنده در ابتدای کار، توان مصرفی به‌میزان ۱۸ درصد نسبت به حالت متصل به‌ برق کاهش پیدا می‌کند و این فاصله در ادامه نیز حفظ می‌شود. همچنین در حالت متصل به‌باتری در ثانیه‌های اولیه، تراشه توان مصرفی ۱۴۰ وات را لمس می‌کند؛ اتفاقی که هرگز در حالت جدا از برق رخ نمی‌دهد و تنها به عدد ۱۲۰ وات نزدیک می‌شود.

دمای داغ‌ترین هسته تراشه در هر سه سناریوی ذکرشده از ۹۷ درجه تجاوز نمی‌کند که البته با حداکثر دمای اعلامی از سوی اینتل (یعنی ۱۰۰ درجه) فاصله بسیار کمی دارد.

رفتار پردازنده گرافیکی برخلاف پردازنده مرکزی در هر سه‌ حالت متفاوت است. همانطور که در نمودار زیر مشخص شده تنها در حالت متصل به‌ برق و در صورت فعال بودن پروفایل Performance فرکانس تراشه به ۱٫۸ گیگاهرتز می‌رسد که حتی در این حالت هم پس از مدت کوتاهی با ۱۰۰ مگاهرتز کاهش به ۱٫۷ گیگاهرتز می‌رسد. این عدد در پروفایل عملکرد Auto به‌طور میانگین از ۱٫۵ گیگاهرتز تجاوز نمی‌کند.

در صورت قطع شارژر، دستگاه برای مدیریت انرژی فرکانس را تا ۸۰۰ مگاهرتز کاهش می‌دهد که البته قله‌هایی نزدیک به ۹۵۰ مگاهرتز نیز ثبت می‌کند اما به ندرت به یک گیگاهرتز می‌رسد. از این رو انتظار می‌رود تفاوت عملکرد گرافیک در صورت جدا کردن شارژر چیزی نزدیک به ۵۰ درصد باشد!

پایدارترین توان مصرفی تراشه گرافیکی در حالت Auto و در زمان اتصال به برق صورت می‌پذیرد و روی ۹۵ وات تنظیم می‌شود؛ درحالی‌که در پروفایل Performance توان مصرفی در ابتدا به ۱۴۰ و در انتهای آزمون با کاهش ۲۰ درصدی به ۱۲۰ وات می‌رسد.

به‌دنبال کاهش فرکانس در حالت Unplugged توان مصرفی به ۴۰ تا ۵۰ وات محدود می‌شود.

کاهش فرکانس و در نتیجه توان مصرفی، کاهش دمای هسته‌های گرافیک را به‌دنبال دارد و فاصله‌ای ۱۰ درجه‌ای میان پروفایل Auto و Performance مشاهده می‌شود. دمای گرافیک در صورت اتکا به شارژر نیز در نهایت به ۶۵ درجه سانتی‌گراد می‌رسد که با توجه به افت قابل‌توجه عملکرد تراشه، امری طبیعی خواهد بود.

مشابه آنچه که به‌صورت ظاهری و از طریق لمس بدنه و صدای فن‌ها احساس کردیم، سیستم خنک‌کننده به‌خوبی می‌تواند از پس گرمای تولیدشده توسط پردازنده‌های قدرتمند و پرمصرف دستگاه برآید؛ اما همچنان رسیدن دمای CPU به ۹۷ درجه کمی نگران‌کننده به‌نظر می‌رسد که ممکن است در صورت قرار گرفتن در محیط گرم‌تر، کارآمد بودن خنک‌کننده را زیر سؤال ببرد. البته همچنان از این موضوع به‌عنوان «احتمال» یاد می‌کنیم.

در صورت بررسی تفاوت عملکرد دستگاه در حالت Plugged و Unplugged در بنچمارک‌های Cinebench و 3DMark به‌ترتیب به افت عملکرد ۱۰ و ۴۷ درصدی در راندمان CPU و GPU می‌رسیم.

در حقیقت پردازنده مرکزی افت چندانی را تجربه نمی‌کند و عملکرد دستگاه نیز در وظایف متکی به CPU تقریباً یکسان خواهد بود؛ اما افت گرافیک تأثیر مستقیمی در اجرای بازی‌ها خواهد داشت و باری دیگر فلسفه «لپ‌تاپ» گیمینگ را زیر سؤال خواهد برد.

به‌عنوان جمع‌بندی بخش سخت‌افزار، لپ‌تاپ Legion 5 Pro لپ‌تاپی مناسب برای استفاده به‌صورت «همواره متصل» است و در حالت متکی به‌ باتری کارایی مناسبی نخواهد داشت.

لپ‌تاپ گیمینگ لنوو انرژی موردنیاز خود را از یک باتری با حجم ۸۰ وات‌ساعت تأمین می‌کند که با توجه به مصرف بالای تراشه مرکزی و گرافیک، به‌خوبی از پس این وظیفه برنمی‌آید! درواقع باتری لیجن ۵ پرو در صورت اجرای بازی بیش از یک ساعت پاسخگو نخواهد بود. حتی اگر بخواهید از دستگاه برای تماشای ویدیو استفاده کنید، همچنان تنها تا دو ساعت همراه شما خواهد بود.

وجود شارژر ۳۰۰ واتی به‌همراه دستگاه، هم به‌نوعی مزیت محسوب می‌شود و هم یک نقطه‌ضعف. زیرا وزن زیاد آن همانطور که پیش‌تر نیز اشاره شد، حمل دستگاه را دشوارتر می‌کند و با توجه به عمر باتری، حمل آن به‌همراه دستگاه نیز همواره الزامی خواهد بود.

نکته بعدی اینکه دستگاه حتی در بالاترین فشار پردازشی نیز به ۳۰۰ وات نیاز نخواهد داشت و لنوو عملاً با امتناع از عرضه دستگاه با شارژری کم‌توان‌تر، لذت به‌همراه داشتنِ یک لپ‌تاپ قدرتمند را از کاربر دریغ کرده است.

ساخت لپ‌تاپی گیمینگ امری ساده نیست و لنوو به‌خوبی از این امر آگاهی دارد. چینی‌ها با تکیه به تجارب خود موفق به ساخت محصولی شده‌اند که هم به‌خوبی می‌تواند محصولی برای بازی باشد و هم می‌تواند از پس وظایف حرفه‌ای برآید.

لنوو موفق شده لپ‌تاپی قدرتمند و در عین‌ حال زیبا و جذاب بسازد و تنها فاکتوری که مانع رسیدن به محصولی کامل می‌شود، باتری است و باتری است و باتری! در حقیقت تنها باتری است که می‌تواند شما را از خرید این محصول قدرتمند منصرف کند.

اما اگر چندان اعتقادی به استفاده از دستگاه در حالت UnPlugged ندارید، قطعاً Legion 5 Pro با قیمت حدودی ۶۵ میلیون تومان گزینه‌ای مناسب خواهد بود؛ دستگاهی که هنگام استفاده از آن، تایپ کردن، وب‌گردی، گیمینگ و استفاده از نرم‌افزارهای حرفه‌ای، حسی جز قدرت را دریافت نخواهید کرد.