بررسی Prestige 16 AI ام‌اس‌آی؛ لپ‌تاپی که شارژش تمام نمی‌شود

از روزهایی که کاربران لپ‌تاپ‌های ویندوزی حسرت عمر باتری بالای مک‌بوک‌ها را می‌کشیدند، زمان زیادی نمی‌گذرد. عمده‌ی لپ‌تاپ‌هایی که تاکنون با آن‌ها سروکار داشته‌ایم بیشتر از سه یا نهایتا چهارساعت نمی‌توانستند دوام بیاورند یا اگرهم عمر باتری بیشتری داشتند، عملکرد مناسبی را ارائه نمی‌دادند.

مدتی است که تحرکاتی را از سمت اینتل، AMD و اخیرا کوالکام به‌عنوان بزرگ‌ترین شرکای تجاری مایکروسافت برای تغییر وضعیت ناامیدکننده‌ی لپ‌تاپ‌های ویندوزی می‌بینیم. ظهور سری‌های جدید Core Ultra و Ryzen AI و Snapdragon X ثمره‌ی این تحرکات و نقطه‌ی شروعی برای پایان‌دادن به‌کابوس بهینه‌نبودن و بهره‌وری ضعیف لپ‌تاپ‌های ویندوزی به‌حساب می‌آید.

حدود یکسالی از ورود اولین نسل از لپ‌تاپ‌های سری Core Ultra می‌گذرد و اکنون لپ‌تاپ‌های زیادی هستند که به‌انواع مدل‌ها و SKUهای مختلف تراشه‌های میتیورلیک مجهز شده‌اند؛ تراشه‌هایی که در این نسل و نسل‌های بعدی قرار است مفاهیم بهینگی و بهره‌وری را بازیابی کنند و جانی دوباره به‌معماری x86 بدهند.

پیش‌تر به بررسی ذن‌بوک ۱۴ ایسوس به‌عنوان یکی از اولین لپ‌تاپ‌های ویندوزی مجهز به تراشه میتیورلیک و تغییراتش از نظر ساختار، عملکرد و مصرف انرژی، پرداخته‌ایم. اکنون لپ‌تاپ ۱۶ اینچی و سبک MSI به‌دستمان رسیده است که باتری پرظرفیت‌تری دارد و در عین قدرتمند بودنش رکوردهای جدیدی از نظر شارژدهی به‌نمایش می‌گذارد. با بررسی لپ‌تاپ Prestige 16 AI ام‌اس‌آی زومیت را همراهی کنید.

پرستیژ ۱۶ به‌لطف وزن ۱٫۵ کیلوگرمی‌اش، حمل‌پذیری بسیار آسانی دارد و در میان ۱۶ اینچی‌های بازار پس‌از LG Gram و Acer Swift Edge 16 سبک‌ترین لپ‌تاپ به‌شمار می‌رود. دستگاه طراحی بی‌آلایش و مدرنی دارد و تقریبا جزو لپ‌تاپ‌های باریک به‌حساب می‌آید. شاید اگر درِ لپ‌تاپ مسطح‌ بود و ضخامت کمتری داشت، بهتر می‌توانست حس‌وحال لپ‌تاپ جمع‌و‌جور و به‌اصطلاح Slim را منتقل کند.

ضخامت درِ لپ‌تاپ به‌حفظ استحکام آن کمک شایانی می‌کند؛ به‌طوری‌که با فشردن گوشه‌ها انحراف پیدا نمی‌کند. باز و بسته‌شدن در نیز به‌روانی و به‌لطف لولایی بادوام و باکیفیت صورت می‌گیرد که نمایشگر را در حالت گشوده سر جای خود قرص و ثابت نگه می‌دارد و اجازه نمی‌دهد که حین جابه‌جایی دستگاه لق بخورد. توزیع جرم مناسب محصول نیز اجازه می‌دهد تا در لپ‌تاپ را به‌راحتی با یک انگشت و تا زاویه‌ی ۱۸۰ درجه باز کنید.

ام‌اس‌ای می‌گوید که جنس بدنه‌ی پرستیژ ۱۶ ترکیبی از منیزیم و آلومینیوم است تا ضمن کاستن وزن، حس‌و‌حال پریمیوم‌تری به کاربر انتقال یابد؛ اما ساختار بدنه به‌اندازه‌ی لپ‌تاپ‌های تمام آلومینیومی متراکم نیست و چیزی بین پلاستیک و فلز را تداعی می‌کند. ضمنا به‌دلیل فرایند قالب‌گیری تزریقی بدنه، ظرافت و تراش‌کاری لپ‌تاپ‌های آلومینیومی دیده نمی‌شود؛ اما درعوض دوام و استحکام بالاتری در برابر عوامل خارجی (مانند ضربه و خط و خش) از خود نشان می‌دهد.

لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ تنها در رنگ خاکستری تولید می‌شود. رنگی که روی کاغذ کثیفی را بیشتر نشان می‌دهد و احتمالا شما را درمورد باقی‌ماندن لک و اثر انگشت روی بدنه حساس خواهد کرد؛ اما باید بگوییم که خوشبختانه چنین پدیده‌ی ناخوشایندی درباره‌ی این لپ‌تاپ موضوعیت پیدا نمی‌کند و در مقایسه با لپ‌تاپ‌های آلومینیومی با رنگ تیره کمتر شاهد رد لکه روی درِ لپ‌تاپ و محل استراحت دست خواهید بود.

پرستیژ ۱۶ از نظر ظاهری به‌جز چند مورد نکته‌ی خاصی را دربرندارد. لپ‌تاپ از فرم‌ها و خطوط تیز در طراحی خود به‌خصوص در گوشه‌ها پیروی می‌کند. نمایشگر ۱۶ اینچی نیز با قابی از جنس پلاستیک و حاشیه‌های نه‌چندان باریک محافظت می‌شود. این حاشیه در قسمت زیرین نمایشگر حتی با‌وجود نسبت تصویر ۱۶:۱۰ به‌بیشترین حد خود می‌رسد؛ البته در عوض، فضای بیشتری برای محل استراحت دست و هم‌چنین ترک‌پد فراهم کرده است.

قسمتی از لبه‌ی بالای نمایشگر به نواری شیشه‌ای اختصاص داده شده است که به‌جز دوربین وب‌کم از چندین حسگر و دوربین حرارتی تشخیص چهره برای رعایت حداقل پیش‌نیازهای سخت‌افزاری سیستم احراز هویت Windows Hello و نیز شاتر فیزیکی حریم خصوصی میزبانی می‌کند. به‌جز این نوار در سمت راست نیز یک حسگر فروسرخ دیگر دیده می‌شود که برای قابلیتی امنیتی درنظر گرفته شده و در ادامه به آن بیشتر خواهیم پرداخت.

تهویه‌ی لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ از طریق منافذی روی درب زیرین و همچنین گریل‌هایی صورت می‌گیرد که در مجاورت لبه‌های شاسی تعبیه شده‌اند. به‌همین جهت روی لبه‌ی سمت چپ و پشت، شیارهایی برای ورودی/خروجی هوا دیده می‌شود. از آن‌جایی که این لپ‌تاپ از یک فن برای خنک‌کردن تنها تراشه‌ی پردازشی خود استفاده می‌کند، حفره‌ها و گریل‌های سمت راست صرفا نقش حفظ قرینگی ظاهری لپ‌تاپ را ایفا می‌کنند.

لپ‌تاپ پرستیژ از کیبورد جزیره‌ای فول‌سایز استفاده می‌کند یعنی صفحه اعداد (Numpad) نیز شامل کلیدها می‌شود. به‌لطف ابعاد استاندارد، عمق حرکتی مناسب و همچنین بازخورد ضربه‌ای که هنگام فشرده‌شدن سوئیچ کلیدها ایجاد می‌شود، تجربه‌ی تایپ با این کیبورد لذت‌بخش و مطلوب است. ضمنا کیبورد از نور پس‌زمینه سفید‌رنگ تک‌ناحیه‌ای بهره می‌برد و کلید پاور نیز در دلِ خود از حسگر اثرانگشت میزبانی می‌کند.

خوشبختانه فضای بزرگی به ترک‌پد پرستیژ ۱۶ اختصاص داده شده که محل قرارگیری‌اش در وسط لپ‌تاپ نیست و تمایل زیادی به سمت چپ پیدا کرده است. ترک‌پد شیشه‌ای پرستیژ برخلاف ترک‌پدهای پلاستیکی اصطکاک زیادی با نوک انگشتان برقرار نمی‌کند؛ بنابراین انگشت به‌راحتی روی آن سُر می‌خورد. ترک‌پد نسبت‌به تپ‌کردن و ژست‌های حرکتی نیز حساسیت خوبی دارد؛ اما کلیک‌هایش خشک و محکم هستند و گوشه‌های آن نیز تا حد زیادی به‌داخل فرو می‌رود.

درگاه‌ها در قسمت راست و پشت لپ‌تاپ قرار دارند. با این تصور که احتمالا پورت‌های کم‌استفاده‌تر در پشت قرار دارند سعی کردم با آن کنار بیایم؛ اما وقتی برای نصب ویندوز، سمت چپ و راست را چندین بار برای دیدن پورت USB بررسی کردم، متوجه قرارگیری پورت USB-A در پشت لپ‌تاپ شدم.

در شرایطی که اکثر ما در پیدا کردن جهت درست اتصال کابل یا فلش USB-A دچار اشتباه می‌شویم و چندین بار آن‌ها را می‌چرخانیم! حال با قرارگیری این پورت در پشت پرستیژ ۱۶ باید بلندکردن لپ‌تاپ یا برخاستن خودتان برای شناسایی محل پورت USB را نیز به آن اضافه کنید. تایوانی‌ها حتی دو پورت USB Type-C را نیز در پشت لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ قرار گرفته‌اند.

خوشبختانه برای شارژ لپ‌تاپ پرستیژ، درگاه اختصاصی درنظر گرفته نشده است و با توجه به پشتیبانی‌ هر دو درگاه USB-C از پاور دلیوری می‌توانید لپ‌تاپ‌ را علاوه‌بر آداپتور ۱۰۰ واتی خودش با استفاده از آداپتورهای سازگار با این استاندارد شارژ کنید.

لپ‌تاپ پرستیژ نمایشگر ۱۶ اینچی با نسبت تصویر ۱۶:۱۰ دارد که در دو نوع پنل IPS و OLED با وضوح‌های QHD و 4K تولید می‌شود؛ مدلی که برای بررسی در اختیار داشتم از پنل IPS هشت بیتی و وضوح ۲۵۶۰ در ۱۶۰۰ پیکسل استفاده می‌کند. هر دو پنل نرخ نوسازی ۶۰ هرتزی دارند و از نرخ‌های بالاتر خبری نیست.

به‌نظر می‌رسد سازنده از روشنایی نمایشگر به‌اندازه‌ای مطمئن بوده که از پوششی براق علیرغم بازتاب شدید و کاهش خوانایی در محیط‌های پرنور برای نمایشگر استفاده کند تا رنگ‌ها خیره‌کننده‌تر و خالص‌تر به‌نظر برسند. پوشش براق همچنین در بهبود کنتراست و عمق رنگ مشکی تأثیر می‌گذارد؛ اما روشنایی نمایشگر در اندازه‌گیری من از ۳۳۵ نیت بیشتر نشد و به ۴۰۰ نیت اعلامی سازنده نرسید.

برای تنظیم پروفایل رنگی نمایشگر، ابزار MSI True Color در دسترس نیست؛ بنابراین از پروفایل پیش‌فرض ویندوز برای نمایش رنگ‌ها استفاده می‌شود. از آن‌جایی‌که پوشش دامنه‌ی sRGB کامل است و از حد استاندارد آن نیز فراتر می‌رود، می‌توان آن‌ را در فضای DCI-P3 تعریف‌شده دانست، هرچند که این فضا به‌طور کامل پوشش داده نمی‌شود. در این وضعیت رنگ‌ها کمی اشباع‌شده و متمایل به سرد هستند تا تماشای محتوا را لذت‌بخش‌تر کنند.

دقت رنگ‌های تولیدشده برای کلاس چنین لپ‌تاپ‌هایی بد نیست؛ اما درمقایسه‌با رقبا چنگی به‌دل نمی‌زند. به‌طور کلی تجربه‌ی بصری نمایشگر پرستیژ ۱۶ رضایت‌بخش بوده و روشنایی آن برای کارکردن در محیط‌های داخلی مناسب است و از آن رنگ‌های مرده و بی‌روح لپ‌تاپ‌های ارزان‌قیمت خبری نیست؛ اما با توجه به‌ برچسب قیمتی‌اش می‌توانست عملکرد بهتری از نظر روشنایی و دقت رنگ داشته باشد.

پرستیژ ۱۶ از دو بلندگوی دو واتی برای تولید صدای استریو استفاده می‌کند که چندان در بیس و حجم صدای تولیدی قدرتمند نیستند؛ اما از نظر تفکیک صدا عملکرد خوبی دارند و صداهای ساز و ووکال در حداکثر بلندی صدا با شفافیت خوبی پخش می‌شوند و نویز نیز ایجاد نمی‌کنند؛ البته با استفاده از نرم‌افزار DTS Audio می‌توان اکولایزر پیش‌فرض صدا را شخصی‌سازی کرد یا از حالت‌های آماده برای تقویت بیس، ووکال و تربل استفاده کرد.

پرستیژ ۱۶ در نسخه‌هایی با پردازنده‌های Core Ultra 5-125H، Core Ultra 7-155H و Core Ultra 9-185H تولید می‌شود؛ امکان لپ‌تاپ در نسخه‌های Studio مجهز به گرافیک مجزای RTX 4050 و RTX 4060 نیز وجود دارد.

نسخه‌ی در دست بررسی از تراشه‌ی Core Ultra 7-155H قدرت می‌گیرد و به ۳۲ گیگابایت رم دوکاناله‌ی LPDDR5-6400 یکپارچه با مادربورد دسترسی دارد. درایو ذخیره‌سازی پرستیژ ۱۶ از نوع SSD PCIe 4.0 با ظرفیت یک ترابایت است و یک درگاه اضافه‌ی M2 دیگر با پشتیبانی از همین رابط برای افزایش فضای ذخیره‌سازی در اختیار می‌گذارد.

تراشه‌های خانواده‌ی میتیورلیک از کاشی‌هایی با فناوری‌های ساخت متفاوت برای مجزاسازی ماژول‌های مختلف استفاده می‌کنند. به‌غیر از کاشی Compute که از ۸ هسته‌ی کم‌مصرف و ۶ هسته‌ی قدرتمند با دسترسی به ۲۴ مگابایت کش استفاده می‌کند، در کاشی SoC دو هسته‌ی بسیار کم‌مصرف برای پردازش‌های سبک وجود دارد که با فناوری ساخت ۶ نانومتری می‌تواند رفتار بهینه‌تری از خود نشان دهد و مانع از درگیری بیهوده‌ی واحد Compute شود.

دو موتور پردازش عصبی موسوم به Intel AI Boost برای پردازش‌های هوش مصنوعی در دل تراشه وجود دارد؛ اما یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های تراشه‌ی میتیورلیک به‌واحد گرافیکی آن برمی‌گردد. واحد Graphics که با فناوری ساخت ۵ نانومتری تولید می‌شود برپایه‌ی نسخه‌‌ی ضعیف‌شده از معماری Xe-HPG موسوم‌به Xe-LPG کار می‌کند که در این نسخه از ۸ هسته، ۱۲۸ واحد اجرایی و ۱۰۲۴ واحد سایه‌زنی تشکیل شده و به‌‌لطف پشتیبانی‌از ویژگی‌هایی مانند Intel XeSS و ری‌تریسینگ، اینتل عنوان Intel Arc را برایش برگزیده است؛ البته به‌شرطی‌که حداقل ۱۶ گیگابایت رم دردسترس باشد.

لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ مانند سایر لپ‌تاپ‌های ام‌اس‌آی برای مدیریت موارد مربوط به سخت‌افزار، شخصی‌سازی‌ها و کنترل منابع از نرم‌افزار MSI Center استفاده می‌کند و برای تغییر پروفایل‌های عملکردی باید به این نرم‌افزار رجوع کنید. نرم‌افزار چهار پروفایل شامل Extreme Performance، Balanced، Silent و Super Battery را در اختیار می‌گذارد. اکنون گریزی مختصر به عملکرد دستگاه در قدرتمندترین پروفایل عملکردی هنگام وصل‌بودن به‌برق خواهیم داشت.

با اجرای آزمون Cinebench تراشه برای چند ثانیه به فرکانس توربوی ۴٫۸ گیگاهرتز می‌رسد. در این مدت کوتاه حداکثر توان مصرفی تزریق شده به‌پردازنده از ۶۵ وات عبور می‌کند؛ اما رفته‌رفته تقریبا در مرز ۴۵ وات تثبیت می‌شود. استفاده از نسخه‌ی ۵۵ واتی در مقایسه با نسخه‌ی ۲۸ واتی در لپ‌تاپ ذن‌بوک به‌میزان ۱۳ درصد در بهبود عملکرد پردازشی تاثیر گذاشته و مرور صفحات وب و استفاده‌ی روزمره را ۲۰ درصد تند و تیزتر کرده است.

با استناد به امتیاز شبیه‌ساز بازی 3DMark، پرستیژ ۱۶ از نظر گرافیکی نیز باز هم به‌اندازه‌ی ۱۳ درصد سریع‌تر از ذن‌بوک ۱۴ ظاهر می‌شود؛ اما امتیاز محاسباتی آن تفاوت چشم‌گیری با لپ‌تاپ ایسوس ندارد. برای درک کارآمدی گرافیکی که در دل این تراشه قرار گرفته است می‌توان گفت که عملکردی معادل گرافیک RTX 2050 نسخه‌ی لپ‌تاپ را با دریافت ۲۸ وات ارائه می‌دهد و در بازی‌ها نیز پابه‌پای مک‌بوک ایر M3 پیش می‌آید.

لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ برای بازی طراحی نشده است؛ اما نرخ فریم خروجی از چند بازی سنگین نشان می‌دهد که حتی می‌توانید با تنظیمات گرافیکی متوسط تا بالا تجربه‌ی گیمینگ مطلوبی داشته باشید. برای مثال بازی فورتزا هورایزن ۵ با تنظیمات گرافیکی High مسیر دشواری برای دستیابی به نرخ فریم میانگین ۴۳ فریم‌برثانیه ندارد یا حتی سایبرپانک که با تنظیمات گرافیکی Ultra و با اتکا به Intel XeSS به نرخ ۳۰ فریم نیز دست می‌یابد.

با جدا کردن لپ‌تاپ از پریز می‌توانید بدون افت عملکرد چندانی به‌بازی بپردازید. در این وضعیت فورتزا در محدوده‌ی ۳۶ تا ۴۰ فریم اجرا می‌شود. این نتایج از اجرای بازی‌های سنگین و گرافیکی (AAA) یا نسبتا سنگین حاصل شده‌اند و می‌توانید اعداد بالاتری را در بازی‌های متداول‌تر و سبک‌تر انتظار داشته باشید.

تا پیش‌از معرفی تراشه‌های میتیورلیک، مک‌بوک‌های اپل سیلیکون جزو معدود لپ‌تاپ‌هایی بودند که بدون ذره‌ای مختل‌شدن تجربه‌ی کاربری، چابکی و چالاکی خود را در حالت متکی‌به‌باتری حفظ می‌کردند؛ اما تراشه‌های میتیورلیک و به‌تازگی لونارلیک در حال مقابله با این ضعف بزرگ لپ‌تاپ‌های ویندوزی هستند و پیشرفت‌های خوبی هم حاصل شده است، به‌طوری که می‌توان گفت عملکرد تراشه‌ی لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ در پردازش‌های CPU-محور فقط به‌میزان قابل چشم‌پوشی ۲ تا ۵ درصد و در پردازش‌های GPU-محور نیز ۱۰ درصد محدود می‌شود.

افت عملکرد لپ‌تاپ در بدترین حالت در استفاده‌ی روزمره از لپ‌تاپ، وب‌گردی و کار با نرم‌افزارهای حرفه‌ای مانند پریمیر خودش را نشان می‌دهد؛ اما بازهم بیشترین تأثیری که تراشه از این‌بابت می‌پذیرد از ۱۳ درصد فراتر نمی‌رود؛ البته در فتوشاپ استثنائا این فاصله به‌حدود ۳۷ درصد می‌رسد که احتمالا از افت ۶۰ درصدی توان محاسباتی گرافیک با جداکردن دستگاه از برق نشأت می‌گیرد.

خوشبختانه فن خنک‌کننده‌ی لپ‌تاپ Prestige 16 حین پردازش‌های سنگین روی تندترین دور ممکن صدای بسیار کمی تولید می‌کند و خود دستگاه نیز به‌ندرت داغ می‌شود. درواقع اگر پردازنده تحت بار پردازشی سنگین قرار نگیرد، در استفاده‌های عادی دمایی بین ۳۸ تا ۴۵ درجه‌ی سلسیوس دارد و در این وضعیت فن لپ‌تاپ با دور کمتری کار می‌کند و اصلا صدایی از آن به‌گوش نمی‌رسد؛ بنابراین فقط هنگام استفاده‌های سنگین متوجه صدای فن خواهید شد.

در پردازش‌های سنگین طولانی‌مدت، دستگاه ممکن است کمی داغ شود؛ اما توان و فرکانس را هوشمندانه مدیریت می‌کند تا فرایند پردازشی بدون هیچ مشکل یا افت عملکردی تا انتها پیش رود. نکته‌ی جالب اینکه پردازنده در حالت متکی‌به‌باتری رفتار ملایم‌تری دارد و در ابتدای آزمون استرس با توانی در محدوده‌ی توان طراحی حرارتی خود (TDP) آغاز به‌کار می‌کند؛ بدین‌ترتیب پردازنده با شوک حرارتی مواجه نمی‌شود و دیرتر شروع به‌گرم‌شدن کند و در نتیجه عملکرد یکنواخت‌تری دارد.

در حالت متصل‌به‌برق توان بیشتری (نزدیک ۷۰ وات) به پردازنده در ابتدای فرایند تزریق می‌شود تا برای لحظاتی به فرکانس ۴٫۸ گیگاهرتز برسد و بالاترین سطح عملکردی خود را به‌نمایش بگذارد سپس به‌مدت ۵ دقیقه توان را در محدوده‌ی ۵۰ تا ۶۰ وات نگه می‌دارد و نهایتا پس‌از ۱۰ دقیقه در محدوده‌ی ۴۵ وات نوسان می‌کند. هسته‌های قدرتمند نیز تا نیمی از زمان آزمون افت و خیزهای فراوانی دارند و در بازه‌هایی می‌بینیم که سرعت پردازنده در حالت جدا از پریز بیشتر است.

پس‌از طی‌شدن تقریبا ۱۷ دقیقه، CPU فرکانس هسته‌های کم‌مصرف خود را کاهش می‌دهد و مجددا هسته‌های پرقدرت را به‌مدار ۲٫۸ گیگاهرتز بازمی‌گرداند، یعنی رفتاری که تراشه در هنگام تغذیه‌شدن از باتری از همان ابتدا از خود نشان می‌دهد و این وضعیت را تا پایان حفظ می‌کند. گرافیک تحت هر شرایطی تا وقتی‌که توان خود را از باتری دریافت می‌کند نهایتا ۲۰ وات مصرف می‌کند و دمای داغ‌ترین نقطه‌اش از ۸۰ درجه‌ی سلسیوس بیشتر نمی‌شود؛ اما از نظر عملکرد مسیر را به‌صورت خطی و کاملا پایدار طی نمی‌کند.

برای تأمین توان و انرژی لازم پرستیژ ۱۶، ام‌اس‌آی از باتری ۹۹٫۹ وات‌ساعتی استفاده کرده که بیشترین ظرفیت مجاز برای استفاده در یک لپ‌تاپ است و معمولا به‌جز پرچمداران، باتری با چنین ظرفیتی را کمتر در چنین لپ‌تاپ‌هایی دیده بودیم. از همان ابتدا تصور می‌رفت که ترکیب پرظرفیت‌ترین باتری و وجود تراشه‌ای بهینه به‌خصوص در استفاده‌های روزمره و تماشای فیلم، به شارژدهی خیره‌کننده‌ای منجر شود.

درصورتی‌که روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت تنظیم بوده و اتصلات بی‌سیم قطع باشند، لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ می‌تواند ویدئوی 720p زومیت را به‌مدت ۲۰ ساعت پخش کند و در استفاده‌های روزمره بیش از ۱۳ ساعت دوام بیاورد که رکورد جدیدی نه‌تنها درمقایسه‌با لپ‌تاپ‌های ویندوزی بلکه بیشتر مک‌بوک‌ها به‌حساب می‌آید.

با بررسی‌هایی که انجام دادم، هنگام استفاده از لپ‌تاپ برای کاربری‌هایی چون وب‌گردی، کار با آفیس، تماشای عکس و فیلم و کار با فایل اکسپلورر ویندوز، دستگاه بین ۴ تا ۱۵ وات انرژی مصرف می‌کند که آن‌را برای استفاده‌ی روزمره و موقعیت‌هایی مانند ارائه در کلاس‌ها و جلسات، به‌گزینه‌ای کم‌نظیر و فوق‌العاده بین لپ‌تاپ‌های ویندوزی تبدیل می‌کند و افزون‌براین بدون دغدغه برای همراه‌داشتن شارژ ریا نگرانی از افت عملکرد می‌توانید برای استفاده‌های یک تا دو روزه به‌آن اعتماد کنید.

ام‌اس‌آی با همکاری شرکت Tobii مجموعه‌ای از حسگرها و دوربین‌های مختلف تشخیص چهره را به منظور افزایش بهره‌وری در لبه‌ی بالای نمایشگر گرد هم آورده است. از طرفی حسگرها این اجازه را به‌کاربر می‌دهد تا از حریم خصوصی خود در برابر نگاه افراد غریبه به صفحه لپ‌تاپ خود محافظت کند.

پس‌از نصب ویندوز، نرم‌افزاری به‌نام Tobii Experience به‌طور خودکار با اتصال دستگاه به اینترنت یا نصب درایورها روی سیستم نصب می‌شود. در این نرم‌افزار امکانات مختلفی در دسترس قرار می‌گیرد که قبل‌از استفاده از آن‌ها باید مجموعه حسگرها را از طریق همین ابزار فعال کنید. از جهت بهره‌وری، می‌توانید امکانات مختلفی مانند Auto Framing برای تغییر موقعیت خودکار کادر تصویر با دنبال‌کردن سوژه در تماس‌های ویدیوئی فعال کنید. همچنین می‌توانید از چهره‌ی خود یک آواتار ایجاد کنید و به جای تصویر واقعی خود در ویدیو کنفرانس‌ها نمایش دهید.

در مواقعی که از پای لپ‌تاپ بلند می‌شوید، می‌توانید کاری کنید که پس‌از مدتی نمایشگر لپ‌تاپ تاریک شود یا تا زمانی‌که جلوی لپ‌تاپ نشسته‌اید و درحال خواندن مطلبی هستید، صفحه خاموش نشود. یک قابلیت جذاب دیگر ردیابی حرکات چشم است بدین‌صورت که اگر دو یا چندین مانیتور به لپ‌تاپ متصل شده باشند، می‌توانید با انتخاب پنجره و نگاه کردن به نمایشگر موردنظرتان، پنجره را در آن ناحیه رها کنید یا این‌که موقعیت نشانگر خود را با حرکت چشم تغییر دهید.

بخش دیگری از امکانات نرم‌افزار Tobii Experience برای افزایش حریم خصوصی است؛ البته برای استفاده از این قابلیت‌ها دوربین و حسگرها دائما روشن می‌ماند که شاید از نظر حریم خصوصی نگرانی‌هایی را به‌وجود بیاورد و منجر به‌افزایش مصرف باتری شود؛ اما اگر علاقه‌مند باشید گزینه‌هایی چون تارشدن صفحه درصورت ترک لپ‌تاپ یا نگاه‌کردن اطرافیان به‌ صفحه‌ی لپ‌تاپ و اطلاع‌رسانی به‌شما و حتی قفل‌شدن ویندوز در زمان ترک لپ‌تاپ در دسترس قرار دارد. در تماس‌های ویدیویی نیز می‌توان در زمان حضور نداشتن، تصویری را به‌جای تصویر وب‌کم پخش کرد.

ابزار Tobii Experience برخی راهکارهای سلامتی و جلوگیری از خستگی چشم را در اختیار کاربران می‌گذارد؛ برای مثال زمان خیره‌شدن چشمان به‌صفحه و فاصله‌ی شما تا نمایشگر را ثبت می‌کند و در صورت لزوم هشدارهایی برای استراحت‌دادن به‌چشمان یا حفظ فاصله ایمن برای کاربر ارسال می‌کند.

ام‌اس‌آی همچنین لپ‌تاپ را به‌مودم سری Killer Wi-Fi اینتل مجهز کرده است تا امکان اتصال به‌شبکه‌های سازگار با استاندارد جدید Wi-Fi 7 با سرعت و امنیت بیشتر امکان‌پذیر باشد.

این روزها لپ‌تاپ‌هایی که به‌اندازه‌ی کافی برای وظایف روزمره و امور تخصصی مانند کار با نرم‌افزارهای حرفه‌ای، مهندسی و برنامه‌نویسی قدرتمند باشند و بتوانند حداقل یک‌روز بدون نیاز به شارژر دوام داشته باشند، خواهان بسیاری دارند. لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ با عمر باتری فوق‌العاده و تراشه‌ای که هم برای کاربری روزمره عملکرد بهینه‌ای دارد و هم در استفاده‌های حرفه‌ای کم نمی‌آورد، انتخاب خوبی بین لپ‌تاپ‌های ۱۶ اینچی بازار به‌حساب می‌آید.

با تمام ویژگی‌های مثبت پرستیژ ۱۶، ایراداتی از جمله قرارگیری پورت‌های مهمی همچون USB در پشت لپ‌تاپ را می‌توان به این لپ‌تاپ وارد دانست. همچنین با توجه‌به برچسب قیمتی ۸۰ میلیون تومانی، در این بازه قیمتی لپ‌تاپ‌هایی قدرتمندتر با نمایشگر OLED و نرخ نوسازی بالاتر می‌توان پیدا کرد که تبدیل‌پذیر هستند و از صفحه‌نمایش لمسی نیز پشتیبانی می‌کنند.

شما چه نظری درباره‌ی لپ‌تاپ پرستیژ ۱۶ دارید؟ آیا قابلیت‌ها و ویژگی‌های این لپ‌تاپ برایتان جذاب است یا ترجیح می‌دهید با برچسب قیمتی یکسان، سراغ لپ‌تاپ دیگری بروید؟