موفقیت لپ تاپ های مبتنی بر ARM در گرو رعایت چه اصولی است

شرکت اینتل در جریان برگزاری رویداد SIGGRAPH تلاش کرد تا با ارائه‌ی کنفرانسی قوی و اعلام عرضه‌ی کارت گرافیک اختصاصی، توجه افکار عمومی را به خود جلب کند و معرفی خانواده‌ی جدید کارت گرافیک‌های انویدیا (به‌نام کوادرو RTX مبتنی بر معماری تورینگ) را به حاشیه ببرد. اگر اخبار را دنبال کرده باشید، می‌دانید که اینتل قصد ندارد کارت گرافیک اختصاصی‌اش را تا سال ۲۰۲۰ میلادی عرضه کند. این شرکت پرآوازه‌ی آمریکایی، طی این دو سال، ضمن رقابت با AMD و انویدیا، باید گوشه‌ی چشمی هم به ARM داشته باشد؛ شرکتی که به‌تازگی اعلام کرده است که می‌خواهد سال ۲۰۲۰ با عرضه‌ی لپ‌تاپ‌هایی مبتنی بر پردازنده‌ی خود، رقبا را به چالش بکشد. 

ARM با اعلام ورود جدی به دنیای لپ‌تاپ‌ها، قدم در مسیر پرخطر و سختی گذاشته است و اگر نتواند در فاصله‌ی دوساله‌ی باقی‌مانده تا ۲۰۲۰، محصولاتی باکیفیت تولید کند، بدون‌شک شکست سختی را متحمل خواهد شد.

آرم در حقیقت قصد دارد امسال با عرضه‌ی Cortex-A76 ضمن جلب نظر مردم، شرایط موجود را دست‌خوش تغییر کند. گرچه عملکرد آرم نسل‌به‌نسل بهتر شده (با نگاهی به نسل‌های مختلف گوشی‌های موبایل می‌توان این موضوع را دریافت)، اما پردازنده‌های این شرکت در زمینه‌ی قدرت خام، در مقابل پردازنده‌های x86 حرفی برای گفتن ندارند.

پردازنده‌ی Cortex-A76 قرار است ضمن داشتن سرعت کلاک برابر با Core i5-7300U (محصول ۲۰۱۷)، از یک سوم توان طراحی حرارتی (TDP) پردازنده‌ی اینتل استفاده کند؛ این موضوع به زبان ساده یعنی، Cortex-A76 هم انرژی کمتری مصرف می‌کند و هم دمایش کمتر بالا می‌رود. همین موضوع باعث شده است تا خیلی‌ها از همین حالا منتظر انتشار مشخصات مربوط به پردازنده‌های دیموس (عرضه در ۲۰۱۹) و هرکول (عرضه در ۲۰۲۰) و نحوه‌ی عملکرد آن‌ها باشند. 

اگر صادق باشیم، باید بگوییم که در شرایط فعلی، عده‌ی کمی از افراد انتظار دارند که پردازنده‌های آرم بتوانند به‌طور جدی با رقبا به نبرد بپردازند و بر آن‌ها پیروز شوند. با در نظر گرفتن عملکرد دور از انتظار ویندوز 10 روی دستگاه‌های مبتنی بر آرم، اکنون اکثر مردم برای دست‌یابی به عمر باتری بیشتر، به استفاده از پردازنده‌هایی با سرعت کلاک کمتر راضی می‌شوند (هرچه سرعت کلاک پردازنده بیشتر باشد، باتری بیشتری مصرف می‌شود). موفقیت لپ‌تاپ‌های مبتنی بر آرم، بیشتر از آن‌که به سخت‌افزار بستگی داشته باشد، وابسته به عملکرد نرم‌افزاری است.

در حال حاضر تنها یک سیستم‌عامل وجود دارد که ممکن‌بودن استفاده‌ از آن روی یک دستگاه مبتنی بر آرم، اثبات شده است. سیستم‌عامل اندروید روی این دستگاه‌ها کار می‌کند، اما این اتفاق وابسته به برخی اصلاحات سنگین است.

بهترین سیستم‌عامل برای لپ‌تاپ‌های ARM، سیستم‌عامل کروم (Chrome OS) است که البته برای کاربرها نمی‌تواند چندان کاربردی باشد؛ مگر این‌که جزو افرادی باشید که تنها با اپلیکیشن‌های تحت‌وب و برخی اپلیکیشن‌های اندروید کار می‌کنند. اگر آرم در حال حاضر قصد دارد دستگاه‌هایش را -حتی برای یک بازه‌ی چندساله- به کروم او‌اس مجهز کند، بهتر است از همین حالا دیدگاهش را تغییر دهد.

از طرفی ممکن است در همین بازه‌ی دو ساله، سیستم‌عامل قدرتمند جدیدی (شاید فیوژا) به بازار عرضه شود و تمامی رقبا را کنار بزند. لپ‌تاپ‌های آرم نه‌تنها موظف‌اند که با مصرف برق کمتر، عملکردی متعادل و قابل‌قبول را ارائه دهند؛ بلکه باید نوعی تجربه‌ی نرم‌افزاری را در دسترس کاربر قرار دهند که با دیگر لپ‌تاپ‌ها، قابل‌قیاس باشد.

برای بسیاری از کاربران، سیستم‌عامل ویندوز حرف اول را می‌زند؛ البته در این میان نمی‌توان از کنار کاربران پرتعداد macOS هم به‌سادگی عبور کرد. این سیستم‌عامل‌ها مدت‌ها است که در دل کاربران جا خوش کرده‌اند و به‌سبب قابلیت‌های فراوان‌شان، توسط خیلی‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند. به همین علت است که اکثر افراد حتی با وجود استفاده‌ی روزانه از Chrome OS، اندروید و iOS برای کار و بازی، ترجیح می‌دهند اکثر کارهای مهم‌شان را با ویندوز و مک انجام دهند.

اگر آرم واقعا قصد دارد که در بازار لپ‌تاپ‌ها، دو شرکت اینتل و AMD را شکست دهد، باید محصولات آینده‌اش را چه از لحاظ نرم‌افزاری و چه از لحاظ سخت‌افزاری، به بهترین شکل ممکن تولید کند. آرم لازم است ارتباط نزدیکی با توسعه‌دهندگان پلتفرم و اپلیکیشن داشته باشد تا بتواند تا آن‌جا که ممکن است، از مشکلات کم کند؛ بی‌شک چنین اتفاقی به بیش از دو سال زمان نیاز دارد.

دیدگاه خود را در این رابطه با کاربران زومیت در میان بگذارید.