تفاوت عفونت ویروسی و عفوت ناشی از باکتری
باکتری که جمع واژهی باکتریوم است به موجودی تکسلولی و بسیار کوچک اطلاق میشود. این موجودات کوچک میتوانند به تنهایی به حیات خود ادامه دهند و یا درون بدن موجود دیگری زندگی خود را بگذرانند. تمامی باکتریها مضر نیستند و باکتریهای مفیدی در بدن ما وجود دارند، از جمله در روده که در هضم غذا به ما کمک میکنند.
هنگامی که باکتری وارد بدن ما میشود، شروع به تکثیر و رشد کرده و ایجاد عفونت میکند. اصلیترین نمودهای این عفونت را میتوان گلودرد، گوش درد یا سوزش ادرار دانست که به راحتی توسط پزشک قابل تشخیص است. اولین کاری که پزشک معالج شما در مواجهه با این عفونتها انجام میدهد، تجویز آنتیبیوتیک است. داروهایی که هدف اصلی آنها مقابله با رشد و تکثیر باکتریها است. شما با استفاده از این داروها و کمی استراحت میتوانید به سرعت سلامتی خود را دوباره بدست آورید.
ویروسها نیز موجودات ریزی هستند؛ اما تفاوتی اساسی با باکتریها دارند. این موجودات برای ادامهی حیات باید در بدن میزبانی دیگر به رشد و تکثیر بپردازند. به این دلیل بحث بر سر اینکه آنها را زنده بنامیم یا خیر همچنان وجود دارد. البته ویروسها خارج از بدن میزبان نیز برای مدت کوتاهی میتوانند زنده بمانند و اگر میزبان دیگری نیابند از بین خواهند رفت. این عامل باعث میشود هنگامی که فردی سرفه میکند، اگر ویروسی در بدن او وجود داشته باشد، در هوا زنده بماند و به بدن دیگر افراد سرایت کند.
هنگامی که ویروسی وارد بدن شما میشود، در واقع شروع به غارت سلولها میکند و آنها را مجبور میکند تا فعالیت عادی خود را متوقف کرده و شرایط را برای تکثیر ویروسها فراهم کنند. از بیماریهای معروفی که در اثر ورود ویروسها ایجاد میشوند میتوان به سرماخوردگی، آنفلونزا، ایدز و ابولا اشاره کرد.
تفاوت اصلی این دو نوع عفونت در نحوهی درمان آنها است. عفونتهای ناشی از باکتری را میتوان با مصرف آنتیبیوتیکها از بین برد؛ در حالی که ویروسها واکنشی به این نوع داروها نشان نمیدهند. هرچند شاید بتوان با برخی داروها سرعت رشد و تکثیر ویروسها را کاهش داد، اما وظیفهی اصلی مقابله با آنها بر عهدهی سیستم دفاعی بدن است و موفقیت و شکست آن را قدرت این سیستم دفاعی تعیین میکند. بدن انسانها هنگام ورود ویروسها به حالت دفاعی در آمده و در غالب موارد میتواند آنها را شکست دهد. داروهای درمان بیمارهای ویروسی، برخلاف اثر آنتییوتیکها بر باکتریها، ویروسها را از بین نمیبرند؛ بلکه در روند رشد آن اختلال ایجاد کرده و این فرصت را به سیستم دفاعی میدهند تا ویروس را از بین ببرد.
سیستم دفاعی قوی میتواند تأثیر زیادی در مقابله با هرگونه عفونتی داشته باشد. به این دلیل استراحت بیشتر در زمان بیماری ضروری است. البته میتوانیم کمی مثبتنگر باشیم و به این نکته اشاره کنیم که اگر بیماری ویروسی داشته باشید و بعد از مدتی سلامتی خود را دوباره بدست آورید، سیستم دفاعی شما برای مدت طولانی در مقابل آن ویروس مقاوم خواهد بود.
ویروسی یا باکتریایی بودن یک بیماری در درجهی دوم اهمیت قرار میگیرد؛ چرا که بازیابی سلامتی همواره مهمتر است. اما شناخت نوع و منشأ بیماری میتواند بهترین راه برای بهبود هر چه سریعتر باشد.