زمانی که یک بیماری مسری و تا حدی ناشناخته در منطقه‌ای شایع می‌شود، مبارزه برای از بین بردن کامل آن در درازمدت نیازمند صبر و تلاش‌های بسیار است؛ در مورد ابولا نیز این موضوع صدق می‌کند. حال با توجه به اینکه دانشمندان هنوز در پی شناخت راه‌های درمان این بیماری هستند، این مدت طولانی‌تر از پیش‌بینی‌ها هم خواهد بود. پایولین کفرکی، Pauline Cafferkey، یک پرستار اسکاتلندی است که در جریان کمک به بیماران ابولا در سیرالئون خود نیز به این بیماری مبتلا شد و برای ادامه‌ی درمان به بریتانیا برگشت. فرایند درمان این پرستار با داروها و روش‌های تجربی ادامه پیدا کرد و او را به زندگی عادی خود برگرداند.
حدود ۹ ماه بعد از مرخص شدن از بیمارستان، هفته‌ی پیش این پرستار از بیمارستانی در گلاسگو به مرکز درمانی رویال لندن منتقل و دلیل آن برگشت غیرعادی علایم بیماری اعلام شد. اگرچه علایم اصلی بیماری ابولا، تب و تهوع، در بدن پایولین دیده نشده، با این حال نشانه‌های ویروس در خون او قابل ردیابی است. وی در حال حاضر در بالاترین سطح قرنطینه در بیمارستان نگه‌داری می‌شود.
این موضوع اگرچه خیلی مهم به نظر می‌رسد، با این حال ترسی از همه‌گیری و شیوع دوباره ابولا وجود ندارد. باید دانست که علایم ویروس ابولا دربین افرادی که از این بیماری نجات پیدا کرده‌اند در حال بروز مجدد است. در هفته گذشته همچنین خبر ابتلای دو فرد از اهالی گینه به بیماری ابولا نیز منتشر شد. خبر مهم دیگری که در هفته گذشته ابولا را در تیتر اول رسانه‌ها نگه داشت انتشار یک مقاله در مجله‌ی معتبر New England Journal of Medicine بود. مشاهدات محققین این مقاله نشان می‌دهد که نشانه‌هایی از RNA ویروس ابولا در میان خون بیماران مورد تحقیق بعد از گذشت ۹ ماه از بیماری پیدا شده است. اگرچه این افراد از بیماری ابولا دیگر رنج نمی‌برند، ولی نشانه‌هایی از جمله درد عضلانی، کاهش شنوایی، مننژیت و صرع در این افراد وجود دارد.
در مطالعات دیگری ادعا شده که این ویروس از طریق رابطه‌ی جنسی می‌تواند به بدن فرد دیگر وارد شود. اگرچه سازمان جهانی بهداشت این خبر را رسما تأیید نکرده، ولی ۲۰ مورد مشکوک در این رابطه شناسایی شده‌اند. این سازمان ادعا می‌کند که اگر این مورد عمومیت پیدا کرده بود باید انتظار نمونه‌هایی بیبشتر را می‌کشدیم. با این حال هنوز دانشمندان به اطلاعات دقیق‌‌‌‌تری از مدت زمان حضور ویروس در بدن میزبان دست پیدا نکرده‌اند.
تا قبل از بیماران جدید گینه، سازمان جهانی بهداشت ۴۲ روز بدون هیچ نمونه‌ی جدید بیماری را جشن گرفته بود. نکته‌ای که این سازمان باید به آن توجه کند پاک کردن منطقه از علایم بیماری است و طول بازه‌ی زمانی شاید اهمیت چندانی نداشته باشد.
بنابراین ابولا حتی بعد از دوران درمان در بدن فرد باقی می‌ماند. در نتیجه سیستم ایمنی بدن در مقابل این بیماری شکست خورده محسوب می‌شود و هیچ‌کس نمی‌داند آیا پرستار اسکاتلندی از بیماری ابولا نجات پیدا می‌کند یا خیر. با این حال نباید دستاوردها و شناخت‌های جدیدی که دانشمندان از ابولا پیدا کرده‌اند را نادیده گرفت؛ چرا که امید به یافتن راه‌هایی برای درمان این بیماری وجود دارد.
