بررسی موتو زد 2 فورس

موتورولا با قدمتی ۹۰ ساله، پیوند عمیقی با حوزه‌ی تجهیزات مخابراتی و ارتباطی دارد، این شرکت آمریکایی سازنده‌ی نخستین گوشی موبایل شخصی نیز به‌حساب می‌آید؛ اما تجارب قبلی به ما نشان می‌دهند که داشتن سابقه‌ای طولانی در دنیای پرفراز و نشیب فناوری، لزوما با موفقیت هم‌تراز نیست، Motorola یکی از مصادیق این اصل نانوشته است؛ شرکتی که پس از چندین دهه‌‌ی درخشان، با از دست‌دادن بیش از ۴ میلیارد دلار، بین سال‌های ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۹، سرانجام در سال ۲۰۱۱ به دو شرکت جداگانه‌ی Motorola Mobility و Motorola Solutions تقسیم شد.

از بین دو شرکت یادشده، آنچه ما کاربران عادی به‌عنوان موتورولا می‌شناسیم، در حقیقت Motorola Mobility‌ است که یک بار در سال ۲۰۱۲ طی قراردادی به ارزش ۱۲.۵ میلیارد دلار به تصاحب گوگل درآمد تا بدین ترتیب سران مانتین‌ویو به گنجینه‌ی پتنت‌های پرشمار Motorola دست پیدا کنند؛ اما مالکیت گوگل عمر کوتاهی داشت و تنها پس از گذشت دو سال، مجموعه‌ی موتورولا موبیلیتی در سال ۲۰۱۴ به‌موجب قراردادی ۲.۹۱ میلیارد دلاری به لنوو واگذار شد.

نخستین پرچم‌دار موتورولا با عرضه‌ی جهانی زیر نظر لنوو، دو گوشی‌ هوشمند به‌نام‌های Moto Z و Moto Z Force بود که در سال ۲۰۱۶ معرفی شدند و خط بطلانی بر روند عرضه‌ی محصولات پرچم‌دار Motorola در قالب سری Moto X کشیدند، این گوشی هوشمند از پلتفرم MotoMods نیز بهره می‌برد که به‌موجب آن، ابزارهای جانبی مختلفی مانند کاور، پروژکتور و اسپیکر موسوم به مادها به‌صورت مغناطیسی به پنل پشتی دستگاه متصل می‌شدند، موتورولا در آن زمان اعلام کرد که مادهای عرضه‌شده با نسل‌های بعدی سری Z سازگاری خواهد داشت و خوشبختانه با عرضه‌ی سومین نسل موتو زد نیز، این موضوع کماکان صادق است.

نسل دوم موتو زد در سال ۲۰۱۷ معرفی شد؛ با این تفاوت که برخلاف نسل گذشته، خبری از نسخه‌ی عادی نبود و موتورولا تنها به عرضه‌ی نسخه‌ی Moto Z2 Force بسنده کرد. پرچم‌دار سال گذشته‌ی Motorola نسبت به نسل نخست، تغییراتی همچون ارتقا پردازنده، دوربین دوگانه و کاهش وزن را همراه خود دارد. حال با تأخیری یک ساله، موتو زد ۲ فورس دراختیار زومیت قرار گرفته است با ما همراه باشید تا به بررسی آخرین پرچم‌دار موجود در بازار ایران از برند موتورولا بپردازیم. شما می‌توانید مشخصات فنی موتو زد 2 فورس را در جدول زیر مشاهده کنید:

موتو زد ۲ فورس

هما تلکام

اصرار موتورولا بر ادامه‌ی پشتیبانی از پلتفرم MotoMods باعث شده است تا طراحی موتو زد ۲ تفاوت چندانی با نسل گذشته نداشته باشد. مهندسان Motorola برای آنکه امکان استفاده‌ی راحت از گوشی حین اتصال مادهای مختلف را فراهم کنند، بدنه‌ای بسیار باریک برای آن در نظر گرفته‌اند که در پنل پشتی از دوربینی با برآمدگی بسیار ضخیم میزبانی می‌کند؛ البته موتورولا از برآمدگی دوربین به‌عنوان تکیه‌گاهی برای ماد‌ها بهره می‌برد. چنانچه برآمدگی دوربین موتو زد ۲ فورس برای شما غیرقابل تحمل است، باید بگوییم که همراه دستگاه کاوری مغناطیسی با پوشش پارچه‌ای نیز ارائه می‌شود که با اتصال آن به پنل پشتی گوشی، می‌توان از برآمدگی ماژول دوربین رهایی یافت.

موتو زد ۲ فورس به‌خودی خود با ضخامت ۶.۱ میلی‌متری و وزن ۱۴۳ گرمی خود، دستگاهی فوق‌العاده باریک و سبک محسوب می‌شود که به‌لطف بدنه‌ی فلزی و کیفیت ساخت بالایی که دارد، حس خوشایندی را به‌ کاربر انتقال می‌دهد. پنل پشتی دستگاه کاملا مسطح است و پوششی بُرس‌خورده دارد؛ البته پنل پشتی کاملا یک‌دست از جنس فلز نیست و موتورولا برای تقویت آنتن‌دهی دستگاه، دور تا دور آن را با نواری پلاستیکی پوشانده است. در نیمه‌ی بالایی، ماژول دوربین دوگانه‌ی دستگاه خودنمایی می‌کند که به‌دلیل استراتژی Motorola درون یک سطح دایره‌ای بسیار ضخیم قرار دارد. لوگوی خاطره‌انگیز موتورولا پایین ماژول دوربین جای گرفته است و در نیمه‌ی پایینی نیز پین‌های اتصال مادهای مختلف دیده می‌شوند.

پنل جلوی موتو زد ۲ فورس دقیقا همان بخشی از طراحی این محصول است که شما را دل‌زده می‌کند، درحالی‌که اغلب رقبای Moto Z2 Force، از نمایشگرهایی کشیده با حاشیه‌های باریک استفاده می‌کنند، موتورولا به همان طراحی قدیمی پایبند بوده است. ۷۰.۴ درصد از نمای جلویی دستگاه به نمایشگر ۵.۵ اینچی با نسبت تصویر ۱۶:۹ آن اختصاص دارد و این نمایشگر در لبه‌ی بالا و پایین به حاشیه‌های بسیار ضخیمی ختم می‌شود. حاشیه‌ی بالا، محل قرارگیری دوربین سلفی، اسپیکر مکالمه، حسگر‌ها و فلش LED دوربین است؛ درحالی‌که حاشیه‌ی پایین تنها از لوگوی موتورولا و حسگر اثر انگشت بیضی‌شکل دستگاه میزبانی می‌کند، متاسفانه این شرکت از فضای این حاشیه استفاده‌ی بهینه‌ای نداشته و به‌جای قراردادن کلیدهای خازنی ناوبری داخل آن، از کلیدهای نرم‌افزاری استفاده کرده است.

موتورولا به‌جای استفاده از پوشش‌های شیشه‌ای مرسوم، نظیر گوریلا گلس، پوششی پلاستیکی را برای محافظت از نمایشگر در نظر گرفته است و از آن با‌عنوان ShatterShield یاد می‌کند و مدعی است که این پوشش پلاستیکی، مقاومت بسیار بالایی در برابر ضربه دارد؛ اما باید به‌یاد داشته باشیم که مقاومت در برابر ضربه، لزوما به‌مفهوم مقاومت در برابر خراشیدگی نیست؛ در طول مدت کوتاهی که گوشی را برای بررسی دراختیار داشتیم، لبه‌های نمایشگر خش‌های ریزی را به‌خود گرفته بود که در تصویر زیر آن‌ها را مشاهده می‌کنید. پوشش نمایشگر موتو زد ۲ فورس انحنایی ندارد و کاملا مسطح است، در عوض لبه‌های موتو زد ۲ فورس از هر دو سمت تراش خورده تا گوشی به‌راحتی در دست کاربر جای بگیرد.

در لبه‌ی سمت چپ هیچ کلید و درگاهی قرار نگرفته است؛ اما در لبه‌ی سمت راست شاهد کلید‌های کنترل صدا و پاور با ابعادی مشابه هستیم؛ البته سطح کلید پاور بافت متفاوتی دارد تا کاربر بتواند آن را از دو کلید دیگر تمیز دهد. در لبه‌ی بالای دستگاه درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه قرارگرفته است و لبه‌ی پایینی دستگاه تنها از پورت USB-C میزبانی می‌کند و خبری از اسپیکر و جک هدفون نیست، در حقیقت موتورولا از اسپیکر مکالمه و پخش صدا را یکپارچه کرده است. متاسفانه در موتو زد 2 فورس خبری از استاندارد IP برای مقاومت در برابر آب و گردوغبار نیست؛ اما موتورولا ادعا می‌کند که این دستگاه در برابر پاشش‌های مقطعی آب مقاوم است.

امروزه بخش عمده‌ای از تعامل ما با گوشی‌های هوشمندمان ازطریق نمایشگر آن‌ها صورت می‌گیرد؛ بنابراین طبیعی است که شرکت‌های تولیدکننده، به کیفیت و عملکرد این قطعه توجه ویژه‌ای داشته باشند، در همین راستا، طی سال‌های اخیر، شاهد گذار تدریجی شرکت‌ها از پنل‌های LCD به پنل‌های OLED به‌دلایلی همچون روشنایی و کنتراست بالاتر بوده‌ایم. خوشبختانه موتورولا نیز سوار بر این موج است و پرچم‌داران خود را با چنین نمایشگرهایی روانه‌ی بازار می‌کند؛ بدین ترتیب در پرچم‌دار سال ۲۰۱۷ آن نیز شاهد استفاده از پنل OLED هستیم.

موتو زد ۲ فورس از نمایشگر ۵.۵ اینچی OLED با رزولوشن ۲۵۶۰ × ۱۴۴۰ پیکسل و تراکم ۵۳۴ پیکسل‌براینچ استفاده می‌کند و به‌لطف چنین تراکم بالایی، تصاویر و متون را با وضوح بسیار خوبی به‌نمایش می‌گذارد. Moto Z2 Force جزو معدود محصولات پرچم‌دار سال ۲۰۱۷ به‌حساب می‌آید که از پنلی با نسبت تصویر مرسوم ۱۶:۹ بهره می‌برد و همان‌‌طور که در بخش طراحی نیز اشاره کردیم، باتوجه‌به نسبت پنل به بدنه‌ی ۷۰.۴ درصدی آن، نمایشگر از دو لبه‌ی بالا و پایین، به حاشیه‌های قطوری ختم می‌شود. 

برای بررسی نمایشگر موتو زد ۲ فورس، در ابتدا بالاترین و پایین‌ترین سطح روشنایی نمایشگر را مورد ارزیابی قرار دادیم. حداکثر روشنایی نمایشگر در حالت خودکار (Adaptive Brightness) در بالاترین حالت به ۷۷۰ نیت می‌رسد؛ اما در حالت دستی، این عدد به ۶۰۵ نیت کاهش پیدا می‌کند. اگرچه روشنایی نمایشگر موتو زد ۲ فورس برای استفاده‌ از دستگاه زیر نور شدید کافی به‌نظر می‌رسد؛ اما بی‌شک در حد محصولاتی همچون سری گلکسی سامسونگ یا وان‌پلاس ۶ نیست. حداقل روشنایی پرچم‌دار موتورولا در آزمایش‌های ما به حدود ۱۲.۳ نیت رسید و همین موضوع باعث می‌شود تا Moto Z2 Force گزینه‌ی ایده‌آلی برای استفاده در محیط‌های تاریک نباشد.

در منوی تنظیمات موتو زد ۲ فورس دو پروفایل رنگی Standard و Vibrant به‌ترتیب برای نمایش واقع‌گرایانه و اشباع وجود دارد که کاربر می‌تواند بسته به تمایل خود آن را تغییر دهد. برای ارزیابی دقت رنگ، عملکرد نمایشگر را در سه فضای رنگی sRGB، Adobe RGB‌ و DCI P3 بررسی کردیم. نمایشگر موتو زد ۲ فورس در پروفایل Standard و فضای رنگی Adobe RGB با خطای میانگین ۶، کم‌ترین دقت را ثبت می‌کند؛ اما به‌دلیل گستردگی این فضا، در پروفایل Vibrant بیش‌ترین دقت را با خطای میانگین ۳.۶، بالاترین دقت را دارد.

موتو زد ۲ فورس در فضای رنگی پرکاربرد sRGB و پروفایل‌های رنگی Standard و Vibrant، به‌ترتیب خطای میانگین ۳.۹ و ۵.۴ را تولید می‌کند. ما برای ارزیابی میزان پوشش رنگ در پروفایل‌های Standard و Vibrant، تصمیم گرفتیم تا عملکرد دستگاه را در فضای مرسوم sRGB‌ مورد ارزیابی قرار دهیم که نتیجه‌ی آن پوشش ۱۱۹.۲ و ۱۳۵.۵ درصدی بود. در فضاهای Adobe RGB و DCI-P3 در حالت‌ Vibrant به ۹۲.۱ و ۹۶.۹ درصد رسیدیم که با تعویض به حالت Standard اعداد ۸۹.۶ و ۹۱.۵ به‌دست می‌آید؛ اما در این بین نکته‌ای که بیش از همه‌ی موارد از نمودارهای به‌دست آمده، نمود پیدا می‌کند، تمایل رنگ سفید در پنل به سمت آبی است. شما می‌توانید در جدول فوق تمام اطلاعات مربوط به آزمایش‌های زومیت را مشاهده کنید.

باتوجه‌به رزولوشن بسیار مناسب دستگاه، استفاده از موتو زد ۲ فورس برای دستگاه‌های VR لذت بخش خواهد بود. موتورولا برای آنکه بتواند تجربه‌ی کاربری را در این زمینه ارتقا بخشد، در قسمتی از تنظیمات صفحه‌نمایش دو قابلیت در نظر گرفته است. Reduce blur و Reduce Flicker در زمان اتصال به عینک‌های واقعیت مجازی می‌تواند مات یا فلیکر صفحه‌نمایش را کم کند؛ البته فعال کردن یکی از قابلیت‌ها مستلزم قربانی کردن گزینه دیگر است؛ زیرا تنها یکی از این حالات فعال خواهد شد. 

همان‌طور که در بخش طراحی نیز اشاره کردیم، در موتو زد 2 فورس خبری از اسپیکر مجزا برای پخش صدا نیست و این وظیفه به‌صورت هم‌زمان برعهده‌ی اسپیکر مکالمه قرار دارد. شاید چنین تصور کنید که اتخاذ چنین استراتژی غیرمعمولی می‌تواند منجر به افت تجربه‌ی شنیداری پرچم‌دار موتورولا شود، باید بگوییم در اشتباه هستید؛ چرا که موتو زد ۲ فورس در این زمینه عملکرد بسیار خوبی را از خود به نمایش می‌گذارد.

اسپیکر تک‌کاناله‌ی Moto Z2 Force عملکرد قابل احترامی در زمینه‌ی بلندی و کیفیت صدای خروجی دارد؛ به‌طوری که اگر بخواهید در یک فضای کوچک، نظیر اتاق، از گوشی به‌عنوان دستگاه پخش موسیقی استفاده کنید، صدای خروجی بسیار واضح و شفاف خواهد بود. این دستگاه باتوجه‌به سال رونمایی و عرضه در بازار، رقبایی چون آیفون ۱۰ و پیکسل ۲ را با اسپیکرهای استریو در میدان دارد، اگر به این دو دستگاه را به‌لحاظ تجربه‌ی شنیداری، بهترین‌های سال ۲۰۱۷ بدانیم، بدین ترتیب، موتو زد ۲ فورس، اختلاف چندانی با آن‌ها خواهد داشت.

منوی تنظیمات، قابلیت‌های خاصی را برای اسپیکر موتو زد ۲ فورس در بطن خود ندارد و کاربر باید به تنظیمات پیش‌فرض گوشی بسنده کند. موتورولا همراه پرچم‌دار خود ایرباد‌ی را نیز عرضه می‌کند؛ اما در کمال تعجب، سوکت این ایرباد، از نوع USB Type-C نیست و کاربر برای اتصال آن به موتو زد ۲ فورس باید از دانگل جک ۳.۵ میلی‌متری به USB Type-C استفاده کند. در هر صورت، ما از کیفیت صدای خروجی از هدفون موتو زد ۲ فورس نیز کاملا رضایت داشتیم؛ اما بلندی صدا را در حالت اتصال هدفون، متسوط ارزیابی می‌کنیم.

یکی دیگر از ویژگی‌های موتو زد ۲ فورس که می‌تواند بخش عمده‌ای از کاربران علاقه‌مند به اندروید را به‌سوی خود جلب کند، رابط کاربری نزدیک به اندروید خالص آن است. موتورولا از مدت‌ها قبل، حتی پیش از تصاحب این شرکت توسط گوگل در سال ۲۰۱۳، محصولات خود را با ظاهری شبیه به اندروید خالص و چند قابلیت سودمند اضافه روانه‌ی بازار می‌کند، خوشبختانه این روند زیر نظر لنوو نیز ادامه پیدا کرده است و ما اکنون با Moto Z2 Force نیز سادگی مشابهی را تجربه می‌کنیم.

پرچم‌دار سال ۲۰۱۷ موتورولا به‌‌صورت پیش‌فرض با سیستم‌عامل اندروید ۷.۱.۱ نوقا روانه‌ی بازار می‌شود؛ اما هم‌اکنون به سیستم‌عامل انردوید ۸ اوریو قابل به‌روزرسانی است، البته باید توجه داشته باشید که در داخل کشورمان برای به‌روزرسانی گوشی باید از ابزارهای تغییر IP‌ استفاده کنید. موتورولا در زمینه‌ی به‌روزرسانی گوشی‌های هوشمند خود عملکرد بسیار خوبی دارد و اعلام کرده است که پرچم‌دار ۲۰۱۷ خود را به سیستم‌عامل اندروید ۹ پای نیز به‌روزرسانی خواهد کرد.

رابط کاربری موتو زد ۲ فورس بسیار سریع و روان است و جابه‌جایی بین محیط‌های مختلف آن به‌نرمی صورت می‌گیرد. اگر شما جزو طرفداران اندروید خالص و محصولات سری پیکسل هستید، بی‌شک رابط کاربری و عملکرد پرچم‌دار Motorola نیز رضایت شما را جلب خواهد کرد. وجود اپلیکیشن‌های خالص اندروید، حال و هوای بسیار خوبی دارد و در همان لحظات نخست کار با گوشی به خوبی با آن ارتباط برقرار می‌کنید. سرعت آنلاک‌شدن دستگاه بسیار سریع است و بدون کوچک‌ترین مکثی صورت می‌پذیرد. Moto و Moto Z Market تنها اپلیکیشن‌های غیر گوگلی موتو زد ۲ فورس محسوب می‌شوند. در موتو زد مارکت می‌توانید انواع ماژول و لوازم جانبی مخصوص دستگاه خودتان را پیدا کنید؛ اما برای خرید باید به سراغ سایت رسمی موتورولا بروید. 

با اجرای اپلیکیشن Moto، در ابتدا سه گزینه‌ی اصلی مطرح می‌شود. Moto Action ،Moto Display و Moto Voice قابلیت‌های بسیار خوبی را به دستگاه اضافه می‌کنند. با موتو اکشن می‌توان عملکرد‌های زیر را انجام داد:

• One Button Nav: استفاده از حسگر اثرانگشت برای ناوبری
• Chop Twice for FlashLight: تکان دادن جهت روشن یا خاموش کردن فلش گوشی
• Twist for Quick Capture: دو بار چرخاندن گوشی برای بازکردن دوربین در هرجایی
• Swipe to Shrink Screen: سوایپ برای کوچک کردن صفحه جهت کار با یک دست
• Pick up to stop ringing: برداشتن دستگاه جهت فعال‌سازی حالت سایلنت
• Flip for Do Not Disturb: برگرداندن دستگاه جهت فعال‌سازی حالت عدم مزاحمت
• Approach for Moto Display: نزدیک‌شدن به گوشی جهت نمایش موتو دیسپلی

در حالت استفاده از حسگر اثر انگشت برای ناوبری، با سوایپ به سمت چپ می‌توان به منوی قبلی بازگشت، با یک‌بار تپ کردن به منوی اپلیکیشن‌ها هدایت شد و با سوایپ به سمت راست، اپلیکیشن‌های در حال اجرا را مشاهده کرد. در نهایت با لمس طولانی، صفحه‌نمایش قفل خواهد شد و اگر حسگر را به مدت بیشتری نگه‌داریم، گوگل اسیستنت فعال خواهد شد و صفحه را برای سوژه‌ی مدنظر جست‌وجو می‌کند؛ البته تجربه‌ی ما نشان می‌دهد که فعال‌سازی این قابلیت، کاربر را گیج خواهد کرد.

اما در قسمت موتو دیسپلی، دو عملکرد Night Display و Moto Display در نظر گرفته‌شده است که با عملکرد نخست می‌توانیم مشخص کنیم تا به‌صورت خودکار، با غروب آفتاب، نور آبی از صفحه‌نمایش فیلتر شده و بدین ترتیب فشار کمتری به چشم کاربر وارد شود. موتو دیپسلی به‌صورت پیش‌فرض روی موتو زد ۲ فورس فعال است و باتوجه‌به خاموش شدن صفحه‌نمایش نیازی نیست تا برای مشاهده‌ی اعلان‌ها، صفحه‌نمایش را به‌صورت کامل روشن کنید.

با قسمت موتو ویس همانند دیگر اپلیکیشن‌های دستیار صوتی می‌توان با دستگاه به‌صورت کلامی تعامل داشت. یکی از مهم‌ترین دستوراتی که با موتو ویس برای کاربر در نظر گرفته‌شده، استفاده از کلمه‌ی Show Me است که می‌توان بیشتر قسمت‌های نرم‌افزاری را با این دستور باز کرد. برای مثال می‌توان با گفتن جملات Show me the calender یا Show me App name، تقویم را اجرا کرد یا نام اپلیکیشن را مشاهده کرد.

موتو زد ۲ فورس نخستین محصول موتورولا با دوربین دوگانه محسوب می‌شود، این گوشی هوشمند برای عکاسی از ترکیب دو حسگر ۱۲ مگاپیکسلی با ابعاد ۱/۲.۹ اینچی و اندازه‌ی پیکسل ۱.۲۵ میکرومتری استفاده می‌کند؛ برخلاف راهکار به‌کاررفته در اغلب گوشی‌های موجود در بازار، موتورولا همانند هواوی از یک حسگر رنگی درکنار نمونه‌ی سیاه‌وسفید در پرچم‌دار خود استفاده می‌کند، این سنسورها در پس لنزهایی با دیافراگم یکسان f/2.0 قرار دارند که گشودگی آن هم‌سطح با محصولاتی همچون گلکسی اس ۹ با دیافراگم f/1.5 نیست.

خاطرنشان می‌کنیم که هیچ‌کدوم از دو حسگر اصلی از لرزش‌گیر اپتیکال تصویر بهره نمی‌برند که برای محصولی در سطح پرچم‌دار، نکته‌ی مثبتی به‌حساب نمی‌آید. موتو زد ۲ فورس توانایی ضبط فیلم‌‌های 4K با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه و Full HD با نرخ حداکثر ۶۰ فریم‌برثانیه را دارد، ضمن اینکه در حالت اسلوموشن می‌توان یکی از دو حالت HD با نرخ ۲۴۰ فریم‌برثانیه و Full HD با نرخ ۱۲۰ فریم‌برثانیه را انتخاب کرد.موتورولا وظیفه‌ی ثبت تصاویر سلفی را نیز برعهده‌ی حسگر ۵ مگاپیکسلی با لنز f/2.2 قرار داده است و کنار این دوربین فلش LED‌ دوگانه‌ای وجود دارد تا سلفی‌های بهتری را در محیط‌های تاریک بتوان ثبت کرد.

نرم‌افزار دوربین موتو زد ۲ فورس، رابط بسیار ساده‌ای دارد و کار با آن به‌راحتی امکان‌پذیر است. در لبه‌ی بالایی رابط دوربین گزینه‌های HDR، فلش، تایمر و انتخاب حالت عکاسی از بین خودکار و دستی وجود دارد. موتو زد ۲ فورس در حالت دستی، امکان تنظیم پارامترهای فوکوس، تراز سفیدی، سرعت شاتر، ایزو (۱۰۰ تا ۳۲۰۰) و جبران نوردهی (اکسپوژر) را به‌ کاربر می‌دهد. پرچم‌دار موتورولا حالت‌های عکاسی پیش‌فرضی همچون پرتره برای ثبت عکس‌هایی با افکت بوکه، Cutout برای حذف بخشی از تصویر، ثبت عکس‌های سیاه‌وسفید با استفاده از حسگر دوم و Spot color برای حذف رنگی دلخواه از عکس را دراختیار کاربر می‌گذارد.

ازآنجاکه در موتو زد ۲ فورس خبری از لنزهایی با فاصله‌ی کانونی متفاوت نیست؛ موتو زد ۲ فورس قابلیت زوم اپتیکال ندارد و از حسگر دوم برای بهبود جزئیات و کاهش نویز در عکس‌ها استفاده می‌کند. گوگل لنز با نرم‌افزار دوربین Moto Z2 Force‌ یکپارچه شده است و قابلیت‌هایی همچون اسکن متون، تشخیص کالایی به‌خصوص با دوربین و به‌دست‌آوردن اطلاعات مکان‌های مختلف را دراختیار کاربر قرار می‌دهد.

امروزه به جز هواوی، اپل و سامسونگ، اغلب تولیدکننده‌‌ها، پرچم‌داران خود را با پردازنده‌ی یکسانی روانه‌ی بازار می‌کنند، این موضوع در مورد موتورولا نیز صدق می‌کند. موتو زد ۲ فورس در سال ۲۰۱۷، همانند بخش عمده‌ای از گوشی‌های هوشمند پرچم‌دار هم‌دوره‌ی خود با پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۳۵ روانه‌ی بازار شد. محصول شاخص پیشیم موتورولا درکنار پردازنده‌ی یادشده، از ۴ یا ۶ گیگابایت حافظه‌ی رم استفاده می‌کند، مدل ۴ گیگابایتی این محصول، حافظه‌ی ذخیره‌سازی داخلی ۶۴ گیگابایتی را دراختیار کاربر قرار می‌دهد؛ درحالی‌که نسخه‌ی ۶ گیگابایتی را می‌توان با یکی از دو حافظه‌ی ذخیره‌سازی ۶۴ یا ۱۲۸ گیگابایتی خریداری کرد.

پیش از این توضیحات جامعی را درباره‌ی پردازنده‌ی هشت هسته‌ای و توانمند اسنپدراگون ۸۳۵ و مشخصات واحد‌های مختلف آن ارائه داده‌ایم؛ بنابراین در بررسی پیش رو صرفا در قالب جدول فوق، مشخصات فنی این پردازنده‌ی بالارده را در برابر رقبای آن بیان می‌کنیم و سپس به ارزیابی عملکرد گوشی در تست‌های مختلف می‌پردازیم. شما می‌توانید توضیحات ما درباره‌ی اسنپدراگون ۸۳۵ را در بررسی گوشی هوشمند ال‌جی وی ۳۰ مطالعه کنید. خاطرنشان می‌کنیم که Moto Z2 Force مورد بررسی ما از ۶ گیگابایت حافظه‌ی رم LPDDR4X و ۶۴ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی استفاده می‌کند.

در ابتدا با استفاده از نرم‌افزار AndroBench، سرعت خواندن و نوشتن حافظه‌ی ذخیره‌سازی ۶۴ گیگابایتی موتو زد ۲ فورس را مورد ارزیابی قرار می‌دهیم، یادآور می‌شویم که از این میزان حافظه، حدود ۴۷.۱۴ گیگابایت دراختیار کاربر قرار دارد.

طی یک سال گذشته، دستگاه‌های متعددی را با پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۳۵ بررسی کرده و عملکرد قابل ستایشی را از آن‌ها شاهد بوده‌ایم؛ بنابراین پیش‌بینی می‌کنیم که Moto Z2 Force نیز به‌لطف این پردازنده و رابط کاربری نزدیک به اندروید خالص خود، بازدهی بسیار خوبی را از خود به نمایش بگذارد. در جدول زیر، نتایج حاصل از اجرای بنچمارک‌های مختلف روی پرچم‌دار پیشین موتورولا را مشاهده می‌کنید:

اعداد حاصل از اجرای بنچمارک‌ها نشان می‌دهند که توان پردازشی موتو زد ۲ فورس هم‌سطح با سایر گوشی‌های هوشمند مبتنی بر پردازنده‌ی اسنپدراگون ۸۳۵ و توان پردازش گرافیکی مشابهی با محصول گران‌قیمتی همچون گلکسی نوت ۹ ارائه می‌دهد؛ اما واقعیت آن است که چه موتو زد ۲ فورس و چه نامدارترین پرچم‌داران حال حاضر، در استفاده‌های روزمره‌ی کاربر، تفاوت آنچنانی با یکدیگر ندارند؛ به‌عنوان مثال پرچم‌دار پیشین موتورولا در اجرای بازی Asphalt 9: Legends با بالاترین تنظیمات گرافیکی، هیچ ضعفی از خود نشان نداد.

ما برای ارزیابی بازدهی موتو زد ۲ فورس تحت بار پردازشی سنگین و شبیه‌سازی شرایطی که در آن گوشی به‌صورت مداوم تحت فشار است، دو آزمایش اجرا کردیم، در آزمایش نخست، عملکرد پردازنده را با ۲۰ بار اجرای مداوم بنچمارک GeekBench پایش کردیم و در آزمون دوم نیز به‌مدد اجرای مداوم تست گرافیکی سنگین 3DMark Sling Shot Extreme OpenGL ES3.1، عملکرد GPU را بررسی کردیم. شما در ادامه می‌توانید نتیجه‌ی حاصل را در قالب نمودار‌هایی مشاهده کنید:

همان‌‌طور که نمودار فوق نشان می‌دهد، موتو زد ۲ فورس در اجرای آزمون گرافیکی سنگین Sling Shot Extreme OpenGL پس از دور دوم دچار افت عملکرد می‌شود. عملکرد GPU در دور ششم حدود ۱۸ درصد افت می‌کند و پس از آن، عملکرد واحد پردازش گرافیکی وضعیت پایداری دارد. خاطرنشان می‌کنیم که در طول این تست، اگرچه بدنه‌ی دستگاه گرم شده بود؛ اما میزان حرارت آزاردهنده نبود. نکته‌ی حائز اهمیت دیگر، عملکرد مشابه موتو زد ۲ فورس و گلکسی نوت ۹ در پردازش‌های گرافیکی است. شما در نمودار زیر نیز می‌توانید نمودار حاصل از ۲۰ بار اجرای مداوم GeekBench را مشاهده کنید، این نمودار نشان می‌دهد که عملکرد پردازنده‌ی مرکزی پایداری خوبی دارد و پس از پایان تست، عملکرد تک‌هسته و چند هسته‌ی آن به‌ترتیب ۵ و ۸ درصد کاهش یافت.

همان‌طور که پیش‌تر اشاره کردیم، محصول مورد بررسی ما از ۶ گیگابایت حافظه‌ی رم بهره می‌برد؛ بدین ترتیب پرچم‌دار موتورولا در زمینه‌ی چندوظیفگی نیز عملکرد بسیار خوبی دارد. در طول مدتی که Moto Z2 Force را برای بررسی دراختیار داشتیم، در اکثر مواقع، نیازی به اجرای مجدد اپلیکیشن‌ها نداشتیم و جابه‌جایی بین آن‌ها بسیار سریع صورت می‌گرفت.

در شرایطی که اکنون گوشی‌های پرچم‌دار اندرویدی از باتری‌هایی با ظرفیتی بیش از ۳۰۰۰ میلی‌آمپرساعت استفاده می‌کنند، پرچم‌دار ۲۰۱۷ موتورولا برای تأمین انرژی مورد نیاز خود به یک باتری ۲۷۳۰ میلی‌آمپرساعتی اتکا دارد که روی کاغذ کافی به‌نظر نمی‌رسد؛ اما باتوجه‌به ضخامت ۶.۱ میلی‌متری گوشی، می‌توان به دلیل استفاده از این باتری پی برد. Motorola ادعا می‌کند که موتو زد ۲ فورس در حالت کلی، می‌تواند تا ۲۴ ساعت همراه کاربر باشد؛ اما شارژدهی در دنیای واقعی چگونه است؟

برای بررسی صحت و سقم ادعای موتورولا، پرچم‌دار این شرکت را مورد آزمایش قرار دادیم. زومیت برای ارزیابی عملکرد باتری، ابتدا گوشی را به‌صورت کامل شارژ می‌کند، آن را در حالت پرواز قرار می‌‌دهد و در نهایت با تنظیم روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت، فرایند آزمایش را با پخش مداوم فیلمی با رزولوشن HD آغاز می‌کند.

برخلاف آنچه تصور می‌کردیم، موتو زد ۲ فورس با باتری ۲۷۳۰ میلی‌آمپرساعتی خود در تمام تست‌ها عملکرد بسیار خوبی را به نمایش گذاشت و توانست انتظارات ما از یک پرچم‌دار را برآورده کند. پرچم‌دار موتورولا در استفاده‌های نیمه‌سنگین که مواردی همچون استریم موسیقی، پخش فیلم، وب‌گردی و انجام گاه‌گدار بازی‌ را در برمی‌گیرد، می‌تواند تا یک روز شما را همراهی کند و چنانچه اندکی از شدت کاربری خود بکاهیم، می‌توان انتظار داشت که موتو زد ۲ فورس با یک بار شارژ کامل، تا میانه‌های روز دوم نیز توان خدمت‌رسانی به کاربر را داشته باشد. شما می‌توانید در دو نمودار زیر وضعیت افت شارژ و افت تعداد فریم‌های پردازش‌شده حین اجرای تست باتری GFXBench Manhattan 3.1 را مشاهده کنید، در این تست، محتوای گرافیکی سنگینی ۳۰ بار به‌صورت متوالی روی گوشی رندر می‌شود.

به‌صورت پیش‌فرض موتو زد ۲ فورس از قابلیت شارژ بی‌سیم پشتیبانی نمی‌کند؛ اما در یکی از ماد‌های مخصوص این دستگاه، چنین قابلیتی در نظر گرفته شده است و اگر چنانچه به استفاده از فناوری شارژ وایرلس تمایل داشته باشید، باید برای خرید این ماد، مبلغ ۴۰ دلار را پرداخت کنید. شارژر همراه موتو زد ۲ فورس از فناوری شارژ سریع موتورولا موسوم به TurboPower بهره می‌برد، این فناوری امکان شارژ دستگاه با سه حالت توانی ۱۵ واتی (۵ ولت و ۳ آمپر)، ۱۴.۴ واتی (۹ ولت و ۱.۶ آمپر) و ۱۴.۴ واتی (۱۲ ولت و ۱.۲ آمپر) را فراهم می‌کند. شارژر موتو زد ۲ فورس با دو فناوری شارژ Quick Charge 2.0 کوالکام و USB Power Delivery سازگاری دارد و ظرف مدت ۳۰ دقیقه، باتری گوشی را ۶۰ درصد شارژ می‌کند.

سقوط بزرگانی چون موتورولا و نوکیا به وضوح به ما نشان داد که بازار گوشی‌های هوشمند توجهی به پیشینه‌ی و دستاوردهای سال‌های دور ندارد؛ بخش موبایل موتورولا پس از سال‌ها تلاطم، بار دیگر و در سال ۲۰۱۴ به سرپرستی لنوو امید خود را بازیافت؛ موتو زد ۲ فورس به‌عنوان پرچم‌دار سال ۲۰۱۷ با وجود وزن و ضخامت کم با بهترین‌های سال از نظر طراحی فاصله دارد؛  زبان طراحی نه چندان مدرن، حاشیه‌های اطراف نمایشگر، پشتیبانی از MotoMods و استفاده از پلاستیک سرفصل‌های بحث طراحی این گوشی محسوب می‌شوند. پنل اولد استفاده شده در موتو زد ۲ فورس روشنایی بالایی دارد اما در بحث حداقل روشنایی و دقت رنگ بی‌نقص عمل نمی‌کند. اسپیکر زد ۲ فورس با وجود استریو نبودن عملکرد قابل احترامی دارد و شفافیت و بلندی آن کاملا رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود.

رابط کاربری نزدیک به اندروید خالص موتو زد ۲ فورس را پسندیدیدم که این موضوع به خوبی در عملکرد سریع گوشی نیز تأثیرگذار بود. دوربین پرچمداران در سال‌های گذشته جهش بزرگی را به خود دیده است؛ دوربین دوگانه‌ی موتو زد ۲ فورس عملکردی رضایت‌بخش دارد اما باز هم نباید انتظار عملکردی مثل بهترین‌ها را از آن داشت. به لطف تراشه‌ی قدرتمند اسنپدراگون ۸۳۵ و ۶ گیگابایت حافظه‌ رم، موتو زد ۲ فورس عملکردی در حد نام یک پرچم‌دار دارد؛ رابط کاربری ساده و بهینه‌ی این گوشی نیز به تجربه‌ی کاربری بهتر کمک کرده است. باتری ۲۷۳۰ میلی‌آمپر ساعتی این گوشی ۵.۵ اینچی از تست‌های ما سربلند بیرون آمد و تا ۱.۵ روز ما را همراهی کرد؛ چیزی که بسیاری از گوشی‌های گران‌قیمت بازار از آن بی‌نصیب هستند.