بررسی موتورولا ریزر 2020

تقریباً ۱۵ سال پیش و زمانی‌که کاربرد گوشی‌های موبایل به برقراری تماس و ارسال پیام کوتاه محدود می‌شد، گوشی‌های تاشوی «ریزر» موتورولا جزو پرطرفدارترین گوشی‌های بازار محسوب می‌شدند. طراحی فوق‌العاده جذاب این گوشی‌ها به شکلی بود که برای پاسخ به تماس، کافی بود آن را با انگشت شستان باز و برای پایان‌دادن مکالمه ببندید. محبوبیت ریزر به‌قدری بود که حتی پایش به فیلم‌های سینمایی هالیوودی نیز باز شد. کم‌کم گوشی‌های ریزر به بخشی از سبک زندگی مردم تبدیل شدند؛ درست‌مثل فندک‌های زیپو که خیلی‌ها با اینکه سیگاری نیستند، صرفاً برای صدای جذاب باز و بسته کردنش می‌خریدند.

اولین مدل ریزر که سال ۲۰۰۴ میلادی معرفی شد، توانست به فروش ۱۳۰ میلیون دستگاه برسد که هنوز هم در بین همه گوشی‌های تاشو، رکوردی دست‌نیافتنی به‌حساب می‌آید. در سال‌های بعد، مدل‌های جدیدی از ریزر با پسوند‌های مختلفی وارد بازار شدند تا اینکه در سال ۲۰۰۷، مدل Razr2 به‌عنوان آخرین گوشی تاشوی سری ریزر عرضه شد؛ چراکه با تولد سیستم عامل اندروید، موتورولا طراحی تاشو را کنار گذاشت و مثل شرکت‌های دیگر به طراحی ساده برای سری ریزر روی آورد.

تماشا در یوتیوب | تماشا در IGTV

فروش ضعیف و ناتوانی در رقابت با برندهای پرفروش جهان مثل اپل، سامسونگ و شیائومی، موتورولا را وادار کرد که به سمت تولید گوشی‌های متفاوتی برود و چه ایده‌ای بهتر از زنده‌کردن پرفروش‌ترین گوشی تاریخ شرکت؟! در شرایطی که گوشی‌هایی با نمایشگر تاشدنی موضوع داغ دنیای فناوری بودند، موتورولا با تلفیق ایده‌ی نمایشگر تاشدنی و طراحی نسل اول ریزر یعنی V3، گوشی اندرویدی جدیدش را معرفی کرد. این گوشی که «موتورولا ریزر» (بدون هیچ پسوندی) نام داشت، اواخر سال ۲۰۱۹ میلادی معرفی و چند ماه بعد وارد بازار شد؛ البته فروش آن به بازار آمریکا و اپراتورهای خاصی محدود بود.

مثل تمام گوشی‌هایی که به نمایشگرهای تاشدنی مجهز شده‌اند، ریزر 2019 هم مشکلات زیادی داشت و همین موضوع موتورولا را مجبور کرد که در کمتر از چند ماه و در آخرین روزهای تابستان سال جاری، نسل جدید این گوشی را با نام موتورولا ریزر 2020 معرفی و وارد بازار کند؛ البته در برخی از کشورها دستگاه جدید با نام موتورولا ریزر 5G شناخته می‌شود. برخلاف مدل سال گذشته که فقط مخصوص اپراتورهای آمریکا بود، ریزر 2020 به‌صورت جهانی عرضه شد و همین موضوع کمک کرد تا بتوانیم میزبان آن در زومیت باشیم.

گوشی موتورولا ریزر 2020 از سوی شرکت هما تلکام برای بررسی دراختیار زومیت قرار گرفته است.

قطعاً مهم‌ترین بخش در بررسی ریزر 2020، طراحی آن محسوب می‌شود؛ چراکه اگر طراحی و ظاهر این گوشی را کنار بگذاریم، برتری خاصی در مقایسه با دیگر گوشی‌های هوشمند ندارد. ریزر 2020 هم مانند مدل سال گذشته، بر مبنای طراحی گوشی پرفروش، کلاسیک و نوستالژیک ریزر V3 موتورولا طراحی شده است.

وقتی‌که گوشی بسته باشد با دستگاهی فوق‌العاده کوچک، جمع‌وجور و باریک مواجه می‌شوید که تقریباً مربعی است و به‌راحتی در هر نوع جیبی، حتی جیب پیراهن هم جا می‌شود و ظاهر خیلی خاص و زیبایی هم دارد که در بین دیگر گوشی‌های هوشمند پیدا نمی‌شود. بد نیست بدانید که علاوه بر رنگ مشکی براق که برای بررسی دراختیار داشتیم، موتورولا ریزر 5G در دو رنگ دیگر نقره‌ای و مسی هم به‌فروش می‌رسد.

هر دو طرف ریزر 5G در حالت بسته از شیشه‌ی براق ساخته شده‌اند؛ شیشه‌ای که نه‌تنها اثرانگشت را به‌وضوح و با کیفیت زیادی نشان می‌دهد، بلکه فوق‌العاده هم لیز است. با توجه به قیمت خیلی زیاد ریزر 5G، باید با بیشترین وسواس از آن استفاده کنید. با اینکه شیشه‌های دو طرف گوشی از جنس شیشه‌های مقاوم گوریلا گلس ۵ هستند، فقط یک‌بار لیز خوردن آن کافی است که با چند ۱۰ میلیون تومان پولتان خداحافظی کنید.

روی گوشی نمایشگر کوچک ۲٫۷ اینچی با دقت ۸۰۰×۶۰۰ پیکسل تعبیه شده است که در‌مقایسه‌با مدل سال گذشته هیچ تغییری ندارد. این نمایشگر برخلاف نمایشگر داخلی که از پنل OLED پلاستیکی استفاده می‌کند، از OLED شیشه‌ای بهره می‌برد و به آسیب‌پذیری آن نیست؛ به‌خصوص که یک لایه شیشه‌ی گوریلا گلس نسل پنجم هم روی آن قرار دارد.

درست پایین نمایشگر دوم، تک دوربین اصلی ریزر 5G قرار دارد. دوربین دقیقاً زیر نمایشگر بیرونی است و اگر بخواهید در حالت بسته با گوشی کار کنید، به احتمال زیاد انگشتانتان مدام روی دوربین می‌رود و آن را لک می‌کند. در مورد دوربین در ادامه به‌طور مفصل توضیح خواهیم داد، ولی اگر عکس‌های ثبت‌شده با ریزر 5G تار شد، احتمال زیادی وجود دارد که لنز دوربینتان کثیف باشد.

وقتی می‌خواهید گوشی را باز کنید، قطعاً باید از دو دوستتان استفاده کنید. اگر تصور می‌کنید که مثل گوشی نوستالژی موتورولا ریزر V3 می‌توانید آن را یک دست باز کنید و پس از تماس آن را با صدای دل‌نشینی محکم ببندید، باید ناامیدتان کنیم. باز کردن گوشی با یک دست تقریباً غیرممکن است مگر اینکه ناخن دستتان را وسط آن قرار دهید که این مورد را هم اصلاً پیشنهاد نمی‌کنیم؛ چراکه نمایشگر ریزر 5G هم مثل سایر گوشی‌های تاشدنی از روکشی پلاستیکی دارد و به‌راحتی با ناخن خط می‌افتد و شاید صدمه ببیند.

عملکرد لولاهای فلزی ریزر 5G در‌مقایسه‌با مدل سال گذشته بهبود خاصی تجربه نمی‌کند. انتظار داشتیم که مثل تغییری که سامسونگ در سری زد فولد ایجاد کرد، موتورولا هم بتواند نسل جدید گوشی تاشدنی خودش را با لولای بهتر، باکیفیت‌تر و بهینه‌تری ارائه کند. وقتی گوشی را باز و بسته می‌کنید، صدای ناخوشایندی از لولاها مثل صدای کشیده شدن لاستیک شنیده می‌شود که احساس ناامنی نگران‌کننده‌ای را انتقال می‌دهد؛ گویی که باید انتظار صدمه دیدن نمایشگر را داشته باشید.

مورد بعدی اینکه برخلاف گوشی‌های تاشدنی رقیب مثل گلکسی زد فلیپ و زد فولد ۲، لولاهای موتورولا ریزر 5G اجازه باز نگه‌داشتن گوشی در زوایای مختلف را نمی‌دهند؛ یعنی یا باید به‌صورت کاملاً بسته از گوشی استفاده کنید یا به‌صورت کاملاً باز. به‌علاوه برای باز کردن گوشی باید فشار بیشتری را در مقایسه با گوشی‌های سامسونگ وارد کنید تا گوشی باز شود.

وقتی گوشی را باز می‌کنید، با نمایشگری تاشدنی و OLED از جنس پلاستیک مواجه می‌شوید که بی‌نهایت آسیب‌پذیر است و باید با حداکثر دقت از آن استفاده کنید؛ حتی وارد ساختن فشار به نمایشگر هم می‌تواند باعث خراب شدن آن شود. بالای نمایشگر، بریدگی نسبتاً بزرگی قرار دارد که دوربین سلفی، بلندگوی مکالمه و حسگرهای مجاورت و روشنایی روی آن تعبیه شده‌اند.

سازوکار باز یا بسته‌شدن ریزر 5G جای زیادی برای بهبود دارد. برای نمونه، وقتی می‌خواهید گوشی را ببندید، نمایشگر کمی از بدنه بلند می‌شود. موردی که در درازمدت می‌تواند به محلی برای تجمع گردوغبار تبدیل شود. به‌علاوه حین بستن گوشی، نمایشگر کمی به پایین حرکت می‌کند که این موضوع هم کمی در ذوق می‌زند و از سوی دیگر براحتمال ورود گرد و غبار به داخل گوشی می‌افزاید.

ریزر 5G سازوکار روان و درستی برای سوییچ کردن بین نمایشگر بیرونی و داخلی ندارد. هنگام بستن گوشی، زمانی‌که گوشی کمتر از ۹۰ درجه باز باشد، نمایشگر داخلی خاموش شده و نمایشگر بیرونی روشن می‌شود؛ درحالی‌که در چنین وضعیتی، نمایشگر بیرونی کاربردی ندارد. یکی آزاردهنده‌ترین و بزرگ‌ترین ضعف‌های موتورولا ریزر 5G را می‌توانیم نمایشگر پلاستیکی داخلی آن بدانیم. در مورد کیفیت و بررسی مشخصات فنی آن در ادامه سخن می‌گوییم، ولی در مورد طراحی صفحه، از نظر ما بزرگ‌ترین ایراد، سطح ناهموار نمایشگر است.

در وسط نمایشگر دو تاخوردگی اصلی قرار دارد که محل تا شدن ریزر 5G را نشان می‌دهد؛ اما این تاخوردگی‌ها به تمیزی تاخوردگی‌های گلکسی زد فولد ۲ سامسونگ طراحی نیستند و کاملاً به‌چشم می‌آیند؛ به‌خصوص وقتی دستتان را روی نمایشگر بکشید، برجستگی‌های مربوط به تاخوردگی‌ها را کاملاً احساس می‌کنید. در چند روزی که از این گوشی برای بررسی استفاده کردیم، متوجه شدیم که وضعیت این تاخوردگی‌ها بدتر می‌شوند و حتی برجستگی‌های جدیدی روی نمایشگر گوشی نمایان شدند.

موتورولا می‌گوید ریزر 5G می‌تواند ۲۰۰ هزار بار باز و بسته شود. به‌طور متوسط هر شخص گوشی خود را روزی ۱۰۰ بار چک می‌کند؛ بنابراین طبق ادعای موتورولا، عمر مفید ریزر 5G بیش از ۵ سال خواهد بود؛ اما در همین مدت کوتاهی که از ریزر 5G استفاده کردیم، می‌توانیم بگوییم که عمر مفید گوشی به‌مراتب کمتر از چیزی است که موتورولا ادعا می‌کند. اگر قرار باشد روزی ۱۰۰ بار موتورولا ریزر 5G را باز و بسته کنید، به نظر نمی‌رسد که یک سال هم دوام بیاورد.

نمایشگر را که کنار بگذاریم باید به درگاه‌ها، کلیدها و حسگرهای ریزر 5G اشاره کنیم. پیش از همه به حسگر تشخیص اثرانگشت دستگاه اشاره می‌کنیم که پشت دستگاه و روی لوگوی موتورولا قرار دارد. در حالتی که گوشی بسته باشد، حسگر جای خوبی دارد و به‌راحتی می‌توانید آن را فشار دهید؛ اما هنگامی‌که دستگاه باز باشد، حسگر پایین‌تر از جای استاندارد قرار می‌گیرد و لمس کردن آن براحتمال لیز خوردن گوشی می‌افزاید؛ بنابراین پیشنهاد می‌کنیم که تا جای ممکن از قابلیت تشخیص چهره دستگاه استفاده کنید؛ چراکه کاربردی‌تر از حسگر اثرانگشت گوشی است و با هر دو دوربین اصلی و سلفی هم کار می‌کند.

به‌جز درگاه USB که مثل اکثر گوشی‌ها در پایین ریزر 5G قرار دارد، شکاف سیم‌کارت هم روی همین لبه قرار گرفته است. ریزر 5G همان‌طور که نامش هم نشان می‌دهد، از اینترنت نسل پنجم پشتیبانی می‌کند. مدل ۲۰۱۹ ریزر فقط از سیم‌کارت‌های eSIM پشتیبانی می‌کرد؛ بنابراین فقط توسط تعداد محدودی اپراتور در آمریکا عرضه شد، ولی ریزر 5G از سیم‌کارت‌های معمولی هم پشتیبانی می‌کند. لغت «هم» را آوردیم چراکه ریزر 5G می‌تواند هم‌زمان یک سیم‌کارت معمولی و یک eSIM داشته باشد که مورد دوم کاربردی در ایران ندارد.

مورد آخر که می‌خواهیم به آن اشاره کنیم، کلید پاور گوشی است که بالای لبه سمت چپ دستگاه قرار دارد. هنگامی‌که گوشی بسته باشد،‌ کلید پاور در جای مناسبی قرار می‌گیرد، ولی مثل حسگر اثرانگشت، کلید پاور هم جایگاه خوبی در حالت باز ندارد. به‌علاوه خود کلید پاور و کلیدهای کم‌وزیاد کردن صدا، بسیار باریک هستند و فشردن آن‌ها چندان خوشایند نیست.

با برداشته شدن برخی موانع فنی،‌ رفته‌رفته شاهد حضور پررنگ‌تر گوشی‌هایی با نمایشگر تاشو هستیم؛ این محصولات فعلاً قیمت بالاتری نسبت به نمونه‌های معمولی دارند. موتورولا ریزر 5G از نظر ابعاد نمایشگر، رزولوشن و نوع پنل‌ها همانند نسل گذشته است و تفاوت خاصی روی کاغذ با ریزر ۲۰۱۹ به چشم نمی‌خورد. ظاهر نمایشگر به واسطه فرم انحنادار بالای آن با آنچه پیش‌تر دیده‌اید، تفاوت دارد و از نسبت غیر معمول و بسیار کشیده‌ی ۲۲:۹ نیز بهره می‌برد.

همانند دیگر گوشی‌های تاشوی بازار، پوشش روی نمایشگر از جنس پلاستیک بوده و تفاوت سوایپ روی آن با نمونه‌های شیشه‌ای کاملاً محسوس است؛ در محل لولا (که نمایشگر از آنجا خم می‌شود) در هنگام باز بودن گوشی شاهد اعواج اندکی در تصویر هستیم.

نمایشگر اصلی و ۶٫۲ اینچی ریزر جدید از نوع P-OLED است و رزولوشن ۲۱۴۲×۸۷۶ پیکسل را ارائه می‌کند؛ نمایشگرهای P-OLED برخلاف نمونه‌های عادی از زیرلایه پلاستیکی به‌جای شیشه استفاده می‌کنند و از این نظر گزینه‌ی ساده‌تری برای نمایشگرهای تاشو محسوب می‌شوند. نمایشگر دوم و ۲٫۷ اینچی گوشی با نسبت تصویر ۳:۴ و رزولوشن ۶۰۰×۸۰۰ پیکسل تنها بخش کوچکی از نیازهای کاربر را برطرف می‌کند.

متأسفانه از نرخ نوسازی بالا و پشتیبانی استانداردهای HDR در ریزر 5G خبری نیست. پیش‌تر در برخی نمونه‌های تاشو مشکل روشنایی کم‌ را شاهد بوده‌ایم و در نگاه اول به ریزر 5G نیز تفاوت آن با اولدهای مرسوم از نظر روشنایی محسوس است. بیشترین روشنایی نمایشگر در زمان استفاده از الگوی ۵۰ درصد سفید (در پایین نمایشگر) به ۵۶۸ نیت رسید؛ با الگوی ۱۰۰ درصد هم بیشینه روشنایی ۵۲۱ ثبت شد؛ اما نکته‌ی جالب، کمتر بودن ۵۰ نیتی روشنایی در محل تاشدن نمایشگر بود. رنگ مشکی تا دو رقم اعشار، روشنایی قابل اندازه‌گیری تولید نکرد؛ از این رو کنتراست بی‌نهایت برای نمایشگر P-OLED دور از انتظار نیست.

متأسفانه با فعال‌سازی تنظیم خودکار روشنایی، تغییری در بیشینه‌ی آن ایجاد نمی‌شود. روشنایی حداکثر گوشی تقریباً نصف پرچمداران بازار با نمایشگرهای OLED معمولی است؛ کره‌ای‌ها در زد فولد ۲ به خوبی نقص روشنایی اندک را حل کردند از این رو امیدوار بودیم موتورولا نیز در نسل جدید ریزر چاره‌ای برای آن اندیشیده باشد. روشنایی حداقل نمایشگر نیز ۴٫۷ نیت اندازه‌گیری شد که اندکی بالاتر از رقبا ارزیابی می‌شود. در بین نمایشگرهای OLED که در چند سال اخیر بررسی کردیم می‌توان ریزر را در نیمه‌ی پایینی جدول از نظر خوانایی در فضای باز قرار داد.

نمایشگر OLED بیرونی و کوچک‌تر دستگاه در آزمایش ما روشنایی ۶۰۲ نیت را ثبت کرد و از خوانایی در زیر نور خورشید یک پله بالاتر از نمایشگر اصلی قرار گرفت. تغییر روشنایی یکی از نمایشگرها به تغییر در دیگری منجر می‌شود؛ ولی برای نمایشگر بیرونی تنظیم خاصی جز روشنایی دردسترس نیست. در بحث رنگ‌ها سه گزینه‌ی زیر در تنظیمات نمایشگر اصلی به چشم می‌خورند:

• Natural: منطبق بر sRGB با کم‌ترین خطا
• Boosted: منطبق بر sRGB با کمی اغراق در رنگ‌ها
• Saturated: منطبق بر فضای رنگ گسترده P3 (پوشش ۹۹.۵ درصدی) با رنگ‌های زنده‌تر

حالت پیش‌فرض Saturated از نظر تعادل سفید یا وایت ‌بالانس به سردی (دمای ۷۸۰۰ کلوین) می‌گراید؛ اما زنده‌ترین رنگ‌ها در بین سه حالت را ارائه می‌کند. خطای میانگین ۴٫۳ برای این حالت قابل قبول و مناسب ارزیابی می‌شود. حالت Natural با ثبت خطای میانگین ۱٫۴ نشان داد که موتورولا به مسئله کالیبره کردن نمایشگر بی‌توجه نبوده است. استفاده از حالت Boosted توصیه نمی‌شود؛ زیرا نه رنگ‌های چندان زنده‌ای ارائه می‌کند (از نظر وایت بالانس نیز وضعیت مناسبی ندارد) و نه دقیق‌ترین حالت نمایش رنگ را در بین سه حالت دارد.

یکی از بارزترین ویژگی‌های بخش نرم‌افزاری ریزر 5G، به نمایشگر بیرونی بازمی‌گردد. این نمایشگر برخلاف ابعاد کوچکش، کاربردهای زیادی دارد و احتمالاً در اکثر موارد، نیازی به باز کردن گوشی نخواهید داشت. موتورولا رابط کاربری مخصوصی را برای نمایشگر کوچک ریزر 5G در نظر گرفته است تا از ابعاد کوچک آن بیشترین استفاده را ببرد. تمام اعلان‌ها در نمایشگر دوم نشان داده می‌شود؛ بنابراین بدون باز کردن گوشی می‌توانید پیغام‌های جدید را بخوانید، تماس‌ها را پاسخ دهید، ایمیل چک کنید و حتی در یوتیوب ویدئو تماشا کنید.

در رابط کاربری نمایشگر بیرونی، اپلیکیشن‌های کمی به‌صورت پیش‌فرض در فهرست اپلیکیشن‌ها قرار دارد. این اپ‌ها برای اجرا روی نمایشگر کوچک ۲٫۷ اینچی بهینه شده‌اند؛ البته می‌توانید اپ‌های دیگری را هم به فهرست اپلیکیشن‌ها اضافه کنید، ولی هیچ تضمینی وجود ندارد که به‌درستی روی نمایشگر کوچک اجرا شوند. مورد بعد اینکه، ارتباط یکپارچه‌ای بین دو نمایشگر بیرونی و داخلی وجود دارد؛ برای نمونه اگر در حال تماشای ویدیوی یوتیوب با نمایشگر کوچک بیرونی باشید، با باز کردن گوشی، ادامه ویدئو روی نمایشگر بزرگ ۶٫۷ اینچی پخش خواهد شد؛ البته یکپارچگی در همه اپلیکیشن‌ها به درستی کار نمی‌کند.

همان‌طور که در بررسی موتورولا اج پلاس هم گفتیم، موتورولا جزو معدود شرکت‌هایی محسوب می‌شود که شخصی‌سازی و تغییر خاصی در رابط کاربری اندروید ایجاد نمی‌کند. رابط کاربری موتورولا که My UX نام دارد، به جز یک سری تغییرات جزئی مثل اضافه کردن دستورهای حرکتی و تعداد محدودی اپلیکیشن و ویجت، تفاوت دیگری با رابط کاربری اندروید خالص ندارد. برای نمونه می‌توانیم به اپلیکیشن Moto Game اشاره کنیم که برای تنظیم عملکرد و اعلان‌های گوشی هنگام بازی کردن استفاده می‌شود؛ البته بعید است که کسی گوشی تاشدنی ۱۴۰۰ دلاری ریزر 2020 را برای بازی کردن بخرد.

نزدیک بودن رابط کاربری ریزر 2020 به اندروید خالص به موتورولا کمک می‌کند تا بتواند به‌روزرسانی‌های اندروید را سریع‌تر برای این گوشی منتشر کند. این گوشی به‌صورت پیش‌فرض از اندروید ۱۰ بهره می‌برد و موتورولا هم وعده داده که حداقل دو به‌روزرسانی اصلی اندروید را دریافت خواهد کرد؛ یعنی هر دو نسخه‌ی اندروید ۱۱ و اندروید ۱۲ برای ریزر 2020 منتشر خواهد شد. خوشبختانه موتورولا سابقه خوبی در ارائه به‌روزرسانی برای گوشی‌های خود دارد.

به‌نظر می‌رسد مکانیزم تاشدن عمودی فضای کافی برای استفاده از دوربین‌های توانمند یا باتری‌های حجیم را دراختیار طراحان قرار نمی‌دهد؛ چراکه ریزر در نسل دوم خود نیز عملکرد درخشانی و ویژگی‌های چشم‌گیری در زمینه‌ی دوربین ارائه نمی‌دهد. ریزر 2020 از دوربین تکی با وضوح ۴۸ مگاپیکسل استفاده می‌کند و برای ثبت عکس‌های سلفی نیز به دوربین تکی ۲۰ مگاپیکسلی اتکا دارد.

دوربین پشتی ریزر از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی و 1/2.0 اینچی با پیکسل‌های ۰٫۸ میکرومتری بهره می‌گیرد و از سیستم فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF) پشتیبانی می‌کند. این حسگر در پس لنز واید معادل ۲۶ میلی‌متر با با f/1.7 قرار دارد و برای کاهش اثرات لرزش دست، از سیستم لرزش‌گیر اپتیکال OIS استفاده می‌کند.

مانند تمام حسگرهای چند ده مگاپیکسلی موجود در بازار، ماژول ۴۸ مگاپیکسلی ریزر 2020 نیز از فیلتر رنگی Quad-Bayer برای تجمیع داده‌های هر ۴ پیکسل مجاور برای دستیابی به تصاویر ۱۲ مگاپیکسلی با پیکسل‌های بزرگ‌ترِ ۱٫۶ میکرومتری استفاده می‌کند. این کار با هدف جذب نور بیشتر در محیط‌های تاریک و کاهش اتکا به نوردهی‌های طولانی‌تر انجام می‌شود.

عکس‌های دوربین پشتی در طول روز رنگ‌های باطراوت و جزئیات رضایت‌بخشی دارند؛ اما عملکرد دستگاه در زمینه‌ی گستره‌ی دینامیکی چندان پایدار نیست. گاهی سایه‌روشن تصویر به‌خوبی مدیریت می‌شود و گاهی جزئیات تصویر در بخش‌های روشن به‌صورت کامل از دست می‌رود. نرم‌افزار دوربین حالت Night Vision را نیز عکاسی بهتر در محیط‌های تاریک ارائه می‌دهد؛ اما عکس‌های خروجی چندان چشم‌گیر نیستند و به‌زردی گرایش دارند؛ فراموش نکنیم که با دستگاه ۵۰ میلیون تومانی طرف هستیم!

ریزر 2020 امکان عکاسی پرتره با افکت بوکه را نیز دارد؛ اما عملکرد آن در تشخیص سوژه و تفکیک آن از پس‌زمینه مناسب نیست. گوشی حتی گاهی وجود سوژه‌ را نیز کاملاً انکار می‌کند!

مکانیزم تاشدنی ریزر 2020 و نمایشگر دوم آن به کاربر اجازه می‌دهد تا با هر دو دوربین پشتی و جلو امکان گرفتن عکس‌های سلفی را داشته باشد. دوربین سلفی ۲۰ مگاپیکسلی ریزر ۲۰۲۰ در پس لنز F/2.2 قرار دارد و براثر استفاده از فیلتر رنگی Quad-Bayer عکس‌های ۵ مگاپیکسلی می‌گیرد. از سوی دیگر، دوربین عکس‌های سلفی دوربین اصلی نیز به وضوح ۹ مگاپیکسل Downscale می‌شوند.

عکس‌های دوربین سلفی در روشنایی روز جزئیات مناسبی دارند؛ اما گستره‌ی دینامیکی آن‌ها بسیار محدود است؛ در نقطه‌ی مقابل، دوربین اصلی عکس‌های سلفی رضایت‌بخش‌تر با جزئیات بیشتر و کنترل بهتر نوردهی می‌گیرد.

عکس‌های سلفی ثبت‌شده با دوربین اصلی

عکس‌های سلفی ثبت‌شده با دوربین سلفی

گوشی تاشدنی موتورولا امکان فیلم‌برداری 4K تا سقف ۳۰ فریم‌برثانیه با دوربین اصلی و فیلم‌برداری 1080p تا سقف ۶۰ فریم‌برثانیه با دوربین سلفی را فراهم می‌کند؛ اما خروجی آن چندان چشم‌گیر نیست.

برخلاف سامسونگ که گوشی تاشدنی زد فلیپ را با تراشه‌ی پرچم‌دار اسنپدراگون ۸۶۵ پلاس به‌فروش می‌رساند، موتورولا محصول گران‌قیمتش را با تراشه‌ی میان‌رده‌ی اسنپدراگون ۷۶۵ نسخه‌ی 5G تولید می‌کند. این تراشه‌ی ۷ نانومتری، هسته‌های قدرتمند پرچم‌دار را با فرکانسی کم‌تر به‌عنوان CPU‌ استفاده می‌کند و به‌لطف پردازنده‌ی گرافیکی Adreno 620 درمقایسه‌با اسنپدراگون ۷۳۰ بالغ‌بر ۳۸ درصد بهبود عملکرد گرافیکی به‌ارمغان می‌آورد.

پردازنده‌ی مرکزی (CPU) از یک هسته‌ی ۲٫۴ گیگاهرتزی Kryo 475 Prime مبتنی‌بر Cortex-A76، یک هسته‌ی ۲٫۲ گیگاهرتزی Kryo 475 Gold مبتنی‌بر Cortex-A76 و ۶ هسته‌ی ۱٫۸ گیگاهرتزی Kryo 475 Silver مبتنی‌بر Cortex-A55 در قالب ۳ کلاستر قدرتمند، میانی و کم‌مصرف استفاده می‌کند. از سوی دیگر ماژول Hexagon 696 وظیفه‌ی پردازنده‌ی سیگنال تصویر (DSP) را برعهده دارد. ترکیب CPU و GPU و DSP در تراشه‌ی میان‌رده‌ی کوالکام می‌تواند بالغ‌بر ۵٫۴ تریلیون عملیات‌برثانیه انجام دهد.

موتورولا گوشی هوشمند ریزر 2020 را تنها در یک نسخه با ۸ گیگابایت رم LPDDR4x و ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی بدون امکان ارتقا حافظه به‌فروش می‌رسد. ما تصور می‌کنیم چنین ظرفیتی برای بسیاری از کاربران کاملاً کافی خواهد بود، از سوی دیگر رم ۸ گیگابایتی نیز تجربه‌ی چندوظیفگی بسیار خوبی را به‌ارمغان خواهد آورد.

حال بیایید به‌کمک بنچمارک‌ها، توان پردازشی خام موتورلا ریزر 2020 را مورد ارزیابی قرار دهیم. زومیت در بررسی‌های گوشی از بنچمارک‌های AnTutu و PCMark برای سنجش کارایی کلی، Speedometer 2.0 برای عملکرد مرورگر، 3DMark برای عملکرد GPU، بنچمارک Geek‌‌‌Bench برای عملکرد CPU و GFXBench برای شبیه‌سازی اجرای بازی‌های 1440p و 1080p استفاده می‌کند.

با نگاهی به عملکرد تراشه‌ی Snapdragon 765G در بنچمارک‌های آف‌اسکرین (تأثیرناپذیر از وضوح نمایشگر) GFXBench و بنچمارک‌های دیگری که توان پردازشی خام دستگاه‌ها را می‌سنجند، کاملاً واضح است که این تراشه به‌خودی خود یارای رقابت با نمونه‌های توانمندی همچون +Snapdragon 865 یا A14 Bionic را ندارد؛ اما به‌لطف وضوح کمتر نمایشگر، ریزر ۲۰۲۰ ضعف خود را در بازی‌ها جبران می‌کند. به‌عنوان مثال گوشی تاشدنی موتورولا با ۵۰ درصد پیکسل کمتر درمقایسه‌با گلکسی زد فولد ۲، در تست‌های آن‌اسکرین (تأثیرپذیر از وضوح نمایشگر) GFXBench عملکرد بسیار نزدیکی به دستگاه تاشدنی سامسونگ دارد.

صرف‌نظر از اعداد و ارقام، ریزر ۲۰۲۰ به‌لطف نرم‌افزار بهینه‌اش، در تمامی کاربری‌های روزمره، عملکردی هم‌سطح با دستگاه‌های پرچم‌دار ارائه می‌دهد، این موضوع را از امتیاز PCMark نزدیک گوشی به محصولاتی همچون گلکسی S20 یا شیائومی می ۱۰ نیز می‌توان متوجه شد. ریزر ۲۰۲۰ در اجرای بازی‌هایی همچون Call of Duty Mobile نیز عملکرد مطلوبی دارد.

محدودیت‌های مکانیزم تاشدنی عمودی مهندسان موتورولا را به استفاده از باتری نسبتاً کم‌حجم ۲۸۰۰ میلی‌آمپرساعتی ناگزیر کرده‌اند. موتورولا می‌گوید چنین ظرفیتی، کاربر ریزر 2020 را تا ۲۴ ساعت از شارژ مجدد بی‌نیاز خواهد کرد؛ اما مدعی است که درصورت نیاز، شارژر ۱۸ واتی TurboPower همراه گوشی «انرژی کافی برای چندین ساعت را ظرف چند دقیقه» فراهم می‌کند. صرف‌نظر از شعار تبلیغاتی موتورولا، شارژ کامل باتری ریزر ۲۰۲۰ با شارژ پیش‌فرض دستگاه به بیش از ۱۰۰ دقیقه زمان نیاز دارد.

با تنظیم روشنایی نمایشگر روی ۲۰۰ نیت، قطع تمام اتصالات بی‌سیم (حالت پرواز) و صدای اسپیکر، سراغ آزمون پخش ویدئوی معیار زومیت با وضوح HD می‌رویم. در آزمون پخش ویدئو، ریزر ۲۰۲۰ به‌مدت ۱۴ ساعت و ۴۳ دقیقه دوام می‌آورد که نتیجه‌ی رضایت‌بخشی است؛ اما دستگاه با این نتیجه در جمع بهترین‌های بازار قرار نمی‌گیرد.

بنچمارک PCMark با شبیه‌سازی کاربری‌های روزمره نظیر وب‌گردی، ویرایش عکس و متن، مدت‌زمان روشن‌ماندن نمایشگر را در روشنایی ۲۰۰ نیت می‌سنجد. این بنچمارک نشان می‌دهد که چنانچه روزانه ۵ ساعت از ریزر 2020 استفاده‌ی عادی داشته باشید، باید ظهر روز بعد، گوشی را به شارژ متصل کنید!

موتورولا با تولید ریزر 2020، پیشرفت‌های زیادی در مقایسه با مدل سال قبل ایجاد کرده که مهم‌ترین آن‌ها، عرضه‌ی جهانی این گوشی است. برخلاف مدل سال قبل که به تعدادی از اپراتورهای آمریکا محدود بود، ریزر 2020 یا همان ریزر 5G در سراسر جهان به فروش می‌رسد. با وجود تمام بهبودها، هنوز ریزر 2020 نمی‌تواند برچسب قیمتی ۱۴۰۰ دلاری خود را توجیه کند. گوشی تاشدنی موتورولا نزدیک‌ترین تجربه را به مدل کلاسیک ریزر V3 ارائه می‌دهد، ولی هنوز ایرادهای زیادی دارد و نمی‌توانیم آن را گوشی کاربردی و بهینه‌ای بدانیم.

مهم‌ترین ایراد ریزر 2020 به لولای آن مربوط می‌شود. لولای این گوشی با هر بار بازوبسته کردن، صدایی تولید می‌کند که حس ضعیف و شکننده بودن گوشی را به شما انتقال می‌دهد. به‌علاوه اگر بخواهید گوشی را مثل مدل کلاسیک ریزر V3، با یک دست باز کنید، باید ناخن دستتان را به نمایشگر فشار دهید که این موضوع در کوتاه‌مدت به خراب شدن نمایشگر منجر می‌شود.

وقتی قرار است ۱۴۰۰ دلار برای خرید یک گوشی هزینه کنیم، باید از بهترین و سریع‌ترین سخت‌افزار در کنار نمایشگری عالی با نرخ نوسازی زیاد و از همه مهم‌تر، دوربینی کارآمد استفاده کند. مواردی که هیچ‌کدام را نمی‌توانید در قلب ریزر 2020 پیدا کنید.

اگر می‌خواهید حس نوستالژی گوشی ریزر V3 را در قالب یک گوشی هوشمند امروزی تجربه کنید، ریزر 2020 یا همان ریزر 5G بهترین و به‌عبارتی تنها انتخابتان خواهد بود؛ ولی اگر به‌دنبال بهترین گوشی با نمایشگر تاشدنی می‌گردید یا علاقه ویژه‌ای به برند موتورولا دارید، انتخاب‌های به مراتب بهتری از ریزر 2020 وجود دارد.