بررسی پوکو F3 [با بررسی ویدئویی]

پوکو F3، سومین گوشی رده‌بالا از سری F شرکت پوکو پس از مدل‌های F1 و F2 Pro محسوب می‌شود؛ شرکتی که تا مدتی پیش، یکی از زیر برندهای شیائومی بود؛ ولی حالا دیگر به‌صورت مستقل فعالیت می‌کند و به‌اصطلاح «آقای خودش، نوکر خودش» است. اولین گوشی با برند پوکو، Pocophone F1 نام داشت و به‌قدری موفق بود که پس از آن، پوکو به‌عنوانی برندی مستقل به تولید گوشی‌های هوشمند پرداخت.

مقاله‌ی پیش‌رو در تاریخ ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ با افزودن بررسی ویدئویی پوکو F3 به‌روز شد.

سال گذشته، پوکو از F2 Pro به‌عنوان جانشین گوشی هوشمند Pocophone F1 با تراشه اسنپ دراگون 865 رونمایی کرد و با اینکه نتوانست به خوبی F1 بدرخشد، ولی بازهم به وعده‌اش عمل کرد و عملکردی مشابه گوشی‌های پرچم‌دار را با قیمتی کمتر ارائه داد.

دو سال پس از معرفی اولین پوکو، میزبان پوکو F3 در زومیت هستیم؛ گوشی جذابی که به نظر می‌رسد بیش از مدل سال گذشته به اولین پوکو شباهت دارد. در حال حاضر با قیمتی حدود ۹٫۵ میلیون تومان می‌توانید پوکو F3 را در بازار ایران تهیه کنید. با این قیمت، صاحب گوشی هوشمندی می‌شوید که از تراشه‌ی اسنپ دراگون ۸۷۰، نمایشگر ۱۲۰ هرتزی OLED، بلندگوهای استریو و پشتیبانی از شبکه 5G بهره می‌برد؛ بنابراین از نظر قدرت پردازشی، می‌تواند با گوشی‌هایی با دو برابر قیمتش رقابت کند. درست مثل F1، پوکو برای اینکه بتواند محصولی با چنین تراشه‌ی قدرتمند و قیمت مناسبی وارد بازار کند، به‌ناچار یک سری موارد مثل عملکرد دوربین و کیفیت ساخت را تعدیل کرده است.

اما اینکه «آیا پوکو F3 تجربه‌ی کلی خوبی را ارائه می‌دهد؟» یا «آیا می‌توانیم این گوشی را جانشین شایسته‌ای برای F1 بدانیم؟»، سوالاتی است که می‌خواهیم در بررسی پوکو F3 به آن پاسخ دهیم.

تماشا در یوتیوب

پوکو F3، گوشی سنگین و بزرگی محسوب می‌شود و بعید است که بتوانید با یک دست با آن کار کنید؛ مگر اینکه دست‌های بزرگ و قدرتمندی داشته باشید؛ البته در مقایسه با دیگر گوشی‌های پوکو، مثل پوکو X3 و پوکو X3 پرو به‌مراتب وزن کمتری دارد. این گوشی در سه رنگ «سیاهی شب»، «سفید قطب شمال» و «آبی اقیانوس عمیق» به‌فروش می‌رسد که درواقع نام‌هایی تجاری برای رنگ‌های مشکی، سفید و آبی هستند. همان‌طور که در عکس‌ها می‌بینید، ما رنگ آبی را برای بررسی دراختیار داشتیم.

برخلاف پوکو X3 پرو که به‌تازگی بررسی کردیم، پوکو F3 طراحی کارآمد و بهینه‌ای دارد. در حقیقت، طراحان پوکو برای طراحی F3 تا حد زیادی از گوشی‌های جدید شیائومی مثل سری می 11 الهام گرفته‌اند. اگر نگاهی به پشت گوشی بیندازید، دیگر از آن برجستگی زمخت دوربین‌ها خبری نیست و به‌جز رنگ آبی، لوگوی POCO هم با بزرگ‌ترین فونت ممکن روی قاب پشتی چاپ نشده است. تأکید می‌کنیم، به‌جز رنگ آبی! متأسفانه قاب پشتی در رنگ آبی همچنان از لوگوی Poco با بزرگ‌ترین فونت ممکن میزبانی می‌کند؛ بنابراین همین ابتدای کار بگوییم که اگر قصد خرید پوکو F3 را دارید، پیشنهاد می‌کنیم که سراغ رنگ مشکی یا سفید بروید.

جلوی گوشی، نمایشگری ۶٫۶۷ اینچی قرار دارد که این روزها به سایزی استاندارد برای نمایشگر گوشی‌های میان‌رده تبدیل شده است. اگر لبه‌ی پایینی را در نظر نگیریم، لبه‌های اطراف نمایشگر را باریک ارزیابی می‌کنیم. بخش زیادی از فضای جلوی گوشی (بیش از ۸۵ درصد) دراختیار نمایشگر قرار دارد. نمایشگر پوکو F3 هم درست مثل پشت گوشی، پوششی از جنس گوریلا گلس ۵ دارد که در بالای آن، حفره‌ای برای دوربین سلفی به‌چشم می‌خورد.

دو بخش شیشه‌ای پشت و جلوی گوشی توسط بدنه‌ای پلاستیکی به هم متصل شده‌اند. با اینکه این اسکلت پلاستیکی، به‌طور مشخص کیفیت کمتری از بدنه‌ی فلزی گوشی‌های گران‌قیمت دارد، ولی حداقل در بین گوشی‌های پلاستیکی، جزو معدود موارد باکیفیت محسوب می‌شود.

لبه‌ی سمت چپ هیچ دکمه یا درگاهی ندارد و روی لبه‌ی سمت راست دکمه‌های پاور و کم‌وزیاد کردن صدا قرار دارد. مثل سایر گوشی‌های اخیر پوکو و شیائومی، کلید پاور نقش حسگر تشخیص اثرانگشت را هم بازی می‌کند. در مدت چند روزی که پوکو F3 را برای بررسی دراختیار داشتیم، کوچک‌ترین مکث یا مشکلی هنگام استفاده از این حسگر ندیدیم؛ اثر انگشت با دقت و سرعت زیادی شناسایی و قفل گوشی هم در کسری از ثانیه باز می‌شود.

روی لبه‌ی بالایی دو دریچه وجود دارد که زیر یکی، بلندگوی دوم و زیر دیگری، میکروفون دوم و فرستنده‌ی مادون‌قرمز قرار دارد. فرستنده‌ی مادون قرمز، اجازه می‌دهد که از پوکو F3 به‌عنوان کنترل از راه دور برای کنترل دستگاه‌هایی مثل تلویزیون، سینمای خانگی، سیستم‌های صوتی و حتی سیستم‌های تهویه هوا استفاده کنید. عملکرد حسگر هم دقیق و سریع‌تر است؛ ولی برد کوتاهی دارد و باید نزدیک تلویزیون یا سینمای خانگی باشید.

آن سوی گوشی و روی لبه‌ی پایینی، بلندگوی اصلی در کنار شکاف سیم‌کارت و درگاه USB نوع C قرار دارد. شکاف سیم‌کارت فقط فضای نگه‌داری دو سیم‌کارت نانو را دارد و متأسفانه خبری از درگاه کارت حافظه نیست؛ البته نبود درگاه کارت حافظه تنها بخشی نبود که ناامیدمان کرد؛ اگر خوب لبه‌های اطراف را نگاه کنید، متوجه نبود خروجی ۳٫۵ میلی‌متری صدا یا همان جک هدفون هم خواهید شد. خوشبختانه داخل جعبه گوشی، مبدلی برای تبدیل USB نوع C به ۳٫۵ میلی‌متری وجود دارد.

پوکو F3 چراغ LED برای نشان دادن پیام‌های جدید و تماس‌های ازدست‌رفته ندارد؛ البته برای جبران این مورد، نمایشگر اولد پوکو F3 قابلیت «نمایشگر همیشه روشن» یا همان Always-On را دارد و با یک‌بار لمس کردن نمایشگر، می‌توانید پیغام‌های جدید یا تماس‌های ازدست‌رفته را ببینید. پوکو اف ۳ گواهی‌نامه‌ای برای مقاومت دربرابر نفوذ مایعات و گردوغبار ندارد؛ موضوعی که اهمیت خرید قاب محافظ را بیش‌ازپیش افزایش می‌دهد.

پوکو F3 به‌صورت پیش‌فرض از اندروید 11 با رابط کاربری انحصاری شیائومی یا همان MIUI بهره می‌برد؛ اما برای اینکه بتواند با گوشی‌های شیائومی متفاوت باشد، لانچر انحصاری خود یعنی Poco Launcher را روی گوشی نصب کرده است.

پوکو لانچر یک سری امکانات جالب را در اختیارتان قرار می‌دهد که برای نمونه می‌توانیم به پشتیبانی از بسته‌های آیکون موجود در گوگل پلی استور، شخصی‌سازی قاب و اندازه‌ی آیکون‌ها، مخفی کردن اپلیکیشن‌ها، شخصی‌سازی و پوشه‌بندی فهرست اپلیکیشن و قفل‌کردن گوشی با دو بار ضربه زدن روی نمایشگر اشاره کنیم.

اگر از لانچر پوکو بگذریم، تفاوت نرم‌افزاری دیگری بین پوکو F3 و گوشی‌های شیائومی وجود ندارد. پوکو F3 هم از نسخه ۱۲ رابط کاربری MIUI بهره می‌برد که می‌توانید جزئیات کامل آن را در مقاله بررسی MIUI 12 مطالعه کنید.

پوکو F3 در دو مدل با ۱۲۸ و ۲۵۶ گیگابایت حافظه داخلی وارد بازار شده است که ما مدل ۱۲۸ گیگابایتی را دراختیار داشتیم. اگر همه‌ی برنامه‌های اضافی را حذف کنید، درنهایت چیزی حدود ۱۱۰ گیگابایت در اختیارتان خواهد بود. بازهم در نظر داشته باشید که امکان استفاده از کارت حافظه در این گوشی وجود ندارد و باید به همین مقدار حافظه داخلی قناعت کنید.

ازآنجاکه برگ برنده‌ی پوکو F3 در مقایسه با دیگر گوشی‌های هم‌قیمتش، تراشه‌ی فوق‌العاده قدرتمند آن محسوب می‌شود، طبیعی است که به انتخاب اول علاقه‌مندان به بازی‌های موبایل یا همان «موبایل گیمرها» تبدیل شود. خبر خوب برای این دسته افراد اینکه، سرویس Game Turbo شیائومی در F3 هم وجود دارد که با حذف یک سری از سرویس‌های گوشی، عملکرد گوشی را هنگام اجرای بازی‌های موبایل بهبود می‌بخشد. گیم‌توربو سرویس جلوی پیغام‌ها و تماس‌ها را هم می‌گیرد تا با بدون مزاحمت بتوانید ساعت‌ها با گوشی‌تان بازی کنید.

پوکو F3 درست مثل مدل سال گذشته یعنی پوکو F2 پرو، از نمایشگری ۶٫۶۷ اینچ با پنل اولد و پشتیبانی از +HDR10 بهره می‌برد؛ اما این بار شیائومی برای اینکه بتواند F3 را در سطح گوشی‌های رده‌بالا قرار بدهد، یکی از بزرگ‌ترین ایرادات پوکو F2 پرو، یعنی نرخ نوسازی تصویر را افزایش داده است.

یکی از امکانات جالب نمایشگر پوکو F3، امکان فعال‌سازی هوش مصنوعی در موتور پردازش تصویر است. هوش مصنوعی را برای دو مورد می‌توانید فعال کنید؛ اولین مورد، امکان تبدیل محتوای معمولی (عکس، ویدئو،...) به محتوای HDR است. برای این کار، موتور پردازش تصویر به‌صورت خودکار، بخش‌های خیلی روشن یا به‌اصطلاح سوخته‌ی تصاویر را کم‌نورتر و بخش تیره و سایه‌ها را روشن‌تر می‌کند. مورد دوم که MEMC نام دارد، نرخ فریم ویدیوها را افزایش می‌دهد تا روی نمایشگر ۱۲۰ هرتز گوشی، روان‌تر نشان داده شوند؛ فناوری جالبی که پیش‌ازاین در برخی از تلویزیون‌ها هم دیده بودیم.

هر دو مورد به‌صورت پیش‌فرض غیرفعال هستند و دلیل خوبی هم برای این موضوع وجود دارد؛ هوش مصنوعی موتور پردازش پوکو F3 در برخی از موارد نمی‌تواند به خوبی محتوای معمولی را به محتوای HDR تبدیل کرده یا نرخ فریم را افزایش دهد. این موضوع می‌تواند به‌هم‌ریختگی رنگ‌ها یا غیرطبیعی شدن ویدیوها منجر شود. پیشنهاد می‌کنیم که این دو گزینه را فعال نگه دارید؛ ولی اگر به‌هم‌ریختگی یا مورد عجیبی در ویدیوها دیدید، آن‌ها را غیرفعال کنید.

پوکو F3 را هم تحت انواع بررسی برای سنجش روشنایی، دقت رنگ‌ها و میزان سردی و گرمی نمایشگر قرار دادیم. پوکو F3 هم مثل اکثر گوشی شیائومی، حالت‌های زیادی را برای تنظیمات رنگ‌های نمایشگر در اختیارتان قرار می‌دهد که اکثرا هم گیج‌کننده هستند:

• حالت Auto: در این حالت اصولا رنگ‌های نمایشگر با توجه به نور محیط تغییر می‌کند.
• حالت Original: حالت طبیعی که طبق گفته شیائومی، دقیق‌ترین رنگ‌ها را نشان می‌دهد.
• حالت Saturated: در این حالت رنگ‌ها اشباع‌شده نشان داده می‌شود.
• حالت Advanced: در این حالت می‌توانید به پروفایل‌های رنگی ویژه دسترسی داشته باشید:حالت Enhanced: صرف‌نظر از نور محیط یا محتوای نمایشگر، وسیع‌ترین گستره رنگی نشان داده می‌شود.حالت Original: رنگ‌های نمایشگر براساس محتوای گوشی کالیبره می‌شود.حالت P3: صرف‌نظر از نور محیط یا محتوای نمایشگر، همیشه گستره رنگی DCI-P3 نشان داده می‌شود.حالت sRGB: صرف‌نظر از نور محیط یا محتوای نمایشگر، همیشه گستره رنگی sRGB نشان داده می‌شود.

ازآنجاکه حالت‌های Advanced برای غالب کاربران اهمیت خاصی ندارد، ما هم عملکرد نمایشگر را فقط در سه حالت Original ،Auto و Saturated بررسی کردیم. در حالت Auto، طیف رنگ DCI-P3 به‌طور کامل پوشش داده می‌شود و خطای رنگی هم قابل‌قبول است؛ ولی دمای رنگ‌ها به‌شدت سرد است. حالت Saturated هم عملکردی کم‌وبیش مثل حالت Auto دارد؛ با این تفاوت که سردی رنگ‌ها کمتر است؛ اما حالت Original نه‌تنها طیف رنگ sRGB را به‌طور کامل پوشش می‌دهد، بلکه دقت رنگ زیاد و دمای خیلی خوبی هم دارد؛ بنابراین اگر دقت رنگ‌ها برایتان اهمیت دارد، فقط باید از حالت Original استفاده کنید.

در مورد بحث روشنایی، به مورد عجیبی در پوکو F3 برخوردیم؛ تغییر پروفایل رنگ‌ها روی حداکثر روشنایی هم تأثیر می‌گذارد. در حالت Original که دقیق‌ترین رنگ‌ها را داریم، حداکثر روشنایی نمایشگر تا ۴۰ درصد کمتر از حالت Auto بود! در حالت اوریجینال، حداکثر روشنایی در حالت دستی ۵۴۵ نیت و در حالت اتوماتیک ۸۳۵ نیت است؛ ولی اگر پروفایل رنگی نمایشگر را روی Auto قرار دهید، این دو عدد به ۶۱۵ نیت و ۱۲۰۵ نیت افزایش پیدا می‌کند. دلیل این موضوع مشخص نیست؛ ولی ظاهر پوکو برای اینکه بتواند رنگ‌های دقیقی را در حالت اوریجینال نشان دهد، ناچار شده که حداکثر روشنایی را به‌طرز چشم‌گیری کاهش دهد.

همان‌طور که در بخش طراحی گفتیم، دو بلندگو در بالا و پایین گوشی قرار دارند که در کنار هم صدایی استریو را تولید می‌کنند. بلندی صدای این دو بلندگو بسیار خوب است و می‌تواند یک اتاق کوچک را پر کند. به‌علاوه کیفیت صدا هم رضایت‌بخش و حتی در حداکثر بلندی صدا هم، اعوجاج یا به‌هم‌ریختگی خاصی به گوشمان نخورد.

اگر بخواهیم کمی سخت‌گیری کنیم، باید به این موضوع اشاره کنیم که اسپیکر بالای گوشی، صدای ضعیف‌تری در مقایسه با اسپیکر پایینی دارد؛ بنابراین هنگام گوش کردن به صدای استریو، صدای یکسانی از دو طرف گوشی پخش نمی‌شود.

جایی که پوکو F3 می‌درخشد و هیچ‌کدام از گوشی‌های هم‌قیمتش حتی به گرد پایش هم نمی‌رسند، بخش عملکرد و قدرت پردازشی گوشی است. پوکو F3 از تراشه‌ی ۷ نانومتری کوالکام اسنپ دراگون 870 بهره می‌برد که فقط دو سه ماه از زمان معرفی آن می‌گذرد. اسنپ دراگون 870 در حقیقت مدل بهبودیافته‌ای از اسنپ دراگون 865 پلاس محسوب می‌شود که خود آن‌هم مدل بهبودیافته‌ای از اسنپ دراگون 865 بود؛ بنابراین اگر بخواهیم خیلی واضح صحبت کنیم، باید بگوییم که اسنپ دراگون 870 در حقیقت اسنپ دراگون 865 پلاس پلاس است!

بد نیست به این موضوع اشاره کنیم که سریع‌ترین گوشی اندرویدی سال گذشته که ROG Phone 3 ایسوس بود و قیمت زیادی هم داشت، از تراشه اسنپ دراگون 865 پلاس استفاده می‌کرد؛ یعنی گوشی ۹٫۵ میلیون تومانی پوکو F3 از نظر قدرت پردازشی از گوشی مخصوص بازی چند ۱۰ میلیون تومانی ایسوس ROG Phone 3 هم سریع‌تر است.

پوکو F3 در دو نسخه با رم ۶ یا ۸ گیگابایتی LPDDR5 و حافظه‌ی ذخیره‌سازی سریع ۱۲۸ یا ۲۵۶ گیگابایتی UFS 3.1 به‌فروش می‌رسد و از کارت حافظه‌ی microSD پشتیبانی نمی‌کند؛ پس توصیه می‌کنیم که در انتخاب مدل موردنظرتان دقت کنید.

پوکو F3 بالغ‌بر ۱۵ درصد در پردازش‌های گرافیکی و ۲۰ درصد در پردازش‌های CPU-محور از نسخه‌ی اگزینوس گلکسی S20 FE سریع‌تر است؛ اما ازآنجاکه تمامی اپلیکیشن‌ها را مادامی‌که انگشت کاربر، صفحه را لمس نکند، با نرخ نوسازی ۶۰ هرتزی اجرا می‌کند، در زمینه‌ی عملکرد روزمره، حدود ۱۵ درصد از محصول کره‌ای ضعیف‌تر ظاهر می‌شود.

با وجود بهره‌گیری از تراشه‌‌ای قدرتمند، پوکو F3 در هر سه بازی محبوب Genshin Impact و PUBG Mobile و Call of Duty Mobile صفحه‌نمایش خود را با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز استفاده می‌کند و طبیعتا نرخ فریم بازی‌ها نیز از این عدد فراتر نمی‌رود.

پوکو F3 در زمینه‌ی پایداری عملکرد، عالی ظاهر می‌شود؛ در آزمون استرس ۲۰ دقیقه‌ای زومیت، عملکرد گوشی هوشمند پوکو تنها ۱۰ درصد افت کرد و دمای بدنه نیز از ۴۱ درجه‌ی سلسیوس فراتر نرفت؛ درحالی‌که گلکسی S20 FE 4G در همین آزمون ۶۰ درصد افت عملکرد داشت و دمای آن به حدود ۴۵ درجه‌ی سلسیوس رسید.

پوکو F3 از باتری نه‌چندان حجیم ۴۵۲۰ میلی‌آمپرساعتی برای تأمین انرژی موردنیازش استفاده می‌کند و برای شارژ آن به آداپتور سریع ۳۳ واتی اتکا دارد؛ آداپتوری که برای شارژ کامل دستگاه به تنها ۵۵ دقیقه زمان نیاز دارد. چینی‌ها می‌گویند پرچم‌دار اقتصادی‌شان با یک‌بار شارژر می‌تواند برای ۱۰ ساعت اجرای بازی یا ۱۴ ساعت پخش فیلم، کاربر را همراهی کند.

برای ارزیابی ادعای پوکو، ابتدا روشنایی F3 را روی ۲۰۰ نیت تنظیم کرده و کلیه‌ی اتصالات بی‌سیم آن را به‌همراه خروجی صدای اسپیکر قطع کردیم. در چنین شرایطی، پوکو F3 توانست ویدئوی معیار زومیت با وضوح HD را به‌مدت ۲۰ ساعت و ۳۵ دقیقه پخش کند که نتیجه‌ی شگفت‌انگیزی به‌حساب می‌آید.

پوکو F3 در آزمون باتری PCMark با ثبت مدت‌زمان بسیاری عالی ۱۴ ساعت و ۲۴ دقیقه نشان می‌دهد که چنانچه کاربر استفاده‌ی سنگینی از آن نداشته باشد، می‌تواند با هر بار شارژ حتی بیش از ۲ روز نیز گوشی را همراه خود داشته باشد.

توجه داشته باشید که ازآنجاکه پوکو F3 غیر از مواقعی که انگشت کاربر صفحه را لمس می‌کند، محتوای بصری را با نرخ نوسازی ۶۰ هرتزی به‌نمایش می‌گذارد، حتی با تنظیم نرخ نوسازی روی ۶۰ هرتز نیز به نتایج مشابهی دست خواهیم یافت.

حتماً برایتان سؤال پیش آمده که پوکو F3 با قدرتی بیش از گوشی گیمینگ ROG Phone 3 چرا فقط ۹٫۵ میلیون تومان قیمت دارد؟ پاسخ این سؤال فقط یک کلمه است: دوربین! مهندسان پوکو برای پایین‌آوردن هزینه‌ی تمام‌شده‌ و قیمت گوشی پوکو F3 از دوربین کاملاً اقتصادی و مشابه گوشی ردمی نوت ۱۰ استفاده کرده‌‌اند. پوکو F3 از ترکیب دوربین اصلی ۴۸ مگاپیکسلی، دوربین اولتراواید ۸ مگاپیکسلی و دوربین ماکرو ۵ مگاپیکسلی بهره می‌برد.

دوربین اصلی پوکو F3 از حسگر ساخت سونی با مدل IMX582، دقت ۴۸ مگاپیکسل، سایز 1/2.0 اینچ و پیکسل‌های ۰٫۸ میکرومتری استفاده می‌کند که پشت لنزی ۲۶ میلی‌متری با نسبت کانونی f/1.8 و فوکوس خودکار تشخیص فاز قرار دارد. این دوربین از فناوری Quad-Bayer برای ترکیب چهار پیکسل مجاور پشتیبانی می‌کند؛ بنابراین تصاویر ثبت‌شده با آن، ۱۲ مگاپیکسلی خواهند بود. شیائومی قبلا دوربین واید پوکو F3 را در گوشی اقتصادی ردمی نوت 10 و پوکو X3 پرو نیز استفاده کرده بود. پوکو برای پایین آوردن هزینه F3 مجبور شده که دوربینی کاملاً اقتصادی را روی گوشی قدرتمندش قرار دهد تا بتواند قیمت نهایی را در بازه‌ی گوشی‌های میان‌رده قرار دهد.

پوکو F3 درست‌مانند ردمی نوت ۱۰ از حسگر ۸ مگاپیکسلی IMX355 سونی با لنز f/2.2 برای ثبت عکس‌های فوق‌عریض با میدان دید ۱۲۰ درجه استفاده می‌کند، مطابق انتظار در دوربین فوق‌عریض پوکو F3 از لرزش‌گیر اپتیکال یا فوکوس خودکار خبری نیست.

صرف‌نظر از بحث عکاسی، دوربین اصلی پوکو F3 می‌تواند ویدئوهایی با وضوح 4K‌ و نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه یا Full-HD‌ با نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه ضبط کند؛ اما دوربین اولتراواید آن در بهترین حالت قابلیت فیلم‌برداری Full-HD با نرخ ۳۰ فریم‌برثانیه را دارد.

در ادامه عملکرد دوربین پوکو F3 را از نظر جزئیات، گستره‌ی دینامیکی (HDR)، رنگ‌ها و سطح نویز، عکاسی در شب، عکاسی پرتره، عکاسی ماکرو و سلفی زیر ذره‌بین قرار می‌دهیم. توجه داشته باشید که برای مشاهده‌ی هرکدام از عکس‌ها در ابعاد واقعی، می‌توانید روی آن‌ها کلیک کنید.

مطابق انتظار، دوربین واید پوکو F3‌ جزئیات به‌مراتب بیشتری از دوربین اولتراواید به‌ارمغان می‌آورد؛ اما با مشاهده‌ی عکس‌ها در ابعاد واقعی، می‌توان مشاهده کرد که گوشی به‌ویژه در مورد سوژه‌هایی با بافت پیچیده‌تر، سراغ تکنیک شارپ‌کردن می‌رود تا جزئیات را به‌صورت مصنوعی افزایش دهد. آثار کج‌نمایی رنگی در مرز بین نواحی تیره و روشن تصویر مشهود است و مقداری نویز نیز می‌توان در تصاویر مشاهده کرد. عکس‌های اولتراواید پوکو F3 در حاشیه‌های تصویر نیز سافت‌تر هستند و جزئیات کمتری دارند.

اگر در تصاویر زیر به‌شاخه‌های کوچک در اطرف نور آفتاب دقت کنید، متوجه خواهید شد که دوربین واید پوکو F3‌ گستره‌ی دینامیکی وسیع‌تری از دوربین اولتراواید دارد؛ چراکه توانسته بخشی از جزئیات در نقاط پرنور تصویر را به‌نمایش گذارد؛ البته ما گستره‌ی دینامیکی دوربین واید پوکو F3 را در سطح پایین‌تری نسبت به رقبای هم‌قیمت می‌دانیم.

گذشته‌از تصویر سافت و جزئیات اندک دوربین اولتراواید، در دو عکس زیر می‌توان متوجه شد که دوربین اصلی پوکو F3 رنگ‌های اشباع‌تری را درمقایسه‌با دوربین فوق‌عریض به‌تصویر می‌کشد [به سرسره دقت کنید]؛ البته اشباع‌بودن رنگ به‌مفهوم واقعی‌بودن آن نیست، این رنگ‌ها صرفاً عکس را به گزینه‌ی مناسبی برای اشتراک‌گذاری در شبکه‌های اجتماعی بدل می‌سازند.

باوجود بهره‌گیری از دوربین یکسانی با ردمی نوت ۱۰، تراشه‌ی قدرتمندترِ پوکو F3 به آن کمک می‌کند تا عکس‌های بهتری را در تاریکی ثبت کند. دو عکس زیر نشان می‌دهند که دوربین اصلی پوکو F3 چه در حالت Photo چه Night جزئیات رضایت‌بخشی را از سوژه شکار می‌کند؛ اما حالت Night به متعادل‌سازی نوردهی تصویر به‌ویژه اطرف منابع مصنوعی نور کمک می‌کند. متأسفانه در محیط‌های تاریک‌، دوربین پوکو F3 کُندتر عمل می‌کند و تا آماده‌شدن برای ثبت عکس بعدی، به چند ثانیه زمان نیاز دارد.

حالت Night علاوه‌بر دوربین اصلی، روی دوربین فوق‌عریض پوکو F3‌ نیز دردسترس قرار دارد و به این دوربین در بهبود کیفیت تصاویر کمک زیادی می‌کند؛ به‌کمک حالت Night، تصاویر به‌مراتب روشن‌تر هستند و بنابراین جزئیات بیشتری دارند؛ البته حالت Night با کاهش سطح نویز عکس‌ها، باعث سافت‌شدنشان می‌شود.

پوکو F3 برای ثبت عکس‌های ماکرو از حسگر ۵ مگاپیکسلی با سایز بسیار کوچک 1/5.0 اینچ و پیکسل‌هایی ۱٫۱۲ میکرومتری استفاده می‌کند که پشت لنزی ۵۰ میلی‌متری با نسبت کانونی f/2.4 قرار دارد. دوربین ماکرو از قابلیت فوکوس خودکار نیز بهره می‌برد و بنابراین می‌توان در فاصله‌ی ۳ تا ۷ سانتی‌متری، جزئیات مناسبی از سوژه را به‌کمک آن ثبت کرد.

در سمت دیگر و در بالای نمایشگر، دوربین سلفی ۲۰ مگاپیکسلی قرار دارد که از لنزی واید با نسبت کانونی f/2.5 و حسگر S5K3T2 ساخت سامسونگ بهره می‌برد. مثل دوربین اصلی، دوربین سلفی هم از فناوری Quad-Bayer برای ترکیب پیکسل‌های مجاور بهره می‌برد؛ اما عکس‌ها با وضوح ۲۰ مگاپیکسل ثبت می‌شوند؛ بنابراین به‌نظر می‌رسد که دوربین سلفی عکس‌ها را Upscale‌ می‌کند.

رنگ، جزئیات و گستره‌ی دینامیکی عکس‌‌های سلفی مناسب به‌نظر می‌رسد؛ اما آثار شارپ‌کردن بیش‌از حد مشهود است. دوربین سلفی امکان عکاسی پرتره را نیز دراختیار کاربر می‌گذارد؛ اما عملکرد چندان مناسبی در تفکیک سوژه از پس‌زمینه ندارد و باعث سافت‌شدن تصویر می‌شود.

با اینکه هیچ حسگری برای تشخیص عمق میدان وجود ندارد، ولی دوربین اصلی پوکو F3 امکان عکاسی پرتره را به‌صورت نرم‌افزاری فراهم می‌کند. حتی این امکان وجود دارد که میزان مات بودن پس‌زمینه را پس از عکاسی پرتره تغییر دهید؛ البته درست‌مانند عکس‌های پرتره‌ی سلفی، دوربین اصلی عملکرد چندان جالبی در تفکیک چهره از پس‌زمینه ندارد و اندکی از جزئیات و گستره‌ی دینامیکی تصویر نیز می‌کاهد.

پوکو F3 دقیقاً همان راهی را ادامه می‌دهد که اولین گوشی با برند پوکو یعنی F1 آغاز کرده بود؛ سرعت عالی و قیمت مناسب. اگر بخواهیم بررسی پوکو F3 را خیلی ساده جمع‌بندی کنیم، باید بگوییم که این گوشی، بهترین انتخاب برای موبایل گیمرها یا کسانی است که با گوشی خود زیاد بازی می‌کنند.

از نظر قدرت پردازشی، پوکو F3 نه‌تنها هیچ رقیب هم‌قیمتی ندارد، بلکه گوشی‌های به‌مراتب گران‌تر از آن‌هم نمی‌توانند عملکردی مشابه آن داشته باشند. در حقیقت فقط تعداد انگشت‌شماری گوشی پرچم‌دار و گران‌قیمت در بازار ایران وجود دارند که از نظر قدرت پردازشی، توان رقابت با پوکو F3 را دارند. پوکو نمایشگری OLED با نرخ نوسازی زیاد و بلندگوهایی استریو را برای F3 انتخاب کرده که در کنار تراشه قدرتمندش، آن را برای بازی استثنایی می‌کند.

خوبی‌های پوکو F3 در همین‌جا تمام می‌شود! شاید بزرگ‌ترین ضعف گوشی را بتوانیم دوربین آن بدانیم. دوربین اصلی پوکو F3 دقیقاً همانی است که در گوشی اقتصادی ردمی نوت 10 هم وجود دارد. خیلی خلاصه باید بگوییم که اگر کیفیت دوربین گوشی برایتان اهمیت دارد، نباید سراغ پوکو F3 بروید. از طرف دیگر، پوکو F3 از کارت حافظه پشتیبانی نمی‌کند، خروجی هدفون ۳٫۵ میلی‌متری ندارد و بدنه‌ی آن ضد آب نیست" البته برای یک گیمر موبایل، احتمالاً هیچ‌کدام از این موارد اهمیتی ندارند.

بد نیست اشاره‌ای هم به گوشی پوکو X3 پرو داشته باشیم. پوکو X3 پرو چیزی حدود چهار میلیون تومان یا ۴۰ درصد از پوکو F3 ارزان‌تر است، ولی به لطف تراشه اسنپ دراگون 860، عملکردی کم‌وبیش مشابه F3 دارد. به‌علاوه پوکو X3 پرو از نسل ششم شیشه‌های گوریلا گلس بهره می‌برد و نمایشگر مقاوم‌تری دارد، از کارت‌های حافظه پشتیبانی می‌کند، بدنه‌ی آن درمقابل نفوذ آب مقاوم است، باتری حجیم‌تری دارد، به جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون مجهز شده و حتی از رادیو FM هم بهره می‌برد؛ البته پوکو F3 به‌جز تراشه، برتری‌های دیگری هم به X3 پرو دارد که برای نمونه باید به نمایشگر OLED و بدنه‌ی سبک‌تر و باریک‌تر آن اشاره کنیم.