بررسی گلکسی A23 4G سامسونگ

در شرایطی که گلکسی A22 یکی از بهترین گوشی‌های اقتصادی سال گذشته‌ی سامسونگ بود و امکاناتی همچون نرخ نوسازی ۹۰ هرتز و لرزشگیر اپتیکال دوربین را که در کمتر گوشی اقتصادی دیگری یافت می‌شود، ارائه می‌کرد، حالا نسل جدید بر پایه‌ی همان مشخصات و با نام A23 روانه‌ی بازار شده است. نگاهی به مشخصات فنی نسل جدید نشان می‌دهد که کره‌ای‌ها با برقرای مصالحه بین بخش‌های مختلف، برخی از ویژگی‌ها را حذف و به بخش‌های دیگر توجه بیشتری نشان داده‌اند. به‌عنوان مقدمه، شاید بد نباشد اشاره کنیم که دیگر از پنل OLED‌ خبری نیست و گلکسی A23 با نمایشگر PLS LCD به دست کاربران می‌رسد.

از نظر سخت‌افزار اوضاع اندکی متفاوت به‌نظر می‌رسد؛ سامسونگ با روی آوردن به تراشه‌ی میان‌رده‌ی Snapdragon 680 کوالکام، تغییر محسوسی در قلب پردازشی گوشی اقتصادی خود ایجاد کرده است. به‌علاوه، در لایه‌ی رابط کاربری هم دیگر از One UI Core خبری نیست و گلکسی A23 از One UI 4.1 استفاده می‌کند.

در حال حاضر، تنها مدل 4G گلکسی A23 دردسترس قرار دارد و هنوز از مدل 5G خبری نیست. اگر برنامه‌های شرکت کُره‌ای برای مدل 5G جدی باشند، شاید بتوان انتظار داشت که ویژگی‌هایی همچون نمایشگر OLED راه خود را به گوشی جدید هم باز کنند. مثل اکثر گوشی‌های اقتصادی دیگر، در گلکسی A23 هم تمرکز اصلی روی باتری گذاشته شده است و حداقل روی کاغذ، اعداد و ارقام خوبی به کاربر ارائه می‌شود. باوجود تمام تغییرات و البته شباهت‌ها، کنجکاویم بدانیم که آیا گلکسی A23 در عمل ارزش افزوده‌ای نسبت به نسل قبل با خود به همراه دارد یا خیر. از شما هم دعوت می‌کنیم با بررسی گلکسی A23 سامسونگ همراه زومیت باشید.

گلکسی A23 در بخش طراحی، بیش از اینکه به هم‌خانواده‌ی اقتصادی خود A13 شباهت داشته باشد، با زبان آشنای به‌کاررفته در طراحی برآمدگی دوربین، A33 و A53 را در ذهن تداعی می‌کند؛ به‌علاوه، از فریم یکپارچه با بدنه خبری نیست و این دو بخش جدا از هم طراحی شده‌اند. هم فریم و هم بدنه، از جنس پلاستیک هستند. گلکسی A23 ابعادی برابر ۸٫۴ × ۷۶٫۹ × ۱۶۴٫۵ میلی‌متر دارد و وزنش ۱۹۵ گرم است تا نسبت به نسل قبل اندکی بزرگ‌تر و سنگین‌تر شده باشد. بااین‌حساب، گوشی اقتصادی سامسونگ را باید از نظر جثه، اندکی بالاتر از حد میانگین به حساب بیاوریم.

سامسونگ گلکسی A23 را در چهار رنگ مشکی (خاکستری)، سفید، گلبهی و آبی روانه‌ی بازار کرده که در هر چهار مدل، بدنه براق و شفاف است و به‌راحتی اثرانگشت و چربی را روی خود نمایان می‌سازد؛ مشکلی که بیشتر گریبان‌گیر رنگ مشکی می‌شود و روی بدنه‌های روشن‌تر آنقدر بغرنج نیست. با وجود اینکه حاشیه‌های اطراف پنل و فریم دستگاه خمیده طرحی شده‌اند، اما مشکلی برای در دست گرفتن و مدیریت گوشی در دستتان نخواهید داشت.

دکمه‌های پاور (با حسگر اثرانگشت) و تنظیم صدا در قسمت سمت راست فریم قرار دارند. دسترسی به دکمه‌ی پاور چندان سخت نیست؛ اما برای رسیدن به دکمه‌های تنظیم صدا، اندکی تلاش بیشتر نیاز است. درگاه سیم‌کارت و کارت حافظه، به تنهایی در قسمت چپ فریم به‌چشم می‌خورد که می‌تواند دو سیم‌کارت و یک کارت حافظه‌ی میکرواس‌دی را در خود جای دهد.

به‌رسم همیشه، در قسمت پایین فریم، جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون، شیار اسپیکر، درگاه USB 2.0 Type-C و میکروفن مکالمه را می‌بینیم. قسمت بالای فریم هم از میکروفن حذف نویز برای مکالمه میزبانی می‌کند. دوربین سلفی در بریدگی قطره‌ای و بالای نمایشگر ۶٫۶ اینچی جای دارد. در نهایت، قید کنیم که کیفیت ساخت بدنه مطلوب است و با وجود بدنه‌ی پلاستیکی، گوشی اقتصادی سامسونگ استحکام خوبی دارد.

برخلاف نسل قبل، از نمایشگر OLED در گلکسی A23 خبری نیست و کره‌ای‌ها به پنل PLS LCD بسنده کرده‌اند. ابعاد نمایشگر ۶٫۶ اینچ است و وضوح تصویر ۲۴۰۸ × ۱۰۸۰ پیکسل را با نسبت تصویر ۲۰:۹ و تراکم ۴۰۰ پیکسل‌برانیچ دراختیار قرار می‌دهد. صفحه‌نمایش گلکسی A23 از نرخ نوسازی ۹۰ هرتز Adaptive پشتیبانی می‌کند. در حالت Adaptive، در شرایطی که با نمایشگر تعامل نداشته باشید نرخ نوسازی به ۶۰ هرتز افت می‌کند و هر زمان که نمایشگر را لمس کنید، مجددا به ۹۰ هرتز باز می‌گردد. البته با انتخاب گزینه‌ی Standard می‌توانید نرخ نوسازی ثابت ۶۰ هرتز را نیز برای دستگاه برگزینید.

طبق اندازه‌گیری‌های زومیت، بیشترین روشنایی نمایشگر در حالت دستی، ۳۳۸٫۵ نیت و در حالت خودکار ۴۱۰ نیت به دست آمد. این مقدار روشنایی برای خوانا بودن نمایشگر زیر نور خورشید کافی نیست و مثل اکثر پنل‌های LCD، نمایشگر A23 هم خوانایی چندانی در فضای بیرون ندارد. کمترین مقدار روشنایی نمایشگر را ۵ نیت به دست آوردیم که عدد چندان مطلوبی نیست و باعث می‌شود کار کردن با گوشی در تاریکی، برای چشم‌ها اذیت‌کننده باشد.

گلکسی A23 یک پروفایل رنگی دارد و هر دو فضای رنگی sRGB و DCI P3 را به‌طور کامل پوشش می‌دهد؛ اما متأسفانه خطای نمایشگر در تولید رنگ‌ها بسیار بالا است و رنگ‌ها به‌شدت به سردی تمایل دارند. با همه‌ی تفاسیر، بدون در نظر گرفتن نوع پنل و البته روشنایی و دقت رنگ صفحه، A23 در سایر مشخصات فنی نمایشگر، نسبت به نسل قبل پیشرفت را تجربه می‌کند. خوشبختانه برای محافظت بیشتر از نمایشگر، Gorilla Glass 5 نیز وارد بازی شده است تا مقاومت نمایشگر دربرابر خط و خش افزایش پیدا کند.

تک اسپیکر گلکسی A23 با وجود اینکه بلندی صدای قابل قبولی دارد؛ اما در پخش فرکانس‌های بم و میانی ناتوان است، به‌خصوص وقتی صدا را تا آخر زیاد کرده باشید. در صورتی که از اسپیکر بلوتوثی یا هدفون استفاده می‌کنید، این امکان برایتان وجود دارد که در منوی تنظیمات، گزینه‌ی Dolby Atmos را فعال کنید و از صدای فراگیر لذت ببرید.

همان‌طور که احتمالاً در جریان هستید، One UI 4.1 بر پایه‌ی اندروید ۱۲ توسعه داده شده است و قابلیت‌های جذاب و کاربردی بسیاری دارد. اگر تجربه‌ی کار با نسخه‌های قبلی One UI را داشته باشید، تغییرات و ویژگی‌های این نسخه قطعاً شما را شگفت‌زده خواهد کرد. از بهبودهای ظاهری متعدد گرفته تا اضافه شدن قابلیت های امنیتی، کار با One UI را به یک تجربه‌ی خوشایند تبدیل می‌کنند.

در‌حالی‌که مدل 4G گلکسی A22‌ از تراشه‌ی Helio G80 مدیاتک استفاده می‌کرد، نسل جدید از تراشه‌ی میان‌رده‌ی Snapdragon 680 4G کوالکام قدرت می‌گیرد که حداقل روی کاغذ، سریع‌تر از تراشه‌ی مدیاتک است و با لیتوگرافی ۶ نانومتری TSMC تولید می‌شود. در بخش CPU، هشت هسته‌ی پردازشی ایفای نقش می‌کنند که چهار هسته‌ی قوی‌ترِ Cortex-A73 در فرکانس بیشینه‌ی ۲٫۴ گیگاهرتز و چهار هسته‌ی کم‌مصرف Cortex-A53 در فرکانس بیشینه‌ی ۱٫۹ گیگاهرتز به کار گرفته شده‌اند؛ قدمت معماری این هسته‌ها به پنج سال پیش بازمی‌گردد.

ماژول Adreno 610 پردازش‌های گرافیک‌محور را به‌انجام می‌رساند و با وجود رزولوشن ۲۴۰۰ × ۱۰۸۰ پیکسلی نمایشگر A23، تقریباً نهایت توان پردازشی خود را به کار می‌گیرد. تراشه‌ی کوالکام از حافظه‌های LPDDR4 پشتیبانی می‌کند و با استفاده از مودم X11 LTE، امکان اتصال به نسل چهارم اینترنت همراه با نرخ دانلود بیشینه‌ی ۳۹۰ مگابیت‌برثانیه را دراختیار می‌گذارد. از دیگر امکانات ارتباطی تراشه می‌توان به بلوتوث ۵ و وای‌فای ۵ نیز اشاره کرد.

سامسونگ گلکسی A23 را با پیکره‌بندی‌های ۶۴ | ۴، ۶۴ | ۶، ۱۲۸ | ۴، ۱۲۸ | ۶ و ۱۲۸ | ۸ گیگابایت راهی بازار کرده است. توجه داشته باشید که فارغ از نسخه‌ی انتخابی، یک درگاه اختصاصی برای حافظه‌ی microSD نیز دراختیار خواهید داشت که می‌توانید بنابه‌نیازتان برای افزایش ظرفیت حافظه از آن استفاده کنید. حافظه‌ی ذخیره‌‌سازی گلکسی A23 از نوع eMMC 5.1 است که از نظر فنی تفاوتی با نسل قبل ندارد؛ اما می‌تواند عملیات خواندن را ۱۹۰ درصد و عملیات نوشتن را حدودا ۱۲۰ درصد سریع‌تر از A22 4G به انجام برساند.

برای سنجش قدرت پردازشی گلکسی A23، بنچمارک‌ها را با فعال بودن نرخ نوسازی تطبیقی ۹۰ هرتز روی گوشی اجرا کردیم. همان‌طور که در جدول نتایج مشاهده می‌کنید، عملکرد پردازنده‌ی اصلی، پیشرفت چندانی را نسبت به نسل قبل نشان نمی‌دهد، اما پردازنده‌ی گرافیکی پس‌رفت محسوسی برای نسل جدید رقم زده است.

در آزمون عملکرد کلی، گلکسی A23 سامسونگ، ۷ درصد بهبود را نسبت به نسل قبل نشان می‌دهد، اما نمی‌تواند بهتر از گوشی‌های قدرتمند خانواده‌ی پوکو و ردمی ظاهر شود. در تست عملکرد چندهسته‌ای پردازنده، A23 حدود ۵ درصد بهتر از A22 4G عمل می‌کند؛ اما همچنان پشت سر اکثر گوشی‌های چینی قرار می‌گیرد.

اگر تست‌های شبیه‌سازی بازی در حالت Offscreen را ملاک قرار دهیم تا فاکتور نمایشگر از معادله خط بخورد، عملکرد تراشه‌ی کوالکام در تست شبیه‌ساز بازی پیشرفت چندانی نسبت به نسل قبل ندارد و تقریباً هم‌سطح سایر گوشی‌های هم‌رده‌ای است که در زومیت بررسی کرده‌ایم. متأسفانه نتیجه‌ای که در تست پردازنده‌ی گرافیکی در بنچمارک GeekBench به دست آوردیم، از عملکرد بسیار ضعیف تراشه‌ی کوالکام حکایت دارد.

برای اینکه دید بهتری از عملکرد ماژول گرافیکی داشته باشیم، بازی نه‌چندان سنگین اما محبوب Call of Duty را به مدت ۱۰ دقیقه و با تنظیمات گرافیکی Medium و انتخاب آخرین گزینه‌ی دردسترس برای نرخ فریم، روی گوشی اجرا کردیم. در چنین شرایطی، عملکرد A23 نه‌چندان پایدار اما قابل قبول بود و بازی با نرخ فریم بین ۲۸ تا ۵۰ فریم‌برثانیه روی گوشی اجرا می‌شد.

ظرفیت باتری و شارژدهی، اصلی‌ترین نقطه‌ی قوت گوشی‌های اقتصادی به‌شمار می‌آید و تقریباً چند سال است که به دیدن ظرفیت‌های بالای ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعت در این دستگاه‌ها عادت کرده‌ایم. گلکسی A23 هم از باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی بهره می‌برد و از شارژ ۲۵ واتی پشتیبانی می‌کند؛ البته خود گوشی با شارژر ۱۵ واتی عرضه می‌شود که براساس اندازه‌گیری‌های انجام شده، می‌تواند باتری A23 را در مدت یک ساعت و ۴۳ دقیقه از صفر تا صد درصد شارژ کند.

در حالت نرخ نوسازی تطبیقی، A23 می‌تواند با یک بار شارژ و شرایط استاندارد تست باتری زومیت، یعنی قطع بودن امکانات ارتباطی و روشنایی ۲۰۰ نیت نمایشگر، ویدیوی HD معیار زومیت را به مدت ۱۶ ساعت و ۳۹ دقیقه پخش کند. با همین شرایط، باتری گلکسی A23 در کاربری روزمره حدود ۱۲ ساعت و نیم شارژدهی دارد که در مقایسه با نسل قبل حدود دو ساعت و نیم کمتر است، اما در صورتی که روزی ۶ ساعت هم از گوشی استفاده کنید، تا دو روز شما را از شارژ مجدد بی‌نیاز نگاه می‌دارد.

در حالتی که نرخ نوسازی روی گزینه‌ی استاندارد یعنی ۶۰ هرتز ثابت قرار داشته باشد، شارژدهی گوشی در کاربری روزمره حدود یک ساعت بیشتر می‌شود که شاید چندان قابل توجه نباشد، اما برای مواقع اضطراری که شارژر دم دستتان نیست، احتمالاً یک ساعت هم برایتان راهگشا خواهد بود.

گلکسی A23 از مجموعه‌ی دوربین چهارگانه برای عکاسی استفاده می‌کند. دوربین اصلی، حسگر ۵۰ مگاپیکسلی را به همراه لنز واید با گشودگی دیافراگم f/1.8 به کار می‌گیرد. دوربین اصلی به فوکوس خودکار تشخیص فاز (PDAF) و لرزشگیر اپتیکال (OIS) نیز مجهز است تا تجربه‌ی بهتری از عکاسی و فیلم‌برداری ارائه کند. در کنار دوربین اصلی، دوربین اولتراواید با حسگر ۵ مگاپیکسلی و لنزی با دیافراگم f/2.2 قرار دارد که می‌تواند میدان دید ۱۲۳ درجه را در عکس‌ها پوشش دهد. مجموعه را دوربین‌های ماکرو و عمق‌سنج با حسگرهای ۲ مگاپیکسل تکمیل می‌کنند.

با توجه به اینکه تراشه‌ی کوالکام از واحد پردازش تصویر نه‌چندان قدرتمند Spectra 346 استفاده می‌کند، تنها می‌تواند ویدیوهای 1080p را با نرخ فریم ۳۰ فریم‌برثانیه ضبط کند.

باوجود اینکه برای دوربین گلکسی A23 قابلیت HDR خودکار درنظر گرفته شده است، اما گستره‌ی دینامیکی عکس‌ها در شرایط چالشی چنگی به دل نمی‌زند. عکس‌های ثبت‌شده‌ی ما برای آزمایش گستره‌ی دینامیکی دوربین نشان می‌دهند که مناطق پرنور (به پنجره دقت کنید) دچار سوختگی و از بین رفتن جزئیات شده‌اند. شرایط برای دوربین اولتراواید بدتر هم می‌شود و سوختگی جزئیات به مناطق زیادی گسترش پیدا می‌کند.

در شرایط نوری مناسب، عکس‌های دوربین اصلی جزئیات متوسطی دارند و رنگ‌های با طراوتی تحویل نمی‌دهند. اگر به نوشته‌های روزنامه در برش عکس دوربین اصلی توجه کنید، به وجود نویز در عکس پی خواهید برد؛ مسئله‌ای که روی بافت‌ها هم تأثیر می‌گذارد و باعث سافت شدن و از دست رفتن جزئیاتشان می‌شود. از سوی دیگر، دوربین اولتراواید رنگ‌ها را اشباع‌تر به ثبت می‌رساند، اما نویز، از عکس‌های دوربین اصلی به وضوح بیشتر است؛ در حدی که نمی‌توان نوشته‌های روزنامه را به‌خوبی تشخیص داد.

برای عکاسی در شب و شرایط کم‌نور، می‌توان حالت نایت را برای دوربین اصلی فعال کرد. در این شرایط و با بیشتر شدن حساسیت دوربین به نور، نویز بسیار زیادی وارد عکس می‌شود. در شرایط نایت مد، عکس‌هایی که با دوربین گلکسی A23 می‌گیرید، به‌خصوص در مرز بین اشیا، جزئيات خود را از دست می‌دهند؛ مسئله‌ای که در برش عکس نایت مد و در بخش‌های فریم عینک مورفیوس کاملاً مشخص است.

دوربین سلفی گلکسی A23 از حسگر ۸ مگاپیکسلی با لنز f/2.2 برای به ثبت رساندن عکس‌ها استفاده می‌کند. عکس‌های سلفی گستره‌ی دینامیکی قابل قبولی دارند و با وجود از بین رفتن برخی از جزئیات پس‌زمینه، حداقل خود سوژه در عکس‌ها تا حد خوبی به تصویر کشیده می‌شود. اگر حالت عکاسی سلفی را به پرتره تغییر دهید، افکت بوکه به خوبی روی سوژه اعمال می‌شود و می‌توانید از آن برای محو کردن پس‌زمینه استفاده کنید.

در حالت ماکرو، با اینکه نویز قابل توجهی در عکس‌ها به‌وجود می‌آید اما می‌توان جزئيات سوژه‌ها را در حد مقبولی مشاهده کرد. اگر از بی‌طراوت بودن رنگ‌ها بگذریم، عکس‌های ماکرو در مجموع با کیفیت در حد انتظار به ثبت می‌رسند.

گلکسی A23 را مثل هر گوشی اقتصادی دیگری باید از روی پارامترهایی همچون روان اجرا شدن رابط کاربری، شارژدهی مناسب و در اولویت بعد، کیفیت قابل قبول عکس‌های دوربین قضاوت کرد. در مقایسه با سایر هم‌رده‌هایی که در این محدوده‌ی قیمتی در بازار حضور دارند، گلکسی A23 حتی خوب هم نیست و یک گوشی معمولی به حساب می‌آید.

از نسل جدید گوشی‌ها انتظار داریم که حداقل نسبت به نسل قبل خودشان، بهبود عملکرد محسوسی داشته باشند، اما گلکسی A23 در این قاعده نمی‌گنجد و گلکسی A22 4G با نمایشگر OLED، شارژدهی بهتر و عملکرد سخت‌افزاری تقریباً یکسان، ارزش خرید A23 را از چیزی که باید باشد، پایین‌تر می‌آورد. در زمینه‌ی دوربین هم گلکسی A23 حرف خاصی برای گفتن ندارد که بخش اعظم آن به توانایی نه‌چندان بالای ماژول پردازش تصویر در تراشه‌ی Snapdragon 680 کوالکام ربط پیدا می‌کند. در بهترین حالت، دوربین A23، با تمام معیارها، نمره‌ی معمولی را به دست می‌آورد.

با همه‌ی این‌ها، شارژدهی خوب، نرخ نوسازی تطبیقی ۹۰ هرتز و بهره‌مندی از آخرین نسخه‌ی رابط کاربری سامسونگ را شاید بتوانیم جزو نقاط قوت A23 به‌حساب بیاوریم؛ البته با لگ‌زدن‌ها و کندی‌های متعدد، رابط کاربری از نقطه‌ی قوت به نقطه‌ی ضعف گوشی سامسونگ مبدل می‌شود. اگر به‌دنبال یک گوشی در محدوده‌ی قیمتی اقتصادی هستید و اصراری بر به‌روز بودن رابط کاربری ندارید، می‌توانید به سراغ نسل قبل یعنی A22 یا گوشی‌های برند پوکو، همچون پوکو X3 بروید.