بررسی شیائومی ۱۲ پرو [به‌همراه بررسی ویدیویی]

شیائومی امسال یکی از زیباترین و خوش‌قیمت‌ترین گوشی‌های هوشمند را وارد بازار کرد؛ پرچم‌دار تمام‌عیاری که روی کاغذ تمام ویژگی‌های موردنیاز برای رقابت با بهترین‌ها را در دل خود دارد؛ از بدنه‌ی شیشه‌ای و خوش‌ساخت گرفته تا نمایشگر OLED پروضوح، تراشه‌ی قدرتمند و مجموعه‌ی دوربین غول‌پیکر.

قدرتمندترین نسخه‌ی شیائومی ۱۲ پرو با رم ۱۲ و حافظه‌ی ذخیره‌سازی ۲۵۶ گیگابایتی در حال حاضر با قیمت حدود ۲۶ میلیون تومان به‌فروش می‌رسد؛ درحالی‌که نزدیک‌ترین رقبای آن چندین و چند میلیون تومان گران‌تر هستند؛ بنابراین چنانچه پرچم‌دار شیائومی، کارآمدیِ خود را در دنیای واقعی نیز به رخ بکشد، به گزینه‌ی ایده‌آلی برای خرید بدل خواهد شد.

حامی ویدئوی پیش‌رو شرکت بیمه دات کام است. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره‌ی خدمات بیمه دات کام به وب‌سایت آن مراجعه کنید.

از جنس بدنه گرفته تا کیفیت ساخت، همه‌چیز درباره‌ی طراحی شیائومی ۱۲ پرو در زمره‌ی بهترین‌ها قرار می‌گیرد. طراحان شیائومی تا جای ممکن، تقارن را در سراسر بدنه‌ی گوشی حفظ کرده‌اند؛ لبه‌های پنل جلویی و پشتی، هر دو به یک اندازه خمیده هستند تا بدین‌ترتیب گوشی به‌خوبی روی دست بنشیند؛ هرچند که بهای چنین طراحی متقارنی، برخورد کف دست به لبه‌های نمایشگر و اختلال در تعامل لمسی است.

شیائومی ۱۲ پرو با ابعاد ۸٫۲ × ۷۴٫۶ × ۱۶۳٫۶ میلی‌متری و وزن ۲۰۴ گرمی‌اش، به‌اندازه‌ی آیفون ۱۳ پرو مکس (۷۸٫۱ میلی‌متر و ۲۴۰ گرم) یا گلکسی S22 اولترا (۷۷٫۹ میلی‌متر و ۲۲۸ گرم) عریض و سنگین نیست؛ اما به‌هیچ‌وجه ارگونومی برادرش، شیائومی ۱۲ را ندارد؛ به‌طوری که دسترسی به بخش‌های مختلف گوشی مستلزم جابه‌جایی مداوم آن روی دست است.

از صفحه‌نمایش گوشی لایه‌ای از جنس Gorilla Glass Victus محافظت می‌کند، پنل پشتی و فریم نیز به‌ترتیب شیشه‌ای و آلومینیومی هستند. شیائومی درباره‌ی نوع شیشه‌ی پشتی اطلاعاتی ارائه نمی‌دهد؛ اما چنانچه شیائومی ۱۲ را مبنا قرار دهیم، احتمالاً با لایه‌ای از جنس Gorilla Glass 5 طرف هستیم. تمام قطعات بسیار دقیق و محکم روی هم سوار شده‌اند و یک‌صدا، «پریمیوم‌بودن» را فریاد می‌زنند.

شیائومی ۱۲ پرو در رنگ‌های خاکستری، بنفش و آبی به‌فروش می‌رسد؛ تمام رنگ‌ها مات هستند و پوشش نرمی روی سطح خود دارند که حس بسیار خوشایندی را انتقال می‌دهد و به‌سختی آثار لکه یا انگشت را روی خود می‌پذیرد؛ اما از طرف دیگر باعث سُر خوردن گوشی از روی دست می‌شود. ما مدل خاکستری را برای بررسی دراختیار داشتیم و معتقدیم ظاهر بسیار جذاب و پرابهتی را به گوشی بخشیده است.

به باور نگارنده، ماژول دوربین پشتی شیائومی ۱۲ پرو یکی از جمع‌وجورترین و زیباترین طراحی‌ها را بین گوشی‌های پرچم‌دار بازار دارد. برآمدگی دوربین از سه دوربین ۵۰ مگاپیکسلی و فلش LED میزبانی می‌کند، دو دوربین اولتراواید و تله‌فوتو داخل حفره‌‌های هم‌اندازه‌ای قرار گرفته‌اند و دوربین اصلی با حسگری غول‌پیکر درون حفره‌ی بزرگی قرار دارد تا به ما گوشزد کند که با دوربین قدرتمندی طرف هستیم.

حسگر اثرانگشت زیر پنل نمایشگر قرار دارد و عملکرد بسیار سریعی را ارائه می‌دهد. دریچه‌‌های اسپیکر روی لبه‌های بالا و پایین قرار دارند و طراحی‌شان به‌گونه‌ای است که فُرم موج‌های صدا را در ذهن متبادر می‌سازند. شاید اصلی‌ترین ضعف شیائومی ۱۲ پرو را فقدان گواهی IP رسمی برای مقاومت دربرابر آب و گردوغبار دانست.

صفحه‌نمایش ۶٫۷۳ اینچی شیائومی ۱۲ پرو از پنل OLED با وضوح ۳۲۰۰ × ۱۴۴۰ پیکسل، نسبت تصویر ۲۰:۹ و تراکم پیکسلی فوق‌العاده‌ی ۵۲۱ پیکسل‌براینچ بهره می‌برد؛ بنابراین تفکیک پیکسل‌ها از هم حتی با چسباندن چشم به نمایشگر نیز ممکن نخواهد بود؛ البته چینی‌ها برای کاهش بار پردازشی وارده به GPU و کاهش مصرف باتری، وضوح نمایشگر را به‌طور پیش‌فرض روی حالت +FHD تنظیم کرده‌اند.

شیائومی ۱۲ پرو از نرخ نوسازی متغیر تا سقف ۱۲۰ هرتز و نرخ نمونه‌برداری لمسی ۴۸۰ هرتز بهره می‌برد که مورد دوم به مفهوم آن است که گوشی بازخورد سریع به تماس انگشت کاربر با سطح نمایشگر خواهد داشت. چینی‌ها می‌گویند نرخ نوسازی صفحه‌نمایش به‌لطف قابلیت AdaptiveSync Pro می‌تواند به‌طور خودکار و بسته به نوع کاربری، بین حالت‌های یک، ۱۰، ۳۰، ۶۰، ۹۰ و ۱۲۰ هرتز تغییر کند.

براساس بررسی‌های ما، در محیط رابط کاربری، مادامی‌که با گوشی تعامل نداشته باشید، نرخ نوسازی روی عدد ۱۰ هرتز باقی می‌ماند؛ اما به‌محض لمس نمایشگر، به عدد ۱۲۰ هرتز می‌رسد؛ این وضعیت در مورد مرورگرها نیز صدق می‌کند؛ اما چنانچه تصویر متحرکی داخل صفحه باشد، نرخ نوسازی روی ۶۰ هرتز خواهد بود.

اپلیکیشن‌های گالری شیائومی هنگام پخش ویدئوهای ۲۴، ۳۰، ۴۸ و ۶۰ فریم‌برثانیه، نرخ نوسازی را روی اعداد ۲۴، ۳۰، ۴۸ و ۶۰ هرتز تنظیم می‌کند؛ اما اپلیکیشن‌های دیگر نظیر گوگل فوتوز و یوتیوب، از نرخ نوسازی ۶۰ هرتز استفاده می‌کند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که شیائومی ۱۲ پرو هنگام مطالعه‌ی کتاب با اپ‌هایی همچون کیندل، نرخ نوسازی را به یک هرتز می‌رساند؛ البته اپ‌های کتابخوان وطنی نظیر فیدیبو، از نرخ ۱۰ هرتز بهره می‌برند.

اگر تمایلی به استفاده از نرخ نوسازی متغیر ندارید، شیائومی در تنظیمات نمایشگر به شما امکان می‌دهد که نرخ نوسازی را روی اعداد ثابت ۶۰، ۹۰ یا ۱۲۰ هرتز نیز تنظیم کنید.

صفحه‌نمایش شیائومی ۱۲ پرو قابلیت نمایش یک میلیارد رنگ را دارد و از استانداردهای HDR شامل +HDR10 و Dolby Vision نیز پشتیبانی می‌کند. چینی‌ها می‌گویند روشنایی نمایشگر پرچمدارشان در حالت عادی به ۱۰۰۰ نیت و هنگام نمایش ویدئوهای HDR به ۱۵۰۰ نیت می‌رسد. اندازه‌گیری‌های ما، بالاترین روشنایی گوشی را عدد بسیار خوبِ ۱۳۷۷ نیت را نشان می‌دهند که البته ۱۰۰ و ۳۰۰ نیت پایین‌تر از عدد به‌دست‌آمده برای آیفون ۱۳ پرو مکس و گلکسی اس ۲۲ اولترا هستند.

شیائومی ۱۲ پرو بسته به پروفایل رنگی منتخب کاربر، قابلیت پوشش هر دو فضای رنگی sRGB و DCI P3 را دارد. پروفایل‌های رنگی Vivid (حالت پیش‌فرض) و Saturated فضای رنگی DCI P3 را به‌طور کامل با دقت مناسب و تمایل به سردی به‌نمایش می‌گذارند؛ درحالی‌که پروفایل Original فضای sRGB را با دقت بسیار بالا و تمایلی اندک به گرمی به‌تصویر می‌کشد.

شیائومی ۱۲ پرو از ترکیب چهار اسپیکر شامل دو ووفر برای صداهای بم و دو توییتر برای صداهای زیر بهره می‌برد. این اسپیکرها با چینش دو به دو شامل یک ووفر و یک توییتر در دو لبه‌ی بالا و پایین قرار گرفته‌اند و شرکت Harman/Kardon وظیفه‌ی کوک‌کردن‌شان برعهده داشته است.

حجم صدای شیائومی ۱۲ پرو کم‌تر از آیفون ۱۳ پرو است و صداهای بم را نیز به‌اندازه‌ی آیفون دقیق تولید نمی‌کند؛ اما صداهای زیر آن دقیق‌تر هستند. ناگفته نماند که پرچم‌دار شیائومی از Dolby Atmos نیز برای تولید صداهای فراگیر پشتیبانی می‌کند.

چینی‌ها شیائومی ۱۲ پرو را با MIUI 13 بر پایه‌ی اندروید ۱۲ راهی بازار کرده‌اند. از سوی دیگر وعده می‌دهند که برای پرچم‌دارشان سه به‌روزرسانی بزرگ سیستم‌عامل ارائه دهند؛ بنابراین چنانچه اتفاق خاصی رخ ندهد، شیائومی ۱۲ پرو تا پیش از پایان ۲۰۲۲، اندروید ۱۳ را دریافت کرده و در نهایت اندروید ۱۵ را نیز تجربه کند. شیائومی می‌گوید که MIUI 13 را از پایه بازنویسی کرده است تا مدیریت منابع سخت‌افزاری یعنی پردازنده، رم و حافظه بهتر انجام شود.

شیائومی قول می‌دهد که در MIUI 13 بهینگی پردازش‌های پس‌زمینه تا حدود ۴۰ درصد افزایش داشته است. به‌علاوه مدیریت توان مصرفی نیز بهتر انجام می‌شود و در مقایسه با نسخه‌ی قبل، MIUI 13 حدود ۱۰ درصد توان کمتری مصرف می‌کند. از نظر ظاهری، MIUI 13 تفاوت چندانی با نسخه‌ی قبل ندارد و از همان ظواهر آشنا و نه‌چندان کاربرپسند استفاده می‌کند. به‌لطف سخت‌افزار قدرتمند و بهینه‌شدن UI، رابط کاربری بسیار نرم و بدون لگ اجرا می‌شود.

درست‌مانند عموم پرچم‌داران اندرویدی ۲۰۲۲، شیائومی ۱۲ پرو از Snapdragon 8 Gen 1 قدرت می‌گیرد؛ تراشه‌ی پرحاشیه‌‌‌ای که با لیتوگرافی ۴ نانومتری سامسونگ تولید می‌شود و بحث درباره‌ی داغ‌شدن و بهینه‌نبودن آن به‌اندازه‌ای است که در نهایت کوالکام را وادار کرد تا تولید نسخه‌ی بهبودیافته‌ی Snapdragon 8+ Gen 1 را به شرکت TSMC سفارش دهد.

تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen 1 از سه کلاستر، شامل کلاستر تک هسته‌ای Cortex-X2 با فرکانس ۳٫۰ گیگاهرتز، کلاستر سه هسته‌ای Cortex-A710 با فرکانس ۲٫۵ گیگاهرتز و کلاستر چهار هسته‌ای Cortex-A510 با فرکانس ۱٫۸ گیگاهرتز به‌عنوان CPU‌ استفاده می‌کند. کوالکام ادعا می‌کند پردازنده‌ی مرکزی تراشه‌ ۲۰ درصد عملکرد سریع‌تر یا ۳۰ درصد مصرف انرژی کم‌تر را نسبت به نسل گذشته به‌ارمغان می‌آورد.

تراشه‌ی پرچم‌دار کوالکام از گرافیک Adreno 730 قدرت می‌گیرد؛ شرکت سازنده می‌گوید گرافیک جدیدش می‌تواند ۳۰ درصد عملکرد بهتر یا ۲۵ درصد مصرف انرژی کمتر را ارائه دهد. Snapdragon 8 Gen 1 از موتور پردازش هوش مصنوعی نسل هفتمی بهره می‌برد و براساس ادعای کوالکام تا ۴ برابر در پردازش‌های AI سریع‌تر از نسل گذشته عمل می‌کند.

تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen 1 با بهره‌گیری از مودم یکپارچه‌ی X65 از اتصال 5G در هر دو نوع Sub-6 و mmWave پشتیبانی می‌کند و به حداکثر سرعت دانلود و آپلود ۱۰ هزار و ۳۰۰۰ مگابیت‌برثانیه دست می‌یابد. این تراشه با شبکه‌های Wi-Fi 6E و Bluetooth 5.3 نیز سازگاری دارد.

تراشه‌ی پرچم‌دار کوالکام قابلیت پخش ویدئوهای 8K30 و 4K120 با کدک‌های متنوعی از H.264 و H.265 گرفته تا VP9 را دارد؛ اما از سازگاری با کدک AV1 خبری نیست. این تراشه از کلیه‌ی استانداردهای نامدار HDR نظیر Dolby Vision و +HDR10 و HLG نیز پشتیبانی می‌کند.

شیائومی گوشی هوشمند شیائومی ۱۲ پرو را در سه نسخه‌ی ۱۲۸ | ۸، ۲۵۶ | ۸ و ۲۵۶ | ۱۲ گیگابایت با رم LPDDR5 و حافظه‌ی ذخیره‌سازی UFS 3.1 به‌فروش می‌رسد؛ البته از درگاه کارت حافظه خبری نیست؛ پس باید هنگام خرید به فضای ذخیره‌سازی موردنیازتان توجه داشته باشید. ما مدل ۱۲ گیگابایتی Xiaomi 12 Pro را برای بررسی دراختیار داشتیم.

شیائومی با MIUI 13 قابلیت جدیدی را به بخش باتری در منوی تنظیمات اضافه کرد تا کاربران بتوانند پروفایل عملکرد دستگاه را بین سه حالت Performance و Balanced و Save Battery تغییر دهند. همان‌طور که از اسم هرکدام از حالت‌های عملکرد برمی‌آید، با انتخاب گزینه‌ی Performance، گوشی نهایت قدرت عملکردی خود را به کار می‌گیرد و طبیعتا مصرف باتری نیز بیشتر می‌شود؛ از همین‌رو برای اجرای بنچمارک‌ها، سراغ پروفایل Performance رفتیم.

شیائومی ۱۲ پرو در تمام بخش‌ها عملکرد کم‌وبیش مشابهی را با نسخه‌ی اسنپدراگون گلکسی اس ۲۲ اولترا به‌نمایش می‌گذارد؛ اما بررسی‌های ما از بنچمارک Speedometer نشان می‌دهد که پرچم‌دار شیائومی در تجربه‌ی وب‌گردی با اختلاف ۳۳ درصدی از رقیب کره‌ای جا می‌ماند؛ البته با وجود تفاوت‌ها، هر دو گوشی عملکرد تند و تیزی در دنیای وب دارند.

شیائومی ۱۲ پرو تا ۲۵ درصد در پردازش‌های مربوط به CPU و ۲۰ درصد در پردازش‌های گرافیکی ضعیف‌تر از آیفون ۱۳ پرو ظاهراً می‌شود؛ البته در تجربه‌ی وب‌گردی شکاف بین دو گوشی افزایش می‌یابد و برتری آیفون به ۲۰۰ درصد می‌رسد.

توجه داشته باشید که ما نتایج موجود در جدول بالا را در شرایطی به‌دست آوردیم که وضوح صفحه‌نمایش شیائومی ۱۲ پرو روی +FHD (حالت پیش‌فرض) تنظیم شده بود، چنانچه وضوح صفحه‌نمایش را به حالت بومی آن (۳۲۰۰ × ۱۴۴۰ پیکسل) تغییر دهیم، عملکرد دستگاه در بازی‌ها افت فاحشی را تجربه خواهد کرد.

برای پی‌بردن به سطح پایداری عملکرد شیائومی ۱۲ پرو در استفاده‌های مداوم و طولانی، تست سنگین 3DMark Wild Life را ۲۰ دقیقه به‌طور مداوم با این گوشی اجرا کردیم.

شیائومی در ابتدای آزمون حتی از آیفون ۱۳ پرو نیز فراتر ظاهر می‌شود؛ اما سطح عملکرد آن به‌تدریج به‌گونه‌ای پایین می‌آید که بعد از ۲۰ دقیقه، افتی ۵۴ درصدی را در مقایسه‌با ابتدا تجربه می‌کند؛ درحالی‌که افت عملکرد آیفون ۱۳ پرو مکس در همین آزمون، ۲۷ درصد است. ناگفته نماند که در انتهای آزمون دمای بدنه به‌ویژه روی فریم به حدود ۴۷ درجه‌ی سلسیوس رسید که عدد نسبتاً زیادی محسوب می‌شود.

بازی Call of Duty بار پردازشی چندانی بر گوشی وارد نمی‌کند و به‌همین دلیل با بالاترین تنظیمات گرافیکی و نرخ پایدار ۶۰ فریم‌برثانیه اجرا می‌شود.

برای اینکه از صفحه‌نمایش ۱۲۰ هرتزی گوشی لذت ببرید، پیشنهاد می‌کنیم حتماً بازی Real Racing 3 را اجرا کنید. این بازی در دقایق ابتدایی با نرخ ۸۵ فریم‌برثانیه اجرا می‌شود؛ سپس با داغ‌شدن گوشی به زیر ۷۰ فریم‌برثانیه می‌رسد.

هنگامی‌که پروفایل باتری شیائومی ۱۲ پرو روی حالت پیش‌فرضِ Balanced باشد، بازی جهان‌باز و سنگین Genshin Impact با تنظیمات مدیوم به فراتر از نرخ ۳۵ تا ۳۶ فریم‌برثانیه دست نمی‌یابد؛ اما با انتخاب پروفایل Performance، نرخ فریم میانگین به ۵۰ فریم‌برثانیه می‌رسد. گلکسی S22 با تراشه‌ی Exynos به همین نرخ میانگین دست می‌یابد؛ اما افت فریم آن شدیدتر از شیائومی ۱۲ پرو است.

شیائومی ۱۲ پرو برای تأمین انرژی موردنیازش از باتری نه‌چندان حجیم ۴۶۰۰ میلی‌آمپرساعتی بهره می‌گیرد که ظرفیت آن درمقایسه‌با نسل گذشته، کاهش ۸ درصدی تجربه می‌کند. چنین ظرفیتی باتوجه به بهره‌گیری گوشی از تراشه‌ی پرمصرف Snapdragon 8 Gen 1، نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتزی و وضوح +QHD پنل، شارژدهی شگفت‌انگیزی را به‌ارمغان نمی‌آورد.

شیائومی ۱۲ پرو در حالت پیش‌فرض با نرخ نوسازی پویا (Dynamic) و وضوح +FHD نمایشگر عملکرد فوق‌العاده‌ای در زمینه‌ی پخش ویدئو به‌نمایش گذاشت و مدت‌زمان ۳۱ ساعت و ۲۲ دقیقه را در تست زومیت با ویدئوی معیار 720p ثبت کرد؛ اما در استفاده‌ی روزمره با ثبت مدت‌زمان ۷ ساعت و ۴۴ دقیقه، حدود سه‌ساعت شارژدهی کمتری را درمقایسه‌با گلکسی اس ۲۲ اولترا ارائه می‌دهد.

پرچم‌دار شیائومی تنها در حالتی به مدت‌زمان شارژدهی گلکسی اس ۲۲ اولترا نزدیک می‌شود که نرخ نوسازی را به حالت ثابت ۶۰ هرتز تغییر دهیم. شارژدهی باتری جزو نقاط ضعف شیائومی ۱۲ پرو به‌حساب می‌آید.

شیائومی شارژدهی نه‌چندان شگفت‌انگیز شیائومی 12 Pro را با شارژر قدرتمند ۱۲۰ واتی جبران کرده است؛ در شرایطی که پرچم‌داران نامدار بازار، بدون هیچ‌گونه شارژری عرضه می‌شوند، شارژر پیش‌فرض شیائومی ۱۲ پرو می‌تواند ظرف ۱۸ دقیقه به‌طور کامل باتری آن را شارژ کند.

شیائومی ۱۲ پرو از فناوری‌های شارژ سریع Power Delivery 3.0 و +Quick Charge 4 پشتیبانی می‌کند، قابلیت شارژ بی‌سیم با توان ۵۰ وات و شارژ بی‌سیم معکوس با توان ۱۰ وات را نیز ارائه می‌دهد.

در گوشی شیائومی ۱۲ پرو از دوربین چهارگانه و پنج‌گانه خبری نیست؛ چینی‌ها پرچم‌دار جدیدشان را با سه دوربین واید (اصلی)، اولتراواید و تله‌فوتو با حسگرهای ۵۰ مگاپیکسلی روانه‌ی بازار کرده‌اند؛ البته این حسگرها نه به لحاظ ابعاد، نه سازنده، یکسان نیستند. در ادامه با جزئیات هر ماژول بیشتر آشنا می‌شویم.

دوربین واید (اصلی) از حسگر غول‌پیکر IMX707 سونی با ابعاد 1/1.28 اینچ و پیکسل‌های ۱٫۲۲ میکرومتری بهره می‌گیرد. مساحت این حسگر ۳٫۶ برابرِ نمونه‌ی به‌کاررفته در دو دوربین دیگر شیائومی ۱۲ پرو است. فیلتر رنگی Quad-Bayer (نام تجاری سونی برای فناوری ترکیب ۱×۴ پیکسل‌ها) به‌کاررفته در IMX707 داده‌های مربوط به هر چهار پیکسل مجاور را در قالب یک رنگ تجمیع می‌کند تا بدین‌ترتیب عکس‌ها با وضوح ۱۲٫۵ مگاپیکسل و پیکسل‌های بسیار بزرگِ ۲٫۴۴ میکرومتری ذخیره شوند. شیائومی می‌گوید حسگر IMX707 بالغ‌بر ۱۲۰ درصد بیشتر از Mi 11 نور جذب می‌کند.

حسگر دوربین اصلی دربرابر لنز هفت‌تکه‌ای با دیافراگم f/1.9، فاصله‌ی کانونی معادلِ ۲۴ میلی‌متری و لرزش‌گیر اپتیکال تصویر (OIS) قرار دارد. در صفحه‌ی مشخصات گوشی در وب‌سایت شیائومی اطلاعاتی درباره‌ی فناوری فوکوس خودکار دوربین اصلی دردسترس نیست؛ اما گفته می‌شود که دوربین واید شیائومی ۱۲ پرو از فوکوس خودکار تشخیص فاز Dual Pixel بهره می‌برد.

شیائومی در دوربین‌های اولتراواید و تله‌فوتو از حسگر ۵۰ مگاپیکسلی JN1 ساخت سامسونگ با ابعاد 1/2.76 اینچی، پیکسل‌های ۰٫۶۴ میکرومتری و فیلتر رنگی Tetracell (نام تجاری سامسونگ برای فناوری ترکیب ۱×۴ پیکسل‌ها) استفاده می‌کند. همان‌طور که پیش‌تر اشاره شد، این حسگر به‌مراتب کوچک‌تر از ماژول IMX707 به‌کاررفته در دوربین اصلی (۷۳ درصد مساحت کمتر) است.

دوربین اولتراواید شیائومی ۱۲ پرو در کنار حسگر JN1 از لنزی با دیافراگم f/2.2، فاصله‌ی کانونی معادل ۱۴ میلی‌متر و زاویه‌ی دید ۱۱۵ درجه استفاده می‌کند. متأسفانه از فوکوس خودکار خبری نیست؛ بنابراین نمی‌توان از دوربین اولتراواید برای ثبت عکس از سوژه‌های بسیار نزدیک (ماکرو) استفاده کرد؛ قابلیتی که امروزه در اغلب گوشی‌های پرچم‌دار دردسترس قرار دارد.

دوربین تله‌فوتو شیائومی ۱۲ پرو به‌همراه حسگر JN1 از لنزی با فاصله‌ی کانونی معادل ۴۸ میلی‌متر و بدون لرزش‌گیر اپتیکال بهره می‌برد؛ بنابراین از بزرگ‌نمایی‌های دیوانه‌وار خبری نیست و بزرگ‌نمایی اپتیکال گوشی نسبت به دوربین واید به ۲ برابر محدود است. دوربین تله‌فوتو از قابلیت فوکوس خودکار تشخیص فاز نیز استفاده می‌کند؛ اما موضوع جالب در مورد این دوربین به دیافراگم f/1.9 بازمی‌گردد که گشوده‌تر از نمونه‌های به‌کاررفته در پرچم‌داران دیگر به‌حساب می‌آید.

دوربین سلفی شیائومی ۱۲ پرو از حسگر ۳۲ مگاپیکسلی OV32b40 ساخت OmniVision با ابعاد 1/3.14 اینچی، پیکسل‌های ۰٫۷ میکرومتری و فیلتر رنگی با تجمیع پیکسلی ۱×۴ بهره می‌برد. این دوربین از لنزی با فاصله‌ی کانونی معادل ۲۶ میلی‌متر و دیافراگم f/2.5 استفاده می‌کند؛ اما در آن از فوکوس خودکار خبری نیست.

قاب زیر از دفتر زومیت برای گوشی‌ها بسیار چالش‌برانگیز است، چراکه ازطریق تجمیع چندین فریم با نوردهی‌های متفاوت هم باید نور طبیعی آفتاب، هم نور مصنوعی داخل دفتر به‌گونه‌ای متعادل شود که جزئیات سایه‌ها و نواحی روشن به‌نمایش درآیند.

شیائومی ۱۲ پرو در زمینه‌ی گستره‌ی دینامیکی و متعادل‌ساز نور محیطی، عملکرد به‌مراتب بهتری را درمقایسه‌با آیفون ۱۲ پرو مکس به‌نمایش گذاشته است، از سوی دیگر با نگاهی به کراپ عکس‌ها، به‌نظر می‌رسد پرچم‌دار شیائومی در بحث جزئیات نیز دست بالاتر را دارد؛ اما رنگ‌های آیفون به واقعیت نزدیک‌تر هستند.

قاب زیر به‌اندازه‌ی قبلی چالش‌برانگیز نیست و نورپردازی شدیدی را شاهد نیستیم؛ هر دو گوشی عکس چشم‌نوازی را ثبت کرده‌اند. با نگاه سخت‌گیرانه‌تر، رنگ‌های آیفون به واقعیت نزدیک‌تر و سطح جزئیات شیائومی ۱۲ پرو بالاتر است؛ به بافت روی پارچه‌ی مبل و کوسن توجه کنید.

رنگ‌های دوربین اولتراواید شیائومی ۱۲ پرو به‌اندازه‌ی دوربین اصلی اشباع نیست؛ اما بازهم با واقعیت فاصله دارد. پرچم‌دار چینی‌ها در بحث کنترل سطح نویز، گستره‌ی دینامیکی و سطح جزئیات دست بالاتر را مقابل دوربین اولتراواید آیفون ۱۲ پرو مکس دارد.

هر دو گوشی در محیط تاریک استودیو، عکس چشم‌نوازی را از عروسک مورفیوس ثبت کرده‌اند؛ اما رنگ‌های آیفون طبیعی‌‌تر و سطح جزئیات ریز آن اندکی بالاتر از شیائومی ۱۲ پرو است؛ به بافت روی سطح عینک و پوست عروسک دقت کنید.

برتری آیفون ۱۲ پرو مکس در عکس زیر بیشتر به‌چشم می‌آید؛ هر دو گوشی در فضای تاریک استودیو، جزئیات زیادی را ثبت کرده و رنگ‌های جذابی تولید کرده‌اند؛ اما با بزرگ‌نمایی روی عکس‌‌ها [به نوشته‌های روزنامه دقت کنید]، متوجه می‌شویم که عکس آیفون پرجزئیات و با کنتراست بالاتر از شیائومی ۱۲ پرو است.

دوربین اولتراواید هر دو گوشی یک‌سر و گردن از دوربین اصلی‌شان ضعیف‌تر است؛ اما به‌نظر می‌رسد که شیائومی ۱۲ پرو کنترل بهتری روی سطح نویز دارد و آیفون ۱۲ پرو مکس رنگ‌های واقعی‌تری را به‌نمایش می‌گذارد.

دوربین تله‌فوتوی آیفون ۱۲ پرو مکس نسبت به دوربین اصلی این گوشی، زوم ۲٫۵ برابری و نسبت به دوربین اصلی شیائومی ۱۲ پرو، زوم ۲٫۷ برابری فراهم می‌آورد؛ بنابراین مایه‌ی تعجب نیست که عملکرد آن در زمینه‌ی بزرگ‌نمایی بهتر از پرچم‌دار شیائومی باشد.

باتوجه به برش‌های ایجاد‌شده از عکس‌های زیر، واضح است که عکس آیفون جزئیات بیشتری را از شاخ‌وبرگ درختان در دل دارد. از سوی دیگر رنگ‌های عکس شیائومی ۱۲ پرو به تبعیت از دوربین‌های دیگر این گوشی، اشباع هستند.

در عکس‌های زیر هر دو گوشی سطح جزئیات رضایت‌بخشی را ثبت کرده‌اند؛ اما اگر به نمای ساختمان دقت کنید، متوجه می‌شوید که آیفون انعکاس نور از سطوح شیشه‌ای را بهتر از شیائومی ۱۲ پرو کنترل کرده است.

در عکس پرتره‌ی زیر که با دوربین اصلی دو گوشی گرفته شده است، رنگ‌های شیائومی ۱۲ پرو اشباع و به‌دور از واقعیت هستند. از طرف دیگر با نگاهی دقیق به موهای صورت، به‌نظر می‌رسد آیفون در بحث جزئیات نیز اندکی عملکرد بهتری دارد. عملکرد گوشی‌ها در تفکیک سوژه از پس‌زمینه و پیاده‌سازی افکت بوکه نیز رضایت‌بخش ارزیابی می‌شود.

پرچم‌داران اپل و شیائومی با دوربین تله‌فوتو نیز امکان عکاسی پرتره را دارند؛ دوربینی که به‌لطف فاصله‌ی کانونی بیشتر و قاب زوم‌شده‌اش، عکس‌های طبیعی‌تر و خوش‌فرم‌تری از چهره‌ی سوژه‌های انسانی می‌گیرد.

اشباع‌بودن رنگ‌ها، در عکس دوربین تله‌فوتوی شیائومی ۱۲ پرو به‌چشم می‌آید. هر دو گوشی جزئیات بسیار بالایی از چهره را ثبت کرده و افکت بوکه را نیز به‌خوبی پیاده کرده‌اند؛ اما جزئیات آیفون اندکی طبیعی‌تر به‌نظر می‌رسد، به موهای روی صورت توجه کنید.

با وجود آنکه فیلترهای زیباسازی غیرفعال شده‌اند؛ اما بازهم با نگاهی به گونه‌ها توجه کنید، متوجه خواهید شد که شیائومی ۱۲ پرو با تلاش برای پاک‌کردن پوست، جزئیات زیادی را از دست داده است، در سوی دیگر میدان، عکس سلفی آیفون ۱۲ پرو مکس طبیعی‌تر به‌نظر می‌رسد.

شیائومی ۱۲ پرو با دوربین اصلی قابلیت فیلم‌برداری 8K24 را دارد؛ اما ویدئوهای 4K30 و 4K60 را با هر سه دوربین می‌تواند فیلم‌برداری کند؛ امکان فیلم‌برداری با هر دو کدک h.264 (پیش‌فرض) و h.265 نیز وجود دارد؛ اما توجه داشته باشید که نمی‌توان حین فیلم‌برداری بین دوربین‌ها سوئیچ کرد.

ویدئوهای 4K30 با بیت‌ریت حدود ۵۳ مگابیت‌برثانیه ذخیره می‌شوند. ویدئوهای 4K30 دوربین اصلی و تله‌فوتو از لحاظ جزئیات و سطح نویز در سطح بهترین‌ها هستند؛ اما دوربین اولتراواید یک‌سروگردن پایین‌تر از آن‌ها قرار می‌گیرد. گستره‌ی دینامیکی بسیار خوب ارزیابی می‌شود؛ هرچند گاهی زیاده‌روی‌هایی در نوردهی صورت می‌گیرد، از طرف دیگر رنگ‌ها نیز اشباع هستند.

پرچم‌دار شیائومی فوق‌العاده خوش‌ساخت و زیبا است، عملکرد بسیار سریعی دارد؛ هرچند که غیربهینگی Snapdragon 8 Gen 1 گاهی گریبان‌گیرش می‌شود. صفحه‌نمایش با نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتزی پویا، رنگ‌های جذاب و روشنایی ۱۴۰۰ نیتی‌اش، در ردیف بهترین‌ها قرار دارد و اسپیکرهای چهارتایی دستگاه، صدای واضح و رسایی تولید می‌کنند.

دوربین شیائومی ۱۲ پرو با در نظر گرفتن اختلاف قیمتی چند میلیون‌تومانی گوشی با رقبا، عملکرد بسیار مطلوبی را به‌نمایش می‌گذارد و مادامی‌که پیکسل‌به‌پیکسل، عکس‌ها را زیر ذره‌بین قرار می‌دهد، کاملاً رضایتتان را جلب می‌کند. درحالی‌که بسیاری از گوشی‌ها بدون شارژر عرضه می‌شوند، پرچم‌دار شیائومی با شارژر غول‌پیکر ۱۲۰ واتی به‌فروش می‌رسد.

شاید بتوان اصلی‌ترین ضعف‌های شیائومی ۱۲ پرو را عمر باتری نه‌چندان شگفت‌انگیزش در استفاده‌های روزمره و فقدان گواهی IP کارآمد برای تضمین مقاومت خوب گوشی مقابل آب و گردوغبار دانست.

رقبای هم‌قیمت شیائومی ۱۲ پرو دستگاه‌های قدیمی‌تری همچون گلکسی اس ۲۱ پلاس یا آیفون‌های چند سال پیش هستند؛ اما واقعیت آن است که پرچم‌دار شیائومی در بسیاری از سناریوها پابه‌پای رقبای قدرتمندی همچون گلکسی اس ۲۲ اولترا یا آیفون ۱۳ پرو نیز می‌آید؛ دستگاه‌‌هایی که اختلاف قیمت چندین میلیون تومانی با شیائومی ۱۲ پرو دارند.