بررسی وان پلاس 10 پرو [به‌همراه بررسی ویدیویی]

وان‌پلاس چند سال پیش استراتژی «غول‌کشی» را کنار گذاشت و تصمیم گرفت تا به‌جای جنگیدن با پرچم‌داران هزار دلاری با سلاح «برچسب قیمتی اقتصادی»، خود به جرگه‌ی آن‌ها ملحق شود. وان‌پلاس ۱۰ پرو یکی از نتایج همین افکار است؛ پرچم‌داری که با برچسب قیمتی ۹۰۰ دلاری (یا حدود ۳۰ میلیون تومان)، اکنون در ردیف دستگاه‌هایی همچون گلکسی S22 پلاس یا آیفون ۱۳ قرار دارد.

مقاله‌ی پیش‌رو در تاریخ ۱۸ تیرماه ۱۴۰۱ با افزوده‌شدن بررسی ویدیویی وان پلاس 10 پرو به‌روز شد.

صفحه‌نمایش OLED و سریع، بدنه‌ی شیشه‌ای، تراشه‌ی پرچم‌دار، دوربین‌های چند ۱۰ مگاپیکسلی و جدیدترین نسخه‌ی اندروید؛ وان‌پلاس ۱۰ پرو روی کاغذ، تمام ویژگی‌های لازم برای بدل‌شدن به یک پرچم‌دار تمام‌عیار را در دل خود دارد؛ اما آیا گردآوری قطعات هم‌تراز پرچم‌داران دیگر در یک بدنه، می‌تواند موفقیت محصول جدید وان‌پلاس را تضمین کند؟ با بررسی وان پلاس 10 پرو همراه زومیت باشید.

وان‌پلاس در سال‌های گذشته، زبان طراحی پرچم‌دارش را مدام تغییر داده‌ است؛ به‌طوری که به‌سختی می‌توان پیوستگی و ارتباط خاصی را میان نسل‌های اخیر یافت. چینی‌ها امسال با الهام‌گرفتن از سبک طراحی منحصربه‌فرد گلکسی S21 اولترا، بار دیگر، پرچم‌دارشان را به زیر تیغ جراحی برده و وان‌پلاس ۱۰ پرو را به «برآمدگی دوربین یکپارچه با فریم» مزین کرده‌اند تا بدین‌ترتیب محصول گران‌قیمتشان را از خیل عظیم گوشی‌های هوشمندی متمایز سازند که روزانه روانه‌ی بازار می‌شوند.

برآمدگی دوربین وان‌پلاس ۱۰ پرو انحنای یکسانی با فریم دستگاه دارد؛ گویی این تکه‌ی مربعی، با فریم آلومینیومی گوشی ساختاری یکپارچه را تشکیل داده‌اند؛ اما در حقیقت، طراحان وان‌پلاس، برای ساخت آن، از سرامیک استفاده کرده‌اند؛ سرامیکی که به‌مدت ۹۶ ساعت، حرارت ۱۴۰۰ درجه‌ی سلسیوس را تحمل کرده، برای براق‌شدن، بیش‌از ۶۰ ساعت صیقل خورده و دربرابر خوردگی، تا ۳۰ درصد مقاوم‌تر از فولاد ضدزنگ است.

روی برآمدگی براق و مشکی وان‌پلاس ۱۰ پرو چهار حفره به‌چشم می‌خورد که از مجموعه‌ی دوربین سه‌گانه و فلش LED دستگاه میزبانی می‌کنند، از سوی دیگر لوگوی HASSELBLAD نیز همکاری دو شرکت برای ارتقای عملکرد دوربین‌ها را گوشزد می‌کند. درون حفره‌ی فلش LED عبارت «P2D 50T» نیز حک شده است که به «Phone 2nd generation, 50MP, triple-lens» اشاره می‌کند و رمز و راز خاصی را در پسِ خود ندارد.

پنل پشتی وان پلاس 10 پرو از جنس Gorilla Glass 5 است و مانند محصولاتی همچون شیائومی ۱۲ پرو، بافت نرم و مات ویژه‌ای سطح خود دارد؛ این بافت، حس‌وحال خوشایندی را به کاربر انتقال می‌دهد و لکه یا چربی دست را نیز به‌سختی به خود می‌گیرد. انحنای لبه‌های پنل پشتی و فریم به‌جاگیری بسیار خوب دستگاه روی دست کمک می‌کند؛ اما بر اثر مات‌بودن بدنه، گوشی گاهی از روی دست سُر می‌خورد.

وان‌پلاس ۱۰ پرو در رنگ‌های مشکی و سبز به‌فروش می‌رسد که از بین آن‌ها، مدل مشکی، به‌لطف یکپارچگی رنگ بدنه با برآمدگی دوربین، بسیار زیبا و جذاب به‌نظر می‌رسد. بافت پنل پشتی پرچم‌دار وان‌پلاس به‌گونه‌ای است که هنگام برخورد پرتوهای نور، می‌درخشد.

پرچم‌دار وان‌پلاس با وجود ابعاد نمایشگر نزدیک یا برابر با گلکسی S22 اولترا و آیفون ۱۳ پرو مکس، وزن کمتر (۲۰۱ گرم دربرابر ۲۲۸ و ۲۴۰ گرم) و عرض کمتری (۷۳٫۹ دربرابر ۷۷٫۹ و ۷۸٫۱ میلی‌متر) نسبت به رقبایش دارد و همین موضوع بر ارگونومی آن می‌افزاید. صفحه‌نمایش وان‌پلاس ۱۰ پرو با ابعاد ۶٫۷ اینچی، لبه‌های خمیده و حاشیه‌های باریک، ۹۰ درصد از نمای مقابل دستگاه را دراختیار دارد؛ از این پنل، پوششی از جنس Gorilla Glass Victus محافظت می‌کند.

ما در دسترسی به کلیدهای فیزیکی وان‌پلاس ۱۰ پرو با مشکل خاصی مواجه نشدیم؛ اسلایدر اعلانات و کلید پاور در لبه‌ی سمت راست و کلید کنترل صدای وان‌پلاس ۱۰ پرو در لبه‌ی سمت چپ فریم قرار دارند. وجود اسلایدر اعلانات از نخستین مدل‌های وان‌پلاس تاکنون، جزو ویژگی‌های کلیدی‌شان بوده است؛ با این اسلایدر می‌توان به‌راحتی بین سه‌حالت عادی، ویبره و سایلنت سوئیچ کرد. امیدواریم که چنین قابلیتی را غیر از آیفون و وان‌پلاس، در گوشی‌های هوشمند برندهای دیگر نیز ببینیم.

وان‌پلاس گوشی پرچم‌دارش را در بازار آمریکا و تحت شبکه‌ی مخابراتی T-Mobile، با گواهی IP68 به‌فروش می‌رساند؛ اما در باقی مناطق دنیا، از گواهی IP برای مقاومت دربرابر آب و گردوغبار خبری نیست. از سوی دیگر ویدئوهایی از مقاومت اندک بدنه‌ی وان‌پلاس ۱۰ پرو مقابل خم‌شدن در فضای وب منتشر شده است؛ متأسفانه ما امکان راستی‌آزمایی این موضوع را نداشتیم و پیشنهاد می‌کنیم که شما نیز در صورت خرید وان‌پلاس، به‌دنبال یافتن حقیقت نباشید!

صفحه‌نمایش ۶٫۷ اینچی وان‌پلاس از پنل OLED با نسبت تصویر ۲۰:۹ و رزولوشن ۳۲۱۶ × ۱۴۴۰ پیکسل بهره می‌برد. وضوح +QHD، تراکم پیکسلی بسیار عالیِ ۵۲۵ پیکسل‌براینچی را برای نمایش تصاویری شفاف و خوانا فراهم می‌آورد؛ البته از منوی تنظیمات گوشی می‌توان وضوح تصویر را بین حالت‌های QHD+، +FHD و پویا (برای جابه‌جایی خودکار بین دو وضوح یادشده) انتخاب کرد. خود دستگاه به‌طور پیش‌فرض روی حالت خودکار تنظیم شده است؛ اما پیشنهاد می‌کنیم برای ارتقای عملکرد در بازی‌ها و کاهش مصرف باتری، از حالت +FHD‌ استفاده کنید.

نمایشگر وان‌پلاس ۱۰ پرو به‌لطف پشتیبانی از رنگ‌هایی با عمق ۱۰ بیت، قابلیت نمایش یک میلیارد رنگ را دارد که ۶۴ برابرِ رنگ‌های قابل‌نمایش در پنل‌های ۸ بیتی است، این پنل از محتوای HDR با استاندارد +HDR10 نیز پشتیبانی می‌کند. بهره‌گیری از فناوری LTPO 2.0 به صفحه‌نمایش وان‌پلاس ۱۰ پرو اجازه می‌دهد تا بسته به محتوای در حال نمایش، امکان تغییر نرخ نوسازی در بازه‌ی یک تا ۱۲۰ هرتز را داشته باشد؛ اما استراتژی وان‌پلاس در تغییر نرخ نوسازی، به‌اندازه‌ی رقبا کارآمد نیست.

هنگامی که صفحه‌نمایش از سوی کاربر لمس می‌شود، نرخ نوسازی به ۱۲۰ هرتز افزایش می‌یابد، از سوی دیگر، وجود المان‌های متحرک درون محتوای در حال نمایش نیز نرخ نوسازی را افزایش می‌دهد. وان‌پلاس ۱۰ پرو اپلیکیشن‌هایی همچون دوربین، Play Store و Google Photos را حداکثر با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز اجرا می‌کند، ویدئوهای ۲۴ یا ۳۰ فریم‌برثانیه را با نرخ نوسازی ۳۰ هرتز و ویدئوهای ۶۰ فریم‌برثانیه یا بالاتر را با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز پخش می‌کند؛ درحالی‌که خود گوشی قابلیت ضبط ویدئوهای ۱۲۰ فریم‌برثانیه را دارد!

در اپلیکیشنی همچون اسپاتیفای، هنگامی که صفحه را لمس می‌کنید، نرخ نوسازی به ۱۲۰ هرتز می‌رسد؛ اما چنانچه دست کاربر، صفحه را لمس نکند و قطعه‌ای در حال پخش باشد، با جابه‌جایی نوار پیشرفت موسیقی، نرخ نوسازی مدام بین ۳۰ و ۶۰ هرتز تغییر می‌کند! این موضوع در بسیاری از اپلیکیشن‌های دیگر همچون Play Store نیز به‌چشم می‌خورد. از طرف دیگر در بازی‌هایی همچون Real Racing 3 که دستگاه‌های پرچم‌دار دیگر به نرخ فریم ۱۲۰ فریم‌برثانیه دست می‌یابند، گوشی وان‌پلاس با محدودسازی نرخ نوسازی به ۶۰ هرتز، نرخ فریم را در سطح ۶۰ فریم‌برثانیه نگه می‌دارد.

وان‌پلاس می‌گوید گوشی پرچم‌دارش در حالت SDR به حداکثر روشنایی ۸۰۰ نیت و در حالت HDR به حداکثر روشنایی ۱۳۰۰ نیت دست می‌یابد؛ اما بررسی‌های ما نشان می‌دهد که حتی هنگام پخش ویدئوی HDR نیز روشنایی دستگاه از مرز ۹۸۰ نیت فراتر نمی‌رود. دستیابی به روشنایی حدود ۱۰۰۰ نیت، به‌خودیِ خود، نتیجه‌ی قابل‌قبولی به‌شمار می‌آید؛ اما بدون‌شک، خوانایی دستگاه به‌اندازه‌ی پرچم‌داری همچون گلکسی S22 اولترا با حداکثر روشنایی ۱۶۸۲ نیت نخواهد بود.

وان‌پلاس ۱۰ پرو ضعف خود در زمینه‌ی روشنایی را با رنگ‌های بسیار دقیق جبران می‌کند؛ این گوشی سه پروفایل رنگی Natural و Vivid (حالت پیش‌فرض) و Pro Mode را به‌ترتیب با پوشش کامل فضاهای sRGB و DCI P3 (دو پروفایل آخر) دراختیار کاربر می‌گذارد. پرچم‌دار وان‌پلاس در حالت Natural دقیق‌ترین رنگ‌ها را در میان تمام پرچم‌دارانی تولید می‌کند که زومیت تاکنون بررسی کرده است. در پروفایل Vivid، رنگ‌ها به‌اندازه‌ی رقبایی همچون گلکسی اس ۲۲ اولترا دقیق نیستند؛ اما در پروفایل Pro Mode، گوشی با ثبت خطای میانگین ۱٫۴، فضای DCI P3 را با دقتی مثال‌زدنی پوشش می‌دهد.

گوشی بالارده‌ی وان‌پلاس از اسپیکرهای استریویی بهره می‌برد که به‌ترتیب در لبه‌ی بالا و پایین قرار گرفته‌اند و صدای نسبتاً متوازنی هم تولید می‌کنند. بلندی و شفافیت صدای خروجی وان پلاس 10 پرو بسیار خوب ارزیابی می‌شود؛ اما به‌نظر می‌رسد که اسپیکرها، صدای بیس را آن‌طور که باید، کوبنده تولید نمی‌کنند.

در زمان‌های نه‌چندان دور، گوشی‌های وان‌پلاس با ترکیبی متعادل از اندروید خالص و قابلیت‌های شخصی‌سازی جانبی، یکی از بهترین تجربه‌های نرم‌افزاری را میان دستگاه‌های اندرویدی ارائه می‌دادند؛ اما از زمانی‌که تصمیم گرفته شد تا OxygenOS وان‌پلاس با ColorOS شرکت هم‌خانواده‌ی اوپو ترکیب شود، همه‌چیز رو به تغییر گذاشت.

رابط کاربری وان‌پلاس اکنون ملغمه‌ای از OxygenOS و ColorOS را در بطن خود دارد؛ بسیاری از بخش‌ها مانند آیکون‌ها و منوی تنظیمات از گوشی‌های اوپو گرفته شده‌اند، برخی بخش‌ها مثل قابلیت Shelf، یاد و خاطره‌ی دوران قدیم وان‌پلاس را در ذهن تداعی می‌سازد و برخی المان‌ها نیز به اندروید خالص شباهت دارند.

نرم‌افزار وان‌پلاس ۱۰ پرو مانند نسل‌های قبلی، سریع و روان است؛ اما دیگر جان‌مایه‌ی اندروید خالص را در وجود گوشی حس نخواهید کرد. وان‌پلاس ۱۰ پرو با اندروید ۱۲ و OxygenOS 12.1 وارد بازار شد و قرار است که سه به‌روزرسانی سیستم‌عامل را نیز دریافت کند.

کاربران وان‌پلاس ۱۰ پرو هم‌اکنون می‌توانند به‌موجب همکاری گوگل و وان‌پلاس، نسخه‌ی بتای اندروید ۱۳ و OxygenOS 13 را روی گوشی خود تجربه کنند. از طرف دیگر ظاهراً، وان‌پلاس هم صدای نارضایتی کاربران را شنیده و قرار است تا با به‌روزرسانی جدید، رابط کاربری را به اندروید خالص نزدیک‌تر کند.

وان‌پلاس ۱۰ پرو به‌تبعیت از عموم پرچم‌داران اندرویدی نیمه‌ی نخست سال ۲۰۲۲، از Snapdragon 8 Gen 1 قدرت می‌گیرد؛ تراشه‌ی پرحاشیه‌‌‌ای که با لیتوگرافی ۴ نانومتری سامسونگ تولید می‌شود و بحث درباره‌ی داغ‌شدن و بهینه‌نبودن آن به‌اندازه‌ای است که در نهایت کوالکام ناچار شد تا تولید نسخه‌ی بهبودیافته‌ از تراشه‌ی اولیه را به شرکت TSMC سفارش دهد؛ تراشه‌ای موسوم به Snapdragon 8+ Gen 1 که قلب تپنده‌ی پرچم‌داران نیمه‌ی دوم سال خواهد بود.

تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen 1 از سه کلاستر، شامل کلاستر تک هسته‌ای Cortex-X2 با فرکانس ۳٫۰ گیگاهرتز، کلاستر سه هسته‌ای Cortex-A710 با فرکانس ۲٫۵ گیگاهرتز و کلاستر چهار هسته‌ای Cortex-A510 با فرکانس ۱٫۸ گیگاهرتز به‌عنوان CPU‌ استفاده می‌کند. کوالکام ادعا می‌کند پردازنده‌ی مرکزی تراشه‌ ۲۰ درصد عملکرد سریع‌تر یا ۳۰ درصد مصرف انرژی کم‌تر را نسبت به نسل گذشته به‌ارمغان می‌آورد.

تراشه‌ی پرچم‌دار کوالکام از ماژول Adreno 730 برای انجام پردازش‌های گرافیکی قدرت می‌گیرد؛ شرکت سازنده می‌گوید گرافیک جدیدش می‌تواند ۳۰ درصد عملکرد بهتر یا ۲۵ درصد مصرف انرژی کمتر در مقایسه‌با نسل قبلی را ارائه دهد. Snapdragon 8 Gen 1 از موتور پردازش هوش مصنوعی نسل هفتمی بهره می‌برد و براساس ادعای کوالکام تا ۴ برابر در پردازش‌های AI سریع‌تر از نسل گذشته عمل می‌کند.

تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen 1 با بهره‌گیری از مودم یکپارچه‌ی X65 از اتصال 5G در هر دو نوع Sub-6 و mmWave پشتیبانی می‌کند و به حداکثر سرعت دانلود و آپلود ۱۰ هزار و ۳۰۰۰ مگابیت‌برثانیه دست می‌یابد. این تراشه با شبکه‌های Wi-Fi 6E و Bluetooth 5.3 نیز سازگاری دارد.

تراشه‌ی پرچم‌دار کوالکام قابلیت پخش ویدئوهای 8K30 و 4K120 با کدک‌های متنوعی از H.264 و H.265 گرفته تا VP9 را دارد؛ اما از سازگاری با کدک AV1 خبری نیست. این تراشه از کلیه‌ی استانداردهای نامدار HDR نظیر Dolby Vision و +HDR10 و HLG نیز پشتیبانی می‌کند.

وان‌پلاس ۱۰ پرو در بازارهای جهانی با چهار نسخه‌ی ۱۲۸ | ۸، ۲۵۶ | ۸، ۲۵۶ | ۱۲ و ۵۱۲ | ۱۲ گیگابایت با رم LPDDR5 و حافظه‌ی ذخیره‌سازی UFS 3.1 به‌فروش می‌رسد؛ البته از درگاه کارت حافظه خبری نیست؛ پس باید هنگام خرید به فضای ذخیره‌سازی موردنیازتان توجه داشته باشید. ما مدل ۲۵۶ | ۱۲ گیگابایتی را برای بررسی دراختیار داشتیم؛ مدلی که هم‌اکنون در بازار ایران با قیمت حدودی ۳۰ میلیون تومان موجود است.

وان‌پلاس ۱۰ پرو در وضعیت پیش‌فرض، بسته به نوع کاربری، وضوح صفحه‌نمایش را به‌طور خودکار بین حالت‌های +QHD و +FHD تغییر می‌دهد. از طرف دیگر در تنظیمات باتری گوشی، گزینه‌ای به‌نام High Performance Mode وجود دارد که به‌گفته‌ی وان‌پلاس، بهترین عملکرد گوشی را به‌بهای داغ‌شدن بیشتر و افزایش مصرف باتری دراختیار کاربر می‌گذارد؛ برهمین اساس برای اجرای بنچمارک‌های زیر، وضوح نمایشگر را روی +FHD تنظیم کرده و حالت High Performance Mode را نیز فعال کردیم.

** وان‌پلاس ۱۰ پرو بنچمارک GFXBench را با نرخ نوسازی ۶۰ هرتز اجرا می‌کند و برهمین اساس آزمون CarChase Onscreen به نرخ فریم فراتر از ۶۰ فریم‌برثانیه نمی‌رسد.

قدرت پردازشی وان‌پلاس ۱۰ پرو و عملکرد آن در کاربری‌های روزمره کم‌وبیش با دستگاه‌های دیگر مجهز به تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen 1 و نسخه‌ی اگزینوس گلکسی S22 برابری می‌کند؛ اما مقابل آیفون ۱۳ و ۱۳ پرو با اختلاف ۳۰ درصدی از رقابت جا می‌ماند.

وان‌پلاس ۱۰ در پردازش‌های گرافیکی در سطحِ پرچم‌داران دیگر مبتنی‌بر Snapdragon 8 Gen 1 ظاهر می‌شود؛ اما بالغ‌بر ۸۰ درصد بهتر از نسخه‌ی اگزینوس گلکسی اس ۲۲ عمل می‌کند. در این بخش ضعفِ عملکرد وان‌پلاس مقابل آیفون ۱۳ و ۱۳ پرو به‌ترتیب به ۵ و ۱۵ درصد محدود می‌شود.

مطابق‌انتظار، وان‌پلاس ۱۰ پرو در تجربه‌ی وب‌گردی تقریباً پابه‌پای نسخه‌ی اسنپدراگون گلکسی اس ۲۲ می‌آید؛ اما با اختلافی ۵۰ درصدی عرصه را به آیفون ۱۳ می‌بازد.

توجه داشته باشید که اعداد مربوط به گرافیک در جدول بالا با فرض استفاده‌ی شما از وان‌پلاس ۱۰ پرو با وضوح +FHD به‌دست آمده‌اند؛ چنانچه وضوح نمایشگر را روی حالت +QHD قرار دهید، عملکرد دستگاه در پردازش‌های گرافیکی همچون بازی، حدود ۳۰ درصد افت خواهد کرد؛ چراکه در چنین وضعیتی، بار پردازشی مضاعفی بر دوش GPU‌ خواهد بود.

برای آنکه به تأثیر فعال‌سازی حالت High Performance Mode‌ بر عملکرد وان‌پلاس ۱۰ پرو پی ببرید، کافی است تا به نتایج به‌دست‌آمده در جدول زیر دقت کنید؛ پرچم‌دار چینی‌ها با فعال‌سازی حالت یادشده، ۱۵ درصد در کاربری‌های عمومی، ۲۰ درصد در وب‌گردی و حدود ۳۰ درصد در پردازش‌های تک‌هسته‌ای CPU بهتر از حالت خود عمل می‌کند؛ البته توجه داشته باشید که وان‌پلاس ۱۰ پرو با فعال‌سازی High Performance Mode به سطح عملکرد پرچم‌داران دیگر مبتنی‌بر Snapdragon 8 Gen 1 می‌رسد، نه در حالت عادی!

برای ارزیابی عملکرد وان‌پلاس ۱۰ پرو در استفاده‌های مداوم و طولانی، بنچمارک سنگین 3DMark Wild Life را در دو حالت با و بدون فعال‌سازی حالت Performance Mode، به‌طور مداوم به‌مدت ۲۰ دقیقه اجرا کردیم. وان‌پلاس ۱۰ پرو در هر دو حالت با افتی ۶۳ درصدی، کماکان از لحاظ پایداری عملکرد، از آیفون ۱۳ پرو مکس جا می‌ماند؛ اما از سایر پرچم‌داران اندرویدی بازار، پایدارتر ظاهر می‌شود.

با فعال‌سازی حالت «بهترین عملکرد»، دستگاه در ابتدا با امتیاز بهتری کار خود را شروع می‌کند؛ اما براثر داغ‌شدن بیشتر، سریع‌تر از حالت عادی، دچار افت عملکرد می‌شود. بعد از گذشت ۸ دقیقه از شروع آزمون پایداری، وان‌پلاس ۱۰ پرو در هر دو پروفایل عملکردی خود، با اختلاف ناچیزی، عملکرد مشابه و پایداری را ارائه می‌دهد.

استراتژی ناکارآمد وان‌پلاس در قبال نرخ نوسازی و ایجاد محدودیت ۶۰ هرتزی در عموم بازی‌ها باعث می‌شود تا بازی Real Racing 3 که حتی روی پرچم‌داران اقتصادی همچون موتورولا اج ۲۰ پرو با نرخ ۱۲۰ فریم‌برثانیه اجرا می‌شود، در گوشی وان‌پلاس ۱۰ پرو به ۶۰ فریم‌برثانیه محدود باشد.

در سوی دیگر میدان، بازی سنگین Diablo Immortals که روی نسخه‌ی اگزینوس گلکسی اس ۲۲، تنظیمات گرافیکی High را با نرخ ۳۰ فریم‌بر‌ثانیه دراختیار کاربر می‌گذارد، روی گوشی وان‌پلاس ۱۰ پرو، به‌راحتی و بدون افت فریم با نرخ میانگین ۵۹ فریم‌برثانیه اجرا شود؛ البته با هیچ‌یک از دو گوشی، تنظیمات Ultra‌ دردسترس نیست.

وان‌پلاس ۱۰ پرو در بازی Genshin Impact ناامیدکننده ظاهر می‌شود؛ درحالی‌که آیفون SE 2022 و شیائومی ۱۲ پرو این بازی را با تنظیمات Medium به‌ترتیب با نرخ فریم میانگین ۶۰ و ۵۰ فریم‌برثانیه اجرا می‌کنند، پرچم‌دار وان‌پلاس در بهترین حالت به نرخ میانگین ۴۲ فریم‌برثانیه می‌رسد.

وان‌پلاس ۱۰ پرو برای تأمین انرژی موردنیازش به باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی اتکا دارد و در بازار جهانی با شارژر بسیار سریع ۸۰ واتی به‌فروش می‌رسد، این شارژر برای رساندن باتری از صفر به ۱۰۰ درصد، به ۳۴ دقیقه زمان نیاز دارد. پرچم‌دار وان‌پلاس از شارژ بی‌سیم ۵۰ وات، شارژ معکوس و استاندارد شارژ سریع USB Power Delivery نیز پشتیبانی می‌کند.

در شرایطی که نرخ نوسازی روی حالت خودکار (۱۲۰ هرتز)، وضوح روی FHD و روشنایی صفحه‌نمایش روی ۲۰۰ نیت تنظیم شده و کلیه‌ی اتصالات بی‌سیم قطع شده است، وان‌پلاس ۱۰ پرو با حدود ۳۴ ساعت پخش مداوم ویدئوی HD و حدود ۱۲ ساعت شارژدهی در شبیه‌ساز کاربری‌های روزمره، عمر باتری بسیار خوبی را ارائه می‌دهد.

همان‌طور که در جدول بالا نیز مشاهده می‌کنید، با ارتقا‌ی وضوح نمایشگر به حالت +QHD، عمر باتری، یک ساعت کاهش می‌یابد. نکته‌ی جالب‌توجه به کاهش یک‌ساعتی عمر باتری در حالتی برمی‌گردد که نرخ نوسازیِ ۶۰ هرتزی برای نمایشگر انتخاب شده است؛ زیرا هنگامی‌که نرخ نوسازی متغیر را از تنظیمات نمایشگر انتخاب می‌کنید، وان‌پلاس ۱۰ پرو می‌تواند بسته به نوع محتوای در حال نمایش، نرخ نوسازی را به اعداد کمتر از ۶۰ هرتز نیز برساند.

وان‌پلاس ۱۰ پرو از دوربین سه‌گانه با ترکیب واید (اصلی)، تله‌فوتو و اولتراواید استفاده می‌کند. دوربین اصلی و تله‌فوتو از همان حسگرهای نسل قبلی بهره می‌برند؛ اما دوربین اولتراواید دستخوش تغییر شده و حسگر مونوکروم ۲ مگاپیکسلی وان‌پلاس ۹ پرو نیز اکنون حذف شده است. در ادامه با هریک از دوربین‌ها بهتر آشنا خواهیم شد.

دوربین اصلی همانند نسل قبلی از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی IMX789 سونی با ابعاد 1/1.43 اینچ و پیکسل‌های ۱٫۱۲ میکرومتری بهره می‌برد و در پسِ لنز وایدی با فاصله‌ی کانونی معادلِ ۲۳ میلی‌متر، دیافراگم f/1.8 و لرزش‌گیر اپتیکال قرار دارد. دوربین اصلی وان‌پلاس ۱۰ پرو همانند نسل قبلی از سیستم فوکوس خودکار تشخیص‌فاز چندجهتی استفاده می‌کند؛ اما فوکوس لیزری مورداستفاده برای فواصل نزدیک، از آن حذف شده است.

حسگر دوربین اصلی وان‌پلاس ۱۰ پرو ۱۹ درصد از حسگر دوربین اصلی شیائومی ۱۲ پرو و ۱۳ درصد از حسگر دوربین اصلی گلکسی S22 اولترا کوچک‌تر است. توجه داشته باشید که این حسگر از فیلتر رنگی Quad-Bayer برای تجمیع داده‌های هر ۴ پیکسل مجاور، برای ثبت عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی با پیکسل‌های بزرگ ۲٫۲۴ میکرومتری بهره می‌گیرد.

دوربین اولتراواید از حسگر ۵۰ مگاپیکسلی JN1 سامسونگ در پسِ لنزی با دیافراگم f/2.2، فاصله‌ی کانونی معادلِ ۱۴ میلی‌متر و میدان دید بسیار عریض ۱۵۰ درجه استفاده می‌کند. حسگر JN1 باوجود رزولوشن یکسان با حسگر نسل گذشته، حدود ۶۰ درصد از آن کوچک‌تر است. از طرف دیگر از فوکوس خودکار نیز خبری نیست و بدین‌ترتیب نمی‌توان با دوربین اولتراواید وان‌پلاس ۱۰ پرو عکس‌های ماکرو گرفت.

دوربین تله‌فوتو همانند نسل قبل از حسگر ۸ مگاپیکسلی OV08A10 شرکت OmniVision با ابعاد 1/4.4 اینچ و پیکسل‌های ۱٫۰ میکرومتری در پسِ لنزی با دیافراگم f/2.4، لرزش‌گیر اپتیکال تصویر و فاصله‌ی کانونی معادل ۷۷ میلی‌متری استفاده می‌کند؛ بنابراین دوربین تله‌فوتو می‌توان بزرگ‌نمایی ۳٫۳ برابری را نسبت به تصویر دوربین اصلی ایجاد کند. این دوربین از فوکوس خودکار تشخیص فاز نیز بهره می‌گیرد.

دوربین سلفی از حسگر ۳۲ مگاپیکسلی و 1/2.74 اینچی با پیکسل‌های ۰٫۸ میکرومتری و لنز وایدی با دیافراگم f/2.2 استفاده می‌کند. حسگر از فیلتر رنگی Quad Bayer استفاده می‌کند؛ بنابراین عکس‌ها باید وضوح ۸ مگاپیکسل ثبت شوند؛ اما وان‌پلاس ۱۰ پرو عکس‌ها را هنگام ذخیره‌سازی به وضوح ۳۲ مگاپیکسل Upscale‌ می‌کند.

در ادامه برای ارزیابی عملکرد دوربین وان‌پلاس ۱۰ پرو، آن را در سناریوهای مختلف با دوربین گوشی پرچم‌دار گلکسی S22 اولترا مقایسه کرده‌ایم.

** برای مشاهده‌ی عکس‌ها در ابعاد واقعی، روی آن‌ها کلیک کنید.**

در قاب چالش‌برانگیز زیر از دفتر زومیت که نور روز ازطریق پنجره به داخل می‌تابد، دوربین اصلی وان‌‌پلاس ۱۰ پرو، جزئیات بیشتری از ناحیه‌ی روشن را بازیابی کرده؛ البته با نگاهی به دریچه‌ی هوای کنسول در بُرش‌های زیر می‌توان متوجه شد که حتی در آن بخش‌ها نیز جزئیات وان‌پلاس بیشتر است.

رنگ‌های عکس وان‌پلاس ۱۰ پرو به دمای خنثی نزدیک‌تر هستند؛ اما در مجموع، گلکسی S22 اولترا رنگ‌ها را به واقعیت نزدیک‌تر ثبت کرده است. عکس وان‌پلاس حال‌وهوای اشباع و اینستاگرامی دارد.

در قاب زیر از استودیوی زومیت، نور مصنوعی شدت بسیار مناسبی دارد و شرایط مطلوبی را برای عکاسی فراهم کرده است. در این قاب، رنگ‌های وان‌پلاس ۱۰ پرو اشباع و پرجزئیات‌تر هستند؛ اما عکس گلکسی اس ۲۲ اولترا، رنگ‌های واقعی‌تری دارد.

در قاب زیر از دفتر زومیت، شرایط دوربین‌های اولتراواید وان‌پلاس ۱۰ پرو و گلکسی S22 اولترا معکوس آن چیزی است که در مورد عکس دوربین‌های اصلی گفتیم؛ سامسونگ جزئیات بیشتر، گستره‌ی دینامیکی وسیع‌تر و رنگ‌های اشباعی ارائه می‌دهد؛ درحالی‌که رنگ‌های وان‌پلاس به واقعیت نزدیک‌تر هستند.

در قاب زیر از استودیوی زومیت، با نور مطلوب، دوربین اولتراواید وان‌پلاس ۱۰ پرو، رنگ‌ها را گرم‌تر ثبت کرده و جزئیات آن نیز کمتر از عکس گلکسی اس ۲۲ اولترا است.

دوربین تله‌فوتوی وان‌پلاس نسبت به ماژول ۳ برابری گلکسی اس ۲۲ اولترا، عکس‌های زوم‌تری ثبت می‌کند؛ اما در عکس‌های نمونه‌ی زیر، ما جزئیات و رنگ‌های سامسونگ را بیشتر می‌پسندیم.

در عکس‌های زیر با نور محیطی نسبتاً ضعیف، تیره‌بودن و اشباع‌بودن رنگ‌های وان‌پلاس ۱۰ پرو پیش‌از هرچیز دیگری توجه را به خود جلب می‌کند، از طرف دیگر، با نگاهی به برش‌ها، می‌توان به جزئیات به‌مراتب بیشتر عکس گلکسی اس ۲۲ اولترا پی برد.

در قاب چالش‌برانگیز زیر، تنها منبع نور موجود، شمع‌ها هستند؛ در این شرایط با نگاهی به برگ‌های گیاه و رنگ تلفن، می‌توان به واقعی‌تر بودن رنگ‌های گلکسی اس ۲۲ اولترا پی برد؛ بخش‌هایی تصویر مانند تلفن، در عکس گلکسی جزئیات بیشتری دارد؛ اما بخش‌هایی همچون متن روزنامه، در عکس وان‌پلاس واضح‌تر به‌نظر می‌رسد. وان‌پلاس در کنترل نور شمع‌ها نیز بهتر عمل کرده است.

اختلاف عملکرد دو گوشی در عکس‌های دوربین اولتراواید بیشتر نمایان می‌شود؛ در این عکس‌ها گلکسی چه از نظر رنگ، چه جزئیات با اختلاف زیادی بهتر از وان‌پلاس ۱۰ پرو عمل کرده است.

دوربین اولتراواید گلکسی اس ۲۲ اولترا در عکس‌های چالش‌برانگیزتر زیر نیز برتری خود بر وان‌پلاس ۱۰ پرو را چه از نظر رنگ‌ها، چه سطح جزئیات به‌نمایش می‌گذارد.

هر دو گوشی با دوربین‌های تله‌فوتوی خود نیز به الگوریتم Night دسترسی دارند؛ اما در محیط‌های بسیار تاریک، ترجیح می‌دهند تا روی تصویر دوربین اصلی‌شان با حسگر بسیار بزرگ‌تر و لنز با دیافراگم بازتر کراپ کنند. در این عکس‌های بزرگ‌نمایی‌شده، عکس گلکسی اس ۲۲ اولترا از نظر رنگ‌ها و سطح جزئیات، بهتر از وان‌پلاس ۱۰ پرو است.

عکس‌های پرتره را هم می‌توان با دوربین اصلی و هم با دوربین تله‌فوتو ثبت کرد. چنانچه به برش‌های ایجاد‌شده روی چهره‌ی سوژه دقت کنید، رنگ پوست و جزئیات بافت آن در عکس‌های گلکسی اس ۲۲ اولترا بهتر به‌نظر می‌رسد؛ عکس‌های وان‌پلاس شارپ‌تر و اشباع‌تر است. هر دو گوشی در زمینه‌ی تفکیک سوژه از پس‌زمینه بسیار خوب عمل کرده‌اند.

طبیعی‌تر بودن رنگ پوست، در عکس‌های سلفی گلکسی اس ۲۲ اولترا نیز به‌چشم می‌‌آیند. در این عکس‌ها با نگاهی به پیراهن سوژه، می‌توان متوجه کنتراست بالاترِ عکس رقیب کره‌ای وان‌پلاس ۱۰ پرو شد؛ البته هردو گوشی در زمینه‌ی جزئیات، عملکرد مطلوبی به‌نمایش گذاشته‌اند.

دوربین اصلی وان‌پلاس ۱۰ پرو قابلیت فیلم‌برداری 8K24، 4K30، 4K60 و 4K120 را دارد؛ اما دوربین اولتراواید و تله‌فوتو در بهترین حالت به‌ترتیب با وضوح‌های 4K30 و 1080p30 فیلم‌برداری می‌کنند. ویدئوهای 4K30 دوربین واید جزئیات بسیار زیاد، کنتراست بالا و گستره‌ی دینامیکی وسیعی دارند؛ ویدئوهای دو دوربین دیگر، صرفاً رضایت‌بخش ارزیابی می‌شوند.

وان‌پلاس ۱۰ پرو چه روی کاغذ، چه در عمل، بسیاری از ویژگی‌های موردنیاز برای بدل‌شدن به یک پرچم‌دار تمام‌عیار را دارد؛ صفحه‌نمایش OLED با نرخ نوسازی متغیر و رنگ‌های فوق‌العاده دقیق، عملکرد بسیار پایدار، شارژدهی بسیار خوب و شارژر سریع ۸۰ واتی از جمله‌ی کلیدی‌ترین نقاط قوت پرچم‌دار وان‌پلاس به‌شمار می‌آیند.

در سوی دیگر میدان، رابط کاربری OxygenOS حس‌وحال سابق را در دل ندارد، عملکرد دوربین به‌ویژه در تاریکی، هم‌سطح بهترین‌های بازار نیست و گواهی IP68 نیز برای دستگاه‌های خارج از بازار آمریکا دریافت نشده است.

برای کسانی‌که به‌دنبال عملکرد هم‌سطح وان‌پلاس ۱۰ پرو هستند، بی‌شک شیائومی ۱۲ پرو با برچسب قیمتی ارزان‌تر، انتخاب معقول‌تری خواهد بود؛ در سوی دیگر میدان، کسانی‌که به‌دنبال تجربه‌ی عکاسی کم‌دردسر و رابط کاربری کارآمد می‌گردند، گلکسی S22 اولترا با کمی هزینه‌ی بیشتر، گزینه‌ی مناسب‌تری است.