بررسی گلکسی زد فولد 4 [به همراه بررسی ویدیویی]

سامسونگ اواسط تابستان امسال گلکسی زد فولد ۴ را با شعارهایی همچون «فناوری باورنکردنی، طراحی شکست‌ناپذیر» و «تعادل میان کار و زندگی در دنیای موبایل» رونمایی کرد؛ اما واقعیت آن است که در نسل چهارم گلکسی زد فولد (یا نسل پنجم با احتساب نسخه‌ی رفع ایرادشده‌ی نسل نخست)، کره‌ای‌ها تغییرات ظاهری و ساختاری ناچیزی را به‌وجود آورده‌اند و بیش‌ از هرچیز بر بهبود تجربه‌ی نرم‌افزاری تمرکز داشته‌اند.

در شرایطی که رقبای اندرویدی سامسونگ یکی پس‌ از دیگری، به دنیای تاشدنی‌ها وارد می‌شوند و بعضاً طرح‌های تحسین‌برانگیزی را ارائه می‌دهند، آیا تکرار طراحی می‌تواند ایده‌ی خوبی باشد؟ برای یافتن پاسخ در ادامه با بررسی گلکسی زد فولد 4 همراه زومیت باشید.

گلکسی فولد سامسونگ در سه نسل پیشین، پیشرفت‌های قابل‌ملاحظه‌ای را تجربه کرد تا چشم‌انداز کره‌ای‌ها برای گوشی‌های تاشدنی به‌عنوان آینده‌ی گوشی‌های هوشمند را با سرعت بیشتری در بازار مصرف‌کننده جا بیندازد. برای مثال، فولد ۲ با حذف ناچ دوربین سلفی، مقاوم‌تر شدن لولا و افزایش ابعاد نمایشگر کاور همراه بود و پشتیبانی از قلم S Pen و دریافت غافلگیرکننده‌‌‌ی گواهی IPX8 در فولد ۳ که برای اولین بار این گوشی را دربرابر آب مقاوم کرد، از میزان تردید و ناباوری ما در مورد موفقیت پروژه‌ی بلندپروازانه‌ی سامسونگ تاحدودی کم کرد.

گلکسی زد فولد ۴ سه میلی‌متر کوتاه‌تر، دو میلی‌متر کم‌عرض‌تر و تنها ۰٫۱ درصد باریک‌تر شده و با وزن ۲۶۳ گرم که فقط ۸ گرم سبک‌تر از نسل گذشته است و کماکان برای زمانی‌که می‌خواهید با یک دست گوشی را حمل کنید، دستگاه نسبتاً سنگینی به‌شمار می‌رود؛ مگر اینکه بخواهید گلکسی زد فولد را بیشتر تبلت تاشدنی در نظر بگیرید تا گوشی تاشدنی که در این صورت از تمام تبلت‌های سبک‌وزن بازار، سبک‌تر است. علاوه‌براین، تغییرات در ابعاد به‌حدی ناچیز است که اگر هر دو گوشی را کنار هم بگذارید، تشخیص آن‌ها تقریباً غیرممکن خواهد بود.

صفحه‌نمایش اصلی زد فولد ۴ از همان پنل ۷٫۶ اینچی گذشته استفاده می‌کند؛ با این تفاوت که نسبت نمایشگر به بدنه با افزایش ۲٫۱ درصد به ۹۰٫۹ درصد رسیده و حاشیه‌ها باریک‌تر شده‌اند. دوربین سلفی نیز که از نسل گذشته به زیر پنل منتقل شده، حالا به شکل بهتری استتار شده است تا حواس کاربر هنگام تعامل با محتوا از جمله تماشای ویدئو، کمتر پرت شود.

صفحه‌نمایش بیرونی نیز از فولد ۲ تا نسل چهارم دست‌نخورده باقی مانده و ۶٫۲ اینچی معرفی شده؛ هرچند افزایش جزئی عرض پنل و تغییر نسبت‌تصویر از ۲۴٫۵:۹ به ۲۳٫۱:۹، به افزایش اندک وسعت صفحه کمک کرده است. بااین‌حال، در حالت بسته، این نسبت‌تصویر در مقایسه با گوشی‌های متداول یا حتی گوشی‌های تاشدنی رقیب از جمله Mate Xs 2 هواوی، به‌حدی کشیده است که کماکان حس در دست داشتن ریموت‌کنترل تلویزیون را به کاربر منتقل می‌کند.

واقعیت این است که طراحی گوشی‌های تاشدنی باوجود تلاش سامسونگ برای بهبود و عادی‌سازی آن‌ها، هنوز فاصله‌ی زیادی با بی‌عیب‌ونقص شدن دارد. در دست گرفتن زد فولد در حالت بسته با‌ توجه به نمایشگر باریک، اگرچه برای دستان کوچک‌تر ایدئال است، کماکان برای کاربری روزمره از جمله تایپ‌کردن با صفحه‌کلید حتی با انگشت‌های کوچک چندان مناسب نیست و نهایتاً بتوانید کم‌دردسرترین تجربه‌ی کاربری را در همان حالت تبلت داشته باشید.

بدنه‌ی گلکسی زد فولد ۴ از همان آلیاژ Armor Aluminium به کار رفته در نسل گذشته ساخته شده که سبک و مقاوم است، اما پنل پشتی و محافظ نمایشگر کاور از جنس گوریلا گلس ویکتوس پلاس با قدرت محافظتی بیشتر از نسخه‌ی معمولی است که در زد فولد ۳ به کار رفته است. همچنین به‌گفته‌ی سامسونگ، صفحه‌نمایش منعطف و سازگار با قلم S Pen زد فولد ۴ حالا ۴۵ درصد مقاوم‌تر از گذشته است و در بررسی ما،‌ ژست‌های حرکت با نرمی بسیار رضایت‌بخشی روی آن صورت گرفتند.

متأسفانه دوربین‌های پشتی گلکسی زد فولد ۴ کماکان به‌اندازه‌ی گذشته برآمده است و ضخامت زیاد این برآمدگی باعث لق خوردن گوشی روی میز می‌شود؛ از سوی دیگر، عملکرد دوربین ۳ ماژوله‌‌ی زد فولد ۴ آنقدری رضایت‌بخش نیست که بخواهیم به‌‌خاطرش این برآمدگی آزاردهنده را تحمل کنیم.

سامسونگ هیچ تغییری از نظر درگاه‌ها و کلید‌ها ایجاد نکرده و درست‌ مانند دو نسل گذشته، حسگر اثر انگشت گلکسی Z fold 4 در دل کلید پاور ادغام شده و به‌همراه کلید کنترل صدا، در لبه‌ی سمت راست دستگاه قرار دارد، درحالی‌که سمت چپ از شکاف سیم‌کارت میزبانی می‌کند. در پایین گوشی در حالت تبلت نیز شاهد اسپیکر اول در کنار میکروفن اصلی و درگاه USB نوع C هستیم و میکروفن ثانویه و دومین بلندگو (برای تولید صدای استریو) در لبه‌ی بالای گوشی قرار دارد.

شاید تا اینجا فکر کنید که تاشدنی جدید سامسونگ هیچ تغییر قابل‌توجهی را در بخش طراحی به خود ندیده است؛ اما مهندسان کره‌ای مهم‌ترین تغییر را در طراحی لولا پیاده‌سازی کرده‌اند که ظاهراً بیشترین اهمیت را برای آن‌ها دارد؛ چراکه مکانیزم لولا در نسل گذشته نیز با بهبود چشم‌گیری از جمله حفظ لولا در هر زاویه‌ی دلخواه، اضافه‌ شدن برس‌های کوچک برای جلوگیری از ورود گردوغبار به زیر پنل و افزایش مقاومت لولا دربرابر آب همراه بود. هرچند در حالت بسته، کماکان دو بخش تاشده‌ی گوشی کاملاً روی‌هم چفت نمی‌شوند و ارگونومی گوشی را به هم می‌زنند و هنوز هم باز کردن گوشی انرژی زیادی می‌گیرد، سامسونگ لولای زد فولد 4 را با طراحی به مراتب تخت‌تری تولید کرده، به‌گونه‌ای که در حالت باز به‌سختی قابل مشاهده است و در حالت بسته، به سمت بیرون برآمده نیست.

گلکسی زد فولد ۴ در رنگ‌های مات مشکی، بژ، سبز و در خود وب‌سایت سامسونگ به رنگ شرابی نیز به‌فروش می‌رسد. کره‌ای‌ها این بار از عرضه‌ی نسخه‌ی لوکس‌تر این گوشی موسوم به Thom Browne در رنگ سفید و با برچسب قیمتی فوق‌‌العاده گرانِ ۳۵۰۰ دلاری خودداری کرد‌ه‌اند.

عمده‌ترین تفاوت نمایشگر گلکسی Z fold 4 با نسل پیشین را می‌توان در ردیف پیکسل‌های افقی کمتر و پیکسل‌های عمودی بیشتر دانست. به تعبیر دیگر نسل جدید گوشی تاشو سامسونگ، اندازه‌ای مربعی‌تر دارد و نسبت صفحه‌نمایش آن نیز از ۳:۴ به ۵:۶ تغییر پیدا کرده است. به‌طور دقیق‌تر، نسبت ۹:۱۱٫۲ جای خود را به ۹:۱۰٫۸ داده است.

تغییر یادشده باعث شده تا نمایشگر خارجی دستگاه نیز از حالت کشیده خود خارج شود و کمی به نسبت مرسوم گوشی‌های هوشمند نزدیک‌تر شود؛ البته فقط و فقط «کمی». لازم به‌ذکر است که فرورفتگی قسمت مرکزی نمایشگر نیز همچنان به قوت خود وجود دارد اما برخلاف زد فلیپ که در حین اسکرول کردن همواره این بخش را لمس خواهید کرد، در زد فولد کمتر با چنین شرایطی رو‌به‌رو خواهید شد.

سامسونگ در زد فولد ۴ از نسل دوم حسگر دوربین زیر نمایشگر استفاده کرده است که در مقایسه با گلکسی زد فولد ۳، وضوح پایین پنل در قسمت دوربین کمتر دیده می‌شود؛ اما همچنان در زمان نمایش رنگ‌های روشن یا مشاهده صفحه از زوایای مختلف، به‌چشم می‌آید.

در ادامه موارد گفته شده، نسل چهارم کهکشانی تاشو سامسونگ همچنان از نمایشگری ۷٫۶ اینچی با نرخ‌نوسازی ۱۲۰ در داخل و نمایشگری ۶٫۲ اینچی با نرخ‌نوسازی مشابه در پنل بیرونی دستگاه استفاده می‌کند. بااینکه در مشخصات فنی دستگاه به بهره‌مندی آن از پنل LTPO و دامنه نرخ‌نوسازی ۱ تا ۱۲۰ هرتز اشاره شده است، اما در عمل و با فعال کردن نمایش Frame Rate از بخش Developer Mode در پایین‌ترین حد ۲۴ فریم‌برثانیه را مشاهده کردیم. این در حالی‌ است که با استفاده از ابزار بومی GPUWatch سامسونگ، نرخ‌نوسازی ۱ تا ۱۲۰ هرتز نمایش داده می‌شود.

حداکثر روشنایی نمایشگر داخلی گلکسی زد فولد ۴ به ۶۵۳ نیت می‌رسد؛ این عدد برای نمایشگر خارجی ۵۶۶ نیت خواهد بود و با حضور در محیط‌های پرنور مانند زیر نور خورشید، با فعال بودن روشنایی خودکار می‌توانید به ترتیب به ۱۳۷۰ و ۱۳۹۵ نیت دست پیدا کنید. عددی فوق‌العاده که حتی از عدد اعلامی ۱۲۰۰ نیت خود سامسونگ نیز پا را فراتر می‌گذارد.

با توجه به اینکه دستیابی به سطح روشنایی فراتر از ۶۰۰ نیت تنها در زیر نور خورشید یا محیط‌های فوق‌العاده پرنور قابل دستیابی خواهد بود، سامسونگ ویژگی Extra Brightness را در بخش تنظیمات صفحه‌نمایش تعبیه کرده است. البته ویژگی یادشده تنها در زمان غیرفعال بودن روشنایی خودکار دردسترس خواهد بود. ما میزان روشنایی نمایشگر داخلی و خارجی را در این حالت به‌ترتیب ۱۰۶۷ و ۱۱۱۳ نیت اندازه‌گیری کردیم.

با اینکه روشنایی بالای نمایشگر برای استفاده از دستگاه در محیط‌های پرنور، ویژگی بسیار مثبتی به‌حساب می‌آید، اما دقت رنگ پایین نمایشگر برای کاربرانی که به‌دنبال نمایشگری دقیق هستند امتیازی منفی تلقی می‌شود.

کهکشانی تاشو سامسونگ به کاربران امکان انتخاب دو پروفایل رنگی Natural و Vivid را می‌دهد. با اینکه پروفایل Vivid به‌صورت پیش‌فرض انتخاب شده است و قسمتی وسیع‌تر از دامنه رنگی DCI-P3 را پوشش می‌دهد، اما پس از بررسی‌ها، دقت رنگ پایین دستگاه ما را شوکه کرد؛ تا حدی که تست دقت را بارها و بارها با تغییر پارامترهای مختلف تکرار کردیم اما در نهایت به نتیجه بهتر از delta E 6 دست پیدا نکردیم. لازم به‌ذکر است که این موضوع برای نمایشگر خارجی با delta E 5.3 نیز دلالت می‌کند.

روی‌هم‌رفته تغییر جزئی نسبت تصویر و همچنین کاهش حاشیه‌های اطراف نمایشگر داخلی و خارجی به افزایش تجربه کاربری کمک ویژه‌ای خواهد کرد؛ اما درنظر داشته باشید که سطح نمایشگر داخلی همچنان به خط و خش حساس است و حتی ناخن نیز می‌تواند به محافظ روی آن آسیب بزند.

باتوجه به این‌که دستگاهی در این ابعاد برای مقاصد چندرسانه‌ای کاربردهای فراوانی دارد، نیاز به بلندگوهای باکیفیت نیز به‌شدت احساس می‌شود و سامسونگ نیز همانند سال گذشته از دو بلندگو باکیفیت در گلکسی زد فولد ۴ استفاده کرده است که کیفیت بسیار خوبی را ارائه می‌دهند. فرکانس‌ها به خوبی تفکیک می‌شوند و باتوجه به پوشش مناسب فرکانس‌های بم، موزیک‌هایی که دارای بیس قوی هستند در حجم صدای بالا نیز پایداری فرکانسی مطلوبی را تجربه می‌کنند.

سامسونگ زد فولد ۴ را با جدیدترین تراشه‌ی پرچم‌دار کوالکام یعنی Snapdragon 8+ Gen 1 راهی بازار می‌کند. مهم‌ترین تغییر تراشه‌ی ۸ پلاس، تغییر لیتوگرافی آن نسبت به Snapdragon 8 Gen 1 به‌حساب می‌آید که از خط ۴ نانومتری سامسونگ، به لیتوگرافی ۴ نانومتری TSMC منتقل شده است. به‌جز مسئله‌ی لیتوگرافی، تغییرات دیگر در فرکانس کاری هسته‌های CPU و فرکانس پردازنده‌ی گرافیکی مشاهده می‌شود.

برای پردازش‌های گرافیکی، ماژول Adreno 730 در تراشه‌ی کوالکام ایفای نقش می‌کند که نسبت به ماژول گرافیکی اسنپدراگون ۸ نسل ‍۱، ده درصد افزایش فرکانس را تجربه کرده است. مودم یکپارچه‌ی X65 روی تراشه، می‌تواند امکان اتصال به شبکه‌ی 5G در باندهای فرکانسی زیر ۶ گیگابایت و موج میلی‌متری را با سرعت دانلود بیشینه‌ی ۱۰۰۰۰ مگابیت‌برثانیه و سرعت آپلود ۳۰۰۰ مگابیت‌برثانیه فراهم کند.

بزرگ‌ترین مزیتی که تغییر لیتوگرافی برای تراشه‌ی کوالکام به همراه دارد، کاهش قابل توجه مصرف توان به‌ازای دریافت عملکرد یکسان است. کوالکام می‌گوید که Snapdragon 8+ Gen 1 نسبت به Snapdragon 8 Gen 1 همان عملکرد (پردازنده) و نرخ فریم (پردازنده‌ی گرافیکی) را با ۳۰ درصد توان مصرفی کمتر ارائه می‌کند. در این صورت یکی از بزرگ‌ترین مشکلات تراشه‌های ساخته‌شده با لیتوگرافی سامسونگ، یعنی گرم شدن بیش از حد و افت عملکرد ناشی از آن، تا حد زیادی مرتفع خواهد شد.

سامسونگ، زد فولد ۴ را در سه پیکره‌بندی ۱۲ | ۲۵۶ گیگابایت، ۱۲ | ۵۱۲ گیگابایت و ۱۲ گیگابایت | یک ترابایت با حافظه‌ی LPDDR5 و فضای ذخیره‌سازی از نوع UFS 3.1 راهی بازار می‌کند. ضمناً، زد فولد 4 درگاهی برای حافظه‌ی خارجی ندارد.

همان‌طور که در بخش نرم‌افزار و رابط کاربری اشاره کردیم، سامسونگ در نسخه‌ی 4.1.1 رابط کاربری One UI که فعلاً برای گوشی‌های زد فولد و زد فلیپ منتشر شده، قابلیت تغییر پروفایل عملکرد بین دو حالت Standard و Light را در نظر گرفته است که در منوی تنظیمات باتری دراختیار قرار می‌گیرد. ما بنچمارک‌های متداول و معتبر را روی هردو پروفایل اجرا کردیم تا بتوانیم تفاوت عملکرد را در دو حالت بسنجیم. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهند که تغییر پروفایل، تفاوت چندانی در عملکرد زد فولد ۴ رقم نمی‌زند، بنابراین به ذکر نتایج پروفایل Standard بسنده می‌کنیم.

در آزمون عملکرد کلی، گلکسی زد فولد ۴ به لطف تراشه‌ی پرچم‌دار کوالکام می‌تواند به امتیازی بالاتر از اکثر رقبای اندرویدی هم‌رده دست پیدا کند. تنها استثنا در جدول ما، موتورولا اج ۳۰ پرو است که با اتکا به تراشه‌ی اسنپدراگون ۸ نسل ۱ و البته به لطف نرخ نوسازی ۱۴۴ هرتز نمایشگر، می‌تواند در این بخش حدود ۸ درصد بهتر از فولد سامسونگ عمل کند.

با در نظر گرفتن امتیاز CPU در نرم‌افزار GeekBench 5، تفاوت قابل ذکری بین Snapdragon 8 Gen 1 و نسخه‌ی پلاس وجود ندارد. اگر عملکرد آیفون ۱۳ پرو مکس را در همین بنچمارک ملاک قرار دهیم، خواهیم دید که تراشه‌ی A15 Bionic اپل همچنان در عملکرد چندهسته‌ای CPU با اختلاف حدود ۳۰ درصدی رقیب خود را پشت سر می‌گذارد.

با اینکه انتظار داشتیم تراشه‌ی جدید، جهش قابل توجهی در تمام جنبه‌های عملکرد زد فولد ۴ نسبت به نسل قبل رقم بزند، اما تراشه‌ی کوالکام در بخش عملکرد CPU ما را ناامید می‌کند و فقط ۸ درصد بهبود را برای فولد جدید به همراه دارد.

در تست شبیه‌ساز بازی در حالت Offscreen، تراشه‌ی Snapdragon 8+ Gen 1 حدود ۳۷ درصد بهتر از Snapdragon 8 Gen 1 ظاهر می‌شود. در مقایسه با زد فولد ۳، نرخ فریم در تست شبیه‌ساز بازی حدود ۴۵ درصد بیشتر به دست می‌آید. در سوی دیگر، آیفون ۱۳ پرو مکس با گرافیک ۵ هسته‌ای Apple GPU، در همین تست حدود ۱۹ درصد سریع‌تر عمل می‌کند.

به جذاب‌ترین بخش بررسی عملکرد گلکسی زد فولد ۴، یعنی بحث پایداری عملکرد می‌رسیم. در استرس تست ۲۰ دقیقه‌ای Wild Life در نرم‌افزار 3D Mark، زد فولد 4 آزمون را با امتیازی بالاتر از تمام رقبای هم‌رده آغاز می‌کند و در نهایت نیز تست را با حدود ۲۸ درصد افت و با پایداری عملکرد ۶۷ درصد به‌پایان می‌رساند. همان‌طور که در نمودارها مشاهده می‌کنید، پایداری و سطح عملکرد تراشه‌ی Snapdragon 8+ Gen 1 در تمام طول آزمون از A15 اپل در آیفون ۱۳ پرو مکس بالاتر است که دستاورد بزرگی برای کوالکام و البته سامسونگ محسوب می‌شود؛ بعلاوه، بهبود نسبت به Snapdragon 8 Gen 1 نیز کاملاً مشهود است.

برای اینکه در اجرای بازی‌ها نیز عیار تراشه‌ی جدید کوالکام را در قلب زد فولد ۴ بسنجیم، مثل همیشه به‌سراغ بازی سنگین و چالش‌برانگیز Genshin Impct رفتیم و بازی را ده دقیقه روی گوشی سامسونگ اجرا کرده و عملکرد را در طول این مدت مورد پایش قرار دادیم. فولد سامسونگ می‌تواند بازی را روی تنظیمات گرافیکی Medium، با نرخ فریم میانگین ۵۴ فریم‌برثانیه و پایداری نرخ فریم صد درصدی اجرا کند، بدون اینکه دستگاه به‌شدت داغ شود.

زد فولد ۴ همچنین در اجرای بازی‌های محبوبی همچون Call of Duty و Diablo Immortal نیز با چالش چندانی مواجه نمی‌شود و هر دو بازی را روی بالاترین تنظیمات گرافیکی دردسترس، با نرخ فریم پایدار و در حوالی ۶۰ فریم‌برثانیه اجرا می‌کند.

ظرفیت باتری گلکسی زد فولد ۴ نسبت به زد فولد ۳ تغییری نکرده است و نسل جدید هم با همان باتری ۴۴۰۰ میلی‌آمپرساعتی به دست کاربران می‌رسد. زد فولد ۴ از شارژ سریع ۲۵ واتی، شارژ بی‌سیم ۱۵ واتی و شارژر معکوس ۴٫۵ وات پشتیبانی می‌کند. سامسونگ می‌گوید که شارژر سریع ۲۵ وات می‌تواند باتری زد فولد ۴ را در مدت ۳۰ دقیقه، ۵۰ درصد شارژ کند. اندازه‌گیری‌های انجام‌شده نشان می‌دهند که برای شارژ کاملاً باتری زد فولد ۴ با شارژر ۲۵ واتی حدود یک ساعت و ۲۰ دقیقه زمان نیاز است.

در مبحث شارژدهی، بد نیست اشاره کنیم که با در نظر گرفتن ابعاد نمایشگر اصلی زد فولد ۴، نتایج به‌دست‌آمده در مقایسه با سایر پرچمداران اندرویدی بازار کاملاً قابل قبول است و می‌توان رد پای بهینه بودن تراشه‌ی ساخت TSMC را در این بخش هم به‌وضوح مشاهده کرد. از نظر شارژدهی در هنگام پخش ویدیو، آیفون ۱۳ پرو مکس همچنان برنده‌ی بلامنازع رقابت به حساب می‌آید.

سامسونگ برای گلکسی زد فولد ۴ از نسخه‌ای سفارشی از پوسته One UI 4.1 با شماره نسخه ۴٫۱٫۱ استفاده می‌کند که از عمده‌ترین تغییرات آن در مقایسه با نسخه ۴٫۱ در گلکسی زد فولد ۳ می‌توان به اضافه شدن Taskbar اشاره کرد.

البته این تغییر را باید مدیون اندروید ۱۲٫۱ و اضافه‌شدن ویژگی‌های جدید برای تبلت‌ها و دستگاه‌هایی با صفحه‌نمایش بزرگ‌تر باشیم. در حقیقت سامسونگ با ایجاد بهبودهایی برای تسکبار اندروید ۱۲٫۱، آن را به نسخه‌ای مناسب و کارآمد برای گلکسی زد فولد ۴ تبدیل کرده است.

نوار وظیفه زد فولد ۴ ویژگی‌های بسیاری را با خود به‌همراه دارد و از این میان می‌توان به امکان دسترسی سریع به برنامه‌های داک و درگ اند دراپ برای تقسیم صفحه اشاره کرد. علاوه‌براین می‌توانید صفحه را حداکثر برای ۳ برنامه تقسیم کنید و این تقسیم‌بندی را ذخیره و به تسکبار پین کنید. بنابراین می‌توانید به سرعت و تنها با یک ضربه، برنامه‌های موردنظر خود را با چینش اختصاصی خود اجرا کنید.

علاوه‌براین امکان اجرای ۵ برنامه به‌صورت شناور نیز وجود دارد که درصورت نیاز نداشتن به‌ هر یک از آن‌ها، می‌توان از گزینه Minimize استفاده کرد تا به نواری مستقل و شناور منتقل شوند.

کمی از تسکبار فاصله بگیریم و به دیگر ویژگی‌های جذاب رابط‌کاربری گلکسی زد فولد ۴ سامسونگ بپردازیم. به‌صورت پیش‌فرض، سامسونگ استفاده از سه‌ دکمه کلاسیک اندروید را پیشنهاد می‌کند؛ اما همچنان می‌توانید همانند دیگر دستگاه‌های اندرویدی ژست‌های حرکتی را نیز فعال کنید. با توجه به تجربه استفاده از گلکسی فولد در این حالت راحت‌تر و مدرن‌تر به‌نظر می‌رسد.

ویژگی Flex Mode که اولین بار در گلکسی زد فولد ۲ معرفی شده بود، حالا پیشرفته‌تر از قبل شده است. به‌طوری که در اپلیکیشن دوربین، می‌توانید با خم کردن دستگاه حالت Flex Mode را فعال کنید تا در زمان زوم بالای ۲۰ برابر، محل زوم در سمت چپ به‌ شما نمایش داده شود.

یکی دیگر از ویژگی‌هایی که درحال‌حاضر تنها در نسخه بتا One UI 5 حضور دارد، ویژگی Extract Text است که در کیبورد، اپلیکیشن گالری و اپلیکیشن دوربین می‌توان به‌ آن دسترسی داشت. همان‌طورکه از نامش پیدا است، این ویژگی به کاربر کمک می‌کند تا از دل عکس‌ها، متن‌های مورد نظر خود را استخراج کند. البته با وجود اینکه نرم‌افزار، متن‌های فارسی را به‌عنوان «متن» تشخیص می‌دهد، اما همچنان با کپی کردن به حروف انگلیسی ناخوانا خواهید رسید. درنتیجه متأسفانه Extract Text از زبان فارسی پشتیبانی نمی‌کند.

اگر از قسمت Advanced Features به بخش Labs سری بزنید، با گزینه‌های جدیدی مواجه خواهید شد که پیش از این در گلکسی زد فولد ۳ حضور نداشتند که شامل Swipe for pop-up view و Swipe for split screen می‌شوند. با استفاده از اولین گزینه می‌توانید برنامه‌های تمام صفحه یا فول اسکرین را با کشیدن انگشت خود از گوشه صفحه، کوچک کرده و آن را تبدیل به صفحه‌ای شناور کنید.

با فعال کردن گزینه Swipe for split screen نیز می‌توانید ازطریق کشیدن دو انگشت خود از لبه‌های سمت راست، چپ و پایین، اپلیکیشن جاری را به نیمی از صفحه اختصاص دهید تا فضای اجرای اپلیکیشن دوم مهیا شود.

با وجود چنین امکانات وسیعی، همچنان فولد ۴ در تقسیم خودکار صفحه‌نمایش ناتوان است؛ درحالی‌که رقیب ردموندی کهکشانی سامسونگ، با انتقال خودکار برخی از وظایف به صفحه‌نمایش دوم، کاربر را به سمت استفاده حرفه‌ای‌تر از دستگاه سوق می‌دهد. موردی که همچنان در فولد ۴ مشاهده نمی‌کنیم و حتی درصورت اجرای مرورگر و برنامه ایمیل به‌صورت هم‌زمان، همچنان لینک درون خود اپلیکیشن اجرا خواهد شد.

به‌طور کلی سامسونگ با بهره‌گیری درست از ویژگی‌های اندروید ۱۲٫۱، موفق به ارائه تجربه‌ای مشابه تبلت‌ها در دستگاهی با ابعاد کوچک شده است. ویژگی‌هایی که به راحت‌تر انجام شدن کارها کمک شایان ذکری می‌کند و با کمک به چندوظیفگی گسترده‌تر، کاربر را از صفحه‌نمایشی بزرگ‌تر بی‌نیاز می‌کند. هرچند باید به‌ این نکته اشاره کنیم که گلکسی زد فولد ۴ همچنان با توجه به ابعاد صفحه‌نمایش، در زمان تماشای فیلم، تفاوتی با یک گوشی هوشمند معمولی ندارد و دقیقاً همان بخشی از صفحه به محتوا اختصاص داده می‌شود که در یک گوشی هوشمند عادی دیده می‌شود. از این رو به‌وضوح می‌توان این دستگاه را برای کاربری‌های حرفه‌ای‌تر مناسب دانست و نه کارهای روزمره.

سامسونگ در چند نسل گذشته‌ی Fold و Flip نشان داده است که تمایل چندانی به استفاده از دوربین‌های قدرتمند در دستگاه‌های تاشدنی‌اش ندارد؛ به‌نظر می‌رسد که استراتژی کره‌ای‌ها درباره‌ی گلکسی زد فولد 4 نیز تفاوتی با قبل ندارد؛ گویی که سامسونگ می‌خواهد مرز میان دستگاه‌های تاشدنی و گلکسی S را با تفاوت ساختاری دوربین، پررنگ نگه دارد.

کره‌ای‌ها دوربین سه‌گانه‌ی ۱۲ مگاپیکسلی گلکسی فولد ۳ را کنار گذاشته‌اند و در عوض به‌سراغ ترکیب دوربین اصلی ۵۰ مگاپیکسلی، دوربین اولتراواید ۱‍۲ مگاپیکسلی و دوربین تله‌فوتوی ۱۰ مگاپیکسلی با بزرگ‌نمایی اپتیکال ۳ برابری رفته‌اند؛ ترکیبی که در نگاه نخست، تفاوتی با نمونه‌ی به‌کاررفته در گلکسی S22 ندارد؛ اما واقعیت امر به این سادگی نیست.

دوربین واید (اصلی) گلکسی Z Fold 4 از حسگر ۵۰ مگاپیکسلی GN3 ساخت سامسونگ بهره می‌برد؛ این حسگر درست‌مانند ماژول GN5 به‌کاررفته در گلکسی S22 و گلکسی S22 پلاس ۵۰ مگاپیکسلی و 1/1.56 اینچی است، از پیکسل‌های ۱٫۰ میکرومتری استفاده کرده و هر ۴ پیکسل مجاور را با رنگ‌های مشابه ثبت می‌کند و عکس‌های ۱۲٫۵ مگاپیکسلی می‌گیرد؛ اما GN3 برخلاف GN5 از فناوری فوکوس خودکار ضعیف‌ترِ Dual Pixel PDAF به‌جای Dual Pixel Pro PDAF کمک می‌گیرد. دوربین اصلی درمقابل خود لنزی با فاصله‌ی کانونی معادل ۲۳ میلی‌متری، دیافراگم f/1.8 و لرزش‌گیر اپتیکال OIS می‌بیند.

دوربین تله‌فوتو گلکسی زد فولد ۴ تفاوتی با گلکسی اس ۲۲ ندارد و از حسگر ۱۰ مگاپیکسلی S5K3K1 ساخت سامسونگ با ابعاد 1/3.94 اینچی و پیکسل‌های ۱٫۰ میکرومتری استفاده می‌کند. حسگر دوربین تله‌فوتو درمقابل خود لنزی با فاصله‌ی کانونی معادل ۶۶ میلی‌متری با دیافراگم f/2.4 و لرزش‌گیر اپتیکال می‌بیند. این دوربین نسبت به دوربین اصلی، بزرگ‌نمایی اپتیکال ۲٫۸۶ برابری فراهم می‌آورد؛ هرچند که سامسونگ آن را 3X می‌خواند.

دوربین اولتراواید تاشدنی جدید سامسونگ از حسگر قدیمی IMX258 سونی با وضوح ۱۳ مگاپیکسلی، ابعاد 1/3.06 اینچی و پیکسل‌های ۱٫۱۲ میکرومتری استفاده می‌کند که ۳۶ درصد کوچک‌تر از نمونه‌ی به‌کاررفته در گلکسی S22 است. این حسگر در پسِ لنزی با میدان دید ۱۲۳ درجه‌ای و دیافراگم f/2.2 قرار دارد. دوربین اولتراواید زد فولد ۴ از قابلیت فوکوس خودکار بهره می‌برد؛ اما نرم‌افزار دوربین گوشی از چنین قابلیتی پشتیبانی نمی‌کند.

گلکسی زد فولد ۴ در حالت تاشده، دوربین سلفی ۱۰ مگاپیکسلی با حسگر IMX374 به‌کاررفته در نسل‌های قبلی را در اختیارتان می‌گذارد. این حسگر 1/3.0 اینچی با پیکسل‌های ۱٫۲۲ میکرومتری مقابل لنزی با فاصله‌ی کانونی معادلِ ۲۵ میلی‌متری و دیافراگم f/2.2 قرار دارد و از فوکوس خودکار نیز در آن خبری نیست.

دوربین سلفی دیگر گلکسی زد فولد ۴ زیر نمایشگر اصلی قرار دارد. حسگر ۱۶ مگاپیکسلی IMX471 سونی با ابعاد 1/3.0 اینچی و پیکسل‌های ۱٫۰ میکرومتری از لنز ۲۵ میلی‌متری با دیافراگم f/1.8 استفاده می‌کند و نور را از میان پیکسل‌های بخش کم‌تراکم نمایشگر دریافت می‌کند.

در محیط پرچالشی همچون گوشه‌ی زیر از دفتر زومیت که هم ناحیه‌ی تاریک، هم ناحیه‌ی بسیار روشن وجود دارد، بسیاری از گوشی‌های هوشمند در متعادل‌سازی نوردهی و بازیابی جزئیات هر دو ناحیه دچار مشکل می‌شوند؛ گلکسی زد فولد ۴ نیز از این قضیه مستثنی نیست.

رنگ‌های دوربین اصلی گرم و رنگ‌های دوربین اولتراواید اشباع هستند؛ عکس اولتراواید کنتراست بالاتری نیز دارد. جزئیات عکس دوربین اصلی به‌صورت جزئی از دوربین اولتراواید بیشتر به‌نظر می‌رسد؛ اما در کمال تعجب، ماژول اولتراواید در زمینه‌ی گستره‌ی دینامیکی عملکرد بهتری به‌نمایش گذاشته است.

گلکسی زد فولد ۴ با تمامی دوربین‌ها قابلیت عکاسی با الگوریتم Night را دارد. عکس‌های زیر در شرایطی داخل استودیوی زومیت ثبت شده‌اند که نور مصنوعی بسیار اندکی در محیط وجود داشت.

عکس دوربین اصلی روشن‌تر، بسیار پرجزئیات‌تر و طبیعتاً خوشایندتر است؛ اما رنگ‌های آن کمی به گرمی تمایل دارند، در سوی دیگر میدان رنگ‌های دوربین اصلی به حالت واقعی بیشتر شباهت دارد؛ البته در باقی زمینه‌ها به‌هیچ‌وجه هم‌سطح دوربین اصلی نیست.

دوربین سلفی زیر نمایشگر عکس‌های سافت با رنگ‌های مرده و گستره‌ی دینامیکی بسیار محدود می‌گیرد؛ وضعیت دوربین سلفی کاور بسیار بهتر است؛ چراکه رنگ‌های آن زنده‌تر، کنتراست بالاتر و جزئیات بیشتر هستند.

طراحی و فُرم‌فکتور منحصربه‌فرد گلکسی زد فولد ۴ اجازه می‌دهد تا کاربر علاوه‌بر دوربین‌های سلفی، با تمام دوربین‌های پشتی نیز عکس سلفی بگیرد. همان‌طور که مشاهده می‌کنید، عکس سلفی شادان غم‌گسار با دوربین اصلی، از تمام لحاظ، به‌ویژه‌ جزئیات، وضعیت به‌مراتب بهتری نسبت به دو عکس سلفی دیگر دارد.

گلکسی زد فولد ۴ هم با دوربین اصلی، هم با دوربین تله‌فوتو عکاسی پرتره را انجام می‌دهد. هر دو دوربین عملکرد بسیار خوبی در تفکیک سوژه از پس‌زمینه و ثبت رنگ‌های زنده دارند؛ اما فُرم چهره در عکس دوربین تله‌فوتو بسیار طبیعی‌تر است؛ البته جزئیات چهره‌ی شادان غم‌گسار در هر دو عکس چندان چنگی به‌دل نمی‌زند.

گلکسی زد فولد ۴ به‌لطف رابط کاربری پخته‌ترش و سابقه‌ی بیشتر سامسونگ در دنیای گوشی‌های تاشدنی، برای کسانی که به‌دنبال ماجراجویی هستند و صدالبته به‌لحاظ مالی نیز محدودیتی ندارند، کماکان گزینه‌ی مطمئن‌تری به‌حساب می‌آید؛ اما واقعیت آن است که دیگر مانند چهار سال پیش، سامسونگ یکه‌تاز تاشدنی‌ها نیست.

بعد از قریب به چهار سال تکرار و بالغ‌تر کردن طراحی، وقت آن فرا رسیده است تا سامسونگ بار دیگر خطر کند و تغییرات بنیادی‌تری در دستگاه تاشدنی گلکسی زد فولد ایجاد کند. رقبایی همچون میت ایکس اس ۲ و میکس فولد ۲ با وجود آنکه کماکان به‌لحاظ نرم‌افزاری به‌اندازه‌ی تاشدنی سامسونگ پخته نیستند؛ اما نسبت تصویر معقول‌تری در حالت تاشده فراهم می‌آورند، شکافی در حالت تاشده ندارند، ضخامت کمتر و دوربین کارآمدتری دارند.

سامسونگ برای تحکیم جایگاهش در بازار نوظهور تاشدنی‌ها، باید در نسل بعدی از حرکت دست‌به‌عصا و محتاطانه دست بردارد.

*بررسی پیش‌رو با همکاری تیم تحریریه‌ی زومیت، شامل زینب عابدی‌راد، شادان غمگسار، مرجان شیخی و مهرداد عیسی‌لو، در کمترین زمان ممکن نوشته و منتشر شده است.