بررسی گلکسی A34 سامسونگ؛ گوشی اقتصادی لاکچری!

سامسونگ در سال ۲۰۱۹ با عرضه‌ی ۹ مدل از نسخه‌های استاندارد سری A از A10 تا A90 با هدف تسخیر بازار پرتقاضا و تشنه‌ی گوشی‌های میان‌رده و جلب‌نظر سلایق مختلف، حرکتی طوفانی را آغاز کرد. از آن زمان تاکنون اعضای مختلف سری A برای بقا در بازار بی‌رحم گوشی‌های هوشمند جنگیدند و تاکنون تنها حیات چهار عضو این خانواده تداوم یافته است. امسال، گلکسی A34 پس‌از گلکسی A54 نقش دومین بازیگر مهم Galaxy A را ایفا می‌کند.

گوشی‌های A5x و A3x از همان سال‌های ابتدایی رونمایی‌شان وجوه مشترک زیادی باهم داشتند و سال گذشته نیز با تجهیزشدن A33 به لرزشگیر اپتیکال دوربین اصلی و دریافت گواهی IP67، تفاوت دو مدل را به‌حدی کمرنگ کرد که از نظر قیمتی خرید A33 منطقی‌تر به‌نظر می‌رسید. امسال دو کهکشانی جدید سامسونگ با ظاهری نونوار و شبیه به گلکسی S23 بار دیگر در کانون توجه قرار گرفته‌ و با برچسب قیمتی بالاتر راهی بازار شده‌اند.

آیا در مورد میان‌رده‌های امسال سامسونگ نیز شاهد تکرار سناریوی سال قبل هستیم و آیا طراحی جدید و بهبودهای جزئی می‌تواند دلیل محکمی برای توجیه قیمت بالای گلکسی A34 باشد؟ این‌ها سوالاتی هستند که در طول بررسی گلکسی A34 به پاسخ آن‌ها خواهیم رسید پس تا انتهای مقاله مارا همراهی کنید.

اولین چیزی که در مواجهه با گلکسی A34 جلب توجه می‌کند،‌ طراحی پرچمدارگونه‌ی آن است. این گوشی بازطراحی کامل بدنه به سبک گلکسی S23 را تجربه می‌کند، به‌نحوی که در برخورد اول و به ویژه از فاصله‌ی دور، شاید هرکسی آن‌را با گلکسی S23 معمولی یا پلاس اشتباه بگیرد.

تغییرات ظاهری گلکسی A34 شامل گردترشدن گوشه‌ها، حذف‌شدن برآمدگی جزیره‌ای دوربین و مسطح‌شدن پنل پشتی و جلویی گوشی (حذف‌شدن انحنای 2.5D) می‌شود که درنهایت ظاهر مدرن‌تری به دستگاه بخشیده است.

جنس پنل پشت و فریم همچنان از پلاستیک است؛ اما پیروی A34 از زبان طراحی مشابه گلکسی S23 ناخودآگاه باعث می‌شود تا این گوشی دیگر حس دردست گرفتن دستگاهی با کیفیت بدنه‌ی نازل‌ را منتقل نکند.

قاب پشتی گوشی ناهمواری زبرمانند نسل پیشین را ندارد؛ اما پوشش آن شبیه به گوشی‌هایی است که از شیشه مات استفاده می‌کنند، درواقع با پوششی شبیه به شیشه از جنس پلاستیک طرف هستیم که سامسونگ آن‌را «گلاستیک» می‌نامد و خوشبختانه به‌اندازه گوشی‌های شفاف استعداد جذب اثرانگشت را ندارد. A34 در رنگ‌های نقره‌ای، بنفش، لیمویی، گرافیتی (مشکی) تولید می‌شود و رنگ نقره‌ای آن جلوه‌ی گرادیانی جذابی را زیر تابش نور از خود ساطع می‌کند.

افزایش چهار میلی‌متری پهنای گلکسی A34، افزایش وزن ۱۳ گرمی دستگاه را در قیاس با نسل قبل در پی داشته است و اکنون وزن گوشی به حدود ۲۰۰ گرم می‌رسد که آن را در زمره‌ی گوشی‌های نسبتا سنگین قرار می‌دهد.

در لبه‌ی پایین A34 درگاه USB 2.0 Type-C، حفره‌ی اسپیکر و میکروفون و در لبه‌ی بالای گوشی، سینی سیم‌کارت و کارت حافظه جای گرفته‌اند. مانند گذشته دیگر جک هدفون ۳٫۵ میلیمتری وجود خارجی ندارد. حسگر اثرانگشت نیز از نوع اپتیکال است و زیر صفحه‌نمایش قرار دارد که علاوه‌بر قرارگیری در موقعیتی مناسب، سرعت و دقت بالایی دارد.

پنل روبه‌رویی گلکسی A34 با پوشش گوریلا گلس 5 محافظت می‌شود و با کم‌شدن عرض حاشیه‌ی پایین دستگاه، نسبت صفحه‌نمایش به بدنه از حدود ۸۳٫۷ به ۸۵ درصد رسیده است؛ البته کم‌شدن عرض حاشیه‌ی پایین، اندکی با قطورترشدن حاشیه‌ها از طرفین جبران شده تا ظاهر یکنواخت‌تر و قابل تحمل‌تری از حاشیه‌های گوشی را شاهد باشیم.

گلکسی A34 استاندارد IP67 را دریافت کرده است که مقاومت این گوشی در برابر آب در عمق یک متری آب به‌مدت نیم‌ساعت را تضمین می‌کند. کره‌ای‌ها استفاده از موتور‌ ویبره ERM را در گلکسی A34 کنار گذاشته و به‌ موتورهای خطی (از نوع Z-axis) روی آورده‌اند که تاثیر چشمگیری در بهبود بازخورد لرزشی گوشی، به‌خصوص بازخوردهای کوتاه (مثلا موقع تایپ با کیبورد) دارد.

ابعاد صفحه‌نمایش گلکسی A34 با ۰٫۲ اینچ افزایش قطر نسبت‌به قبل به ۶٫۶ اینچ رسیده است و برخلاف انتظار از گلکسی A54 نمایشگر بزرگ‌تری دارد. کره‌ای‌ها در گلکسی A34 همچنان بر استفاده از نمایشگر با بریدگی (ناچ) قطره‌ای شکل موسوم به Infinity-U اصرار ورزیده‌اند تا دست‌کم از نمای مقابل، این گوشی با A54 اشتباه گرفته نشود.

گلکسی A34 به صفحه‌نمایش OLED، با وضوح +FHD، (۲۳۴۰ × ۱۰۸۰ پیکسل) با تراکم پیکسلی ۳۹۰ پیکسل‌براینچ مجهز شده است و عریض‌شدن نمایشگر موجب شده تا نمایشگری با نسبت ابعاد تصویر ۱۹٫۵:۹ را با گوشی اقتصادی سامسونگ در اختیار داشته باشیم.

نرخ نوسازی نمایشگر هم‌اکنون از ۹۰ به ۱۲۰ هرتز افزایش داشته که به نرم‌تر و روان‌تر شدن انیمیشن‌های رابط کاربری کمک می‌کند؛ اما نرخ نوسازی رفتار تطبیق‌پذیری با نوع محتوای درحال‌نمایش از خود نشان نمی‌دهد و حتی در صورت لمس‌نکردن صفحه، روی ۱۲۰ هرتز ثابت باقی می‌ماند که ممکن است افزایش مصرف باتری را درپی داشته باشد.

سامسونگ می‌گوید که به‌لطف فناوری جدیدی موسوم به Vision Booster شدت روشنایی و دقت نمایش رنگ میان‌رده‌های جدیدش از جمله گلکسی A34 را در شرایط نوری مختلف برحسب روشنایی محیط بهبود داده است. برای راستی‌آزمایی ادعای سامسونگ، حداکثر روشنایی گوشی را در دو حالت خودکار و دستی اندازه‌گیری کردیم و در حالت خودکار به عدد عالی ۱۳۳۲ نیت رسیدیم که نشان از صحت ادعای کره‌ای‌ها و افزایش چشمگیر روشنایی پنل در مقایسه با قبل (۱۰۹۷ نیت) دارد.

گوشی حداکثر روشنایی در حالت دستی را در محدوده‌ی ۶۰۷ نیت باقی نگاه می‌دارد و اجازه نمی‌دهد که از این مقدار فراتر برود. در اندازه‌گیری حداقل روشنایی نیز به عدد ۱٫۹ نیت رسیدیم که بازهم برای یک گوشی میان‌رده عدد واقعا خوبی محسوب می‌شود و می‌توان از تماشای صفحه‌ی گوشی در اتاقی کاملا تاریک بدون آسیب به چشم‌ها خاطرجمع شد؛ با فعال‌کردن حالت Extra Dim و رسیدن حداقل روشنایی به ۰٫۰۲ نیت نیز تجربه‌ی بصری نمایشگر در تاریکی، بهبود خیره‌کننده‌ای خواهد داشت.

گلکسی A34 دو پروفایل رنگی Natural و Vivid را دراختیار می‌گذارد که به‌ترتیب در فضاهای رنگی sRGB و فضای گسترده‌ترِ DCI-P3 تعریف شده‌اند و هردوی این پروفایل‌ها، فضاهای رنگی مذکور را به‌طور کامل پوشش می‌دهند. بررسی‌های زومیت نشان می‌دهد که صفحه‌نمایش گلکسی A34 در پروفایل Vivid رنگ‌ها را اندکی دقیق‌تر و گرم‌تر از نسل قبل خود تولید می‌کند؛ اما به‌طورکلی با توجه به ماهیت این پروفایل که رنگ‌ها را اغراق‌آمیز و خیره‌کننده نمایش می‌دهد، انتظار دقت صددرصد درصدی و خنثی‌بودن رنگ‌ها را نداریم و برای تجربه رنگ‌های واقعی‌تر باید به‌سراغ پروفایل Natural رفت که دمای متعادلی داشته و خطای کمتری دارد.

توجه داشته باشید که با انتخاب پروفایل Vivid در تنظیمات نمایشگر گلکسی A34، امکان کالیبره‌کردن رنگ و تغییر شدت گرمی و سردی آن به‌صورت دستی برای رسیدن به نتیجه مطلوب وجود دارد

گلکسی A34 اسپیکرهای استریو دارد و بلندگوی مکالمه نقش اسپیکر دوم آن‌را ایفا می‌کند. حجم صدای خروجی از اسپیکرهای بالا تقریبا با اسپیکرهای پایین برابری می‌کند. اسپیکرهای گلکسی A34 بیس‌های نسبتا کوبنده‌ای دارند و در تست‌های زومیت حداقل از گلکسی S21 FE در تولید فرکانس‌های پایین و میانی بهتر ظاهر شدند.

کیفیت اسپیکرهای A34 از نظر بلندی و تفکیک صدا رضایت‌بخش است و با فعال‌کردن Dolby Atmos می‌توان صدای فراگیرتری را تجربه کرد؛ اما شاید پخش آهنگ‌های شلوغ با آخرین درجه بلندی، عملکرد اسپیکر را از نظر تفکیک فرکانس‌ها تحت‌الشعاع قرار دهد.

گلکسی A34 به‌صورت پیش‌فرض با اندروید ۱۳ و رابط کاربری One UI 5.1 راهی بازار شده است. این نسخه شامل برخی بهبودهای جزئی رابط کاربری از جمله بهینه‌سازی انیمیشن‌ها می‌شود تا تجربه کم‌نقص‌تری را حین‌کار با گوشی ارائه دهد. افزون‌براین می‌توان به مواردی چون اضافه‌شدن ویجت باتری، بازطراحی اپلیکیشن آب‌وهوا و قابلیت‌های جدید در گالری اشاره کرد.

عملکرد قابلیت Photo Remaster که به‌کمک هوش مصنوعی، تاری عکس، وجود نویز، انعکاس و یا هر مزاحمت بصری دیگر در تصاویر را حذف می‌کند، بهبود یافته است و اکنون می‌تواند کیفیت GIFها را نیز بهتر کند. اپلیکیشن‌ گالری نیز هوشمندتر شده و به‌لطف بهبود بخش جستجوی عکس‌ها می‌توان با تعریف چند فیلتر، به‌راحتی عکس موردنظر را در گالری پیدا کرد. به‌نظر می‌رسد که قابلیت جداسازی سوژه از پس‌زمینه به‌نظر می‌رسد که تنها مختص به پرچمداران خواهد بود.

دو ویژگی Modes & Routines و Link To Windows را شاید بتوان از کاربردی‌ترین قابلیت‌های One UI برشمرد که شاید نتوان در گوشی‌های دیگر نمونه‌اش را یافت. قابلیت Modes & Routines که پیش‌‌تر به‌عنوان Bixby Routines شناخته می‌شد، با تعریف شرایط موردنظر کاربر، دستور یا تنظیمات دلخواه را در موعد مقرر به‌اجرا درمی‌آورد و پس‌از پایان یافتن دوره‌ی زمانی یا تغییرکردن شرایط،‌ به‌حالت اول بازمی‌گرداند.

گلکسی A34 با پشتیبانی نرم‌افزاری پنج‌ساله که شامل چهارسال به‌روزرسانی اساسی اندروید و پنج‌سال به‌روزرسانی‌های امنیتی می‌شود،‌ بزرگ‌ترین برگ‌برنده را در مقابل سایر رقبا خواهد داشت و در این عرصه شاید هیچ گوشی میان‌رده‌ی دیگری از برند‌های دیگر را نتوان یافت که رنگ سومین آپدیت اندروید را به‌خود دیده باشد.

گلکسی A34 امسال برخلاف برادرش و شاید خوشبختانه(!) از تراشه‌ی اگزینوس استفاده نمی‌کند و سامسونگ برای تامین قدرت پردازشی این گوشی به‌سراغ تراشه‌ی Dimensity 1080 مدیاتک رفته است. این تراشه با فرایند ساخت ۶ نانومتری N6 شرکت TSMC تولید می‌شود و هشت هسته‌ی پردازشی را در قالب دو کلاستر به‌عنوان CPU به‌کار می‌گیرد:

• کلاستر قدرتمند شامل دو هسته‌ی Cortex A78 با فرکانس ۲٫۶ گیگاهرتز
• کلاستر کم‌مصرف شامل شش هسته‌ی Cortex A55 با فرکانس ۲٫۰ گیگاهرتز

بدین‌ترتیب چینش هسته‌ها در مقایسه با تراشه اگزینوس ۱۲۸۰ تفاوتی نکرده است و تفاوت ساختاری تراشه به افزایش ۲۰۰ مگاهرتزی فرکانس هسته‌های قدرتمند برمی‌گردد، با این‌حال تراشه‌ی اگزینوس ۱۳۸۰ به‌کاررفته در گلکسی A54 از چینش ۴+۴ کلاسترهای قدرتمند و کم‌مصرف با فرکانس مشابه با اگزینوس ۱۲۸۰ بهره می‌گیرد که رقابت این گوشی با برادرش را بسیار تنگاتنگ می‌کند.

تراشه‌ی Dimensity 1080 برای پردازش‌های گرافیکی به همان ماژول چهارهسته‌ای Mali-G68 MC4 اتکا دارد. از دیگر مشخصات این تراشه می‌توان از پشتیبانی از باند‌های مختلف 5G NR از جمله زیر ۶ گیگاهرتز اشاره کرد.

گلکسی A34 در نسخه‌های ۱۲۸ | ۶، ۱۲۸ | ۸ و ۲۵۶ | ۸ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی و رم عرضه می‌شود و خوشبختانه همچنان امکان ارتقای حافظه ذخیره‌سازی با استفاده از کارت microSDXC تا ظرفیت یک ترابایت با استفاده از درگاه هیبریدی سیم‌کارت دوم و حافظه وجود دارد.

ماژول رم به‌کاررفته در گلکسی A34 از نوع LPDDR4X و حافظه‌ی ذخیره‌سازی از نوع UFS 2.2 است. میزان فضای ذخیره‌سازی دردسترس در نسخه‌ی ۱۲۸ به حدود ۱۰۰ گیگابایت و در نسخه‌ی ۲۵۶ به حدود ۲۱۸ گیگابایت می‌رسد. این گوشی در زمینه‌ی ارتباطات بی‌سیم از Wi-Fi 6 و بلوتوث ۵٫۳ پشتیبانی می‌کند.

حافظه‌ی ذخیره‌سازی گلکسی A34 افت چشمگیری را که نسل پیشینش در نرخ خواندن ترتیبی تجربه کرده بود، جبران می‌کند و حتی از گلکسی A54 نیز بهتر ظاهر می‌شود! اما این گوشی با احتساب قیمت هجده میلیون تومانی‌اش یارای عرض‌اندام در مقابل برخی‌از گزینه‌های هم‌قیمت و حتی بسیار ارزان‌تر از خود را ندارد. این موضوع در مورد سایر توانایی‌های سخت‌افزاری این گوشی نیز صدق می‌کند.

باتوجه به این که با یک گوشی میان‌رده طرف هستیم، انتظارات فضایی و بی‌جا از گلکسی A34 توقع نمی‌رود؛ اما اختلاف‌های عجیب قیمت گوشی‌های هوشمند در ایران و شاید چشم‌دوزی چشم‌بادامی‌ها به‌حاشیه‌ی سود بیشتر و نشان‌ندادن روی خوش به قیمت‌های رقابتی‌تر، معادلات را برهم می‌ریزد و ما را مجاب به مقایسه‌ی گوشی با گزینه‌هایی درسطح قاتل پرچمدار یا حتی پرچمدار می‌کند.

در بحث عملکرد پردازنده، گلکسی A34 با توجه به افزایش ۲۰۰ مگاهرتزی فرکانس هسته‌های پرقدرت اندکی بهبود در پردازش‌های CPUمحور، به‌خصوص پردازش‌های چندرشته‌ای را تجربه می‌کند و ابزار بنچمارک Geekbench 5.0 که قدرت خام پردازنده را می‌سنجد نیز بهبود حدود ۲۳ درصدی را تصدیق می‌کند.

در مقام مقایسه بد نیست به امتیاز گلکسی A54 نیز نگاهی داشته باشیم، جایی که هردو گوشی امتیاز تک هسته‌ای مشابهی کسب می‌کنند، اما A54 به‌دلیل بهره‌گیری از دوهسته‌‌ی قدرتمند بیشتر، از برادرش پیش می‌افتد.

در ارزیابی عملکرد GPU نیز باید گفت با توجه به به‌کارگیری پردازنده‌ی گرافیکی مشابه گلکسی A33 در سیستم روی چیپ گلکسی A34، تفاوت چشمگیری بین دو گوشی مشاهده نمی‌شود و با توجه به اینکه عملکرد گرافیک و گیمینگ نسل پیشین نیز چندان درخشان نبود، این امر را می‌توان ترک کامل میدان به نفع رقبا تلقی کرد و پاشنه‌ی آشیل گوشی در مقایسه با گزینه‌های هم‌قیمت درنظر گرفت.

اگر رقبای هم‌قیمت را وارد معادله کنیم، شرایط برای A34 بسیار بغرنج می‌شود؛ اگر به جدول ذیل توجه کنید، امتیازهای به‌دست‌آمده با گوشی‌هایی چون شیائومی 11T و موتورولا اج ۲۰ پرو مجال رقابت با گلکسی A34 را نمی‌دهند!

برای بررسی عملکرد گیمینگ طبق معمول سراغ بازی Genshin Impact رفتیم؛ بازی به‌صورت پیش‌فرض و با بررسی سخت‌افزار تنظیمات گرافیکی را در سطح Low Quality اعمال می‌کند. با قفل‌کردن فریم‌ریت روی ۶۰ فریم‌برثانیه، گلکسی A34 می‌تواند بازی را با نرخ‌فریم میانگین ۴۱ فریم‌برثانیه و با پایداری ۹۰ درصدی اجرا کند. در طول اجرای بازی نیز نرخ‌فریم با افت و خیزهای اندکی در محدوده‌ی ۳۵ تا ۵۰ فریم‌برثانیه نوسان می‌کند و گوشی تنها اندکی گرم می‌شود.

در سناریوی بعدی سعی کردیم که عملکرد دستگاه را در حالتی که تنظیمات گرافیکی را به سطح Medium می‌بریم، بسنجیم و با حالت پیش‌فرض مقایسه کنیم؛ در این شرایط فشار زیادی به پردازنده‌ی گرافیکی وارد می‌شود و درنتیجه بازی با نرخ‌فریم میانگین ۳۱ فریم‌برثانیه و پایداری ۷۴ درصد اجرا می‌شود. اجرای بازی با این تنظیمات، لگ‌های فراوان، داغ‌شدن گوشی و افت فریم‌هایی گاهی تا ۱۰ فریم‌برثانیه را در پی خواهد داشت.

از جهت اجرای بازی‌های سبک‌تر و بهینه‌تری چون Call of Duty و Real Racing هیچ‌جای نگرانی وجود ندارد چون که دو بازی مذکور می‌توانند با‌ نرخ فریم میانگین به‌ترتیب ۶۰ (حداکثر نرخ‌فریم پشتیبانی‌شده) و ۱۰۰ فریم‌برثانیه در بالاترین تنظیمات گرافیکی اجرا شوند.

انرژی لازم برای کار با گلکسی A34 توسط یک باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی تامین می‌شود که برای چهارمین نسل متوالی ظرفیت آن ثابت مانده است و سامسونگ ادعا می‌کند که کاربر را تا بیش‌از دوروز همراهی می‌کند. برای راستی‌آزمایی این گفته، طبق معمول دو آزمون سنجش عمر باتری PCMark و پخش ویدیوی معیار زومیت با وضوح HD را انجام دادیم و باتری گلکسی A34 توانست در آزمون اول ۱۳ ساعت و ۲۲ دقیقه دوام بیاورد و ۲۱ ساعت ویدیو پخش کند که با توجه به افزایش نرخ‌نوسازی به ۱۲۰ هرتز، بهبود قابل‌توجهی نسبت به نسل قبل محسوب می‌شود.

در پایان شارژ کامل گلکسی A34 به‌وسیله‌ی آداپتور ۲۵واتی، یک ساعت و ۲۶ دقیقه به‌طول می‌انجامد و صفر تا ۵۰ درصد ظرفیت آن در مدت نیم‌ساعت شارژ می‌شود. متاسفانه با وجود بهای گزافی که بابت خود گوشی پرداخت می‌شود،‌ گوشی بدون آداپتور به‌فروش می‌رسد و هزینه‌های اضافه‌تری را برای خرید آن به کاربر تحمیل می‌کند.

گلکسی A34 از همان ترکیب دوربین‌های نسل گذشته بهره می‌برد با این تفاوت که سرانجام حسگر نه‌چندان کارآمد سنجش عمق حذف شده است. کره‌ای‌ها حتی دخل و تصرفی در نوع حسگرهای به‌کاررفته (حتی دوربین سلفی) نکرده‌اند، بنابراین انتظار نمی‌رود که حداقل روی کاغذ شاهد تفاوت چشمگیری در خروجی عکس‌ها باشیم اما با توجه به این‌که از زمان فشردن دکمه شاتر و ثبت تصاویر خام با پردازنده سیگنال تصویر متفاوت تا مشاهده‌ی نتیجه نهایی که از فیلتر پردازش‌های نرم‌افزاری و هوش مصنوعی عبور می‌کنند، تصاویر دستخوش تغییراتی می‌شوند، رای نهایی را صادر نمی‌کنیم و به مقایسه تصاویر این گوشی با نسل پیشینش می‌نشینیم.

دوربین واید از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی IMX582 سونی با ابعاد 1/2.0 اینچی و پیکسل‌هایی به ضلع ۰٫۸ میکرومتر استفاده می‌کند که برای جذب نور بیشتر، فیلتر رنگی Quad Bayer هر ۴ پیکسل مجاور را ترکیب و با رنگ یکسانی ثبت می‌کند تا یک واحد پیکسلی به ضلع ۱٫۶ میکرومتر تشکیل دهد و تصاویر نهایی را با وضوح ۱۲ مگاپیکسل ثبت کند. یک لنز ۲۵ میلی‌متری با دیافراگم f/1.8 وظیفه‌ی هدایت نور به سنسور را برعهده می‌گیرد. مانند گذشته، لنز روی یک لرزشگیر اپتیکال سوار شده و دامنه نوسان آن از ۰٫۹۵ به ۱٫۵ درجه رسیده است تا تاری و محوشدگی ناشی از تکان‌های احتمالی را به‌خصوص هنگام عکاسی در تاریکی و ضبط ویدیو به‌حداقل برساند.

دوربین اولتراواید از حسگر ۸ مگاپیکسلی S5K4HAYX سامسونگ یا SR846D سیلیکون‌فایل با ابعاد 1/4.0 اینچی و پیکسل‌هایی به ضلع ۱٫۱۲ میکرومتر استفاده می‌کند. دوربین اولتراواید بدون قابلیت فوکوس خودکار میدان دید ۱۱۲ درجه‌ای را با استفاده از یک لنز ۱۶ میلی‌متری با گشودگی f/2.2 پوشش می‌دهد.

دوربین ماکرو از حسگر ۵ مگاپیکسلی GalaxyCore GC5035 با ابعاد 1/5.0 اینچی و پیکسل‌هایی به ضلع ۱٫۱۲ میکرومتر استفاده می‌کند و از دریچه‌ی لنزی با فاصله کانونی ۲۵ میلی‌متر و گشودگی f/2.4 تصاویری در محدوده‌ی فوکوس ثابت ۴ سانتی‌متری ثبت می‌کند.

دوربین سلفی از حسگر ۱۳ مگاپیکسلی IMX258 سونی یا Hynix HI1339 با ابعاد 1/3.1 اینچی و پیکسل‌هایی به‌ ضلع ۱٫۱۲ میکرومتر بهره می‌برد و در پسِ لنزی ۲۵ میلی‌متری با گشودگی f/2.5 قرار دارد.

هر دو دوربین واید و اولتراواید گلکسی A34 در زیرنور شدید خورشید می‌توانند تصاویری با گستره‌ی دینامیکی بالا به‌ثبت برسانند. همان‌طور که در تصاویر زیر مشاهده می‌کنید، نقاط تاریک و روشن عکس به‌خوبی به تعادل نوری رسیده‌اند، هرچند در این شرایط، جزییات در تصویر دوربین اولتراواید، به‌خصوص در نقاط تاریک‌تر و گوشه‌های تصویر تاحد زیادی رنگ می‌بازند و جای خود را به نویز می‌دهند. همچنین ثبت رنگ‌های اشباع و تقریبا غیرواقعی به‌وضوح در دوربین اولتراواید مشهود است و دوربین اصلی توانسته رنگ‌ها را با انطباق بیشتری با واقعیت ثبت کند.

عکاسی ماکرو با گلکسی A34 با توجه به فقدان فوکوس خودکار کمی طاقت‌فرسا است، چراکه برای گرفتن نتیجه‌ی مطلوب شاید لازم باشد، فاصله‌ی گوشی تا سوژه را چندین بار کم و زیاد کنید تا سرانجام سوژه‌ی شما در محدوده فوکوس دوربین قرار بگیرد و بتوانید عکسی نه‌چندان شارپ و پرجزئیات بگیرید با این‌حال عملکرد دوربین ماکرو حداقل در ثبت رنگ‌های نزدیک‌به واقعیت قابل قبول ارزیابی می‌شود.

گالری عکس‌های گلکسی A34 در طول روز

همان‌طور که گفتیم، حسگر دوربین اصلی به‌صورت پیش‌فرض با ترکیب هر ۴ پیکسل مجاور عکس‌های ۱۲ مگاپیکسلی می‌گیرد تا تجربه‌ی عکاسی در محیط‌های تاریک را بهبود دهد؛ با‌این‌حال، برای ثبت تصاویر با جزئیات بیشتر در روشنایی روز، می‌توانید حالت ۴۸ مگاپیکسلی در منوی دوربین را انتخاب کنید. در عکس زیر، دوربین اصلی با تخمین رنگ و خُردکردن هر یک واحد رنگی چهارتایی حسگر به پیکسل‌های تشکیل‌دهنده‌ی آن، سطح جزئیات را به حداکثر می‌رساند. نتیجه نیز رضایت‌بخش است و خوشبختانه جزئیات به‌صورت آبرنگی درنیامده‌اند.

دوربین‌های گلکسی A34 نسبت‌به محیط‌های تاریک واکنش نشان می‌دهند و به‌طور خودکار تصاویر را با حالت Night Mode می‌گیرند. عملکرد دوربین واید در تاریکی بسیار خوب و دوربین اولترا واید قابل قبول است. همان‌طور که در تصاویر ملاحظه می‌کنید، دوربین واید به‌خوبی توانسته است شرایط نوری چالش‌ برانگیز محیط را مدیریت کرده و تصویری واضح و شارپ ثبت کند؛ البته شاید برای درک‌شدن بهتر جزئیات، اندکی نویز تصویر افزایش داشته باشد، اما تا زمانی که روی تصویر زوم نکنید این موضوع چندان به‌چشم نخواهد آمد.

در مورد دوربین اولتراواید، جزئیات به‌حالت سافت درآمده‌اند و این موضوع از دشواری فوکوس روی سوژه در تاریکی نشات می‌گیرد. بااین‌حال تمایل رنگ‌های دوربین اولتراواید به گرمی باعث می‌شود از عملکرد آن در تاریکی به‌کلی ناامید نشویم.

سامسونگ می‌گوید که عملکرد دوربین‌های گلکسی A34 در تاریکی را به‌کمک قابلیت Nightography بهبود بخشیده است.

فرقی نمی‌کند که سلفی معمولی یا پرتره بگیرید؛ درهر دوحالت گلکسی A34 می‌تواند تصاویر سلفی را نیز با گسترده دینامیکی بالا بگیرد و اتفاقات پشت سرشما را به‌صورت تمام‌وکمال نشان دهد؛ البته شاید به‌دلیل این‌که تصاویر سلفی به‌چشم بیننده جذاب‌تر به‌نظر برسد، کمی رنگ‌ها به‌شکل اغراق‌آمیز نشان داده شوند. افزون‌بر‌این، جداسازی سوژه از پس‌زمینه در تصاویر پرتره نیز به‌خوبی صورت گرفته و جلوه‌ی بوکه نیز به‌‌طورطبیعی اعمال شده است.

در پایان به بخش اصلی ماجرا می‌رسیم، یعنی جایی که دوربین‌های گلکسی A34 و A33 درعمل تفاوت‌های خود را آشکار می‌کنند. در تصویری که از دفتر زومیت به‌چشم می‌خورد، اندکی از رنگ و لعاب و تمایل عکس دوربین اصلی گلکسی A34 به‌گرمی کاسته شده و عکس‌ها خنثی‌تر و واقعی‌تر از قبل به‌نظر می‌رسند که نکته‌ی مثبتی محسوب می‌شود.

حتی وضعیت دوربین از نظر گستره دینامیکی نیز بهتر شده و اکنون سایه‌ها در عکس‌های گلکسی A34 به‌رسمیت شناخته می‌شوند. اگرچه افراط زیاد دوربین اصلی گلکسی A33 در نشان دادن جزئیات بیرون از پنجره به‌معنی عملکرد بهتر آن نیست؛ چرا که کاملا با صحنه‌ای کارتونی مواجهیم و پردازش این مورد در گلکسی A34 به‌نحوی صورت می‌گیرد که عکس‌ها کاملا طبیعی‌تر جلوه کنند؛ البته حداقل از نظر نرم‌افزاری همچنان جای بهبود وجود دارد.

رنگ‌ها در دوربین اولتراواید گلکسی A34 برخلاف دوربین اصلی اندکی از واقعیت فاصله‌ گرفته و ته‌مایه‌ی قرمز رنگی به‌خود می‌گیرند، همچنین گلکسی A33 در به‌تصویر کشیدن جزئیات بافت‌ها وسواس بیشتری به‌خرج می‌دهد، اما گلکسی A34 ترجیح می‌دهد که با سافت‌کردن مصلحتی آن‌ها و محدودکردن نویز، به‌خصوص در تاریکی، تصاویر رو به‌وخامت نگذارند. نکته‌ی دیگری که در دوربین اولترا واید گلکسی A34 وجود دارد، کاهش ۱۰ درجه‌ای میدان دید به واسطه‌ی استفاده از لنزی با فاصله کانونی ۱۶ به‌جای ۱۳ میلی‌متری است.

باوجود مانور سامسونگ روی قابلیت Nightography که از بهبود عملکرد دوربین میان‌رده‌های جدیدش در تاریکی خبر می‌دهد، نتایجی کاملا به‌دور از انتظار را از گلکسی A34 به‌چشم مشاهده کردیم و برخلاف عملکرد مثبتی که این گوشی در روشنایی روز از خود نشان داد، در تاریکی ورق کاملا برمی‌گردد! متاسفانه تصاویری که با دوربین اصلی در تاریکی گرفته می‌شوند با رنگ‌های اشباع پر می‌شود و جزئیات افت محسوسی نسبت به گلکسی A33 پیدا می‌کنند.

گلکسی A34 با بازطراحی کامل و ظاهری شبیه به‌گلکسی S23ها در انتقال حس کالایی ارزشمند، موفق ظاهر می‌شود؛ اما این گوشی از ابتدا هم قرارنبوده چیزی فراتر از یک میان‌رده باشد و تغییرات درونی نیز به‌حدی نبوده‌اند که ارزش خرید آن نسبت‌به نسل گذشته را بسیار افزایش دهند. قیمت بسیار غیرمنطقی و مقایسه‌ی دستگاه با گزینه‌های هم‌قیمتی که بعضا در سطح پرچمدار نیز قرار می‌گیرند، ما را در انتخاب A34 دچار تردید می‌کنند.

درحال‌حاضر دربازه‌ی قیمتی ۱۵ تا ۱۸ میلیون تومان می‌توان گوشی‌های قدرتمندی چون پوکو F4 یا F4 GT که از تراشه اسنپدراگون ۸ نسل یک بهره می‌برد، موتورولا اج ۲۰ پرو یا حتی A73 را مثال زد که از جهات مختلفی ارزش‌خرید بسیار بیشتری در مقایسه با گلکسی A34 دارند، مگرآنکه به‌انتظار کاهش یافتن قیمت این گوشی در بازار بنشینیم.