بررسی گلکسی زد فولد ۵؛ یکدندگی سامسونگ ادامه دارد؟

زمانی، ایده‌ی گوشی هوشمندی که بتوان آن را تا کرد، در حد رویا بود؛ اما حالا دنیای گوشی‌های تاشدنی با ورود گوگل، آنر، شیائومی و موتورولا شلوغ‌تر از هر زمان دیگری است؛ هرچند سامسونگ بیش از هر برند دیگری در این بازار حرف برای گفتن دارد.

گلکسی زد فولد ۵ حاصل پنج سال تحقیق و توسعه‌ی سامسونگ در بازاری است که باوجود ظهور محصولات بیشتر و بهبودهای متعدد، هنوز نتوانسته جای خود را در بین مردم باز کند؛ آن هم بیشتر به‌خاطر برچسب قیمتی بالایی که وزن سنگین، دوام پایین‌تر و فرورفتگی وسط نمایشگر را به‌هیچ‌وجه توجیه نمی‌کند.

آیا جدیدترین پرچم‌دار سامسونگ توانسته با حل مشکلات بزرگ گوشی‌های تاشدنی، افراد بیشتری را ترغیب کند تا قیمت گوشی ۱۸۰۰ دلاری کره‌ای‌ها را بپردازند؟ با بررسی گلکسی زد فولد ۵ همراه ما باشید.

تماشا در یوتیوب

سال پیش که داشتم درباره‌ی طراحی گلکسی زد فولد ۴ می‌نوشتم، به نبود بهبودهای چشمگیر و تمرکز سامسونگ روی صیقل‌دادن تغییرات سه نسل پیش اشاره کردم؛ البته آن موقع هم برایم دلسردکننده بود که گوشی ۱۸۰۰ دلاری که هنوز فرم‌فکتورش برای بسیاری از افراد توجیه نشده، پس از چند سال تحقیق و توسعه، برخلاف رقبا با مشکل کشیدگی نسبت تصویر یا شکاف بین دو نیمه‌ی گوشی در حالت تاشده روبه‌رو است.

امسال شرایط برای زد فولد ۵ از سال پیش دشوارتر شده؛ چون نه‌تنها خبری از پیشرفت‌های قابل‌توجه نسل پیش نیست که بخواهم بگویم امسال همه‌چیز صیقلی‌تر شده، بلکه با ورود پیکسل فولد به دنیای گوشی‌های تاشدنی، رقابت برای کره‌ای‌ها از همیشه نفس‌گیرتر شده است. سامسونگ؛ الان وقت درجا زدن نیست! عجله کن!

گلکسی زد فولد ۵ از نسل پیش ۱۰ گرم سبک‌تر شده؛ من از هر تلاشی برای کاهش وزن سری زد فولد استقبال می‌کنم و از حق نگذریم، زد فولد ۵ از جدی‌ترین رقیبش ۳۰ گرم وزن کمتری دارد؛ اما ۲۵۳ گرم کماکان برای دستگاهی که در جیب می‌گذاریم و در طول روز مرتب در دست می‌گیریم، به‌طرز آزاردهنده‌ای زیاد است؛ به‌ویژه وقتی آن را با گوشی سنگینی مثل آیفون ۱۴ پرو مکس مقایسه می‌کنیم و متوجه می‌شویم که تاشدنی پرچم‌دار سامسونگ، ۱۳ گرم از پرچم‌دار اپل سنگین‌تر است.

گذشته از بحث وزن، فرورفتگی وسط نمایشگر کماکان به‌چشم می‌آید؛ هرچند از فرورفتگی زد فلیپ ۵ عمق کمتری دارد. نسبت‌تصویر ۲۳٫۱:۹ گوشی در حالت بسته نیز دست‌نخورده مانده و به‌حدی کشیده است که حس می‌کنید ریموت‌کنترل تلویزیون را در دست گرفته‌اید؛ البته همان پارسال هم Mate Xs 2 هواوی با نسبت‌تصویر ۱۰٫۱۵:۹ بهتر از زد فولد ظاهر شده بود و پیکسل فولد گوگل هم با نمایشگر کوچک‌تر، اما نسبت‌تصویر ۱۷٫۴:۹، به حس‌وحال نزدیک‌تری به گوشی‌های متداول القا می‌کند.

سامسونگ باور دارد که آنچه در زد فولد می‌بینیم، بهترین ابعاد برای نمایشگر گوشی تاشدنی است؛ اما تجربه‌ای که ما داشتیم، این‌طور نبود؛ تایپ روی صفحه‌نمایش خارجی چالش‌های بسیاری در پی دارد. جالب اینکه وقتی گوشی را در حالت بازشده، ۹۰ درجه می‌چرخاندیم، ابعاد معقولانه‌تر به‌نظر می‌آمد؛ طوری‌که فکر کردیم شاید بهتر بود به‌جای لولای عمودی، دو سمت نمایشگر به‌طور افقی روی هم تا می‌شد.

البته این حرف‌ها بدین معنی نیست که زد فولد ۵ در بخش طراحی و کیفیت ساخت، بهبود قابل‌توجهی نداشته یا از رقیبان عقب است؛ اتفاقا در بین گوشی‌های این سَبکی و با درنظر گرفتن مشخصات فنی، زد فولد ۵ کماکان پیشرو به‌حساب می‌آید؛ هرچه باشد، سامسونگ زودتر از رقبا وارد بازار گوشی‌های تاشدنی شد و تجربه‌ی بیشتری دارد.

لولای جدید سرانجام ظاهر زد فولد را به پختگی رسانده و سامسونگ می‌گوید در برابر سقوط هم بادوام‌تر شده است. حاشیه‌های نمایشگر داخلی به‌طرز تحسین‌برانگیزی باریک‌تر شده و پنل‌های شیشه‌ای پشتی به محافظ صفحه‌ی گوریلا گلس ویکتوس ۲ مجهز شده‌اند که به ادعای سامسونگ، از گوشی دربرابر سقوط از فاصله‌ی دو متری روی سطوحی مثل آسفالت محافظت می‌کند.

رنگ کرم مات گوشی که برای بررسی در اختیار ما بود، حس خیلی خوبی داشت و تکنولوژی نمایشگری که به این زیبایی تا می‌شود، هنوز آدمی را شگفت‌زده می‌کند. درضمن، پشتیبانی از قلم S Pen و قابلیت DeX که استفاده از زد فولد را به تجربه‌ای دسکتاپی تبدیل می‌کند، در هیچ گوشی تاشدنی دیگری پیدا نمی‌شود.

مثل بسیاری از قسمت‌های دیگر زد فولد ۵، نمایشگرهای اصلی و بیرونی آن حداقل روی کاغذ تغییرات خاصی را نسبت به نسل قبل تجربه نمی‌کنند. تنها تغییر قابل اشاره، افزایش روشنایی نمایشگر اصلی است. سامسونگ می‌گوید که امسال، نمایشگر داخلی می‌تواند به روشنایی ۱۷۵۰ نیت دست پیدا کند؛ درحالی‌که زد فولد ۴ می‌توانست به بیشینه‌ی روشنایی ۱۲۰۰ نیت برسد.

نمایشگر اصلی فولد ۵ محتوا را با وضوح ۲۱۷۶ × ۱۸۱۲ پیکسل نمایش می‌دهد و تقریبا مربعی شکل (با نسبت تصویر ۵:۶) است. به نظر نمی‌رسد فرورفتگی میانه‌ی نمایشگر تغییر خاصی نسبت به سال قبل کرده باشد. از آنجایی که برعکس فلیپ، موقع اسکرول کردن و کار با نمایشگر، دستمان به‌صورت مداوم به فرورفتگی برخورد نمی‌کند، چالش و ناراحتی چندانی موقع کار کردن با آن برایمان به‌وجود نمی‌آید؛ البته امیدوار بودم که سامسونگ امسال توجه بیشتری به کاهش فرورفتگی میانه‌ی نمایشگر داشته باشد.

پیش از اینکه به سراغ تست‌های روشنایی و دقت رنگ نمایشگر برویم، سایر مشخصات نمایشگرها را مرور می‌کنیم. نمایشگر اصلی ۷٫۶ اینچ و از نوع Dynamic AMOLED 2X است که علاوه‌بر پشتیبانی از استاندارد +HDR10، می‌تواند محتوا را با نرخ نوسازی حداکثر ۱۲۰ هرتز نمایش بدهد. به‌لطف LTPO-بودن پنل، سامسونگ ادعا می‌کند که نرخ نوسازی نمایشگر می‌تواند بین یک تا ۱۲۰ هرتز تغییر کند.

به نظر می‌رسد کُره‌ای‌ها حداقل در حال حاضر، برای نسبت تصویر نمایشگرهای زد فولد ۵ به یک فرمول بهینه رسیده‌اند و دوست دارند به آن پایبند باشند؛ هرچند کار کردن با نسبت تصویر مربعی نمایشگر داخلی و نسبت تصویر بسیار کشیده‌ی نمایشگر بیرونی برای ما چندان جذاب نیست و دوست داریم سامسونگ برای سال‌های آینده نیم‌نگاهی به دستگاه رقیب، یعنی پیکسل فولد داشته باشد.

در حالت روشنایی دستی و زمانی که Extra Brightness را خاموش کردیم، بیشترین روشنایی نمایشگر اصلی را ۶۰۴ نیت و بیشترین روشنایی نمایشگر کاور را هم ۶۰۳ نیت به دست آوردیم. با روشن بودن Extra Brightness، روشنایی نمایشگر اصلی به ۹۴۵ نیت و روشنایی نمایشگر کاور به ۹۸۹٫۵ نیت افزایش پیدا می‌کند.

با تغییر به حالت روشنایی خودکار و قرار گرفتن در شرایط نوری شدید، روشنایی تا مقدار قابل توجه ۱۸۴۳ نیت برای نمایشگر اصلی و ۱۸۸۵ نیت برای نمایشگر کاور بالا می‌رود؛ یعنی حتی بیشتر از مقداری که سامسونگ برای نمایشگرهای فولد ۵ وعده داده است.

عملکرد رنگی هر دو نمایشگر هم مثل شدت روشنایی‌شان،‌ تقریبا یکسان به دست می‌آید؛ درحالی‌که پوشش‌دهی فضاهای رنگی وسیع‌تر DCI P3 و Adobe RGB روی هر دو نمایشگر فوق‌العاده است (بالای ۹۰ درصد)، خطای رنگ‌ها آن‌قدرها هم عالی نیست. دقیق‌ترین رنگ‌ها در پروفایل Natural و در فضای sRGB تولید می‌شوند و پروفایل Vivid در تمام فضاهای رنگی مورد بررسی ما، رنگ‌ها را با خطای بیشتر و دمای سردتری نمایش می‌دهد.

دو اسپیکر استریوی زد فولد ۵ به صورت قرینه و در قسمت‌های بالا و پایین فریم جای‌گذاری شده‌اند. حجم صدای اسپیکرها خیلی خوب است و می‌تواند صدای وُکال و فرکانس‌های بالا (صداهای زیر) را با کیفیت مناسبی پخش کند؛ اما بیس‌ها چندان کوبنده نیستند.

سامسونگ برای گلکسی زد فولد ۵ از One UI 5.1.1 برپایه‌ی اندروید ۱۳ استفاده می‌کند که رقم ۱ آخر به ویژگی‌های دستگاه برای استفاده در Flex Mode اشاره می‌کند. باتوجه به‌اینکه تفاوت سخت‌افزاری چشمگیری میان نسل ۴ و ۵ زد فولد وجود ندارد که نرم‌افزار آن را تحت‌تاثیر قرار دهد، ویژگی‌های One UI در این دو دستگاه کاملا یکسان هستند و سامسونگ موارد جدیدی را ارائه نمی‌کند.

باتوجه به وسعت ویژگی‌های نرم‌افزاری کنونی، همواره امکان صحبت درباره‌ی One UI و امکاناتی که دراختیار کاربر می‌گذارد، وجود دارد. همان‌طور که در بررسی گلکسی فلیپ ۵ اشاره شد، تاشوی کوچک کره‌ای‌ها از ویژگی مهمِ DeX بی‌بهره است و این شرکت همچنان از اضافه‌کردن DeX به سری فلیپ امتناع می‌کند؛ اما شرایط برای فولد این‌گونه نیست.

خوشبختانه DeX مانند دیگر پرچمداران غیرتاشوی سامسونگ در فولد ۵ نیز در دسترس قرار دارد و باتکیه به توانایی‌های گسترده‌اش، می‌توانید دامنه‌ی فعالیت‌های خود را دوچندان کنید.

فولد به‌عنوان دستگاهی نیمه‌تبلت-نیمه‌گوشی، درنهایت توان رقابت با تبلت‌ها را دارد و برای کارهای حرفه‌ای‌تر با محدودیت‌های سخت‌افزاری اعم از کوچک‌بودن نمایشگر روبه‌رو می‌شود. درچنین شرایطی DeX به‌عنوان ناجی عمل می‌کند و پس از اتصال سیمی یا بی‌سیم به نمایشگر خارجی، رابطی مشابه سیستم‌های عامل دسکتاپ دراختیارتان می‌گذارد که درآن تمامی اپلیکیشن‌ها به‌صورت پنجره‌های مجزا اجرا می‌شوند.

پرواضح‌است که باوجود نمایشگر بزرگِ داخلی، فولد ۵ به‌تنهایی و بدون نیاز به نمایشگری ثانویه نیز دستگاهی کامل برای خلق و مدیریت محتوا به‌شمار می‌رود. برای بهره‌وریِ بیشتر به ابزارهایی همچون تقسیم صفحه (حداکثر برای ۳ اپلیکیشن)، اپلیکیشن‌های شناور و تسکبار دسترسی دارید که ترکیب این موارد آزادی عمل بی‌نظیری را به‌کاربر می‌دهد.

جابه‌جایی میان اپلیکیشن‌ها و جایگزینی آن با برنامه‌ای دیگر به‌سادگی انجام می‌شود و برای این‌کار نیاز به دانش یا تمرین خاصی ندارید؛ موضوعی که در عین ساده‌بودن، نقش به‌سزایی در کاربرپسند شدن یک رابط کاربری دارد.

تنها نکته قابل‌تامل که هنگام استفاده از فولد ۵ با آن مواجه شدم، این بود که بیشتر به استفاده از نمایشگر داخلی تمایل داشتم و عملاً نمایشگر خارجی برایم بی‌استفاده بود! به‌نظرم علت اصلی چنین اتفاقی، مجدداً به کشیده‌بودن صفحه‌ی خارجی و نسبت عجیبش بازمی‌گردد که استفاده از آن را محدود می‌کند. ازسوی دیگر مادامی که نمایشگری ۷٫۶ اینچی دراختیار داریم، چرا باید خود را به فضایی ۶٫۲ اینچی آن‌هم با نسبت عجیب محدود کنیم؟

هماهنگی نرم‌افزار و سخت‌افزار در فولد ۵ با باز یا بسته‌کردن دستگاه به اوج خود می‌رسد و کره‌ای‌ها حتی برای این قسمت نیز ویژگی خاص و منحصربه‌فردی تدارک دیده‌اند. فولد ۵ همانند نسل پیشین با قرارگرفتن در حالت ۹۰ درجه، حالت Flex Mode را پیشنهاد می‌کند که با فعال کردنش دستگاه به لپ‌تاپی کوچک بدل می‌شود. در این حالت نیمه‌ی پایینی نمایشگر، به‌عنوان ترک‌پد عمل می‌کند و درکنار آن دکمه‌هایی برای فراخوانی کنترل‌سنتر، اسکرین‌شات، تقسیم صفحه و تنظیم نور صفحه یا صدای بلندگو به‌چشم می‌خورد.

پنل Flex Mode در نسل جدید بهبودی کاربردی را تجربه کرده است و گزینه‌های آن از پایین به سمت چپ صفحه منتقل شده‌اند. نکته‌ی دیگر اینکه اگر در حالت Flex Mode روی دکمه‌ی اسکرین‌شات کلیک کنید، تنها عکسِ نرم‌افزارِ درحال‌اجرا ذخیره می‌شود و بخش ترک‌پد داخل اسکرین‌شات نخواهد بود.

ویژگی آخر در بخش نرم‌افزار به امکان ساخت اپلیکیشنی شناور ارتباط دارد؛ به‌طوری که با کشیدن انگشت خود از گوشه‌های بالا به داخل صفحه با تغییر اندازه پنجره‌ی آن، به اپلیکیشنی شناور تبدیل می‌شود. این کار به‌ویژه هنگامی کاربردی خواهد بود که به اجرای بیش از ۳ برنامه به‌صورت هم‌زمان نیاز دارید.

کره‌ای‌ها برای گوشی تاشونده‌ی خود، نسخه‌ای اورکلاک‌شده از قدرتمندترین تراشه‌ی دنیای اندروید را برگزیده‌اند؛ تراشه‌ای که بعضاً با نام Snapdragon 8+ Gen 2 شناخته می‌شود؛ اما سامسونگ آن را با پسوند for Galaxy خطاب می‌کند. جالب است بدانید که این تراشه دیگر در انحصار سامسونگ قرار ندارد و دیگر شرکت‌ها نیز می‌توانند برای محصولات خود از آن استفاده کنند.

کوالکام در مدل اورکلاک‌شده‌ی Snapdragon 8 Gen 2 که با شماره‌ی SM8550-AC شناخته می‌شود، فرکانس هسته‌های قدرتمند را از ۳٫۲ گیگاهرتز به ۳٫۳۶ گیگاهرتز افزایش داده و فرکانس هسته‌های گرافیکی را نیز از ۶۸۰ مگاهرتز به ۷۱۹ مگاهرتز رسانده است.

تأثیر افزایش ۵ درصدی فرکانس CPU و GPU روی اجرای بازی‌ها حدود ۲ تا ۳ فریم است و تغییر بیشتری نمی‌توان دید؛ از سوی دیگر با بالارفتن فرکانس، دمای بیشتری نیز تولید می‌شود و این موضوع سیستم خنک‌کننده را با چالش جدی مواجه می‌کند. درنظر داشته باشید که از دستگاهی صحبت می‌کنیم که اساساً با کمبود فضای داخلی دست‌وپنجه نرم می‌کند و نمی‌توان از سیستم خنک‌کننده‌ی پیشرفته‌ای در آن استفاده کرد.

زد فولد ۵ به‌لطف چیپ حافظه‌ی جدید، درمقایسه با نسل پیشین پیشرفتی ۴۲ و ۳۲ درصدی را در خواندن و نوشتن ترتیبی تجربه می‌کند.

درمقایسه با زد فلیپ ۵، تفاوتی مشاهده نمی‌شود؛ اما با نگاهی به S23 اولترا می‌توان به برتری ۲۳ درصدی پرچمدار تمام‌عیار سامسونگ پی‌برد؛ درحالی‌که که هردو مدل از تراشه‌ای یکسان استفاده می‌کنند و چنین تفاوتی معقولانه نیست.

با اینکه دو گوشی تاشدنی سامسونگ از تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen 2 for Galaxy استفاده می‌کنند؛ اما فولد ۵ تا ۱۸ درصد عملکرد بهتری را در بخش گرافیک ارائه می‌کند. در بخش CPU نتایج به‌دست‌آمده تفاوت چشمگیری با برادر کوچک‌تر ندارد؛ اما درمقایسه با نسل قبل تفاوتی ۱۴ و ۲۸ درصدی در عملکرد تک و چند هسته‌ای به‌چشم می‌خورد. این تفاوت در بخش گرافیک به ۴۶ درصد می‌رسد.

نکته‌ای که باید در اینجا اشاره کنم، تفاوت عملکرد وب‌گردی دستگاه درمقایسه با آیفون ۱۴ پرو مکس است؛ جایی که تفاوت به ۱۲۰ درصد می‌رسد! اینجا درست جایی است که تراشه‌ی سامسونگ باید با ارائه‌ی نتایج بهتر، خود را به‌عنوان دستگاهی مطلوب برای وب‌گردی و انجام وظایف مبتنی‌بر وب، معرفی کند؛ اما در دستیابی به چنین هدفی باز می‌ماند؛ هرچند که همچنان در دنیای اندروید بهترین گزینه به‌شمار می‌رود.

درصورتی که تراشه تحت فشار قرار بگیرد، عملکرد آن با افتی ۳۳ درصدی مواجه می‌شود که همچنان به‌مراتب بهتر از افت ۵۷ درصدیِ زد فلیپ ۵ است. نکته‌ی مهم‌تر اینکه حتی پس از افت عملکرد، فولد ۵ همچنان تا ۶۶ درصد سریع‌تر از فلیپ ۵ و ۱۳ درصد سریع‌تر از فولد ۴ ظاهر می‌شود.

درمقام مقایسه با گلکسی S23 اولترا، فولد ۵ برخلاف انتظاراتمان با اختلافی ۲۵ درصدی پرچمدار اولترای سامسونگ را شکست می‌دهد؛ درحالی‌که که به‌نظر می‌رسید با کمبود فضا برای قرار دادن سیستم خنک‌کننده‌ای بزرگ‌تر، دستگاه با مشکل مواجه شود و درنتیجه عملکرد آن کاهش پیدا کند.

گلکسی زد فولد ۵ در اجرای بازی‌های گرافیکی نیز ید طولایی دارد و بازی Genshin Impact را حتی در بالاترین تنظیمات گرافیکی با نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه اجرا می‌کند؛ به‌نظر می‌رسد توان سخت‌افزاری به‌مراتب بیشتر از این‌ها باشد و تنها به‌دلیل پشتیبانی‌نکردنِ بازی از نرخ‌فریم بالاتر (۹۰ یا ۱۲۰ فریم‌برثانیه) به ۶۰ فریم‌برثانیه محدود شده است.

عمر باتری گلکسی زد فولد ۵ درمقایسه با نسل پیش، بهبودی ۲۵ درصدی را تجربه می‌کند که به‌‌لطف بهره‌گیری از تراشه‌ی بهینه‌تر میسر شده است؛ چراکه دستگاه همچنان از همان باتری ۴۴۰۰ میلی‌آمپرساعتی استفاده می‌کند؛ البته در استفاده‌های روزمره تغییر چندانی احساس نخواهید کرد و مورد مذکور هنگام پخش ویدیو صادق خواهد بود.

برای شارژ زد فولد ۵ همچنان به ۲۵ وات محدود خواهید بود؛ درنظر داشته باشید که مانند دیگر گوشی‌های هوشمند سامسونگ، این مدل نیز بدون شارژر عرضه می‌شود و باوجود قیمت بالای دستگاه باید هزینه‌ای جداگانه برای خرید شارژر نیز بپردازید.

با استفاده از شارژر ۲۵ واتی می‌توانید ظرفیت باتری را در طول مدت یک ساعت و ۳۰ دقیقه شارژ کنید. عدد ذکرشده در شرایط دمایی ایده‌آل به‌دست آمده است و با افزایش دمای دستگاه سرعت شارژ نیز افت خواهد کرد.

به‌لطف فناوری شارژ سریع می‌توانید درطول مدت ۳۰ دقیقه، نیمی از ظرفیت باتری را شارژ کنید؛ بنابراین حتی اگر عمر باتری در استفاده‌های سنگین کفاف یک‌روز کاری کامل را ندهد، می‌توانید فقدان مذکور را با شارژ سریع پر کنید و در مدت کوتاهی، انرژی موردنیاز یک روز کاری سبک دیگر را نیز تأمین کنید.

متأسفانه در بخش دوربین‌های زد فولد ۵ هم نسبت به بررسی سال گذشته، حرف جدیدی برای گفتن نداریم. سامسونگ از همان ترکیب سه‌تایی با مشخصات فنی یکسان برای مجموعه‌ی دوربین استفاده کرده است: دوربین اصلی با حسگر ۵۰ مگاپیکسلی و لنز f/1.8، دوربین تله‌فوتو با حسگر ۱۰ مگاپیکسلی و لنز f/2.4 و در نهایت دوربین اولتراواید با حسگر ۱۲ مگاپیکسل و لنز f/2.2. به‌لطف دوربین تله‌فوتو، می‌توانید در حین عکاسی از زوم اپتیکال سه برابری هم استفاده کنید.

برای بررسی دقیق عملکرد دوربین گلکسی زد فولد ۵، آن را با غول تصویربرداری سامسونگ، یعنی اس ۲۳ اولترا مقایسه می‌کنیم. در شرایط نوری شدید و برای اینکه ببینیم زد فولد ۵ جزئيات عکس‌ها را در چه حد حفظ می‌کند، به عکس‌هایی که از ساختمانی در جردن گرفته‌ایم و بدنه‌ی کندانسور کولر گازی روی دیوار دقت کنید.

در عکس گلکسی اس ۲۳ اولترا، جزئيات بیشتری را می‌بینیم؛ اما وجود نویز هم مشهودتر است. از سوی دیگر، عکس زد فولد ۵ جزئيات کمتری را نمایش می‌دهد، چرا که با حذف نویز بیشتر، بافت‌ها سافت‌تر شده‌اند؛ بنابراین جزئیات خود را از دست داده‌اند.

در عکس‌های دوربین اولتراواید تفاوت خاصی مشاهده نکردیم و می‌توان گفت که جزئيات تقریبا به یک حد نمایش داده می‌شود.

برای مشخص‌شدن عیار عملکرد دوربین‌ها از نظر گستره‌ی دینامیکی، عکس‌های زیر مثال مناسبی خواهند بود. باوجود اینکه در عکس گلکسی زد فولد ۵ به خاطر پدیده‌ی Flair در لنز، پرتوهای نوری عجیب و غریبی روی تصویر ظاهر شده است، اما از نظر عملکرد در گستره‌ی دینامیکی تفاوت چندانی بین دو هم‌خانواده وجود ندارد.

برای مقایسه‌ی عملکرد دوربین تله‌فوتو، از عکس‌های زیر استفاده می‌کنیم. با نگاهی دقیق به جزئيات عکس‌ها، متوجه می‌شویم که تفاوت محسوسی بین دوربین تله‌فوتوی دو پرچم‌دار سامسونگ وجود ندارد؛ البته با دقت بیشتر، نویز بیشتری در عکس‌های زد فولد ۵ پیدا می‌کنیم.

عکس‌های زیر را با دوربین اصلی زد فولد ۵ و اس ۲۳ اولترا و در حالت Night Mode به ثبت رسانده‌ایم. به تابلوها و جزئیات آن‌ها در قسمتی که روی آن زوم کرده‌ایم، دقت کنید. بااینکه زد فولد ۵ نمی‌تواند در برخی نواحی جزئیات را درست به تصویر بکشد، اس ۲۳ اولترا عملکرد بسیار بهتری از خود نشان می‌دهد و با تنظیم میزان نوردهی و ISO جزئيات را بهتر نمایش می‌دهد.

زمانی که بخواهید برای عکاسی در شب، از دوربین اولتراواید زد فولد ۵ استفاده کنید، طبعا جزئیات بیشتری را نسبت به عکس‌های دوربین اصلی از دست خواهید داد.

در عکس‌های شب دوربین تله‌فوتو هم مثل عکس‌هایی که در روز به ثبت رسانده‌ایم، تفاوت چندانی مشاهده نمی‌شود. جزئيات هم به نسبت خوب است و اگر بخواهید از اشیای نورانی در فواصل دورتر عکاسی کنید، نگرانی خاصی نخواهید داشت.

در حالتی که زد فولد ۵ را تا کرده باشید، دوربین سلفی با حسگر ۱۰ مگاپیکسلی را در اختیار خواهید داشت. زیر نمایشگر اصلی هم دوربین سلفی دوم دستگاه قرار گرفته است که جای آن را می‌توانیم از روی پیکسل‌های کم‌تراکم نمایشگر تشخیص بدهیم. دوربین مذکور از حسگر ۴ مگاپیکسلی استفاده می‌کند. مثل مجموعه‌ی دوربین پشت بدنه، در دوربین‌های سلفی هم از تغییرات خبری نیست و با همان ماژول نسل‌های پیشین طرف هستیم.

عکس سلفی هادی در نور کم که با دوربین زیر نمایشگر گرفته است، نشان می‌دهد که تکنولوژی سامسونگ برای رسیدن به جایگاهی که از آن انتظار داریم، هنوز جای کار زیادی دارد. دو عکس سلفی دیگر هادی و بهزاد با دوربین سلفی بیرونی به ثبت رسیده‌اند و جزئيات خوبی دارند.

گالری عکس‌های گلکسی زد فولد ۵

گلکسی زد فولد ۵ نسبت به نسل پیش اندکی کوچک‌تر، سبک‌تر، مقاوم‌تر، شکیل‌تر و قدرتمندتر شده و روشنایی نمایشگر هم افزایش محسوسی داشته است؛ اما از تغییرات چشم‌گیر چند نسل پیش خبری نیست و مشکلات بزرگ‌تر گوشی‌های تاشدنی کماکان پابرجا هستند.

احتمالا سامسونگ سرانجام به فرم‌فکتور زد فولد به چشم فرمول برنده نگاه می‌کند و قرار نیست در نسل‌های بعدی هم شاهد تفاوت‌های محسوسی در طراحی باشیم. هرچند با ورود پیکسل فولد گوگل به بازار گوشی‌های تاشدنی، کار سامسونگ از همیشه سخت‌تر شده است و دیگر نمی‌توان به استفاده از صفت‌های برتری درمقایسه با نسل‌های پیش زد فولد بسنده کرد.

بعید می‌دانم سامسونگ بتواند با زد فولد ۵، محبوبیت گوشی‌های به‌اصطلاح «Foldable» را دست‌کم به حد زد فلیپ برساند؛ اگر هم طراحی و برچسب قیمتی زد فولد ۴ نتوانسته بود شما را به خریدش قانع کند، زد فولد ۵ هم نمی‌تواند نظرتان را به خریدش جلب کند.

سامسونگ باید حواسش باشد تا به خرگوش داستان مسابقه با لاک‌پشت تبدیل نشود.

عکاس: محمد مردانه