بررسی پیکسل ۸ پرو؛ هوشمندترین گوشی هوشمند دنیا

گوگل برای متمایز ساختن پیکسل از دیگر گوشی‌های دنیا، به‌جای درگیری با اپل و سامسونگ بر سر تراشه و قدرت سخت‌افزاری، بر «هوشمندتر» بودن گوشی‌هایش تمرکز دارد. تصمیم گوگل به شنا در خلاف جهت آب، نه‌تنها در ابتدا عجیب و پرریسک بود، بلکه تا همین پیکسل ۷ هم چندان تأثیرگذار به‌نظر نمی‌رسید. پیکسل ۷ پرو از بسیاری جهات پرچم‌دار خوبی بود؛ اما قابلیت‌های «هوشمندش» با آنچه گوگل به تصویر کشیده بود، همخوانی چندانی نداشت.

حال پس از چند سال آزمون‌وخطا، پیکسل ۸ نخستین گوشی گوگل است که می‌توانیم بااطمینان بگوییم کمترین فاصله را با تصور این غول دنیای فناوری از گوشی متمرکز بر هوش مصنوعی دارد. آیا پیکسل ۸ پرو می‌تواند همان ترکیب برنده‌ای باشد که اهالی مانتین‌ویو در چند سال گذشته روی آن شرط‌بندی کرده‌اند یا کماکان در مقابل پرچم‌داران سریع و قدرتمندی چون آیفون ۱۵ پرو یا گلکسی S23 اولترا حرف زیادی برای گفتن ندارد؟ با بررسی پیکسل ۸ پرو همراه ما باشید.

تماشا در یوتیوب

در نگاه نخست، تفاوت زیادی بین پیکسل ۸ پرو با نسل قبل به چشم نمی‌آید و می‌توان بااطمینان گفت گوگل واقعاً می‌خواهد همین زبان طراحی را برای گوشی‌های پیکسل حفظ و هر سال، آن‌ها را کمی خوش‌فرم‌تر و خوش‌دست‌تر کند؛ اما با نگاهی ریزبینانه، تفاوت‌ها نمایان می‌شوند.

شاید چشم‌گیرترین تغییر در طراحی در بخش دوربین‌ها باشد. در سال‌های اخیر، چینش دوربین‌های پیکسل از طراحی عجیب و تاحدودی علمی‌تخیلی پیروی می‌کنند؛ مثلاً طراحی نوار دوربین‌های پیکسل ۶ پرو که شخصیت Cyclops از مجموعه‌ی X-Men را در ذهن تداعی می‌ساخت. در پیکسل ۷ پرو، جدا بودن دوربین تله‌فوتو از دوربین واید و اولتراواید، طراحی ماژول دوربین را به حرف «i» و تا حدی، داینامیک آیلند آیفون ۱۴ پرو شبیه کرده بود؛ اما حالا، هر سه دوربین کنار هم در نوار سیاهی جا خوش کرده‌اند که بسیار ربات‌گونه به‌نظر می‌رسد. شاید این فرم نهایی ماژول دوربین پیکسل باشد، چون هم با تم اندروید سازگار است و هم با علاقه‌ی شدید گوگل به هوش مصنوعی.

تا صحبت از ماتی و براقی است، این را بگویم که پنل‌ شیشه‌ای براق در نمای پشتی هم جای خود را به پوشش ماتی داده که در رنگ آبی روشنی که ما برای بررسی در اختیار داشتیم، جلوه‌ی زیبایی به پیکسل ۸ پرو می‌دهد. پرچم‌دار جدید گوگل به‌لطف همین بدنه‌ی مات، حس‌وحال پریمیوم‌تری در دست دارد و اثر انگشت و لکه نیز به‌سختی روی آن نمایان می‌شود؛ هرچند احساس می‌کنم نسبت‌ به قبل راحت‌تر از دست سُر می‌خورد.

شیار نسبتاً بزرگ روی لبه‌ی بالایی که به آنتن mmWave برای اینترنت 5G مربوط می‌شود، همچنان توی ذوق می‌زند و عملاً فایده‌ای هم برای کاربر ایرانی ندارد؛ اما از آن‌ سو، پنل‌های شیشه‌ای در نمای پشتی و جلویی با Gorilla Glass Victus 2 پوشیده شده‌اند تا مقاومت بیشتری از قبل ارائه دهند.

پیکسل ۸ پرو با ابعاد ۸٫۸ × ۷۶٫۶ × ۱۶۲٫۹ میلی‌متری و وزن ۲۱۳ گرمی، پرچم‌دار جدید گوگل تنها یک میلی‌متر باریک‌تر و یک گرم سبک‌تر از گذشته است و کماکان از پرچم‌داران سامسونگ و اپل وزن کمتری دارد. این دستگاه از همان گواهی IP68 بهره می‌برد تا به‌مدت ۳۰ دقیقه، فشار آب در عمق ۱٫۵ متری را تحمل کند.

در کل، پیکسل ۸ پرو با لبه‌های تخت نمایشگر، گوشه‌های خمیده‌تر فریم، پنل پشتی مات و ماژول دوربین یک‌‌پارچه، بهتر در دست می‌نشیند و حس‌وحال پریمیوم‌تری از قبل دارد. می‌توان گفت در بحث طراحی، گوگل مسیر درستی را در پیش گرفته است.

پیکسل ۸ پرو مانند گذشته از ترکیب دو اسپیکر در پایین فریم و لبه‌ی بالایی گوشی در قالب اسپیکرهای استریو بهره می‌برد. در حالت پرتره، اسپیکر بالایی وظیفه‌ی پخش صدا از کانال چپ را به‌عهده می‌گیرد؛ اما در حالت لنداسکیپ، کانال چپ و راست بسته‌ به جهتی که گوشی را در دست گرفته‌اید، خود را مطابقت می‌دهند؛ البته هر کانال همچنان بخشی از صدای کانال دیگر را با حجم صدایی ضعیف‌تر پخش می‌کند.

در بررسی ما، پیکسل ۸ پرو حجم صدای کمتری از آیفون ۱۵ پرو مکس ارائه داد؛ اما در پوشش فرکانس میانی مخصوص سازهای اصلی و صدای خواننده و همچنین بازه‌ی تربل مخصوص فرکانس بالایی نظیر صدای سنج، عالی ظاهر شد و رفتاری کم‌وبیش مشابه پرچم‌دار اپل به‌نمایش گذاشت. پوشش بیس اسپیکرهای پیکسل ۸ پرو هم رضایت‌بخش است؛ هرچند به‌اندازه‌ی آیفون ۱۵ پرو کوبنده نیست.

اغراق نیست اگر بگوییم پیکسل ۸ پرو یکی از جذاب‌ترین نمایشگرهای دنیا را در اختیار دارد. صفحه‌نمایش ۶٫۷ اینچی با پنل OLED، وضوح ۲۹۹۲ × ۱۳۴۴ پیکسل، نسبت تصویر کشیده‌ی ۲۰:۹ و تراکم پیکسلی بسیار خوبِ ۴۸۹ پیکسل‌براینچ، در کنار بهره‌گیری از فناوری LTPO برای ارائه‌ی نرخ نوسازی بین یک تا ۱۲۰ هرتز، نمایشگر همیشه‌روشن و صدالبته، روشنایی خیره‌کننده.

برای بهره‌مندی از نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز لازم است گزینه‌ی «Smooth Display» در منوی تنظیمات نمایشگر فعال شود؛ درغیر این‌صورت، حداکثر نرخ نوسازی ۶۰ هرتز خواهد بود، درحالی‌که نرخ نوسازی یک هرتز چه «Smooth Display» روشن باشد چه نباشد، هنگام نمایش محتوای استاتیک همیشه فعال است.

گوگل حداکثر روشنایی نمایشگر پیکسل ۸ پرو را ۲۴۰۰ نیت اعلام می‌کند که درمقایسه با گذشته، با بهبود حدوداً ۳۸ درصدی رو‌به‌رو بوده و حتی بالاتر از بهترین‌های آیفون و گوشی‌های گلکسی است؛ این گوشی پرچم‌دار در اندازه‌گیری‌های ما به روشنایی ۱۱۶۵ نیت در حالت دستی رسید؛ اما حالت خودکار در مجاورت چراغ‌های استودیویی پرنور زومیت برای رسیدن به حداکثر روشنایی تحریک نشد. هنگام پخش ویدئوی HDR10 با الگوی شطرنجی ۵۰ درصدی، روشنایی دستگاه به حدود ۱۹۰۵ نیت رسید که تقریباً با روشنایی آیفون ۱۵ پرو در شرایط مشابه، برابری می‌کند.

همانند گذشته، پیکسل ۸ پرو قابلیت پخش ویدیوهای HDR با استانداردهای HDR10 و +HDR10 را دارد؛ اما برخلاف آیفون ۱۵ پرو از پسِ استاندارد Dolby Vision برنمی‌آید. در تست‌های ما، پیکسل‌ ۸ پرو به‌درستی ویدیوهای HDR استریم‌شده روی یوتیوب را تشخیص داد و روشنایی پنل را همگام با ویدیو تنظیم کرد.

در بررسی ما، نمایشگر پیکسل ۸ پرو عملکرد به‌مراتب بهتری از قبل به‌نمایش گذاشت و موفق شد هر دو دامنه‌ی sRGB و DCI-P3 را تقریباً به‌طور کامل پوشش دهد. دقت نمایش رنگ‌ها هم در هر دو دامنه عالی است و دمای رنگ‌ها در هر دو پروفایل خنثی و بسیار نزدیک به وضعیت متعادل ارزیابی شد.

گوگل طی سال‌های اخیر نشان داده است که علاقه دارد در لیگ دیگری بازی کند؛ جایی که قوانین بازی توسط خودش تعیین می‌شود و چندان علاقه‌ای ندارد در حوزه‌هایی مثل سخت‌افزار با بزرگانی همچون سامسونگ و اپل دربیفتد.

اگر رویداد گوگل برای معرفی پیکسل‌ها را دنبال کرده یا حداقل ویدیوهای خلاصه و جمع‌بندی آن را تماشا کرده باشید، حتما در جریان هستید که مدیران گوگل، بارها و بارها از واژه‌ی «AI» و «Generative AI» استفاده کردند تا خط و مشی‌شان را بار دیگر به جهانیان نشان بدهند و تسلط‌شان بر حوزه‌ی نرم‌افزار و هوش مصنوعی را به‌ رخ سایرین بکشند.

نسخه‌ی خالص اندروید ۱۴ در پیکسل نه‌تنها چشمانتان را خیره می‌کند، بلکه تجربه‌ی بسیار نرم و روانی از کار با یک اسمارت‌فون به شما هدیه می‌دهد؛ اما مهم‌تر از همه، وعده‌ی ۷ سال به‌روزرسانی سیستم‌عامل است که اگر باوجود تمام موانع سرراه، (از جمله محدودیت‌های سخت‌افزاری و سابقه‌ی نه‌چندان درخشان گوگل در حفظ سرویس‌ها و محصولاتش) به‌صورت عملی به‌وقوع بپیوندد، گوشی‌های پیکسل ۸ را از این لحاظ به رکورددار به‌روزرسانی نرم‌افزاری تبدیل خواهد کرد.

با اینکه اندروید ۱۴ تغییر بزرگ و بنیادینی نسبت به نسخه‌ی قبل، به خود نمی‌بیند؛ اما گوگل به‌رسم همیشه، ویژگی‌ها و قابلیت‌های خاصی را برای گوشی‌های پرچمدارش در نظر گرفته است که در جای‌جای سیستم عامل خود را نشان می‌دهند.

شخصی‌سازی بخش مهمی از تجربه‌ی اندرویدهای اخیر به‌حساب می‌آید و حالا برای ساختن صفحه‌ی Home و Lock Screen، قابلیت‌های بیشتری هم در اختیار خواهیم داشت. در تنظیمات شخصی‌سازی، قابلیت جدیدی به نام AI Wallpaper اضافه شده است. با ورود به‌این بخش، می‌توانید از بین چند تم محدود و از پیش تعیین‌شده انتخاب کنید تا یک جمله‌ی توصیفی با چند کلمه‌ی قابل تغییر در اختیارتان قرار بگیرد. با تغییر کلمات، درواقع سناریوی موردنظرتان برای ساخت والپیپر جدید را به هوش مصنوعی گوگل می‌دهید تا یک عکس برایتان تولید کند.

برای کسانی که همیشه گوشی‌شان را در حالت بی‌صدا نگه می‌دارند و به همین دلیل ممکن است نوتیفیکیشن‌ها را از دست بدهند، قابلیت Flash Notifications بسیار کاربردی خواهد بود. با وارد شدن به گزینه‌ی مذکور در بخش تنظیمات، می‌توان دو حالت Screen Flash و Camera Flash را فعال کنید تا زمان دریافت نوتیفکیشن، نمایشگر و/یا فلش دوربین چشمک بزند.

همان‌طور که گوگل در رویداد معرفی پیکسل‌ها نیز اعلام کرد، برخی از قابلیت‌ها فقط برای مدل پرو توسعه داده شده‌اند. سنسور دماسنج که تنها برای پیکسل ۸ پرو درنظر گرفته شده است، یک اپ اختصاصی به‌نام Thermometer دارد که با استفاده از آن می‌توان دمای سطوح را هرچند با دقت نه‌چندان قابل اتکا سنجید.

به‌لطف هوش مصنوعی و NPU-ی بهبودیافته در تراشه‌ی تنسور نسل سه گوگل، بسیاری از قابلیت‌های نرم‌افزاری جدید بر مبنای AI پایه‌ریزی شده‌اند. مثلا Live Caption که برای زیرنویس کردن ویدیوها، ویدیوهای لایو و مکالمات تلفنی شما به کار می‌رود. قابلیت Live Caption فعلاً برای زبان‌های محدودی توسعه داده شده است؛ اما احتمالاً در آینده، گسترده‌تر خواهد شد.

اگر اهل خواندن مقالات بلند باشید، اما بخواهید با صرف وقت کمتر مقالات بیشتری بخوانید، قابلیت Summarise در دستیار گوگل می‌تواند به‌کارتان بیاید. گوگل هنوز Summarise را برای پیکسل منتشر نکرده است و باید در آپدیت‌های بعدی، منتظر آن باشیم.

قابلیت Magic Eraser که در دو نسخه‌ی قبلی اندروید نیز حضور داشت، حالا بهبودهایی را تجربه کرده است و با نام Magic Editor در نرم‌افزار دوربین ارائه می‌شود. با استفاده از Magic Editor می‌توانید اشخاص یا اشیا درون عکس را حذف یا جابه‌جا کنید. مثلاً اگر از جای‌گیری سوژه در پس‌زمینه راضی نباشید یا بخواهید افراد و سوژه‌های مزاحم را از عکستان حذف کنید، Magic Editor به کمک‌تان می‌آید؛ البته برای استفاده از Magic Editor باید عکس‌ها را در کلاود گوگل فوتوز آپلود کنید که باعث می‌شود روند ویرایش عکس‌ها خیلی از اوقات کُند باشد و زمان زیادی برای پردازش از شما بگیرد.

ابزار Best Take هم برای وقت‌هایی که عکس دسته‌جمعی می‌گیرید و کسی در عکس پلک زده یا تکان خورده است، بسیار کاربردی خواهد بود. در این حالت، هوش مصنوعی، چهره‌ی تمام افراد حاضر در عکس را شناسایی می‌کند و به شما اجازه می‌دهد که از بین چند عکس ثبت‌شده، بهترین صورت را برای فرد یا افراد مورد نظر انتخاب کنید. دقت قابلیت Best Take واقعاً خوب است و می‌توان برای عکس‌های دسته‌جمعی به آن اتکا کرد.

ابزار Magic Editor بر اثر اتکای بیش‌از حد به هوش مصنوعی، کُندی فاحشی را در محیط اپلیکیشن Photos ایجاد کرده است؛ مشکلی که با توجه به تمرکز بسیار زیاد گوگل بر پردازش عصبی و اصرار این شرکت به استفاده از تراشه‌ی اختصاصی به‌جای استفاده از خانواده‌ی Snapdragon کوالکام، دچار حیرتمان می‌شود!

امکانات تصویربرداری به کمک هوش مصنوعی، فقط به عکاسی خلاصه نمی‌شود و برای ضبط ویدیو هم به کمکتان می‌آید. یکی از جذاب‌ترین قابلیت‌های ویرایش ویدیو، امکان لایه‌بندی کردن صداهای موجود در ویدیو و حذف یا کاهش سطح صداهای پس‌زمینه است. فرض کنید ویدیویی از خودتان در خیابان ثبت کرده‌اید که علاوه‌بر صدای صحبتتان، صدای ماشین‌ها و باد هم در آن به‌وضوح به گوش می‌رسند. باابزار ویرایش صدای ویدیو در پیکسل، می‌توانید صدای ماشین‌ها و وزش باد را تا حد خوبی کاهش دهید و ویدیویی با صدای تروتمیز دریافت کنید.

امسال نسل سوم تراشه‌ی تنسور گوگل یعنی Tensor G3‌ را در هر دو گوشی پیکسل ۸ و پیکسل ۸ پرو می‌بینیم. G3 با لیتوگرافی ۴ نانومتری سامسونگ تولید می‌شود که نسبت به لیتوگرافی ۵ نانومتری G2، می‌تواند نویددهنده‌ی بهینگی بیشتر و عملکرد بهتر باشد. مهم‌ترین نکته در مورد تراشه‌ی جدید گوگل، ترکیب نامتعارف ۹ هسته به‌جای ۸ هسته‌ی پردازشی در بخش CPU است.

هسته‌های پردازنده، در سه کلاستر با ترکیب ۴ + ۴ + ۱ ایفای نقش می‌کنند. یک هسته‌ی قدرتمند Cortex-X3 با بیشترین فرکانس ۲٫۹ گیگاهرتز، چهار هسته‌ی میانی Cortex-A715 با فرکانس بیشینه‌ی ۲٫۴۵ گیگاهرتز و چهار هسته‌ی کم‌مصرف Xortex-A510 با فرکانس بیشینه‌ی ۲٫۱۵ گیگاهرتزی وظایف پردازشی CPU را به‌عهده دارند.

پردازش‌های گرافیکی به‌عهده‌ی ماژول Mali-G715 است که از ۷ هسته‌ی پردازشی بهره می‌گیرد و در فرکانس ۸۹۰ مگاهرتز کار می‌کند. تراشه‌ی نسل سوم تنسور از ماژول امنیتی Titan M2 و همچنین ماژول پردازش عصبی نیز بهره می‌برد. گوگل می‌گوید که ماژول TPU برای پردازش مدل‌های AI گوگل کاملاً بهینه شده است.

پیکسل ۸ پرو در تجربه‌ی وب‌گردی عملکرد خیلی خوبی از خود نشان می‌دهد و ۳۸ درصد سریع‌تر از نسل قبل خود ظاهر می‌شود. در این بخش، گلکسی S23 اولترا نیز در همین حدواندازه‌ها ظاهر می‌شود، اما اگر به تجربه‌ی وبگردی آیفون ۱۵ پرو مکس رجوع کنیم، برتری فاحش ۲۶۰ درصدی را خواهیم دید.

از نظر توان محاسباتی CPU نیز کفه‌ی ترازو به سمت پیکسل ۸ پرو سنگینی نمی‌کند و در پردازش‌های چندهسته‌ای، ۳۷ درصد ضعیف‌تر از آیفون ۱۵ پرو مکس با تراشه‌ی A17 Pro ظاهر می‌شود. در مقایسه با پرچمداران مجهز به تراشه‌ی Snapdragon 8 Gen 2، اختلاف کمتر شده است و به ۱۵ درصد برتری برای تراشه‌ی کوالکام ختم می‌شود. از سوی دیگر، نسبت به نسل قبل حدود ۲۱ درصد بهبود را در عملکرد G3 مشاهده می‌کنیم.

عملکرد گرافیکی تراشه‌ی گوگل نیز بهبود محسوسی نسبت به نسل قبل داشته است و G3 می‌تواند محاسبات گرافیک‌محور را با ۱۷ درصد بهبود نسبت به G2 انجام دهد. وقتی نتیجه‌ی به‌دست آمده را با Snapdragon 8 Gen 2 محاسبه می‌کنیم، متوجه می‌شویم که گوگل واقعاً علاقه‌ای به‌رقابت در میدان عملکرد سخت‌افزاری ندارد و بازی را با اختلاف فاحش ۴۰ درصدی به تراشه‌ی کوالکام واگذار می‌کند. در مورد تراشه‌ی A17 Bionic صحبت نمی‌کنیم چون اعداد و ارقام جدول به‌اندازه‌ی کافی گویا هستند و مقایسه را از موضوعیت خارج می‌کنند.

پیکسل ۸ پرو در استرس تست Wild Life Extreme با ثبت پایداری ۷۶ درصد، عملکرد نسبتاً مطلوبی از خود نشان می‌دهد، البته اگر بالا رفتن دما تا ۴۵ درجه‌ی سلسیوس و سطح امتیازی آن را لحاظ نکنیم. همان‌طور که در نمودار مشاهده می‌کنید، در مقایسه با S23 اولترا و آیفون ۱۵ پرو مکس، پایین‌ترین امتیاز عملکرد مربوط به پیکسل ۸ پرو است، اما گوشی گوگل پایداری عملکرد بهتری نسبت به گلکسی S23 اولترا به‌ثبت می‌رساند.

پیکسل ۸ پرو ما را به یاد روزهای تلخ Exynos 990 و Exynos 2100 می‌اندازد، پرچم‌دار گوگل نه فقط در استفاده‌های سنگین؛ بلکه در استفاده‌های عادی و روزمره نیز داغ می‌شود و گاهی دمای بدنه‌ی آن به سطح آزاردهنده‌ای می‌رسد؛ وضعیتی که ما را به یاد میم معروف توییتر فارسی می‌اندازد و به این فکر فرو می‌برد که احتمالاً اکنون کوالکام خطاب به گوگل، زحمات کشیده‌شده‌ی خود را گوشزد می‌کند!

باتری پیکسل ۸ پرو با ظرفیت ۵۰۵۰ میلی‌آمپرساعت، در مقایسه با باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپر ساعتی نسل قبل، پیشرفت اندکی را تجربه کرده است؛ اما حالا از شارژ باسیم ۳۰ وات (به‌جای ۲۳ وات در پیکسل ۷ پرو) پشتیبانی می‌کند. گوگل می‌گوید که شارژر ۳۰ وات می‌تواند باتری را در مدت‌زمان ۳۰ دقیقه، به‌اندازه‌ی ۵۰ درصد شارژ کند. ضمناً همچون سال گذشته، شارژ بی‌سیم ۲۳ وات، تکنولوژی شارژ بی‌سیم معکوس و پاور دلیوری ۳ نیز پشتیبانی می‌شود.

در شرایط استانداردی که برای تست باتری در نظر گرفته‌ایم، پیکسل ۸ پرو می‌تواند در کاربری روزمره حدود ۱۱ ساعت شارژدهی داشته باشد که نسبت به پیکسل ۷ پرو بهبودی کمتر از یک ساعت را نشان می‌دهد.

گوگل می‌گوید پیکسل ۸ پرو با مجموعه‌ی دوربین جدیدش، عکس‌های سلفی پروضوح‌تر، عکس‌های ماکرو از نمای نزدیک‌تر و عکس‌ها/ویدیوهایی خیره‌کننده‌تر از همیشه ثبت می‌کند؛ ادعایی که اگر صحت داشته باشد، کار رقبایی با دوربین‌های غول‌پیکر و فناوری‌های عکاسی خیره‌کننده را به‌شدت دشوار می‌کند؛ چراکه پیکسل ۷ پرو به‌خودی خود، در زمره‌ی بهترین‌های عکاسی و فیلم‌برداری دنیای اندروید قرار دارد.

شرکت مستقر در مانتین‌ویو تغییرات متعددی را در پرچم‌دار جدیدش به‌وجود آورده است؛ پیکسل ۸ پرو مانند گذشته در نمای پشتی خود از ترکیب دوربین‌های اولتراواید، واید و تله‌فوتوی پنج‌برابری میزبانی می‌کند؛ اما مهندسان گوگل برای بهبود تجربه‌ی عکاسی، تغییراتی در گشودگی دیافراگم لنزها، نوع فوکوس خودکار و در برخی موارد، حسگر را ایجاد کرده‌اند که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنیم.

به‌نظر می‌رسد حسگر دوربین اصلی پیکسل ۸ پرو تفاوتی با نسل گذشته ندارد و باز هم ماژولی ۵۰ مگاپیکسلی با ابعاد 1/1.31 اینچ و پیکسل‌های ۱٫۲ میکرومتری در بطن آن می‌بینیم. فاصله‌ی کانونی معادل لنز نیز تغییری تجربه نمی‌کند و برابر با ۲۵ میلی‌متر است؛ با این تفاوت که گشودگی دیافراگم از F/1.9 به F/1.7 تغییر کرده تا نور بیشتری به سطح حسگر بتابد و روی کاغذ، تجربه‌ی عکاسی شبانه ارتقا یابد. لنز دوربین اصلی کماکان بر بستر لرزش‌گیر اپتیکال تصویر OIS قرار دارد.

دوربین اصلی از فیلتر رنگی Quad-Bayer استفاده می‌کند؛ بدین‌مفهوم که هر چهار پیکسل مجاور هم، رنگ یکسانی را از مجموعه‌ی سه‌تایی RGB ثبت می‌کنند و بدین‌ترتیب گوشی به‌صورت پیش‌فرض عکس‌‌ها را در ابعاد ۱۲٫۵ مگاپیکسل ذخیره می‌کند؛ البته در تنظیمات Pro گوشی امکان عکاسی با ابعاد ۵۰ مگاپیکسل نیز وجود دارد که در این شرایط، حالت Night Sight از دسترس خارج می‌شود.

حسگر دوربین اصلی از فناوری فوکوس خودکار Octa PD بهره می‌برد که به‌نوعی، تلفیقی از فناوری Dual Pixel PD و فیلتر رنگی Quad-Bayer است؛ بدین‌مفهوم که همه‌ی پیکسل‌ها می‌توانند توأمان با وظیفه‌ی ثبت تصویر در حالت Quad-Bayer (ثبت رنگ یکسان در چهار پیکسل مجاور)، تشخیص تفاوت فاز را برای فوکوس خودکار سریع در تاریکی و روشنایی نیز برعهده بگیرند؛ البته در کنار Octa PD، سیستم فوکوس خودکار لیزری چندجهته نیز برای فواصل نزدیک در دسترس قرار دارد.

دوربین تله‌فوتو پیکسل ۸ پرو از همان حسگر ۴۸ مگاپیکسلی و 1/2.55 اینچی نسل قبل با پیکسل‌های ۰٫۷ میکرومتری را به‌کار می‌گیرد؛ اما اکنون لنز دستگاه از نمونه‌ی ۱۲۰ میلی‌متری و F/3.5 به‌کاررفته در نسل قبل به نمونه‌ای با فاصله‌ی کانونی معادل ۱۱۳ میلی‌متر و دیافراگم بازترِ F/2.8 تغییر پیدا کرده است و کماکان از لرزش‌گیر اپتیکال تصویر OIS استفاده می‌کند؛ بدین‌ترتیب لنز نور بیش‌تری را بر سطح حسگر می‌تاباند و بزرگ‌نمایی اپتیکال محدودترِ ۴٫۵۲ برابری را نسبت به تصویر دوربین اصلی ارائه می‌دهد.

دوربین اولتراواید پیکسل ۸ پرو ارتقای چشمگیری را تجربه می‌کند و اکنون از حسگر ۴۸ مگاپیکسلی با ابعاد 1/2.0 اینچی و پیکسل‌های ۰٫۸ میکرومتری بهره می‌برد؛ بدین‌ترتیب، در موردی نادر، حسگر دوربین اولتراواید پیکسل ۸ پرو حدود ۳۰ درصد از حسگر دوربین تله‌فوتو خود و ۶۳ درصد از حسگر به‌کاررفته در دوربین اولتراواید پیکسل ۷ پرو بزرگ‌تر است که با توجه به دیافراگم بازترِ F/2.0 لنزش [در برابر لنز F/2.2 نسل قبل]، به جذب نور بیشتر و احتمالاً ارتقای تجربه‌ی عکاسی در شب می‌انجامد. دوربین اولتراواید میدان دید وسیع ۱۲۶ درجه‌ای را در اختیارتان می‌گذارد و به‌لطف فوکوس خودکار Dual Pixel PDAF، عکاسی ماکرو هم انجام می‌دهد.

دوربین سلفی پیکسل ۸ پرو از حسگر ۱۰٫۵ مگاپیکسلی با ابعاد 1/3.1 اینچ و پیکسل‌های ۱٫۲۲ میکرومتری استفاده می‌کند و در مقابل خود لنزی با دیافراگم F/2.2 و فاصله‌ی کانونی معادل ۲۰ میلی‌متری را می‌بیند. این دوربین برخلاف نسل گذشته از فوکوس خودکار تشخیص فاز نیز بهره می‌برد که روی کاغذ، می‌تواند به ثبت عکس‌های شفاف‌تری بیانجامد.

* کاربرانی که به‌دنبال خرید پیکسل ۸ هستند، باید توجه داشته باشند که دوربین اصلی این گوشی، با وجود بهره‌گیری از حسگر یکسان، قابلیت فوکوس خودکار لیزری چندجهته را ندارد و دوربین اولتراید آن نیز از همان حسگر ۱۲ مگاپیکسلی گذشته [به‌جای ماژول ۴۸ مگاپیکسلی به‌کاررفته در پیکسل ۸ پرو] استفاده می‌کند، ضمن اینکه از دوربین تله‌فوتو و قابلیت فوکوس خودکار در دوربین سلفی نیز خبری نیست.

گوگل در اپلیکیشن دوربین پیکسل ۸ پرو نیز تغییراتی به‌وجود آورده است که از جمله‌ی آن‌ها می‌توان به مواردی همچون اضافه‌شدن دسته‌بندی کلی عکاسی و فیلم‌برداری برای طبقه‌بندی ساده‌ترِ قابلیت‌های هریک، اضافه‌شدن قابلیت عکاسی Pro و عکاسی با فضای رنگی گسترده‌ی Display P3 اشاره کرد که مورد آخر، امکان ذخیره‌سازی اطلاعات طیف وسیع‌تری از رنگ‌ها را فراهم می‌سازد تا عکس‌ها روی نمایشگرهایی با فضای رنگی وسیع، با رنگ‌های جذاب‌تری به‌نمایش درآیند.

در کنار تنظیم پارامترهایی همچون تراز سفیدی و تنظیم روشنایی تصویر برای حفظ جزئیات سایه‌‌روشن تصویر، اپلیکیشن دوربین پیکسل ۸ پرو امکان فوکوس دستی، تغییر سرعت شاتر و سطح ISO را نیز به‌کاربر می‌دهد.

* کاربرانی که به‌دنبال خرید پیکسل ۸ هستند، باید توجه داشته باشند که در اپلیکیشن دوربین این گوشی قابلیت‌هایی همچون عکاسی ۵۰ مگاپیکسل و تغییر سرعت شاتر در دسترس نیست.

گذشته از قابلیت‌های خود اپلیکیشن دوربین، قابلیت‌های نرم‌افزاری دیگری نیز همچون Best Take (برای اطمینان از آنکه تمامی افرادی حاضر در عکس، در بهترین شرایط چهره‌شان قرار دارند)، ویرایش هوشمند عکس‌ها با Magic Editor (برای تغییر شرایط نورپردازی، پس‌زمینه و جابه‌جایی سوژه با هوش مصنوعی) و قابلیت Video Boost (مخصوص پیکسل ۸ پرو [به‌زودی] و برای تنظیم نورپردازی ویدیو، دقت رنگ‌ها، حذف لرزش‌ها و حذف نویز ویدیوها به‌کمک سرورهای قدرتمند گوگل) نیز به‌صورت جداگانه در دسترس هستند که پیش‌تر در بخش نرم‌افزار درباره‌شان صحبت کردیم.

پس از آنکه درباره‌ی ویژگی‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری دوربین پیکسل ۸ پرو صحبت کردیم، اکنون نوبت آن است که با آنالیز نمونه‌عکس‌های این گوشی، صحت ادعاهای گوگل در رابطه با عملکرد دوربین پرچم‌دار جدیدش را بررسی کنیم.

اتکا به افکت HDR و گستره‌ی دینامیکی وسیع، از ویژگی‌های اصلی دوربین گوشی‌های پیکسل به‌شمار می‌آید و پیکسل ۸ پرو نیز از این قاعده مستثنی نیست.

چنانچه در عکس‌های بالا که با دوربین اصلی پیکسل ۸ پرو و آیفون ۱۵ پرو مکس ثبت شده‌اند، به آسمان نگاهی بیندازید، متوجه خواهید شد که پیکسل جزئیات بیشتری را از ابرهای آسمان به‌تصویر کشیده است.

با ایجاد برش در نواحی تاریک‌تر عکس‌ها می‌توان متوجه شد که پیکسل توانسته است با روشن‌تر کردن‌ها این بخش‌ها، جزئیات پنهان در دل سایه‌ها را به‌خوبی بازیابی کند.

برای آنکه بتوانیم سطح جزئیات را در عکس‌های پیکسل ۸ پرو بسنجیم، با تمام دوربین‌های آن عکس‌هایی را در شرایط روزمره ثبت کرده‌ایم.

دوربین اصلی

در نگاه نخست، به تصاویر زیر، رنگ‌های زنده و کنتراست بالای تصویر در عکس‌های پیکسل را متوجه خواهید شد.

با نگاهی به سطح زمین، متوجه می‌شویم پیکسل توانسته است رنگ‌ها را نزدیک به واقعیت ثبت کند و مانند آیفون متمایل به زردی نباشد.

در برش عکس‌ها هم مشخص است که پیکسل در ثبت جزئیات پیچیده‌ی شاخ‌وبرگ درخت، دست بالاتر را دارد. توجه کنید که آیفون عکس‌ها را ۲۴ مگاپیکسلی و پیکسل با ابعاد ۱۲ مگاپیکسل ذخیره می‌کند

در نگاه نخست به عکس‌های زیر، غیر از تفاوت اندکی در غلظت رنگ‌ها، به‌نظر می‌رسد که عکس پیکسل تقریباً مشابه آیفون است.

در برش عکس‌ها متوجه می‌شویم که باز هم پیکسل ۸ پرو جزئیات بیشتری را از دل تصویر بیرون کشیده است.

دوربین اولتراواید

در عکس اولتراواید زیر، پیکسل نتوانسته تراز سفیدی را به‌خوبی تنظیم کند و عکس نهایی به گرمی تمایل دارد.

در برش عکس‌ها، گستره‌ی دینامیکی وسیع‌تر پیکسل خودنمایی می‌کند؛ اما جزئیات آن اندکی ضعیف‌تر از آیفون است.

در عکس اولتراواید زیر میدان دید وسیع‌تر پیکسل و عملکرد بسیار خوب آن در حفظ تعادل نوردهی عکس و حذف هاله‌های نوری به‌چشم می‌آید.

در برش‌ها مشخص است که عکس پیکسل نویز کمتری دارد؛ اما سطح جزئیات عکس‌ها تقریباً باهم برابری می‌کنند.

دوربین تله‌فوتو

در عکس‌های زیر که با دوربین تله‌فوتوی ۵ برابری گوشی ثبت شده، پیکسل ۸ پرو کم‌وبیش عملکردی مشابه آیفون دارد و عکس جذابی را به‌تصویر کشیده است.

اگر بخواهیم نکته‌سنجی کنیم، جزئیات ریز روی بدنه‌ی قایق از چشم پیکسل دور مانده؛ اما در عوض تراز سفیدی عکس آن دقیق‌تر از آیفون است.

در عکس جذاب زیر، مشخص است که پیکسل عملکرد بهتری در کنترل دمای رنگ‌ها و تراز سفیدی دارد.

در برش عکس‌ها نیز برتری پیکسل از نظر گستره‌ی دینامیکی و کنترل نویز به چشم می‌آید.

با کمال تعجب، پیکسل عکس‌های پرتره را با بزرگ‌نمایی ۱٫۵ تا ۳ برابری ثبت می‌کند؛ بنابراین امکان عکاسی با وضوح بومی دوربین اصلی با بزرگ‌نمایی یک برابری و عکاسی پرتره با دوربین تله‌فوتو در دسترس نیست.

عکس‌های ۱٫۵ و ۳ برابری پرتره‌ی پیکسل قابل‌ قبول هستند؛ اما از یک پرچم‌دار انتظاری فراتر از عملکرد «قابل‌ قبول» را داریم.

در عکس‌های ۲ برابری زیر، دقت بالاتر پیکسل در ثبت رنگ‌ها و حفظ تراز سفیدی کاملاً به‌چشم می‌آید.

از نظر سطح جزئیات چهره‌ی من در عکس پرتره‌ی ۲ برابری، وزنه اندکی به‌سمت پیکسل سنگینی می‌کند؛ اما دقت گوشی در تفکیک سوژه از پس‌زمینه و پیاده‌سازی افکت بوکه فاجعه‌بار است.

برای ارزیابی عملکرد گوشی در عکاسی شبانه نیز به‌سراغ چند سناریو با تمام دوربین‌های پشتی رفتیم.

دوربین اصلی

در عکس‌های زیر، در همان نگاه نخست متوجه می‌شویم که پیکسل نیز در صورت وجود منابع مصنوعی متعدد نوری، مانند آیفون، دچار بروز هاله در تصویر می‌شود.

در برش عکس‌ها، متوجه می‌شویم که پیکسل عملکرد بهتری در کنترل نویز و بازیابی جزئیات از سایه‌ها دارد.

در عکس‌های زیر، گوشی بیش‌ از سناریوی قبلی دچار چالش می‌شود؛ چرا که نور کمتری در محیط وجود دارد.

در نگاه نخست به‌نظر می‌رسد که پیکسل عملکرد مشابهی با آیفون در ثبت عکس‌های بالا داشته است.

با نگاهی دقیق‌تر به برش عکس‌ها، متوجه می‌شویم که پیکسل ۸ پرو در بازیابی جزئیات از سایه‌ها ناکام مانده و عکسی سافت با جزئیات کمتر از آیفون ثبت کرده است.

دوربین اولتراواید

از همان محیط پرچالش، با دوربین اولتراواید گوشی نیز عکس گرفته‌ایم.

باز هم با توجه به نمای دور و کلی تصور می‌کنیم که عکس پیکسل ۸ پرو تفاوتی با عکس آیفون ندارد.

همان‌طور که در برش عکس‌ها برمی‌آید، تمایل پیکسل به حذف مصنوعی نویز باعث شده است که بخش زیادی از جزئیات تصویر از دست برود.

زوم ۵ برابری

مانند عموم پرچم‌داران دیگر، پیکسل ۸ پرو در حالت خودکار و هنگامی که نور محیطی از حدی پایین‌تر باشد، عکس‌های زوم‌شده را با ایجاد کراپی روی تصویر دوربین اصلی ثبت می‌کند. در عکس‌های زیر، این اتفاق برای آیفون ۱۵ پرو مکس افتاده و پیکسل با دوربین تله‌فوتو عکاسی کرده است.

پیکسل به‌لطف استفاده از بزرگ‌نمایی اپتیکال دوربین تله‌فوتو توانسته است تا عکس شارپ‌تر، خوش‌رنگ‌تر و پرجزئیات‌تری ثبت کند.

در عکس‌های زیر پیکسل ۸ پرو و آیفون ۱۵ پرو مکس از دوربین تله‌فوتوشان استفاده کرده‌اند.

از نمای دور چنین برمی‌آید که عکس پیکسل تفاوتی با عکس آیفون ندارد.

با ایجاد برشی از عکس‌ها، متوجه می‌شویم که پیکسل بازی جزئیات و وضوح را به رقیب خود باخته است.

پیکسل ۸ پرو امضای همیشگی گوشی‌های خانواده‌ی پیکسل را در عکس‌هایش دارد؛ گستره‌ی دینامیکی بسیار وسیع، کنتراست بالا، نویز اندک و رنگ‌های چشم‌نواز، ولو اندکی متمایل به سردی در عموم عکس‌های این گوشی به‌ویژه در نور ایدئال به‌چشم می‌آید؛ درست‌مانند آنچه در نسل قبل نیز تجربه کردیم؛ اما پیکسل ۸ پرو ضعف‌هایی نیز دارد که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌کنم.

پرچم‌دار جدید گوگل در زمینه‌ی عکاسی در شب، هم‌پای رقیب قدرتمندش، آیفون ۱۵ پرو ظاهر نمی‌شود، از دوربین تله‌فوتو برای عکاسی پرتره استفاده نمی‌کند که در نتیجه‌ی آن، عکس‌هایی کراپ‌شده از دوربین اصلی با جزئیات نه‌چندان زیاد و تفکیک غیرایدئال سوژه از پس‌زمینه را می‌بینیم و در نهایت، اینکه عملکرد گوشی در ثبت عکس‌ها چندان پایدار نیست؛ بدین‌مفهوم که برخی عکس‌ها خیره‌کننده هستند و برخی دیگر، ناامیدمان می‌کنند.

پیکسل ۸ پرو با تمامی دوربین‌هایش قابلیت فیلم‌برداری 4K با نرخ‌های ۲۴، ۳۰ و ۶۰ فریم‌برثانیه و کدک‌های H.264 و HEVC H.265 را دراختیارتان می‌گذارد؛ در تمامی حالت‌ها و با تمامی دوربین‌ها، لرزش‌گیر الکترونیکی EIS مبتنی‌بر ژیروسکوپ در دسترس قرار دارد. پرچم‌دار گوگل امکان فیلم‌برداری ۱۰ بیتی HDR را نیز ارائه می‌دهد که البته در این حالت نرخ فریم ویدیوهای 4K به ۳۰ فریم‌برثانیه محدود می‌شود.

پرچم‌دار گوگل قابلیت فیلم‌برداری با حذف لرزش‌های شدید از سوژه‌های پرتحرک را به علاقه‌مندان ارائه می‌دهد؛ اما در این حالت وضوح ویدیوها به 1080p محدود می‌شود. فیلم‌برداری اسلوموشن نیز با وضوح 1080p و نرخ ۲۴۰ فریم‌برثانیه نیز در اختیارتان قرار دارد.

ویدیوهای 4K دوربین‌های اصلی و تله‌فوتو به‌ویژه در نرخ‌های ۲۴ و ۳۰ فریم‌برثانیه، جزئیات بسیار زیاد، گستره‌ی دینامیکی وسیع، نویز اندک و کنتراست بالایی دارند؛ اما در نرخ ۶۰ فریم‌برثانیه، گوشی نمی‌تواند بیت‌ریت بالایی ارائه دهد که نتیجه‌ی آن افت نسبی سطح جزئیات است. ویدیوهای دوربین اولتراواید از نظر جزئیات در سطحی پایین‌تر از دوربین‌های اصلی و تله‌فوتو قرار می‌گیرد.

در بررسی پیکسل ۸ پرو، مهم‌ترین بهبودها را جایی یافتیم که کمترین انتظار را از آن‌ها داشتیم؛ صفحه‌نمایش روشن‌تر، طراحی دلچسب‌تر و به‌روزرسانی نرم‌افزاری ۷ ساله که حالا پیکسل را حتی جلوتر از آیفون قرار می‌دهد؛ البته اگر بشود به وعده‌های گوگل که در زمینه‌ی کشتن بسیاری از سرویس‌ها و اپلیکیشن‌هایش زبان‌زد است، اعتماد کرد.

از آن‌ سو، با انبوهی از قابلیت‌های هوش مصنوعی روبه‌رو هستیم تا پیکسل ۸ پرو را سرانجام به همان گوشی آرزوهای گوگل تبدیل کند؛ قابلیت‌هایی مثل AI Wallpaper برای ساخت وال‌پیپر با هوش‌ مصنوعی، قابلیت Video Boost برای پردازش ابری ویدیوها که قرار است در‌آینده دردسترس قرار بگیرد و مهم‌تر از همه، قابلیت Best Take برای ثبت بهترین عکس‌های دسته‌جمعی. بگذریم که رابط‌کاربری نرم، یکدست و مینیمالیستی پیکسل همچنان بهترین تجربه‌ی اندروید را در اختیارتان می‌گذارد.

تجربه‌ی عکاسی با پیکسل ۸ پرو باتوجه به بهبود سخت‌افزاری، آن‌قدرها بهتر از قبل نیست و عکاسی در شب هم درسطح رقبایی مثل آیفون ۱۵ پرو ظاهر نشده است؛ البته از حق نگذریم، تنظیمات Pro در نرم‌افزار دوربین که اجازه می‌دهد لنزها را انتخاب کنید یا عکس‌های ۵۰ پیکسلی بگیرید، واقعاً کاربردی هستند.

درنهایت، پیکسل ۸ پرو به‌صورت محدود در ایران عرضه می‌شود و به‌همین‌خاطر، قیمت گوشی گوگل بسیار گزافی است؛ برای مقایسه، گلکسی S23 اولترا با رم ۲۵۶ گیگابایت، پردازنده‌ی سریع‌تر و قلم S Pen حدود ۲۰ میلیون‌ تومان قیمت کمتری دارد. آیفون ۱۵ پرو هم که قیمت دلاری آن با پیکسل ۸ پرو برابری می‌کند، عملکرد خیره‌کننده‌ی تراشه، عمر باتری بیشتر و تجربه‌ی فیلم‌برداری بی‌نظیر ارائه می‌دهد.