بررسی پوکو X6 پرو شیائومی؛ همه‌فن حریف و اقتصادی

گوشی‌های سری پوکو X یادآور دستگاه‌هایی هستند که همواره فناوری‌های روز گوشی‌های هوشمند را از پرچمداران وام می‌گیرند و خصوصیاتی در بطن خود دارند که آن‌ها را به گزینه‌ای بسیار جذاب برای کاربران علاقه‌مند به سخت‌افزار قدرتمند تبدیل می‌کند. سری پوکو X به‌واسطه‌ی همین خصوصیات، از صرفه‌ی اقتصادی بالایی برخوردار هستند، چراکه ویژگی‌های موردانتظار گستره‌ی وسیعی از کاربران را با برچسب قیمتی بسیار پایین‌تر از گوشی‌های پرچمدار ارائه می‌دهند.

تماشا در یوتیوب

گوشی‌ پوکو، سرآغاز عصر رقابتی نفس‌گیرتر از رده‌ی گوشی‌های پرچمدار بود؛ چراکه بخش عمده‌‌ای از کاربران موبایل، چشم به رده‌ی گوشی‌های اقتصادی دوخته‌اند تا بتوانند با بودجه‌ای کمتر از نصف قیمت پرچمدار، نزدیک‌ترین تجربه از بهترین گوشی‌های هوشمند را نصیب خود کنند. گوشی‌های پوکو X3 نقشی کلیدی در شکل‌گیری ذهینتی مثبت از برند پوکو در اذهان ایفا کردند؛ اما نسل‌های بعد شاید به این علت که انتظارات بالایی از سری X به‌وجود آمد، نتوانستند موفقیت و محبوبیت گوشی‌های پوکو X3 را تکرار کنند.

حالا شیائومی با سری پوکو X6 قصد دارد محبوبیت کم‌رنگ‌شده‌ی سری پوکو ایکس را با سخت‌افزاری قدرتمندتر از همیشه به این خانواده بازگرداند. معرفی گوشی‌های جدید پوکو به‌ویژه پوکو X6 پرو کانون توجهات را بار دیگر به‌سمت چینی‌ها بازگرداند؛ به‌گونه‌ای که برخی عقیده دارند که گوشی جدید به‌راحتی می‌تواند جای پوکو F5 را پر کند و به‌نوعی پا در جای پای سری پوکو F بگذارد. با بررسی پوکو X6 پرو همراه زومیت باشید.

حس اولیه از پوکو X6 پرو به‌گونه‌ای بود که تصور نمی‌کردم گوشی میان‌رده‌ای را در دست گرفتم و پیش خودم گفتم که این گوشی نمی‌تواند از سری پوکو باشد؛ موردی که بیشتر اعضای تحریریه‌ی زومیت روی آن اتفاق نظر داشتند. در تجلیل طراحی گوشی و متفاوت‌بودنش با نسل‌های قبلی باید اشاره کنم که ظرافت در طراحی پنل جلویی گوشی چقدر می‌تواند بر بهبود تجربه‌ی فیزیکی گوشی تأثیرگذار باشد و استفاده از پلاستیک در ساخت پنل پشتی و فریم گوشی را از کانون توجهات دور کند؛ حسی که من حتی با شیائومی 13T تجربه نکردم.

پوکو X6 پرو بخشی از جذابیت طراحی‌اش را مدیون نسبت بیش‌از ۹۰ درصدی نمایشگر به بدنه‌ و هم‌ترازی نمایشگر و فریم است. نسخه‌ای که در اختیار زومیت قرار گرفت از پنل پشتی پلاستیکی با ظاهری کاملا شیشه‌ای‌گونه بهره می‌برد؛ البته انحنای ظریف لبه‌های پنل مانندِ شیائومی ۱۴ پرو در این فریب‌دهندگی بی‌تأثیر نبود؛ البته باید اشاره کنم که نمایشگر گوشی همچنان با پوشش Gorilla Glass 5 محافظت می‌شود.

نمای پشتی پوکو ایکس ۶ پرو طراحی دلچسب‌تری نسبت به گذشته دارد که به سری بالارده‌ی ردمی K70 نیز بی‌شباهت نیست. برآمدگی دوربین که به‌شکل لوحی شیشه‌ای و متفاوت با نسل قبل طراحی شده است و ضخامتش به‌اندازه‌ای نیست که ثبات گوشی روی سطوح صاف را تحت تأثیر قرار دهد. باید اشاره کنم که جزیره‌ی مستطیلی‌شکل و چینش دوربین‌ها چندان نزد زومیتی‌ها محبوب نبود و عده‌ای آن را به اجاق‌های توکار تشبیه می‌کردند!

پوکو X6 پرو در رنگ‌های مشکی، خاکستری و زرد تولید می‌شود که قاب پشتی نسخه‌ی زرد آن اندکی به‌ضخامت گوشی می‌افزاید و از جنس چرم مصنوعی است. ما نسخه‌ی خاکستری گوشی را برای بررسی دراختیار داشتیم که پوشش براقش به‌راحتی چربی و لکه را جذب می‌کند.

پوکو X6 پرو در نسخه‌های پلاستیکی ۱۸۶ و در نسخه‌ی چرمی ۱۹۰ گرم وزن دارد. با این‌حال توزیع جرم در سطح گوشی به‌خوبی صورت گرفته و در کارکردن طولانی‌مدت با گوشی، احساس خستگی نخواهید کرد؛ با توجه به این‌که وزن بیشتر گوشی‌های میان‌رده از ۲۰۰ گرم فراتر رفته است، گوشی جدید پوکو را می‌توان با کمی اغماض سبک‌وزن به‌حساب آورد.

در لبه‌ی پایینی فریم پوکو X6 پرو، درگاه USB 2.0 Type-C، سینی سیم‌کارت، حفره‌های اسپیکر اصلی و میکروفن استقرار یافته‌اند. در لبه‌ی بالایی می‌توان حفره‌های اسپیکر، میکروفن ثانویه و همچنین فرستنده‌ی مادون قرمز برای کنترل دستگاه را مشاهده کرد. دکمه‌ی پاور و افزایش/کاهش صدا نیز در سمت راست گوشی واقع شده‌اند. حذف جک ۳٫۵ میلی‌متری هدفون را نیز برای نخستین‌‌بار در این سری شاهد هستیم.

حسگر اثرانگشت پوکو X6 پرو نیز از دکمه‌ی پاور به زیر نمایشگر منتقل شده که در تست‌های ما، عملکرد فوق‌العاده سریع و دقیقی داشت و شناسایی اثرانگشت را در کسری از ثانیه انجام می‌دهد؛ البته به‌نظر می‌رسد مساحت حسگر به بزرگیِ گوشی‌های دیگری مانند گلکسی‌های سامسونگ نیست و احتمالا لازم باشد برای شناسایی بهتر، نقاط دیگر همان انگشت مورداستفاده را به‌صورت مجزا در گوشی تعریف کنید.

در پایان نیز باید اشاره کنم که پوکو X6 پرو گواهی IP54 را دراختیار دارد؛ بنابراین نباید از گوشی جدید پوکو انتظاری فراتر از مقاومت در برابر پاشش قطرات آب داشته باشید.

پوکو X6 پرو اندازه‌ی ۶٫۶۷ اینچی‌اش را حفظ کرده؛ اما وضوح نمایشگر آن برای نخستین‌‌بار از Full-HD به 1.5K یا همان ۲۷۱۲ × ۱۲۲۰ پیکسل افزایش یافته است که با تراکم ۴۴۶ پیکسل‌براینچی، حدود ۱۳ درصد تراکم پیکسلی بیشتر درمقایسه‌با نسل گذشته تجربه می‌کند. پنل OLED و ۱۲۰ هرتزی دستگاه بسته به نوع محتوای در حال نمایش می‌تواند به‌صورت تطبیقی نرخ نوسازی را تغییر دهد؛ به‌عنوان مثال در برخی از برنامه‌ها و همچنین هنگام پخش ویدیو، نرخ نوسازی به ۶۰ هرتز و در صفحه AOD به ۳۰ هرتز تقلیل می‌یابد. با انتخاب گزینه‌ی Custom Refresh Rate می‌توانید برای هر برنامه،‌ نرخ نوسازی صفحه را به‌دلخواه خود بین ۶۰ و ۱۲۰ هرتز تنظیم کنید.

صفحه‌نمایش پوکو X6 پرو به‌صورت پیش‌فرض نرخ نمونه‌برداری لمسی ۴۸۰ هرتز را ارائه می‌دهد؛ اما هنگام بازی و با فعال‌بودن حالت Game Turbo آن را به عدد فوق‌العاده‌ی ۲۱۶۰ هرتز می‌رساند که به‌ادعای سازنده تا ۱۶ برابر دقت لمسی را نسبت‌به حالت عادی افزایش می‌دهد؛ البته این ویژگی هنوز دردسترس نیست و با به‌روزرسانی‌های آینده دردسترس قرار می‌گیرد.

نمایشگر پوکو X6 پرو می‌تواند به‌کمک فناوری FRC عمق رنگ ۱۲ بیتی را شبیه‌سازی و به‌واسطه‌ی آن ۶۸ میلیارد رنگ چشم‌نواز را به‌نمایش بگذارد. پشتیبانی از استانداردهای Dolby Vision و +HDR10 نیز از دیگر مشخصه‌های میان‌رده پوکو به‌حساب می‌آیند که برای دستگاهی در رده‌ی میان‌رده، ویژگی بسیار جالب توجهی است.

بیشینه‌ی روشنایی نمایشگر پوکو X6 پرو در حالت دستی ۵۸۴ نیت و در حالت خودکار ۱۴۴۰ نیت به‌دست آمد؛ البته حین پخش ویدیوی HDR، روشنایی بخش کوچکی از نمایشگر زیر نور خورشید تا ۱۹۰۰ نیت می‌رسد که برای یک گوشی میان‌رده کاملا تحسین‌برانگیز است. کمینه‌ی روشنایی نیز ۲٫۱۵ نیت اندازه‌گیری شد که با وجود نرخ ۱۹۲۰ هرتزی شاخص PWM می‌توانید با خاطر آسوده در محیط‌های تاریک با گوشی کار کنید و نگرانی از آسیب به چشمان نداشته باشید.

پروفایل‌های رنگی در میان‌رده‌ی پوکو مانند سایر گوشی‌های شیائومی شامل Vivid، Saturated و Original Color می‌شود که به‌ترتیب در فضاهای DCI-P3 و sRGB تعریف شده‌اند و با انتخاب هر کدام، فضای رنگی مرتبط با خود را تقریبا به‌صورت کامل پوشش می‌دهند. رنگ‌ها در تمامی پروفایل‌های انتخابی تمایل به سردی دارند. اگر قصد دارید دقیق‌ترین و خنثی‌ترین فضای رنگی را دراختیار داشته باشید،‌ براساس اندازه‌گیری‌هایمان باید بگوییم با انتخاب هیچ‌یک از پروفایل‌ها برتری‌ بر پروفایلی دیگر حاصل نمی‌شود. با این‌حال شیائومی به شما اجازه می‌دهد تا با انتخاب گزینه‌ی Advanced Settings به‌طور دستی، پروفایل رنگی انتخابی را شخصی‌سازی کنید.

پوکو X6 پرو از اسپیکرهای استریویی بهره می‌برد که با تغییر یافتن جهت‌گیری گوشی، حجم و تفکیک صدای خروجی از هر کانال را به‌صورت هوشمند تنظیم می‌کند، بدین‌ترتیب فرقی نمی‌کند که گوشی را در چه جهتی در دست گرفته باشید؛ حجم صدای خروجی اسپیکر ثانویه با اسپیکر اصلی برابری می‌کند. عملکرد اسپیکرها از نظر حجم صدای تولیدی خوب است؛ اما اصلا از بیس‌های کوبنده خبری نیست و به‌همین دلیل با صدایی خشک و کسل‌کننده و به‌اصطلاح تربل روبه‌رو هستیم.

اسپیکرها در حجم صدای پایین، پوشش مناسبی از طیف‌های مختلف فرکانسی ارائه می‌دهند؛ اما با افزایش‌یافتن حجم صدا،‌ بالانس صدای زیر و بم کاملا به‌هم می‌خورد و صداهای زیر بیشتر به گوش می‌رسند و گاهی نیز پخش موسیقی‌های شلوغ، آشفتگی فرکانسی را در پی دارد؛ به‌طور کلی انتظار بیشتری از اسپیکرهای پوکو X6 پرو می‌رفت و در کل عملکرد آن‌را می‌توان خیلی معمولی توصیف کرد.

با معرفی رابط کاربری Hyper OS، اکنون پوکو X6 پرو از اولین گوشی‌های خانواده پوکو به‌شمار می‌رود که به‌صورت پیش‌فرض با پوسته‌ی نونوار شده‌ی شیائومی به‌بازار عرضه می‌شود. بزرگ‌ترین تغییری که از پوسته‌ی جدید به‌چشم می‌خورد، بازطراحی کامل لاک‌اسکرین و امکانات شخصی‌سازی گسترده‌ای است که چینی‌ها برای آن درنظر گرفته‌اند.

هم‌اکنون ظاهر لاک‌اسکرین براساس قالب‌های مختلفی که با نگه‌داشتن انگشت روی صفحه‌ی قفل ظاهر می‌شوند، می‌تواند برحسب سلیقه‌ی کاربر از نحوه‌ی چیدمان و اندازه‌ی المان‌های مختلف مانند ویجت‌ها و ساعت گرفته تا فونت‌ها تغییر کند. همچنین گزینه‌ای وجود دارد تا کاربر بتواند اطلاعات اضافه‌تری مانند متون دلخواه یا برخی ویجت‌های برنامه‌های پیش‌فرض مانند یادداشت یا آب‌وهوا را درست مانند سیستم‌عامل iOS به لاک‌اسکرین اضافه کند. گزینه‌ی Depth نیز با تشخیص سوژه در عکس، امکان جابجایی آن بین المان‌های مختلف صفحه‌قفل و همچنین حذف پس‌زمینه را فراهم می‌کند.

با تمام بهبودهای HyperOS، پوکو لانچر همچنان با ظاهر قدیمی و آیکون‌های منسوخ‌شده برای ما یادآور روزهای گذشته‌ی رابط کاربری MIUI و حال و هوای قدیمی آن شد که بهتر بود دستی به بر و روی آن کشیده می‌شد تا بتواند ارتباط بصری بهتری با هویت جدید رابط کاربری چینی‌ها برقرار کند، اگرچه اکنون می‌توان به امکانات بیشتری از جمله ویجت‌های جدیدی که برای برنامه‌های پیش‌فرض تدارک دیده شده و همچنین شخصی‌سازی سایز پوشه برنامه‌ها دسترسی داشت.

برخی بهبودها نیز در سطح سیستم‌عامل اعمال شده و خوشبختانه بسیاری از باگ‌های آزاردهنده‌ی رابط کاربری پیشین از جمله مدیریت برنامه‌ها در پس‌زمینه به‌دست فراموشی سپرده شده است. امکانات جدیدی را نیز می‌توان مشاهده کرد که تا پیش‌از این در فرم‌ور چین گوشی‌های شیائومی وجود داشتند، از جمله فایل‌منیجر جدید با ظاهری هماهنگ‌تر و شسته‌رفته‌تر و امکان انتخاب فونت Mi Sans به‌جای Roboto که فونت فارسی آن نیز ظاهری متفاوت از سبک پیش‌فرض فونت اندروید دارد.

در تنظیمات باتری گزینه‌‌ی Night time Charging Protection وجود دارد که به‌صورت هوشمند شارژ گوشی را در شب‌هنگام تا درصد مشخصی متوقف و ادامه‌ی شارژ را تا اندکی پیش‌از زمان بیداری کاربر تا کامل‌شدن ظرفیت باتری از سر می‌گیرد. اولین نسخه‌ی HyperOS در گوشی پوکو X6 پرو برپایه‌ی اندروید ۱۴ توسعه یافته و سازنده وعده‌ی ۳ به‌روزرسانی نسخه‌ی اندروید و ۴ سال به‌روزرسانی امنیتی را به‌کاربران داده است. برای آشنایی بیشتر با تغییرات این رابط کاربری می‌توانید بررسی HyperOS را بخوانید.

مشاهده‌ی انبوه اپلیکیشن‌ها و بازی‌های زائد در پوکو X6 پرو در همان ابتدا، تجربه‌ی ناخوشایندی برایم به‌حساب می‌آمد؛ البته باید بگویم که خوشبختانه می‌توان تمام این اپ‌ها را حذف کرد. غیر از اپ‌های زائد، انبوه تبلیغات در دل رابط کاربری و اعلانات اپ‌های پیش‌فرض نیز آزاردهنده هستند که باید به‌صورت جداگانه و تک‌تک غیرفعال‌شان کنید.

در بخش سخت‌افزار؛ جایی که همواره انتظار بالایی از گوشی‌های پوکو می‌رفته است، پوکو X6 پرو به خاطرات ناخوشایند یکی دو سال پیش پایان می‌دهد و رقبای خود را با تمام وجود به حاشیه می‌راند. شیائومی Dimensity 8300-Ultra، جدیدترین تراشه از رده‌ی پریمیوم مدیاتک را در این گوشی به کار گرفته است. این تراشه که با لیتوگرافی بهبودیافته‌ی کلاس ۵نانومتری TSMC تولید می‌شود، ۸ هسته‌ی پردازشی خود را با چینش ۴+۳+۱ به‌کار می‌گیرد.

هسته‌های Cortex-A715 چهار هسته‌ی قدرتمند Dimensity 8300 Ultra را تشکیل می‌دهد که یکی از آن‌ها با فرکانس ۳٫۳۵ گیگاهرتز به‌عنوان قدرتمندترین هسته در کلاستر پرایم و سه تای دیگر با فرکانس ۳٫۲۰ گیگاهرتز در کلاستر قدرتمند کار می‌کنند. کلاستر کم‌مصرف نیز شامل چهار هسته‌ی Cortex-A510 با فرکانس ۲٫۲۰ گیگاهرتز می‌شود. مدیاتک می‌گوید تراشه‌ی جدیدش درمقایسه‌با Dimensity 8200-Ultra تا ۲۰ درصد بهبود عملکرد پردازشی را تجربه می‌کند و تا ۳۰ درصد مصرف انرژی پایین‌تری دارد.

پردازنده‌ی گرافیکی جدید Mali-G615 MC6 در تراشه‌ی Dimensity 8300 Ultra نیز تا ۶۰ درصد سریع‌تر و ۵۵ درصد کم‌مصرف‌تر ظاهر می‌شود. همچنین عملکرد تراشه در پردازش‌های هوش مصنوعی به‌واسطه‌ی ماژول APU 780 تا ۳٫۳ برابر بهبود یافته و می‌تواند تا ۱۰ میلیارد پارامتر از مدل‌های زبانی بزرگ را ‌بی‌نیاز از اتصال به اینترنت پردازش کند و برای نخستین‌بار امکان بهره‌برداری از مدل‌ Stable Diffusion برای استفاده از هوش مصنوعی مولد را نیز در اختیار تراشه قرار داده است.

تراشه‌ی Dimensity 8300 از مودم یکپارچه برای اتصال به شبکه‌های 5G زیر ۶ گیگاهرتز با پشتیبانی از تجمیع فرکانس 3CC و امکان دستیابی به نرخ دان‌لینک ۵٫۱۷ گیگابیت‌برثانیه روی دو سیم‌کارت بهره می‌برد و از Wi-Fi 6E و بلوتوث ۵٫۴ نیز پشتیبانی می‌کند.

برای سنجش توان محاسباتی پردازنده و همچنین عملکرد آن در پردازش‌های گرافیکی، پوکو X6 پرو را تحت آزمون‌های سنجش عملکرد مختلف قرار دادیم. با توجه به این‌که نسل قبلی را برای بررسی در اختیار نداشتیم، گوشی دیگری را با پردازنده مشابه‌ی برای مقایسه عملکرد آن‌ها عنوان کردیم. اگرچه برتری فاحش پردازنده‌ی مذکور با تراشه‌ی Snapdragon 778G نسل گذشته بر همگان آشکار است؛ اما در معرض دید قرار دادن پارامترهای کمی در مورد پیشرفت نسلی این گوشی خالی از لطف نیست.

آزمون‌ها را در دو پروفایل عملکردی Balanced و Performance اجرا کردیم و نتایج از تأثیر ۱۳ و ۵ درصدی انتخاب پروفایل Performance در پردازش‌های تک‌هسته‌ای و چندهسته‌ای CPU پرده برداشت. عملکرد دستگاه در هنگام وب‌گردی تا ۲۳ درصد نیز بهبود یافت؛ اما تفاوت چندانی در پردازش‌های گرافیکی و GPUمحور حاصل نشد.

همان‌طور که انتظار می‌رفت، برتری دو برابری پوکو X6 پرو نسبت‌به نسل پیشین در پردازش‌های محاسباتی GPU، به‌ثبت رساندن اختلاف ۳۰ و ۵۰ درصدی در قدرت خام پردازشی و تا بیش‌از سه‌برابر عملکرد بهتر در بازی‌ها دیگر جای سخنی باقی نمی‌گذارد.

اعداد و ارقام خیره‌کننده‌ی پوکو X6 پرو ما را بر آن داشت تا میان‌رده‌ی چینی‌ها را در مقابل گوشی‌هایی با تراشه‌های پرچمدار و قدرتمند کوالکام (از جمله پوکو F5 پرو به‌عنوان نزدیک‌ترین رقیب و ناتیگ فون ۲ به‌عنوان یکی از بهترین‌های بازار) قرار دهیم؛ پوکو X6 پرو موفق شد پوکو F5 پرو را با برتری ۴۵ درصدی در بخش گرافیک از میان بردارد. اختلاف کمتر این دو گوشی در اجرای بازی‌ها نیز به‌این علت است که نمایشگر پوکو X6 پرو وضوح بیشتری را ارائه می‌دهد و در صورت خارج‌کردن پارامتر صفحه از معادله‌ی آزمون، دو گوشی فاصله ۴۵ درصدی خود را حفظ می‌کنند.

در مقام مقایسه با ناتینگ فون ۲ نیز شاهد نتایج جالبی بودیم؛ چراکه پوکو X6 پرو در پردازش‌های چندرشته‌ای تا ۱۰ درصد سریع‌تر ظاهر شد و با وجود کسب ۴۰ درصد امتیاز بالاتر توسط ناتینگ فون ۲ در پردازش‌های محاسباتی GPU، دو گوشی در آزمون شبیه‌سازی بازی پا‌به‌پای یکدیگر پیش رفتند؛ البته بعضا پوکو X6 عملکرد بهتری از خود به جا گذاشت. بد نیست اشاره‌ای به پیشرفت‌های نسلی تراشه در مقایسه با شیائومی 13T نیز داشته باشیم که صحت و سقم ادعای تایوانی‌ها، مبنی‌بر بهبود ۱۵ تا ۲۵ درصدی عملکرد پردازنده و پیشرفت ۷۵ درصدی در زمینه‌ی گیمینگ را تایید می‌کند.

کسب نتایج خیره‌کننده در بنچمارک‌ها به‌تنهایی پایان‌دهنده‌ی غائله نخواهد بود و مثل همیشه موانعی چون پایداری عملکرد و مسائل مربوط به خنک‌کنندگی و کنترل دمای گوشی به‌عنوان یک پاشنه‌ی آشیل بر سرِ راه دستاوردهای سازندگان قرار می‌گیرد. خوشبختانه هم از جانب تولیدکننده‌ی تراشه و هم گوشی و براساس نتایج حاصل از آزمون پایداری عملکرد، پوکو X6 پرو این چالش را به‌خوبی پشت سر می‌گذارد و موفق می‌شود تا با پایداری ۸۴٫۵ درصد و عدم اصرار‌ بر حفظ پایداری تراشه به‌بهای داغ‌شدن دستگاه، آزمون را به پایان برساند.

دمای گوشی در طول اجرای آزمون از ۴۲ درجه‌ی سلسیوس فراتر نرفت؛ چراکه با وجود بهینگی فرایند ساخت تراشه، شیائومی از فناوری موسوم به Liquid Technology 2 که از ترکیب محفظه‌ی بخار و پد گرافیتی با مساحت‌های ۵۰ و ۱۰۰ سانتیمتر مربع تشکیل‌شده، به‌منظور دستیابی به سیستم دفع حرارتی کارآمدتر در این گوشی استفاده کرده است تا میزان گرم‌شدن گوشی در استفاده‌های پرفشار و طولانی‌مدت را به‌حداقل برساند.

مطابق نمودار، عملکرد پوکو X6 پرو تا دو دقیقه پس‌از اجرای آزمون استرس حدود ۱۷ درصد افت می‌کند؛ اما پس‌از آن تا پایان، روند خطی خود را حفظ می‌کند؛ درحالی‌که ناتینگ فون ۲ با وجود شروعی جسورانه‌تر، سه بار با افت عملکردِ شدید مواجه می‌شود و پس‌از دقیقه‌ی هشتم زیر سایه‌ی نماینده‌ی پوکو قرار می‌گیرد. شیائومی 13T رفتاری پایدارتر دارد؛ اما ۷۷ درصد از توان پردازشی پوکو را ارائه می‌دهد؛ بنابراین می‌توان استنباط کرد که پوکو X6 پرو در مجموع رفتار ایدئال‌تر و متعادل‌تری از خود نشان می‌دهد.

عملکرد بسیار خوب و راضی‌کننده‌ی پوکو X6 در حین اجرای بازی نیز کاملا ملموس است و می‌توانیم لقب «عالی و بی‌نقص» را به گوشی در زمینه‌ی گیمینگ اعطا کنیم. ثبت نرخ فریم میانگین ۵۹ فریم‌برثانیه در یکی از چالشی‌ترین و سنگین‌ترین بازی‌های اندروید یعنی Genshin Impact به‌مدت ۲۰ دقیقه با بالاترین تنظیمات گرافیکی به‌صورت تجربی و بدون هیچ‌گونه افت‌فریم ناگهانی، توانمندی گوشی در زمینه‌ی گیمینگ را به‌ما اثبات کرد. نحوه‌ی مدیریت دما نیز با جابه‌جایی بین ۴۲ تا ۴۳ درجه‌ی سلسیوس در کل طول اجرای بازی بسیار خوب ارزیابی می‌شود.

پوکو X6 پرو در نسخه‌‌های ۲۵۶ و ۵۱۲ گیگابایت عرضه می‌شود که می‌توان نسخه‌ی ۲۵۶ گیگابایتی را با یکی از رم‌های ۸ یا ۱۲ گیگابایت سفارش داد. نسخه‌ی ۵۱۲ گیگابایتی نیز با ۱۲ گیگابایت فضای رم به‌دست کاربر می‌رسد. ضمنا امکان ارتقای فضای ذخیره‌سازی با کارت حافظه microSD نیز وجود ندارد.

به‌لطف توانمندی‌های SoC جدید مدیاتک، پوکو X6 پرو یکی دیگر از پیشرفت‌ها و تحولات سخت‌افزاری را به‌واسطه‌ی استفاده از رم LPDDR5X و تراشه‌ی ذخیره‌سازی UFS 4.0 به‌خود دیده که باعث شده تا میان‌رده‌ی پرسروصدای چینی‌ها، تا با ۷٫۵ برابر سرعت بیشتر در عملیات خواندن و نوشتن ترتیبی، عملکردی در حد جدیدترین پرچمداران به‌جا بگذارد؛ این ماژول نسبت‌به گوشی‌های دارای فضای ذخیره‌سازی UFS 3.1 نیز تا دو برابر سریع‌تر است.

پوکو X6 پرو کماکان از باتری ۵۰۰۰ میلی‌آمپرساعتی بهره می‌برد که به پشتیبانی از شارژ سریع ۶۷ واتی نیز پایبند مانده است. خبر خوب اینکه شیائومی همچنان از موضع سرسختانه و به نفع مشتری خود درخصوص عرضه‌ی آداپتور در جعبه پایین نیامده و به آداپتور ۶۷ واتی سازگار با این گوشی دسترسی خواهید داشت که می‌تواند گوشی را ظرف ۴۵ دقیقه به‌طور کامل شارژ‌ کند. عمر باتری پوکو X6 پرو با وجود این‌که وضوح نمایشگر از FHD به 1.5K افزایش پیدا کرده، چندان تحت‌الشعاع قرار نگرفته و همچنان شارژدهی بالایی را از گوشی شاهد هستیم.

در آزمایش اول که با بنچمارک PCMark صورت گرفت، پوکو X6 پرو توانست ۱۲ ساعت و ۳۵ دقیقه برای استفاده‌ی روزمره دوام بیاورد و ۲۰ ساعت ویدئوی معیار زومیت را به‌صورت مداوم در روشنایی ۲۰۰ نیت و در زمان قطع تمامی اتصالات بی‌سیم پخش کند. با توجه به‌گفته‌های مدیاتک مبنی‌بر مصرف بهینه‌تر انرژی بین ۳۰ تا ۶۰ درصد در سناریو‌های مختلف، می‌توان اختلاف شارژدهی بین این گوشی و شیائومی 13T را نیز توجیه کرد. عضو جدید خانواده‌ی پوکو حتی درمقایسه‌با برخی از رقبای هم‌قیمت خود که وضوح FHD ارائه می‌دهند، در وضعیت مطلوب‌تری به‌سر می‌برد.

پوکو X6 پرو از ترکیب دوربین سه‌گانه برای عکاسی در فواصل کانونی مختلف بهره می‌گیرد که مانند گذشته شامل سه ماژول واید، اولتراواید و ماکرو می‌شود. از آن‌جایی که چینی‌ها اهداف دیگری را در سری پوکو دنبال می‌کنند، معمولا توجه چندانی به بخش دوربین ندارند و امسال نیز به‌نظر می‌رسد که همین رویه ادامه‌دار باشد.

برخلاف دو سال گذشته که شیائومی از حسگر ۱۰۸ مگاپیکسلی برای گوشی‌های پوکو استفاده می‌کرد، امسال به استفاده از حسگر کوچکتر OV64B ساخت شرکت OmniVision با وضوح ۶۴ مگاپیکسل به‌عنوان دوربین واید روی آورده؛ این حسگر 1/2.0 اینچی حدود ۴۰ درصد از حسگر ۱۰۸ مگاپیکسلی پوکو X5 پرو کوچکتر بوده و ابعاد هر پیکسل آن نیز برابر با ۰٫۷ میکرومتر است.

با توجه به یکسان‌بودن ابعاد پیکسل‌های دوربین اصلی با نمونه‌ی ۱۰۸ مگاپیکسلی نسل گذشته می‌توان استراتژی چینی‌ها در انتخاب حسگر را یک پسرفت قلمداد کرد، چراکه افزون‌بر افت وضوح، فیلتر رنگی 4Cell to Bayer به‌جای ترکیب ۹ پیکسل مجاور از ادغام چهار پیکسلی برای ثبت تصاویر با وضوح پیش‌فرض ۱۶ مگاپیکسل استفاده می‌کند که جذب نور کمتر را نیز در پی خواهد داشت. با این‌حال شیائومی سعی کرده است تا با استفاده از لنزی با گشودگی بازترِ f/1.7، دخالت‌دادن پردازش‌های سخت‌افزاری و نرم‌افزاری بیشتر در تصاویر و همچنین افزودن لرزش‌گیر اپتیکال، تا حدی نقش حسگر نازل‌تر را حداقل در هنگام عکاسی در محیط‌های کم‌نور کمرنگ‌تر جلوه دهد.

دوربین اولتراواید از همان حسگر مشترک با گوشی پوکو F5 یعنی حسگر هشت مگاپیکسلی OV08D10 شرکت OmniVision به ابعاد 1/4.0 اینچ و پیکسل‌هایی به‌ضلع ۱٫۱۲ میکرومتر بهره می‌برد که از نظر فنی مشخصات یکسانی با نسل گذشته به‌نمایش می‌گذارد. دوربین اولتراواید پوکو X6 پرو میدان دید ۱۲۰ درجه‌ای را با استفاده از لنزی با گشودگی f/2.2 پوشش می‌دهد.

مثل همیشه حسگر ۲ مگاپیکسلی SC202PCS به ابعاد 1/5.1 اینچ ساخت SmartSens برای دوربین ماکرو سنگر را در گوشی‌های شیائومی حفظ کرده است. این حسگر در پس لنزی با گشودگی f/2.4 قرار دارد و ثبت تصاویر ماکرو را از فاصله‌ی ۴ سانتی‌متری از سوژه انجام می‌دهد. درنهایت دوربین سلفی پوکو X6 پرو از حسگر ۱۶ مگاپیکسلی OV16A به‌ابعاد 1/3.06 اینچ و پیکسل‌های به‌ضلع ۱٫۰ میکرومتر ساخت OmniVision استفاده می‌کند که نور را از دریچه‌ی لنزی با گشودگی f/2.4 دریافت می‌کند.

به‌غیر از دوربین اصلی که از فوکوس خودکار تشخیص فاز بهره می‌برد، باقی مجموعه‌ی دوربین‌ها از جمله دوربین سلفی از این امکان محروم هستند. ضمنا فیلم‌برداری با وضوح 4K به‌دلایلی نامعلوم در این گوشی تنها به نرخ فریم‌های ۲۴ و ۳۰ فریم‌برثانیه محدود شده است و از فیلمبردای 4K@60fps خبری نیست.

برای ارزیابی عملکرد دوربین پوکو X6 پرو تصمیم گرفتیم تا خروجی تصاویر آن‌را با تصاویر گرفته‌شده با شیائومی ۱۲ مقایسه کنیم که در محدوده‌ی قیمتی مشابهی با این گوشی قرار دارد تا بدین‌ترتیب بهتر بتوانیم در مورد دوربین گوشی میان‌رده‌ای که حداقل روی کاغذ مشخصات درخوری را ارائه نمی‌دهد، قضاوت کنیم.

در تصویر زیر می‌بینیم که دوربین اصلی پوکو X6 پرو گستره‌ی دینامیکی وسیع‌تری را نسبت به عکس شیائومی ۱۲ پوشش می‌دهد. درواقع شیائومی ۱۲ هیچ تصویری از جزئیات بیرون از ساختمان به‌دست نداده و ناحیه مربوطه را به کلی سوزانده است. همچنین رنگ‌ها در تصویر ثبت‌شده با پوکو، تطابق بیشتری با واقعیت دارند؛ اما در شیائومی ۱۲ اندکی اغراق‌شده به‌نظر می‌رسند، با این‌حال پرچمدار کهنه‌کار شیائومی توانسته عکس‌های کم‌نویزتری را ثبت کرده و گاه‌گداری جزئیات بیشتری را پردازش کند و از دل صحنه بیرون بکشد.

در تصویر ثبت شده با دوربین اولتراواید، تقریبا سناریوی مشابهی در مورد گستره‌ی دینامیکی و دقت رنگ‌های دوربین دو گوشی تکرار می‌شود و در این‌جا می‌بینیم که دوربین پوکو X6 پرو بهتر عمل کرده؛ با این‌حال تأثیر حسگر بزرگ‌تر در شیائومی ۱۲ به‌وضوح در به تصویر کشیدن نقاط تاریک، نویز کمتر و همچنین جزئیات بیشتر کاملا محسوس است و از این نظر برگ برنده در اختیار شیائومی ۱۲ قرار دارد.

در تصاویر پرتره‌ مشاهده می‌کنیم که اندکی به رنگ و لعاب عکس‌ در دوربین پوکو X6 پرو اضافه شده تا تصاویری زنده‌تر را شاهد باشیم. همچنین پردازش عکس با شارپ‌تر کردن تصویر همراه شده است تا جزئیات تصویر بیشتر به چشم بیاید؛ درحالی‌که اگر به‌ناحیه‌ی موهای صورت توجه کنید، جزئیات در تصاویر شیائومی ۱۲ پرو طبیعی‌تر جلوه می‌کنند. هر دو گوشی در اعمال جلوه‌ی بوکه و جداسازی سوژه از پس‌زمینه عملکرد مشابه و مطلوبی را ارائه می‌دهند.

در محیط تاریک با دوربین اصلی هر گوشی دو عکس در حالت نایت مود خاموش و روشن ثبت کردیم. در سناریوی اول، پوکو در ظاهر عکس‌های کم‌نویزتری می‌گیرد؛ اما وقتی روی جزئیات ریزبین شویم، مشاهده می‌کنیم که کاهش نویز با سافت‌کردن شدید عکس‌ها و از بین بردن بخش اعظمی از جزئیات صورت گرفته است.

شیائومی ۱۲ از نظر جذب نور در شرایط مطلوب‌تری به‌سر می‌برد و عکس‌های روشن‌تر بدون تکیه به‌حالت نایت مود می‌گیرد. با فعال‌کردن حالت نایت مود، الگوریتم‌های حذف نویز در شیائومی ۱۲ وارد عمل می‌شوند و از جزئیات عکس تا حد زیادی می‌کاهند؛ اما همچنان از نظر جزئیات و جذب نور بیشتر برتری با شیائومی ۱۲ است.

در تصاویر اولتراواید گرفته‌شده در تاریکی، دیافراگم بسته‌تر شیائومی ۱۲، ورق را به نفع پوکو X6 برمی‌گرداند و باعث می‌شود تا این گوشی دست بالاتر را از نظر جذب نور داشته باشد. هرچند که شیائومی ۱۲ تمامی تلاش خود را برای حفظ جزئیات تصویر و از بین‌نبردن وضوح عکس ضمن پایین نگه‌داشتن نویز و سافت‌نکردن عکس انجام داده است؛ اما نتیجه‌ی مطلوبی را عاید نمی‌کند.

در شرایطی که نور محیط کافی باشد، می‌توان با فعال‌کردن حالت ۶۴ مگاپیکسلی در دوربین واید، عکس‌های واضح‌تری را ثبت کرد و این‌کار به‌خوبی و بدون تحت تأثیر قرار دادن کنتراست و گستره‌ی دینامیکی تصاویر انجام می‌گیرد. همان‌طور که مشاهده می‌کنید، جزئیات بافت‌ها در برش عکس ۶۴ مگاپیکسلی مشخص‌تر است و خروجی کمتر از حالت پیش‌فرض ۱۶ مگاپیکسلی دستخوش تغییرات می‌شود؛ درحالی‌که دوربین در حالت ۱۶ مگاپیکسلی سعی دارد با شارپ‌تر کردن عکس، حس یک عکس پرجزئیات را تداعی کند.

از دوربین سلفی پوکو X6 پرو نباید انتظار چندان بالایی داشت؛ اما اگر از کنتراست و جزئیات نسبتا کم درمقایسه‌با میان‌رده‌های دیگر چشم‌پوشی کنیم، در مجموع می‌توان کیفیت تصاویر را قابل قبول ارزیابی کرد. تصاویر سلفی با گستره‌ی دینامیکی خوبی ثبت می‌شوند؛ اما عملکرد حالت پرتره در جداسازی سوژه از پس‌زمینه موردانتظار ظاهر نمی‌شود.

پوکو X6 پرو را می‌توان نمونه‌ی یکی از کامل‌ترین و بی‌نقص‌ترین پکیج‌های سخت‌افزاری در بازه‌ی قیمتی ۱۵ میلیون تومانی به‌حساب آورد. سخت‌افزاری که تمامی ظرفیت‌هایش را بدون کمترین کاستی در اختیار کاربرانی قرار می‌دهد که چیزی بیشتر از قدرت و عملکرد گوشی برایشان در اولویت قرار ندارد. تراشه‌ی گوشی با وجود این‌که در دسته‌ی پرچمدار قرار نمی‌گیرد؛ اما با عملکرد درخشان خود و چاشنی پایداری عملکرد مثال‌زدنی در کلاس تراشه‌های پریمیوم می‌تواند زیر سایه‌ی گوشی‌های پرچمدار به‌رقابت با قدرتمندترین‌های بازار بپردازد.

توانمندی‌های سخت‌افزاری پوکو X6 پرو، فاصله‌ی آن با گوشی‌های به‌اصطلاح قاتل پرچمدار را بسیار کمتر کرده و می‌توان گفت که اگر توجه به پارامترهایی چون دوربین به‌اندازه‌ی سخت‌افزار بیشتر معطوف می‌شد، می‌توانست به‌عنوان یک عضو جدید از این خانواده نقش آفرینی کند؛ اما مشخصا شیائومی سعی دارد که این مرز باریک را برای ایجاد تنوع در سبد محصولات خودش حفظ کند.

تا زمانی که مواردی چون دوربین، کیفیت پریمیوم‌تر بدنه به‌واسطه‌ی استفاده از شاسی / بدنه‌ی شیشه‌ای و گواهی IP68 برای کاربر مطرح نباشد، پوکو X6 پرو می‌تواند جایگزین کاملا شایسته‌ای برای گوشی‌هایی چون شیائومی 13T یا گلکسی S23 FE باشد و تا زمان معرفی جانشین پوکو F5، جایگاه این گوشی را برای مدتی به تصاحب خود دربیاورد.